Mijn schoonmoeder zei precies hetzelfde! Uiteindelijk is bij mij alles anders gelopen! De laatste keer wist ze dat we in het ziekenhuis waren voor inleidong, maar ze was jarig, en is dus niet geweest! Wij hebben een uur na de bevalling gebeld, maar meer omdat iedereen heel erg in spanning zat! Bij mijn eerste zijn ze meteen gekomen, omdat ik wilde dat ze een mooi kindje zagen, na drie uur was ze al paars, dus ben blij dat ze haar nog mooi gezien hebben! De laatste keer mochf ik meteen naar huis, dus hebben we ze gezegd dat ze een uur na thuiskomst even een half uur mochten komen, daarna kwam mijn vader, die is iets geduldiger! Als ik jou was zou ik pas bellen als je gedouched bwnt, kindje eten heeft gehad, enzovoort! En mochten ze er eerder achter komen zou ik tegen het zh personeel zeggen dat je ze niet eerder in de kamer wilt als dat jij dat aangeeft! Knappe ouders die dan die kamer nog binnen komen hoor! Daarbij... Ik heb mijn schoonmoeder gezegd dat er geen mensen op de verloskamers mochten ivm hygiene enzo!
Ik vind dat wel een goede, leugentje om bestwil zeg maar. gewoon zeggen dat er geen bezoek op de verloskamers mag komen..regel van het ziekenhuis...maar dat zij de eerste zijn die mogen komen als je weer op de kraamafdeling ligt. Als ik naar mezelf kijk, ik beviel om 15:15 en lag om 18:45 pas op de afdeling en had om 19:00 bezoek en dat was prima
Pff, lastig én vervelend dat ze jouw keuze niet willen respecteren. Ik zou als ik jou was een rustig moment kiezen om met ze om tafel te gaan en met ze te praten. Niet alleen over hoe jij de bevalling ziet maar ook over hoe het nu gaat, dat ze iets teveel aan je hangen. Ben bang dat ze na de bevalling anders ook op onmogelijke tijden binnen komen vallen. Echt, het is beter dat er nu een paar harde woorden vallen en tranen vloeien dan dat dit voortsleept. Meestal klaart het de lucht dan weer. Het is JOUW kind, JOUW lichaam en JOUW bevalling en JIJ moet kunnen zeggen hoe, wie, wat, waar en wannneer met bezoek e.d. Blijf heel duidelijk bij dit standpunt, ongeacht argumenten als: ons kleinkind, 1 keer meemaken, ik laat me niet tegenhouden, ect. (dit vind ik overigens belachelijk, het gaat om de eerste plaats om jullie). Sluit geen compromis in dit geval want daar krijg je spijt van. Dus niet zeggen dat ze toch op de gang mogen wachten maar dat ze niet zomaar binnen komen vallen (want als het moment eenmaal daar is komen ze toch naar binnen stormen). Ik kom zelf ook uit een klein dorp en weet hoe snel nieuws kan gaan. Tuurlijk, als het kan bellen na de bevalling als je er zelf aan toe bent. Ik hoop voor je dat je ongezien naar het ziekenhuis kan en dat niemand door heeft dat je aan het bevallen bent tegen die tijd. Bespreek dit heel duidelijk met je man en ook met je verloskundige/gyn zodat ze weten dat bezoek pas gewenst is als jullie klaar voor zijn en niet als het bezoek klaar op de gang staat. Veel sterkte ermee! ff off topic: zijn er meer mensen die last hebben van dit soort familieleden? We hadden het laatst over bevallingen n.a.v. One born every minute> Mijn zus ineens: Ja, als jij bevalt dan kom ik wel naar het ziekenhuis, kan ik je mooi helpen en kijken bij de bevalling. Ik bén niet eens zwanger en NU AL gingen mijn nekharen overeind staan. Ik wil alleen mijn man bij me hebben als ik het bed lig vol te schijten, dat is al genant genoeg. Heb haar dit ook even haarfijn uitgelegd
gelukkig niet. Op zich ben ik heel makkelijk hoor, ben volgens mij de enige kraamvrouw op dit forum die kraamvisite geweldig vind, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Bij de geboorte van onze oudste stond familie en schoonfamilie ook een uur nadat we uit het ziekenhuis waren (poliklinisch) al op de stoep, heb ik zelf gevraagd. Maar nu met onze 2e als het weer s nachts gebeurd wil ik onze dochter laten slapen, mijn zusje komt oppassen en wil ik dat zij haar broertje/zusje verder als eerste ziet. Dus nu pas bezoek de volgende ochtend..heb dat al voorzichtig ter sprake gebracht en iedereen begreep het volkomen. O ja, mn zusje mag natuurlijk wel ff spieken, als goedmakertje dat we haar s nachts uit dr bed lichten. maar van die familie die bij je bevalling enz wil zijn of op de gang, brrrr.
