IK zou gaan werken als ik jou was! |Ik ken het gevoel van kan ik wel dit aandoen bij me kind? Uiteindelijk went het en ik zou als ik jou was je hart volgen ...je doet dit toch uit eindelijk voor je kinderen! Ik heb spijt dat ik in begin niets gedaan hebt! Heb wel lekker kunnen genieten van mijn zoon maar ,ik woonde ook in een vreemd land en nieuw buurt waar ik niemand kende en Oh wat misde ik toch die contacten van volwassen! Ik heb een tijd gehad dat ik niet eens durfde te werken en school gaan! Heel raar en dat terwijl ik iemand was die Recht studeerde in NL en ook nog eens bijbaantje had! Laatste jaar gaat het heel goed en heb mezelf een duwtje gegeven en ik moet zeggen : Het voelt goed en ben blij ook ..alleen had ik het eerder maar gedaan!!
Ik werk niet alleen voor het geld, maar ook omdat ik het leuk vind! Ben twee weken geleden geswitch van baan en heb er geen moment spijt van. Ik werk 16 uur en houdt ongeveer 960 over. Hebben geen opvang (omas komen ieder een dat bij ons thuis) Heerlijk om er twee dagen uit te zijn. De contacten, het werk en even "iets anders" om je heen.
Ik.zou gaan werken je hebt wat voor je zelf ik werk 28 uur en heb 2 kindjes en in de winkel verdien je echt wel meer dan 600 euro ik werk ook in een winkel en verdien 1000 euro
ik werk ooknietvoor het geld maar voor hoe ik me voel dan, even helemaal wat anders doen en met andere mensen praten
ik heb ook de de deeltijdpabo gedaan een aantal jaar geleden. ik kreeg mijn opleiding vergoed via de ibg ( belastingdienst ) weet niet of dat nu nog zo is maar dat zou je na kunnen kijken! ik denk dat het altijd goed is om je te blijven ontwikkelen, gewoon voor jezelf...nu ben je afhankelijk van anderen, wat als je ooit uit elkaar gaat, dan valt het inkomen van je partner ook weg en hou je helemaal niks over. ik ben toen Sem 1 jaar was mijn master sen opleiding gaan doen, dat was 1 dag in de 2 weken voor twee jaar, daarnaast werkte ik drie en halve dag...het is te doen maar moet zeggen dat ik blij ben er nu vanaf te zijn.. succes met je keuze...als het even kan zou ik zeggen: lekker studeren en dan werken!!
Ik zou blijven werken. Ik zou niet financieel afhankelijk willen worden en hoelanger je uit de markt bent hoe moeilijker het wordt terug te komen. Ik vind mijn werk leuk en verdien er inderdaad niet veel. 6 tot 700 per maand. Daarnaast krijgt ik ipv aanrechtgeld weer geld uit een ander potje omdat mijn partner fultime werkt en ik partime en dat is ook rond de 130 euro. Verder zorg en kindertoeslag ( voor partner en mijn en 2 kids) 70 euro per maand. Als met al krijg ik toch nog 200 van de belasting naast mijn salaris. Ik betaal 100 aan de kinderopvang voor 3 ochtende. Momenteel zit ik in de ziektewet maar heb zelf aangeboden dat ik wel gedeeltelijk aangepast werk wil doen op voorwaarden dat ik dit ook volhoudt. Toch staat de angst me nader dan het lachen dat ik in de toekomst niet meer kan werken. Moet er niet aan denken.
Mijn kinderen gaan ook 4x per week naar de psz En verder nee, ga me niet bezig houden met mijn tuin of huis constant, dingen staan nu op een iets lager potje ivm de jongste maar verricht nog zeker op het moment zo'n 12 uur niet betaalde arbeid. Denk ook mee en ontwikkel me.
Bedankt voor jullie reacties allemaal. Als ik echt naar mijn hart kijk zeg ik; studeren.. maar dan zegt mijn hart ook; en je meisjes dan? Ik hoor nu van veel mensen dat het even wennen is maar als je er eenmaal inzit dat het prima te doen is. Zeker naar mate de kinderen ouder worden. Ik denk dat ik de sprong maar gewoon moet wagen. Ik ben 25 en als alles mee zit 30 als ik dan volledig klaar ben. Dan is de oudste 8 en de jongste 6. Het is idd een investering voor de toekomst.
