Ik vind het heel rot voor je. Niet makkelijk als je erg opvliegend bent, maar de reactie van je vriend is echt niet leuk. Niet reageren als jullie SAMEN zwanger zijn. Eigenlijk echt KUTsituatie. Ik hoop dat je inmiddels alweer contact hebt. Ja en dat andere contact moet ie maar ff op wachten. Tjongeejonge zeg best ego van hem allemaal. Nu zal je kindje nog niet zoveel last van stress hebben. Is voor je lichaam niet top, maar kindje merkt t nog niet. Ik heb vorig jaar tijdens mn hele zwangerschap stress gehad van de scheiding met mn ex, en ruzie met familie en overlijden oma en eigenlijk nog 100 dingen en ik heb een superrelaxed en gelukkig kindje, altijd blij.
Hey wat grappig wij moeten ook een muur plaatsen en ik zit erg te twijfelen of het een muur wordt of kamer ensuitte deuren/schuifdeuren. Ik heb een hele grote woonkamer (appartement) en de woonkamer kunnen we kleiner maken en dan hebben we een hele ruime babykamer. Pieker pieker. We gaan oms huis wel te koop zetten. Ik wens mij een tuin en meer kamers en strand.
Helaas.....hij is nog steeds niet terug. Hij sms'te net voor het eerst pas sinds ie gisteravond vertrokken is: dat hij niet zoveel kan met mijn sms'jes en vanavond zeker nog in z'n flat blijft! Ik had paar x gesmst om te laten weten dat ik van hem hou en dat ik begrijp dat hij even ruimte voor zichzelf nodig heeft nu flat leeggeruimd wordt en er kindje op komst is en dat er dus veel op hem af komt. Nou ja..... met koppigheid is niemand nog echt gelukkig geworden dus zal zo maar eens bellen, kijken of hij opneemt. Ik begrijp gewoon niet dat iemand zo koppig kan zijn en dan niets laat horen, dat kan toch niet lekker aanvoelen? Maar wat je zegt... SAMEN zwanger zijn is er niet bij, alleen op de leuke momenten blijkbaar. Ik merk dat er oerkracht bij me loskomt: als zijn gedrag niet verandert en hij langer wegblijft of dit vaker gaat gebeuren, gaat mijn deur op een gegeven moment dicht en ga ik het alleen doen. Het is een lieverd, ik hou van hem, maar hij heeft soms weinig begrip voor anderen. Is hem ook niet geleerd. Hij staat in het centrum en als er iets is, ligt het aan de ander, niet aan hem. En o wee als je daar tegenin gaat, dan ben je ineens de bitch die verbaal sterker is dan hij en gaat hij door tot hij laatste woord heeft vol slachtoffergepraat. Echt, ik snap moeders niet die hun zoon zo op voetstuk hebben geplaatst (dat doet zijn moeder nl)! dit klinkt heel negatief, dat besef ik, maar dit is gewoon ook een kant van hem, geen mooie kant helaas. terwijl hij aan de andere kant zoveel kwaliteiten heeft, maar ja, dit overheerst helaas nu even
@Juffie... Nog steeds niet terug.. dat vind ik echt niet leuk voor je . Koppig ok.. maar dit gaat in mijn beleving iets te ver.. en ik vind het voor jou helemaal niet leuk... Tis ook zeker niet leuk.. als jij het dan goed probeert te maken en je inleeft in zijn situatie.. maar hij geen effort doet om zich in jou in te leven.. je draagt zijn kind!!! En ik snap dat nu het gesprek aanknopen niet de juiste tijd is.. en dat je dus weer moet slikken.. maar ja..het moet wel gebeuren denk ik.. Want ik geloof jou.. dat het een goedzak is..maar hij heeft zn mindere kanten.. miss een heel goed gesprek inlassen wanneer hij rustig is.. dat hij het dan snapt... Ik wens je veel steun toe.. want het is niet cool..
JoJoGirl88 Oh jee, zijn jouw kindjes straks ouder dan je halfbroertje/zusje, bijzonder. Kinderen voelen je humeur en gaan dat spiegelen. Mijn dochter heeft twee dagen hysterisch gehuild toen ik in rouw was om mk.
