Haha, hilarisch om te lezen! Hier gelukkig een man die volgens mij nergens bang voor is. En dus ale beestjes naar buiten brengt (want ik vind ze wel eng haha ). Doodslaan doet hij alleen bij muggen, de rest wordt met zijn handen gevangen en buiten gezet Ach, zolang ze uit huis zijn ed prima!
mijn man is ook niet bang voor beesjes (gelukkig want ik ben panisch!) wel is hij bang voor muizen en diep water waar hij de grond niet meer voelt met zijn voeten, ma dat komt doordat ze hem vroeger van een klif hebben afgeduwd. ik ben overigens niet bang voor muizen en die haal ik met liefde weg en zet ze buiten.
Die van mij is een enorme held, met veel dingen. Hij ging toen hij vermoedde dat er bij de buren ingebroken werd duidelijk voor het raam staan om de inbrekers af te schrikken (waanzin). Hij heeft veel berg geklommen, is qua bewegen nergens bang voor. Hij haalt met gemak spinnen weg, ook al vind hij ze eng. Hij doet dat zelfs speciaal voor mij spinvriendelijk (ook al is het eigenlijk niet zo vriendelijk om een "binnenspin" naar buiten te verbannen). Een superheld.... behalve bij de tandarts of bij bloedprikken. Dat is echt drama. Ik vind het niet erg, hij is dan eigenlijk best schattig, net een klein jochie.
hihi ja das lief, wat me doet denken aan, mijn man die daar ook niet van houd, als het vreemden zijn doet het hem niets, al het bloed in de wereld is dan niet belangrijk maar zodra hij om iemand geeft er er gebeurd zoiets dan gaat ie moeilijk liggen doen, iedereen dacht dat ie tijdens de bevalling zou gaan vallen ofzo, maar niet gebeurd hoor, ik had hem duidelijk gemaakt dat als ie moeilijk zou doen terwijl ik al het werk doet dat ie aan de stok met me zou krijgen dus zijn angst voor mij was denk ik groter als de angst voor bloed LOL (grapje natuurlijk maar heel eerlijk ik had daar echt geen zin in gehad en hem weg laten sturen)
Hahaha..... dat klinkt als iets dat ik tegen mijn vriend ook gezegd heb Het ging gelukkig goed, hij had zich er wel druk over gemaakt. Maar een bevalling is zo anders qua "bloed en paniek" gevoel, ik verwachtte eigenlijk ook wel dat het goed zou gaan. Ik denk dat, als hij flauw gevallen was, ik idd niet happy geweest was .
haha ja zou wat zijn he, wij aan het puffen en zuchten en hij flauwvallen, nee alles viel gelukkig reuze mee en bij de tweede wist ik ook dat het gewoon goed zou gaan.. Misschien scheelt het wel dat ie een nuchtere vrouw heeft die grapjes heeft zitten maken en lachen terwijl ze weeen had (ingeleid met 38 weken) zelfs de VK zei "ach die is nog niet echt bezig" die werd meteen teruggevloten door de gyn dat ik al zoveel cm's en hele sterke weeen en dat niet iedereen krijsend hoeft te bevallen om serieus genomen te worden.. (dat mens droop meteen af, geweldig!) Bij de tweede zei ik tegen mijn man, volgens mij begint het een beetje (nog geen half uur later was ze er) dus dat was helemaal hemels.. ALS ik een schreeuw vrouw was geweest die zou gaan stressen had hij dat denk ik ook meer gedaan, want hij kan me slecht in pijn zijn..
Dat vind ik wel echt knap, dat je zolang rustig bleef. Bij mij ging het tot de 10 cm goed (grapjes gemaakt over dat vrouwen het zo hard werken vonden, ik vond het echt easy).... maar het persen was een opera van 2,5 uur. En had nog wel een cursus gehad over rustig en in stilte bevallen. In my defense, die cursus had het niet echt over de uitdrijvingsfase gehad..... (Sorry, enorm off-topic.... terug naar het topic. Mijn vriend is niet flauwgevallen, maar was wel zó onder de indruk dat hij nu geen tweede meer wil. Ik kan kennelijk hard krijsen.)
Geweldig ts, ik heb echt in een deuk gelegen Hier ook een keer zoiets. Op een van de andere slaapkamers had ik het raam open gezet (was een paar jaar terug in de zomer, bloedje heet!). Wat van me man nooit mocht vanwege eventuele inbrekers maar het was zooo warm. En verder ook niet meer aan gedacht om voor de nacht dicht te doen. We lagen al in bed en hij moest nog even naar de wc. Kwam hij ineens onze slaapkamer ingevlucht, gaat met zijn rug tegen de deur staan en fluisterd: er is iemand in ons huis!! Ik schrok me kapot man. Bleek later dat hij dus bij het naar de wc gaan het raam in de andere slaapkamer open had zien staan (die hij zelf nog dicht had gedaan, maar ik dus weer open ). Maar hoe hij de kamer in kwam sprinten en met grote ogen tegen de deur aan ging staan. Toen ik bekomen was van de schrik heb ik echt in een deuk gelegen. En bang was hij natuurlijk niet, vooral niet toegeven
En dat van die duif. Ik zie je man in gedachte al panisch liggen met de dekens over zich heen getrokken. Geweldig hahahahahaha. Meer verhalen aub
ja ik der vloog een wesp hier in huis en hij scheet zo wat in zn broek,, en wie mocht de klus klaren ik anders kwam die niet uit de woonkamer haha
hier dan alles behalve een bangert voor insecten (dat ie ze niet spaart is nog een wonder...) maar zodra er iets medisch is poept hij 20 kleuren stront!
dit doe ik ook maar dan dus zelf. En manlief ook . Al sla ik een steekvlieg/wesp ook dood hoor die ga ik niet met mijn handjes buiten zetten.. Bij een hele grote spin pak ik een glas of iets anders waar ik hem in of op kan zetten , dat gevoel in mijn handen van die groters vind ik niet fijn.
Hahaha, geweldig!!! Mijn man betrapte onze kat 's ochtends vroeg met een muis in zn bek in de woonkamer.. dus die laat laat die muis los en kijkt echt zo van "ik deed niks!!". Gevolg: man zat op de LEUNING van de eetkamerstoel en smste mij wakker of ik die muis even weg kon halen. Ik kwam beneden en zag hem zitten.. heb eerst 10 minuten staan lachen
Die van mij is eigenlijk niet echt ergens bang, wka beesten dan.. hij mag altijd de spinnen doen, ben ik doodsbenauwd voor, alleen als ie maar hoort dat r n mug in de kamer is moet en zal die dood.. ook al hebben we een klamboe hij heeft laatst alleen wel toegegeven als de dood te zijn voor prikken haha, en dat maakt mij niet uit prik me maar lek
MWAHAHAHAA alleen de 1ste post gelezen maar wat een heerlijk verhaal hahahaha. Zie het helemaal voor me