Ben ik een zeurvrouw??

Hier idem!

 

Dat voetbal is blijkbaar zo belangrijk, lijkt wel alsof hij in het eerste van Ajax speelt ofzo. Het is een hobby, dingen die je doet in je vrije tijd. Maar met een gezin met 4 kinderen en een pas geboren tweeling is die tijd er gewoon niet.

 

En voetbal kan toch over een paar jaar wel weer intensiever opgepakt worden?
Mijn schoonpa is haverwege 40 ( mijn schoonmoeder is een cougar, haha ) en die voetbalt nog intensief.
Naarmate de kids ouder worden, wordt het allemaal makkelijker.
Tenminste, dat is mijn ervaring. Ik ben nu al een aantal avonden alleen, man heeft storingsdienst, en ik vind het zooooveel makkelijker met mijn 4.5 en 2 jarige vergeleken met een jaar geleden.

 

Dat vind ik ook inderdaad. Mijn man moet af en toe een weekendje weg en dat vond ik echt niet grappig toen de kinderen kleiner waren. En hij ging toen ook trainen terwijl ik met een baby zat die 's avonds echt niet in bed sliep. Vond ik soms best vervelend (al zorgde hij goed voor me, zette wat te eten en drinken op een dienblad naast me en kon ik lekker met baby op de bank hangen). Nu maakt het me niet uit, wel lekker rustig juist zo af en toe

 

Ja maar als ze even wat ouder zijn word het weer lastiger vind ik... dan krijg je de verenigingen clubs, huiswerk, afspreken etc....Ik werk zelf 50% en dan in de avonden , 1 weekend per maand nachtdienst, 3 nachten) rest is avond.... merk dat ik steeds meer behoefte krijg om juist 's avonds thuis te zijn, de jongste is nu 4 geworden( middelste 7 en oudste 10,5), en ik wil daarom nu ook wat meer ochtendjes van 7 tot 11 om zo wat minder avonden weg te zijn.....

wij hebben hier samen voor gekozen, om niet van kinderopvang afhankelijk te zijn, dus ik werk wanneer erwin thuis is.... maar dat vraagt wel veel van je.... daarnaast volleybalt erwin, 1 uur trainen en 1 x per 14 dagen een wedstrijd.... en ik heb 1 x per 14 dagen een avond waar ik naar toe moet....maar het vergt veel en je moet dat samen willen.....

Ik vind niet dat je zeurt..... kom maar voor je zelf op! s6

 

Pfff, ik schrik echt van een aantal reacties! Kinderen maak je samen. Ook al ben je een thuisblijfmoeder, mag je toch wel verwachten dat je man ook wat meemaakt van zijn gezin? Prima dat hij ontspanning nodig heeft, maar nu zijn het gewoon ff tropentijden als gezin. Een tweeling van een maand? Waar denkt hij heen te gaan? Sporten kan hij altijd nog, de eerste paar maanden van zijn kindjes meemaken niet. Ik snap gewoon niet dat je sporten belangrijker vindt dan je gezin. Ts, ik vind je zeker geen zeur, sterker nog, ik vind je vriend egoistisch dat hij meer wilt gaan trainen. Succes en ik hoop dat jullie eruit komen.

 

