Meid je hoeft je niet te verantwoorden hoor! En al helemaal niet om het feit dat iemand jou een slechte moeder vind! Ik vind je namelijk geen slechte moeder ( elk mens maakt fouten en dat maakt je niet gelijk slecht ) Ik vind het onwijs knap hoe jij je staande houd terwijl dit alles speelt! Zo dat mag ook wel even gezegd worden
Dat heb je wel degelijk gezegd hoor. Jij zegt dat je heb gezegd voordat je het wist, niet dus dit was een post van vandaag En toen wist je al dat het waarschijnlijk nooit veilig bij hem geweest was. Ik heb niet gezegd dat ik je nu een slechte moeder vind, maar wel als jij bij hem gaat wonen of hij bij jou en je zoon in gevaar brengt. Daar heb ik het op gebasseerd.
Ze basseert het op dingen die jij hier zegt. Dat jij niet alle ins en outs geeft dat kan maar dan moet je niet boos worden als iemand dingen zegt over de dingen die jij hier schrijft, dit soort antwoorden kan je nu eenmaal verwachten.
een collega van mij was helemaal verliefd op een jongen. binnen de kortste keren stond hij ingeschreven op haar adres. al heel snel stonden er deurwaarders voor de deur om schulden te innen. zeker gezien het feit dat je een kindje hebt. zou ik echt rustig aan doen. als hij straks vrij is zou ik het eerst een jaartje aan kijken en dan pas plannen maken.
Noukje, jij zult pas weer wat rust vinden als je voor JEZELF een beslissing hebt genomen. Ga morgen naar hem toe, en neem dan, ongeacht hoe het bezoek verloopt, RUST. Laat de komende week eens alles bezinken en denk over heel de situatie na. Ik vind ook dat hij je dat moet gunnen, want hij mag best weten dat je je ontiegelijk belazert voelt! Dat het niet alleen maar: OOOOOH wat ben ik toch blij dat ik je weer zie, is! Als hij werkelijk zo lief is, zal hij dat dondersgoed begrijpen, want natuurlijk is hij nu poeslief, schaamt hij zich enz. Jij bent namelijk nu hij daar zit, zn rots in de branding, die hij nodig heeft. Maar laat hem wel ff goed voelen dat jij GEEN speelpop bent, maar een vrouw met een kindje, die er trouwens ook niet om vraagt om in deze situatie terecht te komen, maar er wel degelijk genoeg van meekrijgt. Laat je aub niet gebruiken door hem, om na zijn detentie zijn leven weer op orde te krijgen. Dat moet ie zelf maar oplossen. Als hij dat zelf doet, en hij blijft zo lief voor jou en je kind, dan is het echte liefde. Maar meid, denk er nog eens goed over na. Je hebt al zoveel voor je kiezen gekregen, balanceert al weken op het randje van instorten en zolang je een relatie met hem hebt, zal dat voorlopig niet over gaan! Je MOET voor JEZELF kiezen, ongeacht of hij deel blijft uitmaken van jullie leven. En of je nu in zijn huis in gevaar bent geweest of niet, jij blijft ALTIJD in gevaar als je met hem om blijft gaan! Je zult nog wel een hele poos over je schouder moeten blijven kijken, want JIJ bent misschien wel degene die TEVEEL WEET!! Wil je dat dan? Denk aan je kleine zoontje, alsjeblieft. En dit is echt niet als een aanval bedoeld hoor, echt niet, want zoals ik al eerder in een ander topic schreef: je bent een sterke, krachtige vrouw, en je zoontje kan trots op je zijn! Laat hem dat blijven.... Heel veel succes en kracht toegewenst morgen. Ik hoop dat er veel duidelijkheid komt voor je, zodat je eindelijk weer eens verder kunt met je leven!
Echt Noukie, hoe meer je beschrijft, des te naïever ik je vind! We leven hier verdorie niet in 1 of andere politie staat waar iedereen, als je kop ze niet aanstaat, in de bak wordt gegooid! Hij wordt echt niet opgepakt omdat ie iets tegen zijn wil heeft gedaan. Er is echt niet iemand out of thé blue op hem afgestapt en heeft gezegd: dit moet jij voor mij doen want anders.. Word eens wakker zeg!Weet jij veel hoe lang dit al speelt! Je kent hem amoer! Die kerel van jou heeft je ZOON en jou in gevaar gebracht, dat ALLEEN al zou je moeten doen besluiten om hem met rust te laten. DAT maakt je dom en naïef! Je verkiest hem boven je kind! Echt, als je geen kind had, dan had ik het gelaten bij mijn eerdere post, want dan ga je toch lekker op je bek! Maar je bent verdorie een moeder! En die hoort altijd voor haar kind te kiezen, voor de veiligheid van haar kind en dat doe je nu niet. Jij probeert alleen maar iets wat krom is, recht te praten! Word eens volwassen! En ben ik hard, ja keihard! Maar er zijn hier meerdere die zeggen dat ze in de dezelfde situatie hebben gezeten (zonder kinderen) en die je een waarschuwing geven, maar jij blijft de situatie maar maar ontkennen!