Ik ben een fulltime thuis blijf mama, dat vond, en vind ik nu weer heerlijk! Ik vind het belangrijk dat mijn kindje bij zijn mama is, en als de andere kids uit school komen dat ik dan thuis ben. Dat is voor sommigen ouderwets misschien, maar ik vind het fijn dat ze bij thuiskomst hun verhaal bij mij kwijt kunnen. Dat kan misschien ook wel bij een ander, maar ik ben toch hun moeder. Mijn moeder was vroeger ook thuis voor ons, in iedergeval de hele basischool periode was zij er zeker als wij tussen de middag of smiddags uit school kwamen. Ik heb dat altijd als heerlijk ervaren. Ik had veel vriendinnen die zogenaamde "sleutelkinderen" waren, die kwamen na schooltijd heel vaak met mij mee omdat ze het bij ons zo gezellig vonden dat mama thuis was Het is echt een persoonlijke keus vind ik, en die keus kan je alleen zelf maken. Dat sommige mensen hier schrijven en zeggen "dat je je hand ophoud" kom op zeg, het is geen bijstandsuitkering. Iedereen ontvangt toch ook andere belastingtoeslagen etc. Ik vind dit iets anders als een uitkering trekken. Mijn schoonmoeder bijvoorbeeld die is eind 50, haar man heeft een supergoede baan, zij werkt zelf niet, maar krijgt ook gewoon de toeslag omdat ze niet werkt. Zo is het in Nederland nu eenmaal geregeld. En het hangt inderdaad samen met de inkomsten van je man/partner. Ik heb zelf tussendoor ook wel gewerkt, als mijn kids op school zaten, tussen de kids zit wel wat leeftijdsverschil dus in mijn geval kon dat, maar dan werkte ik alleen de ochtenden de tijden dat de kids op school zaten. Ik bracht ze zelf weg, en haalde ze tussen de middag weer op. Maar wat betreft het thuisblijf moeder zijn. Het ligt ook een beetje aan jezelf of je alleen maar thuis zit, je kan best andere mensen ontmoeten hoor. Ik pas mijn dag wel echt aan aan mijn kleine man, maar wij hebben ook echt wel contact met de buitenwereld en hij ook met kindjes van zijn leeftijd. Maar je moet het ook kunnen om niet te werken, vriendinnen van mij zeggen heel eerlijk dat ze er niet aan moeten denken om de hele dat "thuis" te zijn, en dat ze het heerlijk vinden om 3 dagen in de week even iets anders als zorgen voor hun kids om handen te hebben. Maar dat is een persoonlijke keus. Ik zou er in iedergeval niet aan moeten denken, ik vind het heerlijk zo! Voor ons brengt het in iedergeval, heerlijk rust, regelmaat en geen gestress! succes met je keus, hij blijft persoonlijk
Weet niet of het al gezegd is, maar als je wel werkt heb je ook recht op een bepaalde heffingskorting (combinatiekorting). Die geldt voor ouders die beide werken, degene met het laagste salaris krijgt dit. Die zou je dus bij je salaris op moeten tellen. Verder moet je de korting voor de auto natuurlijk ook op beide situaties toepassen En krijg je waarschijnlijk ook als je werkt nog wel toeslagen, maar dan minder. Verder moet je er ook rekening mee houden dat als je nu stopt met werken, je een gat in je cv hebt. Dat kan tegen je werken als je later weer aan de slag wilt. Ik denk dat je het beste kunt kijken naar wat je het liefst nu wilt en waar je behoefte aan hebt. Ik zal al iets over een opleiding, maar die kun je natuurlijk ook naast je werk doen.
Good for you! Een opleiding doen waar je zelf achter staat, is de beste investering die je in jezelf (en dus in je gezin) kunt doen. Doen hoor!
Het is een kwestie van prioriteiten stellen. Je kinderen komen altijd op nummer 1. Wat is goed voor hen? Ten tweede, hoeveel heb je nodig om financieel rond te kunnen komen? Is luxe belangrijk voor je? Of kun je best een stapje terug doen? Ten derde, wat heb jij nodig om je gelukkig te kunnen voelen? Is dat een betaalde baan? Of kun je je geluk ook uit andere dingen halen? Ontwikkelen kun je op heel veel verschillende manieren doen, ook als je thuis zit. Denk aan thuisstudie of vrijwilligerswerk waar je voldoening uit haalt. Er zijn veel mensen die neerkijken op thuismoeders, maar er is niets minderwaardigs aan het opvoeden van je kinderen. Integendeel, het is de belangrijkste baan van de wereld.