Hihi, zelfs met 1 kindje kon het me geen bal schelen of ik wel of niet een kant op kon, maar ik was 's avonds vaak zo doodop, dat ik BLIJ was als mijn man thuis kwam en het even over kon nemen... Zèker toen ik nog maar net was bevallen.. Het is niet alleen 's avonds op bed leggen hè. Je moet met de hele bubs op tijd de deur uit 's ochtends om de oudste op tijd naar school te krijgen. Dus vòòr die tijd moet je zelf, je oudste, degene die daarna komt èn een tweeling in de kleren. Daarbij zal de tweeling daartussenin ergens hun eerste fles moeten hebben. Dan nog schipperen om de oudste eten te geven, de tweede kan gelukkig wel als je terug komt van school.. Eten klaar maken voor de tweede, terwijl die eet, 2-ling op bed en dan even tussen de bedrijven door de vaatwasser uit en inruimen. Was van zes!!!!!!!! personen uitzoeken, in de maschine proppen, daarna nog in de droger (of ophangen) oja en dat moet ook nog opgevouwen worden. Wie weet heb je dan nog even tijd om een stofzuiger door het huis te trekken, onderwijl nog even met de 2e spelend, want tja, die wil ook aandacht. Oh en dan is het alweer tijd voor een verschoonronde en flesjes voor de 2-ling. Hatchee, dat regelen we dan ook wel weer. Verschonen, terwijl ze krijzen omdat ze honger hebben. Beneden zit er nog 1 die op precies dàt moment drinken wil (ik WIL het en ik wil het NU!) Dus hup, 2-ling op arm, gauw even in de box, drinken maken, flesjes maken en weer gaan met die banaan. En dan zit je te voeden en doet je oudere kindje er van alles aan om precies op dat moment àlle aandacht op een negatieve manier op te eisen. Echt tof!
Maargoed okay, weer een berg overwonnen. Nog even knuffelen met de 2-ling en met mooi weer in de wagen en even naar buiten, want nummer 2 vind het geweldig om de eendjes te voeren en even in het speeltuintje te spelen. Geen probleem, heerlijk toch even naar buiten? 2-ling slaapt heerlijk in de wagen en je hebt eindelijk even tijd om quality tijd aan de 2 te geven en zowaar kun je je derièrre even op een bankje neerplanten en op adem komen als nummer 2 grassprietjes aan het bestuderen is... Dan weer naar huis, 2-ling blijft gelukkig nog even slapen. Hup nummer 2 even met een filmpje achter de buis, kun jij de wc nog even poetsen, lapje over de wastafel, die belangrijke rekening overschrijven en dan komt de 2-ling alweer voor het volgende flesje. Dat lukt nog nèt, voordat je de oudste weer uit school moet halen.. Dus flesjes, verschonen, alle jassen weer aan en weer naar school (en dan ga ik er even voor het gemak vanuit dat de oudste een doorlopend rooster heeft, want in het slechtste geval kun je dus 4x keer heen en weer naar en van school). Nou, dan is de oudste thuis, moe en ook vol verhalen die ze natuurlijk met mamma wil delen. Tegen etenstijd slaat bij allen de vermoeidheid toe en die owzo lieve engeltjes, kunnen dan behoorlijk chagrijnig worden. En dan sta je in de keuken met je goede gedrag en je probeert naar alle eer en geweten een lekkere en gezonde maaltijd in elkaar te flansen. Want ja, je man komt zo thuis, die wil eten een daarna weer snel weg, want er moet getraint worden... Man komt dus thuis, eet, en gaat weer weg. Daar zit je dan met de vuile vaat. Vier kinderen die naar bed moeten, waarvan er dus 2 nog een fles moeten, minimaal 1 mòet douchen want die is ècht vies en kan niet wachten tot morgen. Nouja, blik op oneindig en doen maar weer.. Uiteindelijk zit je rond een uur of 8 uitgeput op de bank en weet je dat je aanrecht nog een slagveld is, maar je hebt simpelweg de energie niet meer om nog maar 1 kopje op te tillen, laat staan de vaatwasser open te trekken... Dan komt er nog een flessenronde aan, de laatste van die avond, maar die kan pappa voor zijn rekening nemen zodat jij wat vroeger naar bed kan en een paar uurtjes slaap kan pakken voor de nachtronde... En dan gaat om half 7 je wekker weer, want de oudste moet weer op tijd naar school en begint het allemaal weer van voren af aan....... Dusss, nee ts moet inderdaad niet zo zeuren

Oh en een kleuter even wat later op bed leggen terwijl die de volgende dag naar school moet is niet echt een optie. Die hebben vaak 2 à 3 dagen daarna nodig om daarvan bij te komen. Lijkt me toch echt de plank misslaan in het geval van het gezin van ts...