Je houdt me bezig ... sorry daarvoor, maar ik heb wat postings van je doorgeplozen. En de hoofdmoot van wat je schrijft gaat over hem, over hoe hij zich moet voelen. Alles is op hem gericht. Ik heb wat citaten genomen (lang niet alles, het is alleen maar om je een beeld te geven): Alles is op hem gericht! In al je post schrijf je dat je je verschrikkelijk voelt (en daar kan ik me alles bij voorstellen), maar hoe je je echt voelt schrijf je niet. Je weet het niet? Of weet je het wel, maar wil je het eigenlijk niet toegeven? Het gaat er niet meer om WAT hij heeft gedaan (en ik geloof niet in gedwongen overigens ... hij had een keuze), maar HOE hij ermee om is gegaan. En hoe zijn acties in het verleden (wederom, zijn keuze) jullie toekomst gaan bepalen. Want daar heb jij geen enkele keuze in gehad hoor, dat heeft hij voor jullie bepaald. En hoe jij in dat verleden en toekomst past. Zal hij altijd mensen tegenkomen uit dat circuit? Wil je daar jezelf en Tygo aan blootstellen? Wordt het misschien eens tijd dat je je eigen keuzes gaat maken, los van wat het voor effect op je vriend en zijn familie heeft? Want jij hebt daar totaal geen verantwoordelijkheid ... Iemand opperde om misschien professionele hulp te zoeken, zodat je hulp krijgt met alles een plaats te geven. Ik zou het absoluut overwegen. ik wens je wijsheid toe ... en sterkte!
Ik heb alleen dit topic gelezen, dus heel veel kan ik niet zeggen. In het begin vond ik het nogal flauw dat sommige zo "lullig" reageerden.. ik heb alles gelezen en ben bang dat ik me aansluit. Liefde maakt blind, laat dat voorop staan. Je moet niet in dat criminele wereldje willen zitten, en hoe langer je in deze situatie bent, hoe dieper je daar zelf ook in komt. Die mensen waar hij bang voor is, vinden hem ook wel als hij bij jou woont. (Waar dat dan ook mag zijn) Ik maak me gewoon zorgen na je berichten, volgens mij heb je zelf niet zo in de gaten hoever je jezelf in de problemen rolt! En geloof me, ik wil je echt niet aanvallen, maar je brengt jezelf en je zoontje in gevaar. In dat wereldje laten ze jou of je zoontje niet met rust hoor, jullie zijn een makkelijke manier om hem te pakken! Dit risico wil je zelf toch niet lopen? (Als je dit niet al doet) Ik zou wel met politie en/of advocaat praten, en duidelijk willen weten wat JOUW situatie hierin in is.. dit lijkt mij nu het belangrijkste.. voor jou, en je kind. Nogmaals, ik wil je niet aanvallen, echt alleen maar helpen. Heel veel sterkte hiermee en ik zal blijven lezen.
Eens Je kind hoort altijd op nr1 te staan VOORAL boven een lapzwans die je pas een paar maanden kent, je voorgelogen en bedrogen heeft en je zoon en jou in gevaar heeft gebracht
Ik denk dat jij je nog drukker maakt om je 'schoonfamilie' na een paar maanden als ik na jaren getrouwd te zijn haha.
Als hij echt van jou houdt meis, zal hij je morgen zeggen, hoeveel hij ook van je houdt, het risico dat jouw en de kleine wat overkomt, is te groot, dat hij je moet laten gaan. Dat is het enigste goede wat hij kan zeggen, zeker als hij echt van jouw houd, pas als hij klaar is met daar te zijn, zijn leven op orde heeft, en geen angst heeft dat er nog wat gebeurd, zal je hem terug zien. als jij en h ij echt zoveel om elkaar geven en alles, dan kan die kloof ook wel overwonnen worden. Kan jij zo lang wachten tot hij zo ver is... en kan hij dit doen en wachten op jouw, tot hij alles op orde heeft... Jij bent de pineut nu, de pisang, hij zit daar, jij hier, jij hoort half hoe of wat, want de hele waarheid... in dat wereldje... als vrouw zijnde... zul je NOOIT horen (vrouwen mogen wel alles eten maar niet alles weten... hoe minder je weet hoe beter het voor je is, hoe langer hij leeft hoe langer jij leeft, hoe minder jij weet, hoe minder er tegen hem gebruikt kan worden... zal ik nog even doorgaan???!) Ik geef je dit advies, omdat je met een kleine zit, dit is belangrijk voor jou en zijn ouders en naasten om te weten. Maar doe me 1 plezier, zie de realiteit onder ogen, en gebruik alsjeblieft je hersens, want NIEMAND hier kan vertellen wat je moet doen, wel dat je nu door moet hebben dat je je leven weer op de rails moet gaan zetten, voor je kleine en voor jezelf, maak de rest bijzaak. En voor de rest, ik heb zowat niet gelezen,heb al advies gegeven, en ik heb geen oordeel over je, ik sta gelukkig niet (meer) in jouw schoenen, ik weet wat de adreline en co met je doet, de verliefdheid etc etc dus oordelen doe ik niet Succes morgen met het gesprek
ehh... dames? Zijn we klaar met mij bestempelen als slechte moeder? Echt, ik kan héél veel hebben.. maar die beschuldiging dus ff niet.. Alles kan ik hier lezen zonder mij er heel rot onder te voelen, alles kan ik begrijpen en alles kan ik zélfs nog waarderen omdat het iemands mening is en er een goede intentie achter zit. Maar mij beschuldigen van het niet voorop stellen van mijn kind gaat me nu echt te ver. Ik zal mijzelf niet quoten maar ik heb ALTIJD gezegd dat hij voorop staat, dat hij het beste verdiend en niet minder dan dat. dat IS ook gewoon zo! Heb ook gezegd dat als het gevaar voor mij en mijn kind oplevert ik het toch echt afkap. Waar halen jullie nou vandaan dat ik dat niet doe? Dat zeg ik nergens! Ik zeg alleen dat ik het naar zou vinden het af te kappen omdat het MOET, niet omdat ik niet verder met hem wil. Maar als ik en Tygo dus daadwerkelijk in gevaar zijn (waarop ik dus het antwoord nog niet weet...) dan kap ik het af, omdat het moet. Moet voor de veiligheid van Tygo en mij. Hoe vaak moet ik dat nou nog herhalen?? en.. waarom moet ik mijzelf daar eigenlijk in verdedigen, vraag ik me nu af?
