Ik heb zelf op dit moment zwanger en al een BMI van 20. Ik ben niet graatmager. Zelf ben ik klein van bouw, niet persee kwa lengte maar wel kwa voeten, handen, heupen, etc. Ik heb gewoon twee dikke prammen van cup F en als ik niet zwanger ben cup E. Ik heb bolle wangen ook nog. En er zijn geen botten te zien ofzo hoor. Mij staat het ook gewoon niet als ik meer dan 62kg weeg dan zie ik er persoonlijk erg ongezond uit. Bij mij gaat al het vet naar de 'verkeerde' plekken dan namelijk, me gezicht lijkt dan net een smiley. Maargoed ik sport ook heel veel en eet trouwens WEL alles wat ik maar wil, dus ik hoor dan zeker bij de 10%. Zo is iedereen anders. Sommige mensen zijn gewoon iets voller en zijn daarmee helemaal de bom kwa looks en andere slank en gespierd. Kwa gezondheid, tjah die regeltjes hoeven we verder niet over te discusseren denk ik. Ondergewicht is slecht en morbid obesitas.
moet hier erg om lachen... zoiets? Google Afbeeldingen resultaat voor http://comps.canstockphoto.com/can-stock-photo_csp5013606.jpg
Mja je hebt dan ook een medisch ideaal gewicht en een cosmetisch ideaal gewicht. En dat kan zo maar 10kg schelen....
Hi meiden, ik kwam een artikel tegen. Misschien kunnen ullie hier iets mee: Gevaren in ons voedsel: MSG (Smaakversterkers, E621) | Voeding | Earth Matters
Ik vind zelf de BMI echt geen graad meter, het spijt me! Ik heb een periode 8 uur in de week gesport, body pump, spinning. Toen gaf de BMI index aan dat ik obesitas hed, terwijl ik bijna een six pack had opgebouwd! Hoe kan nu in hemelsnaam 1 berekening voor alle soorten lijven gelden? Heb zoiezo al een cup E, wordt die eraf getrokken? Nee. Daarnaast brede schouders, stevige bouw. Naast iemand die heel tenger gebvouwd is vind ik dat geen vergelijk. Zou ermee kunnnen leven als er een vorm van een compensatie index zou zijn, maar de BMI zoals nu berekend leg ik echt lachend naast me neer, sorrie. Mijn weegschaal en spiegel vertellen me echt meer dan genoeg.
Een BMI van 20 is gezond dus geen zorgen. Ondergewicht is niet goed en overgewicht ook niet maar dat hangt natuurlijk wel af van de mate waarin. Morbide obesitas is zeer ernstig overgewicht en is per definitie ongezond en potentieel gevaarlijk. BMI is niet zaligmakend maar gaat voor de gemiddelde Nederlander prima op. Tussen de 20 - 25 is gewoon gezond: helemaal prima. Iets daaronder en iets daarboven kan nog prima passen maar een BMI van 30 of 35 zou voor iedereen in ieder geval een groot roodzwaailicht moeten zijn.. Hé, hoe zit het ben ik niet (veel) te zwaar?
Ik weet dat ik prima gezond ben en eruit zie. Maar had een aantal keer voorbij zien komen dat iemand met een BMI van 20 er te mager uit zou zien ofzo dus vandaar mijn reactie. Pas bij een BMI van 18,5 zit je aan ondergewicht.
dat is dus precies wat ik ook bedoelde een aantal reacties terug. Ik heb een bmi van 21 en zie er echt niet mager uit hoor Mager en slank is iets heel anders. al zie ik er nu aan de voorkant nu al als een kamerolifantje uit haha
Zwangerschap misschien . Ik heb zelf ook behoorlijk wat overgewicht, zal wel in de morbide groep vallen. Voordat ik zwanger werd ben ik 20 kilo afgevallen omdat ik het zelf wilde, anders lukt het me ook niet. Eerlijk is eerlijk ik voelde me er heerlijk bij en ik wil na mijn zwangerschap ook absoluut verdergaan, eerst de schade maar eens afwachten Van onze zoon ben ik direct na het stoppen van de pil zwanger geraakt, met de 2e idem dito, helaas werd dit een miskraam. En bij deze zwangerschap was voor het eerst sinds de miskraam mijn cyclus weer "normaal" en hoppa, zwanger!!! De gyn heeft er ook nooit wat van gezegd bij mij, hij zei dat ik gewoon goed (gelukkig) vruchtbaar ben.
Lol! Mijn vent noemde me altijd tijdens de zwangerschap van onze dochter een slang die een basketbal had ingeslikt omdat ik zo dun (veel afgevallen) was en zwanger in het begin. Nu valt het nog mee, weinig verandert behalve een oog als navel.
Mee eens! Vriendin van mij is 1.86m en weegt 65 kilo. Veeeeel te licht volgens de BMI. Maar als je haar ziet: haar bouw is heel tenger en dun, moeder precies zo. Als ze wat aankomt ziet het er echt niet uit.
BMI moet je deels serieus nemen denk ik. Als je standaard beweegt, niet echt of niet veel sport, iig. geen vorm van krachttraining als bodypump doet, of zelf in de fitnesszaal, kun je de BMI wel degelijk serieus nemen. Nog veel betrouwbaarder dan de BMI, of buikmeting, is de meting van bijv. het 'kwabje' van je borst naar arm. Je kunt daar speciale metertjes voor kopen. Die geeft zeer nauwkeurig aan hoe je vetpercentage is, want daar draait het om he! dat vet! en als je veel sport bouw je spiermassa op dat zwaarder weegt. Door je goed te laten meten weet je veel meer, zoals de buurman en buurman vroeger zeiden: meten is weten! (ajeto, voor de 30'ers ) Dus nee, BMI is niet zaligmakend, maar voor de gem. Nederlander die een beetje extra beweegt toch wel een goede graadmeter: boven de 30 is gewoon niet goed. Ik had 3.5 maand geleden een BMI van 31 en ik voelde me echt niet goed hoor, en ik was wel degelijk veel te zwaar, merkte het vnl. aan mijn armen, mijn gezicht, nek, en buik. Nu ben ik dus 3.5 maand later gezakt naar een BMI van 26. Ik sport idd. veel, ik doe 3 a 4 uur per week bodypump, ik spin en doe een speciale core workout, cxworx. Totaal zo'n 6 uur per week. Zonder het sporten en wel het eetpatroon van nu volgende (geen dieet, gewoon common sense en genoeg en gezond eten) zou ik ws. nu al ene stuk lichter zijn, ik bouw wel degelijk spieren op en toch ben ik alen4 kilo kwijt. 30plus BMI is voor het gros van NL gewoon ongezond en er zouden idd. meteen alarmbellen moeten gaan rinkelen. Ik ben nu bezig er nog 10 a 15 af te krijgen, dat zou i-de-aal! zijn. Ik zie het wel, maar het gaat nu vanzelf. Kwestie van de troep niet meer aanraken, suikerverslaving van je afwerpen en gaan met die banaan. Dat afvallen moeilijk is klopt, maar zodra de bekende knop om is, valt het echt heel erg mee. Je moet eten alleen wel los gaan zien van emoties, zodra je dat kan (wat dus een enorme uitdaging is voor enorm veel mensen) lukt het m.i. iedereen.