Hoi meiden, Morgen moet ik supervroeg bloed laten prikken en ik ben nu al zenuwachtig. Wat een kleuter, he? Het valt elke keer mee en toch ben ik één brok zenuwen. Wie is er ook zo'n held?? Ik ga morgen maar met dichtgeknepen ogen zitten en niet kijken..... brrr..... (serieus... het grote paniekmoment bij de bevalling was voor mij het moment dat de vlos een prik gereedmaakte voor als de placenta niet zou komen. Dikke paniek, persweeen stopte en die spuit moest weg . Toen ze hem eenmaal - verbaasd - had opgeborgen is Fay geboren. Ik haat prikken!)
Haha, nee vind het echt totaal niet erg gelukkig. Heb zelf ook op de prikpoli gewerkt. Mijn dochter heeft het gelukkig van mij overgenomen, vind pruiken totaal geen probleem. Maar goed, succes!
Hehehe hier een keer gehad dat ik Anne uit de kinderwagen heb gehaald voor de mevrouw die voor me aan de beurt was Ze was zoooooo gespannen dan de naald niet eens in dr arm ging En Anne vond al het gegil machtig interessant.. Kon denk ik net lopen Dus wandelde er op af... Begon wat te kwebbelen en voilà, de naald ging er spontaan in. Dus nee, je bent niet de enige maar ik ben blij dat het mij echt helemaal niets doet Kijk even weg als ze hem er in prikt maar vind het geen probleem om te kijken naar de naald, het buisje dat volloopt of het verwisselen ervan. Succes morgen
Ik was altijd héél bang voor bloedprikken. Maar nadat ik één keer een infuusnaald erin kreeg vond ik bloedprikken peanuts dus ik durf t nu wel. Manlief is nergens bang voor, behalve naalden! Verstandskies heeft ie laten trekken zonder verdoving en zijn botbreuk hebben ze op aandringen van zn vader maar gezet zonder verdoving want dat zetten vond ie prima, maar die naald krijste hij alles voor bij elkaar en weigerde hij pertinent. Dus ik ken het wel die angst. Ik moet morgenvroeg ws ook, assistente zou even overleggen met de ha maar ze dacht dat t wel moest. Succes morgen in elk geval!
Jaa hier nog een angsthaas! Echt ik kijk nu al op tegen de bevalling omdat er vast prikken aan te pas komen!
Ik kan je een hand geven,,, morgen ook bloedprikken voor de hormonen na te kijken. Ik ben niet bang voor naalden gelukkig.
Ik ken het, ben als de dood. Als ik niet even blijf zitten val ik om, dan word ik echt niet goed.. licht in mijn hoofd, misselijk en een flinke brok in mijn keel. Wil je heel veel succes wensen!
Ik heb drie prikken gehad, Een hele dikke in de spier, was pijnstilling en het tintelde wat Om te zorgen dat de placenta los liet Om mij te verdoven voor het hechten. Heb alledrie vrijwel niet vernomen door de adrenaline. En zonder adrenaline doet die in de spier flink zeer, maar nu maalde ik er niet om. Ik hoop dat t jou ook zo mee valt. Je bent maar met één ding bezig, je kindje en de rest om je heen doet r niet toe. Althans bij mij..
Ik was er altijd wel bang voor, zeker die weet ik hoeveel buisjes die je moet geven als je net zwamger bent. Dat verwisselen van buisjes vond ik niet prettig. Maar het ligt er wel aan wie je prikt. I, heb na bijna een week nog een blauwe plek van bijna 8 bij 5 cm. Ging dus iets niet helemaal goed. Maar zou het morgen zo weer doen, want ben er nu niet meer zo bang voor, als het maar geen tig buisjes zijn. Succes morgen.