 

En dan ben jet nog heel erg positief wat betreft het slapen overdag van de tweeling en de kinderen 's avonds

 

Geweldig!
Nu moet iedereen het wel snappen toch?

 

Hihi en dan mis je nog de lunch en evt het slaapje van de middelste, het optreden als politieagent als je pech hebt, huiluurtjes of mamahongeruurtjes en weet ik wat niet al. Wat je schetst mamakelly zou nog welees een 'erg goede' dag kunnen zijn maar ook die zullen met 4 kinderen niet minder vermoeiend zijn..

 

Haha exact, want baby's die ook nog eens lekker blijven slapen tijdens het voeren van de eendjes en om 8 uur echt iedereen erin hebben is inderdaad nog optimistisch. En dan komt manlief natuurlijk ook thuis na 19.00 uur en heeft honger (en mannen die honger hebben zijn chagrijnig) en verwacht een bord eten voor zijn neus.

 

Nou, inderdaad ik heb er nog redelijk wat dingen tussenuit gelaten, vond het verhaal al lang genoeg op de late avond

 

Je kan hem tegemoet komen dat hij alleen traint en niet inde kantine gaat zitten voor het komende half jaar en dan weer overleggen met elkaar. 1x in de week 'napraten' de rest gelijk naar huis en niet te vroeg erheen.

 

Nou ik heb 1 kindje en vind het dan nog geen zeuren!
Als het gaat om quality-time maakt het toch niet uit of je 1 kindje hebt of 4 kindjes? In beide gevallen is hij dan evenveel van huis. Uiteraard is het met 4 kinderen een stuk drukker..

Hier trainde vriend ook 2 avonden per week en ieder weekend een wedstrijd. Daarnaast wilt hij ook motor rijden en gaat wel eens een weekend weg, en bezoekt hij meerdere malen per maand een sportevenement (net als ik overigens, alleen elders). Tuurlijk moet je je eigen dingen blijven doen, maar je kan niet alles blijven doen zoals je gewend bent. Je zal dus hoe dan ook keuzes moeten maken..

 

Ts,
Misschien is het een optie hem ook eens alles alleen te laten doen, zodat hij ervaart hoe druk het is.
Misschien begrijpt hij jou dan beter?
De keren dat hij ook gewoon thuis is en helpt is nooit zo intensief als dat je het alleen doet, aangezien je dan samen bent.
Misschien staat hij hier voor open zodat hij het eens kan ervaren?
Het is maar een idee hoor
Gr MB2005.

 

@TS: ik vind nogmaals dat je honderd procent gelijk hebt, en dat je man zich behoorlijk egoïstisch opstelt. Zeker niet alleen naar jou toe, maar ook naar jullie gillende kinderen die op dat moment echt aandacht te kort komen en het jou tevens zo moeilijk maken dat de aandacht die je wel kunt geven, al minder positief is.

Over één jaar (of zelfs maar zes maanden) is die ergste druk al van de ketel en ben je af van die 16 (tot 24) voedingen op een dag. Ze zitten meer in een vol te houden ritme, en het wordt dan veel makkelijker. Is het geen idee om dan een compromis te sluiten? Hij kan volgend jaar naar hartenlust trainen 2x in de week, maar dit jaar gaan de tweeling voor op zijn uitjes? Dus nu tijdelijk niet of iig duidelijk minder, en als de kids wat zelfstandiger worden, kan hij wel zijn gang gaan (en jij even vaak! Oh nee, dat kan al niet want dan zijn jullie nooit meer tegelijk thuis ).

Ik ben helemaal voor je eigen hobby's en sociale leven blijven behouden. Doe ik sinds mijn tweeling anderhalf werd ook vaak, meestal meerdere malen per week en mijn man ook. Maar met een baby tweeling staat dat wel een tijd lang op een halt. Nu is het gewoon zo dat als hij wel zijn eigen ding gaat doen, hij jullie baby's dus urenlang die broodnodige knuffel en voedingsaandacht ontneemt. Een tweeling heeft net als iedere eenlingbaby krampjes (en meestal nog veel erger vanwege meer gezondheidsproblemen), mama/papa-honger en hangt als het kan uren in jouw armen, draagzak en op schoot. En zoals ouders weten, is dat vooral 's avonds.