Ik had niet verwacht dat er zoveel meiden waren met hetzelfde (of soortgelijk) probleem! Ik vind inderdaad het advies om pas te bellen na de bevalling, als ik eraan toe ben, een goed idee. Hopend dat ik inderdaad ongezien naar het ziekenhuis kom als het eenmaal zover is, maar als dat in de avond is, ga ik er wel vanuit dat mijn ouders het niet dezelfde avond nog horen... Ik zal zoiezo nog een keer goed met ze praten, ook met mijn vriend erbij zodat ze weten dat wij wat dat betreft dezelfde mening delen, en met mijn schoonouders zal ik het ook nog even bespreken (gewoon voor de duidelijkheid). Kan geen kwaad denk ik... En als mijn ouders (lees: moeder) daar niet tegen kan, dan is dat inderdaad jammer, maar eens zal zo'n gesprek er toch van moeten komen, dus dan maar meteen nu... Hoe zit dat trouwens met het ziekenhuis, kan je van tevoren al vragen hoe daar de regels zijn? En hoe ze met bezoekers omgaan enzo? Is het gebruikelijk als ik ze daar een keer over bel ofzo?
Succes met het gesprek! Zal zeker niet leuk zijn, maar wel belangrijk! En je kan het ziekenhuis altijd bellen om dat soort dingen te vragen toch?! Denk dat ze er wel vaker mee te maken krijgen..
moeilijk... en als je bijvoorbeeld met je ouders bespreekt dat je na de bevalling eerst even op adem wil komen en heel even alleen met jullie kindje en vriend en dat hun dan een uur of 1,5 uur na de bevalling komen? of willen ze perse meteen?
Ik heb echt het idee dat ze me het liefst zelf naar het ziekenhuis willen rijden op het moment dat het nodig is, en dan willen wachten tot het kindje er is..
hier nog 1 ik heb totaal geen problemen mee. en bij mij mag ook iedereen de baby vast houden het enige wat ik heb is dat alleen mijn man erbij mag zijn als ik beval (ik ben namelijk niet zo gezellig als ik aan het bevallen ben) daarna mag iedereen gelijk komen.
ik zal toch proberen (hoe moeilijk het ook is) duidelijk maken aan je ouders dat je eerst alleen tijd nodig hebt met je gezinnetje
ik lees ook vaak in het kraam gedeelte en dat sommige echt niet willen dat iemand de baby vast houd.. ik kan me daar gelukkig echt niet druk om maken vind het alleen maar leuk als iemand de baby wil zien of vast houden.
ja dat is lastig zeg. ik snap dat je je ouders niet tegen de borst wilt stoten, maar het is jouw bevalling van jullie kindje. jullie moeten je er prettig bij voelen en het moet vooral zo gaan (als het goed is natuurlijk) zoals jullie dat wensen. geef ook je wensen aan in het ziekenhuis voor je gaat bevallen. laat het heel duidelijk zijn wat jullie zelf willen
Je ouders zijn nogal uit het oog verloren waar het werkelijk om draait! Namelijk dat hun dochter het toch gegund is om moeder te worden! Ipv zij opa en oma, of hun (schuld) gevoel daarbij. Wat ontzettend egoistisch van ze. Ik zou dit ook tegen hun zeggen. Dat als ze echt oprecht blij zijn dat je moeder mag worden ze je dat moment moeten gunnen, die eerste paar uur als gezin. En of ze hun eigen wensen en behoeften op nr. 1 zetten of die van jullie namelijk de ouders van hun kleinkind. Als je wederom dwingende antwoorden krijgt heel simpel zeggen oke prima, "als jij onze wensen niet respecteerd wordt je niet gebeld als de bevalling is begonnen en hoor je het achteraf. Ik zou willen dat je je eigen gevoel opzij schuift zodat je toch betrokken bent bij het proces. Lukt dit niet dan nemen wij deze beslissing en dat zou ik heel naar vinden."
Nou ja ik weet niet of hetal gezegd is ik heb namelijk niet alles gelezen. Maar ik zou het sowieso ook aangeven in het zh. En als je net bevallen bent enzo moet je toch eerst douchen en rusten als je dat zou willen, maar die keus maak jezelf en Als je belt naar de kersverse opa en oma gewoon een tijd afspreken dat ze kunnen komen, je man duidelijk laten aangeven dat je eerst nog moet rusten en normaal gesproken zouden ze daar begrip voor moeten hebben. Heel veel succes.