En de vrouwen die bevallen zijn hebben die ook een ruggenprik gehad ? Want naast bang voor naalden heb ik ook een lage pijngrens hi hi! Eigenlijk ben ik gewoon een mietje eerste klas
ik ben ook zo bang voor bloedprikken en ik moest het best vaak doen ook nog toen ik zwanger en soms omdat ik roladers heb ofzo iets rolde men aders weg en wat gebeurde dan dan gingen ze liggen wroeten zeg maar op zoek naar de ader en met mijn angst werd dus nog moeilijker ik werd zo gek dat ik gewoon vroeg om gewoon opnieuw te prikken
Ik denk dan meteen een de dag van mijn curetage. Werd klaar gemaakt voor de ok en naast mijn lag een hele aardige ruige vent. Type Harley rijder. Breed, vol tattoos etc. Toen kwamen ze voor het infuus en de man was totaal in paniek en moest zelfs huilen. Ik lag compleet dubbel en kon die dag toch een beetje lachen. Ik ben totaal niet bang en kijk zelfs naar hoe de naald er in gaat. Moet minimaal 4x per jaar dus is maar goed ook dat ik niet bang ben. Neem de kinderen ook altijd mee en merk wel dat hun ook niet meer bang zijn. Leg ze uit dat je een prikje voelt maar dat het niet veel pijn doet. Het bloed wat uit de arm Komt vinden ze geweldig om na te kijken haha. Infuusnaald kijk ik wel altijd tegen op maar ben er niet bang voor. Ze prikken die altijd verkeerd en het infuus gaat altijd intstekken helaas. Meer voor de gevolgen zeg maar. Een ontstoken ader is echt niet prettig
Ruggenprik heb ik trouwens nooit genomen, daar ben ik dan wel bang voor. Had liever pijn dan dat. Brrrr. Ik heb wel een hele hoge pijngrens war Soms in het nadeel werkt. Kom altijd bij de huisarts met iets wat verwaarloosd is zoals keel en amandel onstekking ( nooit een van de 2) verwaarloosde blaasontsteking etc. Pijn moet zo erg zijn dat het mijn dagelijks leven gaat beïnvloeden en dan kijk ik het nog even aan. Hoor dan altijd, waarom ben je niet eerder gekomen. Zucht. Bij de inleiding van de bevalling wilde ze standaard een ruggenprik doen maar vond dat niet nodig. De laatste centimeter denk je nee nu kan ik echt niet meer, schiet me maar lek haha maar uiteindelijk toch gelukt
Inmiddels vind ik bloed prikken op de poli niet zo'n probleem meer maar leuk vind ik het niet. Ik moet ook niet kijken want dat ga ik naar flauwvallen neigen dus zitten, naar de muur kijken, en na afloop op staan en weg gaan.
Hoe beter je ontspant hoe makkelijker of het gaat dus even goed in en uit ademen en hup hij zit er al in. Maar het verschilt wel wie je prikt de een is beter dan de ander. En weet je het went, voor 5 jaar terug ging ik echt niet alleen heen prikken want ging bijna van mijn stokje en moest daarna echt een tijdje bij komen, tegenwoordig spuit ik zelf wekelijks medicatie, elke 4 weken spuit bij de ha, elke 3 weken bloedprikken en elke 4 weken infuus, en de spuiten doen me niks meer, infuus vind ik nog een beetje spannend, ligt er wel aan wie er prikt , maar het gaat dus tegenwoordig erg soepel dus niet te druk maken, komt wel goed
ik was ook als de doods voor prikken, zat zwetend in de wachtruimte, alleen al de geur die er hangt, ergste vind ik dat watje met alchol (al doen ze dat tegenwoordig nooit meer) ik moet minimaal 4 keer per jaar prikken, nu zelfs vaker en je raakt er aan gewend, al ben ik de laatste keer zeer pijnlijk geprikt. mijn dochter gaat eigenlijk altijd mee, dus voor haar is het heel normaal. de prikjes die ze als baby heeft gehad nooit om gehuild, ze trok op het laatst zelfs de pleisters direct weer af en gaf ze aan de verpleegster hahaha
Zo-even het zit er weer op, pffff.... straks maar ff slapen want ik heb van de zenuwen geen oog dichtgedaan. Viel mee (natuurlijk), maar volgens mij werd die vrouw helemaal nerveus van me. Ik had gevraagd of ze tegen me aan wilden kletsen.... achgos, ze kon echt niks bedenken. Wat een dappere meid! Die van mij krijst 30 seconden heel hard en kijkt dan de rest van het bezoek de prikker heel vuil aan. Die lucht is idd naar he? Waarom niet lavendel ofzo?
nee, want thuisbevallen En zonder enige prik, dus dat kan ook (maar dat kwam mss omdat mijn vriend de taak had om prikken en scharen uit de buurt te houden, lol : D) Ik ben ook een bangepieperd met pijn, maar bevallen is anders, een minder enge pijn.