Dank je, het is helemaal niet leuk nee, helemaal omdat het nergens over gaat! Als we nu heftige ruzie hadden over iets, maar nee, het kwam echt onverwacht voor mij, dus hij heeft zitten opkroppen en voor zichzelf zitten goed praten dat hij gelijk heeft en recht heeft op weet ik veel wat. En dat knalde er blijkbaar gisteren uit doordat ik me belabberd voelde (wat ik nog niet had verteld, is dat eergisteren een dierbare collega jong is overleden, waardoor ik me ook nog eens extra down voelde: en dat wist hij!) en vervolgens hem aansprak op z'n gesnurk waardoor ik niet kon slapen voor de zoveelste keer. En ik weet, ik kan fel zijn, helemaal nu ik zwanger ben, maar ik ben altijd degene die eerste stap zet om dingen uit te praten of om toe te geven dat ik te fel was.... daarom wil ik nu eigenlijk juist niet gaan bellen.... op advies van vriendin heb ik net geantwoord op zijn sms dat hij niets met mijn sms'jes kan en nog weg blijft: je hoeft mijn sms'jes alleen maar te lezen, geen woord chinees bij. maar als je koppig wilt doen..jammer. met praten kom je verder dan zwijgen. Ik hoor wel wanneer je zo ver bent! sorry.... ik zou liever leuke berichtjes posten! maar het is zo lastig omdat vrijwel niemand weet dat ik zwanger ben, kan ik niet echt met mijn verhaal ergens heen
dit is zo herkenbaar, mij luk het nu met gewoon maandverband, maar max 2 uurtjes heb je ook zon buikpijn gehad? en moe? ik ben zo moe en zoveel buikpijn. donderdag heb ik echo. mijn moeder zei vandaag tegen me je bent flink afgevallen, snaai trek is 100% weg, heb nergens trek in kleding nog niet gepast loop lekker in mijn pyama/huisbroek rond hahaha. wat een lieve vriendinnen heb je, dat geeft veel steun. ga je snel weer voor een 2de ronde?
@juffie, jou verhaal is best herkenbaar, soms is vluchten makkelijk. vraag hem anders op papier te zetten wat hem dwars zit, via brief of email. misschien moet jij er de eerste stap mee zetten. hier is het juist andersom, man is een prater en ik ben(was) de weg loper. ik hoop dat jullie er samen uit komen, want dit is niet leuk en stress is niet bevordelijk. een dikke knuffel en ik hoop dat jullie snel gewoon praten en je vriend gewoon weer thuis komt.
o dank je! dat is een goed voorstel, zolang het in z'n hoofd zit wordt het alleen maar groter nl. en als hij nog niet wil praten, kan hij misschien op papier wel zien dat het minder dramatisch allemaal is dan hij nu denkt! pas je goed op jezelf? naar die buikpijn! helpt warme douche of bad?
mannen begrijpen de hormonen gewoon niet goed, maar ik geef toe ik had er zelf ook moeite mee hhahaha ze zaten me in de weg. ik pas goed op mezelf, gistermiddag heeft mijn vader de honden en dochterlief opgehaald, en die zijn vanavond net voor het eten terug gebracht. ik heb gistermiddag en vanmiddag heerlijk geslapen. ondanks dat ik nu al 3,5jr ziek thuis zit, kan ik erg slecht stil zitten, maar het lichaam geeft snel aan wat wel en niet kan. ik heb een lekkere warme kruik, straks idd lekker warm douchen. en op tijd naar bed succes met de brieven, lees hem een paar keer voordat je hem verstuurd!!
Lieverd, ik vind je erg sterk, houd vast aan je gevoel en ga niet teveel excuses maken inderdaad. Maar hem bellen en je gevoel uitleggen is juist weer heel goed. Ik ken dat oergevoel, had dat ook, vond het een heerlijk gevoel, een zekerheid waar je op kunt bouwen. Ik heb met vriend wat kleine dipjes gehad tijdens zwangerschap (veel stress van buiten, scheiding ex enz), maar ook de eerste zes weken na de geboorte, mijn god een raket die afgeschoten wordt en dan moet alles heel langzaam weer landen, maar daarna vonden we elkaar weer terug en nu we dit alles overleefd hebben, kunnen we de hele wereld aan. Belangrijk is wel, dat je SAMEN de uitdaging aangaat. En eigenlijk wat jou vriend doet, kan niet, wil niet stoken in een goeed huwelijk, maar je mag als je samen zwanger bent, vind ik, de ander niet in zo een onzekerheid laten, en niet reageren, of zeggen ik kan niks met je smsjes. Sorry, ik word er verdrietig van, bel hem op en blijf dichtbij jezelf, verloochen jezelf niet zeg maar, blijf trouw aan jezelf. Onwijs veel sterkte meid en vertel je hoe het verder gaat. Kus en Knuf. En ik vind je waanzinnig sterk.
Oeps dat is niet echt een leuke openings sms, ik zou toch bellen lieverd, dit wordt nu alleen maar erger.
heb uiteindelijk gekozen voor de optie van dingen opschrijven heb hem dus gesmst of het idee is dat hij op gaat schrijven wat hem dwars zit, anders ziet, moeilijk vindt, etc. en dat ik dat ook ga doen!