Volgens mij ben je er al uit maar wat mij betreft zegt bovenstaand zinnetje genoeg. Als het financieel niet uit maakt, je vind je werk niet leuk en thuisblijven wel: doen! Wat een luxe om gewoon die beslissing te kunnen nemen! (maarrrrr ik zou wel die opleiding gaan doen hoor! dan heb je tzt wel een leuke baan). Voor de statistieken ik werk zelf 32 uur per week omdat ik dat graag wil, mijn baan leuk vind en er persoonlijk niet aan moet denken om de hele week thuis te blijven maar daar gaat het allemaal niet om. Jij moet doen wat JIJ wilt (en financieel kunt)! Enjoy!
ik heb 3 jaar geleden de keus gemaakt niet te werken. vorig jaar hebben we nog eens zitten kijken wat er zou gebeuren als ik 20 uur zou gaan werken. en het kwam er op neer dat ik na aftrek kdv en reiskosten 50 euro zo verdienen terwijl ik nu 150 euro in de maand krijg van de belasting dienst. we krijgen geen toeslagen dan alleen de kdv toeslag. mijn vriend verdient daar teveel voor. ik werk nu sinds kort uit huis voor een chat service (jaja ik ook) daar kun je met een paar uurtjes per dag een leuk zak centje mee bij verdienen. zeg een 100 tot 150 euro per week. EN ik ben thuis En ik heb een inkomen. oja mijn hand op houden? nee hoor vriend zijn loon word op mijn rekening gestort dus wie moet hier zijn hand op houden?
Bij mij is de situatie net iets anders. Ik zit nu noodgedwongen thuis i.v.m. een burn out. Maar bovenstaande vooroordeel valt me nu ook op. Ik ga momenteel veel efficienter met onze uitgaves om. Eerder was het na het werk even snel een tasje boodschappen meenemen en dat vaak dagelijks. Dat kost al veel geld i.v.m. impuls aankopen en niet letten op aanbiedingen. Nu heb ik de tijd om de hele week dingen op te schrijven en eens per week een grote kar boodschappen te halen. Rustig alle krantjes te bekijken voor de aanbiedingen. En eens in de zoveel tijd rijden we naar duitsland. Verder heb ik nu ook de tijd om de kinderkleding goed uit te zoeken en ik heb er een zeer luctratief handeltje bij door het verkopen en kopen op mp. Ik weet nog niet wat ik ga doen als ik echt beter ben. Mij is aangeraden om pas een besluit te nemen als ik beter ben en dus weer met verstand kan denken. Nu overheerst emotie en gevoel nog teveel. Maar ik vind het thuis blijven bij de kinderen zeker niet saai. Ik verveel me echt niet.
Wat een luxe als je kan kiezen 'wel of niet werken'... Momenteel zitten zowel mijn man als ik in de ww.. Nou ik zou willen dat minimaal 1 van ons aan de slag kan.. Maar wat zou ik graag thuisblijfmama zijn!! Echt.. Fijn de hele dag voor mijn kereltje zorgen.. Maarja.. Niet iedereen heeft die luxe En ook bij mij geldt; mijn opleiding is helemaal niet wat ik wil!!:x Zou het liefste de zorg ingaan; maarja zie dat maar eens te doen.. Zal ff stoppen met klagen Beetje frustrerend allemaal
Ik zou ervoor kiezen om te gaan werken. Ik zelf moet er echt niet aan denken om 7 dgn per week thuis te zitten. Dan word ik gek! Vind het heerlijk om even lekker weg te zijn en ff niet aan de kids te hoeven denken en ik kom onder de mensen.
ik zou thuisblijven denk ik... persoonlijk heb ik een tijdje thuis gezeten (wordt binnenkort ontslagen) vond dat ook leuk. Nu ik weer werk 3 dagen in de week vind ik dat ook weer leuk. Ik zit met het eeuwige dilemma, als ik werk wil ik bij mijn kids zijn... als ik thuis ben wil ik graag iets voor mezelf hebben. Ik werk trouwens ook voor het geld. We zouden het misschien kunnen redden als we zuinig zouden doen met mijn mans inkomen. We hebben wel een koophuis maar de hypotheek is niet heel duur. Met belastingaftrek erbij ben ik goedkoper uit dan in ons voorgaand huurhuis. Maar goed, ik zeg eerlijk dat ik een wat luxer leven ook lekker vindt. Meerdere keren per jaar op vakantie, alles kunnen kopen wat je maar wilt. Kids in merkkleding etc. Weet dat het oppervlakkig is en dat het niet nodig is. Als het moet kan ik ook zonder. Maar ik vind het wel heel fijn. Nou moet ik eerlijk zeggen dat onze situatie wel erg ok is. Als ik werk zijn de kids bij papa (die werkt s avonds). Wij hebben dus geen kinderopvang nodig. Was dat wel zo dan had ik er heel anders over gedacht.
maar als je voor die chatservice werkt moet je wel zelf je belasting afdragen he! En dan gaat je heffingskorting daar aan op. Dan krijg je dus geen aanrechtsubsidie (wat helemaal geen subsidie is, het is gewoon de algemene heffingskorting die je normaal gebruikt als je werkt de je aan je man overdraagt) meer. Dat is even een puntje van aandacht want anders kan je flink op je neus kijken bij je belastingaangifte straks...