Wat erg ! Pso Ik zou serieus even zeggen wat ik er van vond, laat je bevalling niet verpesten. Meis... Hoe jij en je partner het willen. En anders niets. Ik bel mensen pas als ik bevallen ben, moet er niet aan denken. Wil eerst ff rust en geen mensen wachten op de gang.
Hoi Patty, Toevallig had ik gister dit gesprek met mijn (schoon)ouders. En ik heb het tegenovergestelde: ik wil ook in het ziekenhuis bevallen en mijn (schoon)ouders vonden het normaal om pas als de baby thuis was naar ons toe te komen (tenzij we lang moeten blijven, dan komen ze wel naar het ziekenhuis) Ik wil juist dat we ze bellen als ik ga bevallen en dat ze mij dan ff succes komen wensen/ steunen en in de wachtkamer wachten. Dan worden ze telkens op de hoogte gebracht van de bevalling en kunnen ze voor ons duimen. Als het kindje er is dan wil ik even een momentje samen met mijn man en daarna zal mijn man hun ophalen om te komen kijken. Maar mijn (schoon)vader reageerde hierop: Ik weet niet waar dat ziekenhuis is, kun je niet in ons ziekenhuis bevallen (een uur voor mij rijden! dus je leert maar lekker de route, dit zei ik dus ook vrijuit). Vervolgens zei hij: en als je snachts moet bevallen, kom ik niet want ik moet slapen + als het overdags is dan moet ik vrij nemen dus hopelijk beval je in het weekend. Je begrijpt dat mijn hormonale emoties aardig werden uitgetest, want ik had niet verwacht dat hij zo egotrippend zou reageren en dat ik het allemaal moest uitleggen, terwijl het voor mij gewoon van zelf sprekend is. Ik heb hen dus ook duidelijk verzocht het op mijn manier te doen. Gelukkig begreep mijn (schoon)moeder mij volkomen, zij vond ook dat pa stom aant lullen was, maar zo ging dat 30 jaar terug nou eenmaal, sterker nog: toen lag zij alleen te bevallen en pa was een bakkie aant doen bij zn ouders thuis omdat hij moe was, ma voelde zich onwijs eenzaam, logisch! Nou, nu is het 2012 en mijn bevalling is in 2013 en doen we het lekker op mijn manier + mn man denkt er gelukkig ook zo over. Het is dus opgelost, doordat ik mn mond open trok, mijn visie uitlegde en vasthield aan wat ik wil. Ze zijn er nu allebei mee eens en kijken er nu al naar uit om er betrokken bij te zijn Wat ik jou en je partner wil adviseren is: zeg hoe jullie het voor je zien. Ik snap dat je niet wilt dat ze op de gang wachten, maar als ze nu in de wachtruimte of restaurant wachten, zodat ze op de hoogte kunnen worden gebracht en jou persoonlijk succes kunnen wensen en dan als de baby er is en jullie hebben samen met zn drietjes (jij, je partner en baby) jullie momentje gepakt, je ze dan pas laat komen. (eigenlijk hetzelfde dus als ik wil) Want ik snap je probleem, maar ze pas bellen na de bevalling zou ik eerlijk gezegd niet doen, want ik denk dat ze dat niet zullen pikken als ik het zo hoor. Ze zullen zich dan buitengesloten voelen en misschien wel boos worden, ipv genieten. Kunnen we niet ruilen haha Ik hoop je een beetje geholpen te hebben, laat me weten hoe jullie het gaan doen. Succes! Groetjes Syl
Mijn advies? Het is JOUW bevalling en JIJ bepaalt wie er bij zijn en wie niet. Het is heel belangrijk dat jij je op je gemak voelt, anders kan dat onnodige spanning bij jou veroorzaken.
Meid ondanks je geschiedenis en je moeder haar schuldgevoel hebben ze geen donder met je bevalling te maken en respect te hebben voor jou en je man. Ik zou dat even heel duidelijk stellen ondanks tranen en waterlanders anders word er straks over jou heen gelopen en dat is niet wat je wil. Jij bent de zwangere en straks de bevallen vrouw en niet je ouders of schoonouders. Maare bellen doe je pas als je er zelf aan toe bent en wil na de bevalling. Wel vind ik dat je heel duidelijk moet gaan maken nu aan ze hoe jij en je man het willen want stel dat je vliezen breken of wat dan ook waar ze bij zijn of ze merken iets van de bevalling dan hou je ze dus bijna niet tegen. Meid wees eerlijk naar ze, prik door die tranen heen want dat is ook een mooi machtsmiddel en wees heel erg duidelijk. Desnoods op papier zetten en aan ze geven.