Ik vind het erg naar dat hij alleen aan zichzelf denkt. Jemig, het zijn ook zijn kinderen die daaronder lijden!
Die tweeling is ongetwijfeld welkom, maar het is een tijd flink afzien. En hij zou het zelf niet moeten willen dat omdat hij met een bal wil spelen, zijn kinderen zo veel meer moeten huilen en jij en jouw andere kinderen daar ook onder lijden. Het is eigenlijk al te gek dat jij dat moet vragen. Dat zou hij zelf bij de eerste echo al hebben moeten besluiten. FF één jaartje niet. Jemig, kleine moeite en extreem veel minder ellende.

 

TS: ik wil ook nog even reageren, ik herken jou situatie helemaal. Mijn oudste moet nog 4 worden en dan één van 2,5 en een tweeling van 11 maanden. Ik kreeg dus 4 kinderen in nog geen 3 jaar tijd.

Mijn man was ook altijd van huis weg voor zijn hobby, heb dit ook met wat gemopper geaccepteerd en redde het wel met 2 kleine kids die ook maar 16 maanden schelen. Maar toen kwam de tweeling, tot op het laatste van de zwangerschap (39 weken) heb ik alles alleen gedaan. Al in de kraamweek begon mijn man erover dat hij de week erop weer s'avonds weg wou gaan.
Ontzettend egoistisch en ik ben er dus echt niet mee akkoord gegaan, hij is toch weggegaan en dat nog 4 maanden. In die 4 maanden hebben we alleen maar ruzie erover gehad, ik vond het echt niet kunnen. Ik gunde hem zijn hobby wel, maar het was gewoon pure noodzaak dat hij mee zou helpen. Overdag ben ik al met 4 kleintjes waarvan s'nachts tot en met de 6de maand en de avonden zijn juist spitsuur!! De 2 oudste moesten naar bed gebracht worden, de baby's hadden hun huiluurtjes en krijsde alles bij elkaar. Daarnaast moesten ze ook nog es in bad... de flesjes, ze kwamen altijd tegelijk dus dan zette ik ze in de wipstoel. Maar ze hebben ook liefde en warmte nodig, juist als de oudste slapen dat je ze in je armen kan nemen om te troosten en de fles te geven.

Ik ben bijna één jaar verder en we hebben onze draai nu eindelijk gevonden, maar zoals ik zei het eerste half jaar heel veel ruzie om gemaakt en ik heb gewoon gezegd dat als hij s'avonds weg wou ik daar ook op recht op had en dat hij het maar eens alleen moest doen met 4 kleintjes. Helaas heeft hij nog geen één dag alleen voor de kinderen gezorgd, dat trekt hij echt niet. Nu is mijn man bijgedraaid en snapt wel dat het niet netjes was van hem.


Je moet aan je eigen denken, want het eerste jaar is ontzettend zwaar!! Ik stond er heel optimistisch in maar het is mij toch flink tegengevallen, de frustratie dat je gewoon handen tekort komt en er alleen voor staat. 2 baby's is toch heel anders als 1.

 

Echt vervelend dit TS.
Wat jouw man feitelijk zegt is dat hij zijn hobby (zoals Umm terecht zegt: vrijetijdsbesteding) nu belangrijker vindt dan jou en jullie gezin. In deze hectische tijd en tropenjaren nota bene!

Hij heeft zn prioriteiten niet goed op orde. Soms gaat het er (helaas) niet om wat je WILT doen maar wat je MOET doen.

Mijn man voetbalde ook vrij hoog maar was daardoor 1 avond en een heel groot deel van de zondag (=weekend!) weg. Hij vond zelf dat dit niet in het belang was van zijn familieleven en is er uit zichzelf mee gestopt. Hij baalde daar heus wel van maar pakt het later wel weer eens op.....