Ik heb de eerste dag buikpijn gehad en vandaag krampen, soort naweeën. Voor de rest alleen erge leegloop. Een dag kapot, een dag verdrietig en een dag depressief. En nu langzaam weer positief en vrolijk. Heb in de vrije dagen wat goede inzichten gehad en leuke ideeën voor de toekomst. Nee, wij gaan niet voor ronde 2 op korte termijn, ronde 1 was ook niet gepland, my god, ik was net bevallen, maar ik had er reuze zin in. Nee, op zn vroegst in december ga ik er weer voor. Eerst de belangrijke dingen aanpakken die genieten in de weg staan, boekhouding jaar, restje scheiding, afronding bedrijf, opzetten nieuw bedrijf, operatie. Nou dan is het wel kerst haha. Als de kerstboom staat, dan gaan we proberen in een wip (of meerdere) weer zwanger te raken haha. Lieve Guus, ik ben zo blij dat jij ook wilt blijven. Ik vind het gezellig en hecht hier, maar het geeft me ook troost. En ik moet wel eens slikken van echos en kinderkamers, maar ik accepteer dat het mijn tijd nog niet is. En voor het hele 'zooitje' (haha) hier bevallen is, ben ik de 12 weken door, want dat staat voor mij gepland (in de sterren).
heb besloten paar dagen naar mijn ouders te gaan, even rust en niet alleen zitten piekeren. heb daar geen internet dus ben even offline! dank voor jullie steun!
ik heb nog wel mijn vlagen hoor, kan zo in janken uit barsten, gisteravond, moest ik gewoon alles opruimen, alle baby spulletjes moesten weg (liggen achterin kledingkast) ik heb de echo in een fotolijstje gestopt, maar dan achter een foto (van mijn 1ste hond, mijn maatje=overleden) zo kan ik er naar kijken, zonder dat het in het zicht is. ze staan ook op de computer, kijken kan altijd) ik wil er eigenlijk iets meer mee doen, maar weet niet wat. vind het ook heel erg dat ik het niet heb op kunnen vangen, nouja de placenta , maar het ""vruchtje"" zelf niet. wat ik nu heel moeilijk vind is dat de moeder van mijn dochter haar beste vriendinnetje ook zwanger is, 7 wk en zeer waarschijnlijk een 2 ling, (dan hebben ze 6kinderen, al is 1 overleden, was ook deel van 2 ling) dat vind ik wel moeilijk, we hadden al gefantaseerd dat we bv tegelijk in het zh aan het bevallen waren. die drempel moet ik even over. gelukkig wel hele lieve buren, vrienden en ouders en niet te vergeten mijn man, die me steunen. oja en de drempel om in de wachtkamer te zitten met allemaal zwangeren, hier vind ik het niet zo erg. al hoop ik dat het lege gevoel snel weer gevuld mag worden, dat onze wens na 2 jaar toch weer gevuld mag worden. laten we voor jou maar snel duimen dat het gauw kerst is (duurt ook nog maar 5mnd hahaha)
Zit net even bij te lezen: Juffie wat ellendig! Ik hoop zo dat het goed uitgepraat kan worden, want dit is echt een rotsituatie sterkte!
Lieve heppies.. of nu de drie musketiers... ik vind jullie echt super sterk.. Hoe jullie erover kunnen praten.. het lijkt me voor mezelf heel moeilijk.. Maar je weet niet hoe je reageert in zo'n situatie.. hoe sterk je eigenlijk kan zijn.. Ik ben blij dat jullie het iig ook fijn vinden om hier te blijven kletsen...t kan ook heel confronterend zijn.. wat het natuurlijk ook is. @Hier.. kan bijna niet wachten tot mandag.. mijn eerste intake.. niet zo bijzonder,maar dan weet ik eindelijk wanneer ik mijn eerste echo krijg.
Hallo allemaal, Mag ik ook nog bij jullie groepje. Ik ben zwanger van onze vierde en de uitgerekende datum is we 7 Maart. Ik heb 24 mei een miskraam gehad en in juni weer zwanger geraakt. Omdat ik niet weer ongesteld ben geweest is het niet helemaal duidelijk hoe lang ik zwanger ben.... 14 augustus heb ik de eerste echo. We wouden hem niet eerder omdat de vorige keer dat we een echo hadden er gewoon niks te zien was erg naar en daarom in overleg met verloskundige dus zo gedaan. Spannend hoor! Ben erg misselijk, bleh. En moe maar s' nachts niet kunnen slapen en standaard rond half 5 wakker om te plassen... zo even lekker geklaagd