Je HEBT al gevaar gelopen met jezelf en je zoontje voordat hij opgepakt werd Alleen DAT zou al een reden moeten zijn hem te laten vallen Als hij echt echt echt zo gek op jou en je zoontje was, had hij jullie NOOIT gevaar moeten laten lopen maar vrijgezel moeten blijven Hij wist immers dat hij crimineel bezig was en hem dat (en zijn partner met kind) zou achtervolgen
Ts de mensen die jou bestempelen als een slechte moeder zullen eerst bij zichzelf te raden moeten gaan want zoiets roep je niet vanachter een scherm zonder er zelf in te zitten. Wel wil ik je als tip meegeven, hou je kop erbij en luister in dit geval ook naar je verstand. Je zit nu in een emotionele achtbaan en je kunt hoe graag je ook wil geen heldere beslissingen nemen nu. Dus neem afstand en probeer eerst je eigen leven op rit te krijgen en zie dan verder. Mocht er dan nog het een en ander voorvallen heb je dat in ieder geval wel op rit. Een relatie moet niet je leven zijn maar een verrijking een extraatje. In jou situatie is het een baksteen in jou al zo zware rugtas. Dus leg de baksteen even weg, hou hem wel in het oog maar maak eerst die rugzak leeg voordat je omvalt
Je weet het antwoord WEL! Je hebt het zelf al een aantal keer beschreven dat hij zelf niet meer veilig is. Dus met hem JIJ en je kindje ook niet! En waarom je je daar in moet verdedigen? Je verdedigt HEM constant, je probeert jezelf constant te laten geloven dat het allemaal wel meevalt, je wilt hem morgen in zn armen vallen en zeggen dat je er voor hem bent enz enz. Je moet hem morgen bij binnenkomst eens eerst een flink pak op zn lazerus geven omdat hij je deze ellende allemaal geflikt heeft! Hij heeft je precies waar hij je hebben wilt. Zoals jou verhaal op mij overkomt, gebruikt hij jou om zn leven weer op orde te krijgen. En ik kan alleen maar afgaan op wat jij zegt hè. Laat hem zijn eigen sores oplossen. Laat je je hier niet in betrekken. Wat levert het je op dan alleen ellende??
En o ja: ik zal nooit zeggen dat je een slechte moeder bent! Maar stel nu het belang van je zoontje eens voorop. Dat kindje zit nu al wekenlang met een gestresste moeder. Dat voelt zo'n kind haarfijn aan hoor. Ga eens fijn leuke dingen met hem ondernemen. Dan verzet je zelf je gedachten ook eens.
mooi gezegt. ik weet nog dat oprah ooit zei.' je moet eerst van jezelf houden voordat je van iemand anders kunt houden'. dus eerst zorgen dat jou leven goed op de rit is en dan kun je naar een partner zoeken om dit mee te delen. zorg dat je op eigen benen kan staan en niet afhankelijk hoeft te zijn van een man om je gelukkig te voelen.
Ts hierin geef ik Kelly helemaal gelijk en meid ik heb op mijn 20ste nu dus 10 jaar geleden met een o zo foute jongen gelopen en ik wilde o zo graag een happy familie want hij is de vader van mijn oudste, maar geloof me er zat geen happy end aan het verhaal. Helaas zag mijn omgeving dit al eerder en ik wilde het ook niet zien. Mijn zoontje heeft van die periode nog steeds hinder en ik kan dat nooit maar dan nooit meer goedmaken want hoe je het ook went of keert je kind krijgt het mee!
Hoop dat ts dit ook zo leest bedankt. Helaas ben ik ook door schade en schande zo wijs geworden zoals je leest in mijn posting hierboven.