Nou zo lief klinken ze niet, hoe kan je nou zo zo duidelijk onderscheid maken. En jullie zo buiten sluiten, hou echt niet van zulke mensen. Ik zou er ook nog 1 keer over proberen te praten en dan gewoon weg blijven als het niks oplevert. Je zoontje mag niet het idee geven dat hij minder belangrijk is!
te erg maar heellaas heel herkenbaar! Mijn oudste 2 zijn van mijn ex man... de oudste kids zijn ook niet welkom bij opa en oma... van mijn ex mans kant...omdat volgens hun de kids te lastig zijn... nooit een belltje geen felicitatie op verjaardagen helemaal niks!!! Voor mezelf lig ik er niet zo wakker van maar de kids... tja das weer een ander verhaal... ze zijn nu 10 en 1 en komen nie meer bij hun vader door omstandigheden.. het is mij prima zo... ze hebben er een opa en oma bij gekregen bij mijn huidige man... Wil je veel sterkte wensen, ik weet hoe het is...
Probeer je man idd ook te steunen, komt idd over alsof hij het zwarte schaap is. Hier helaas een zelfde soort dituatie.... Ik "hoor" er ook niet bij. Mijn man wordt er ook altijd ontzettend boos van, altijd kritiek en alles evalueren als we bij mijn familie geweest zijn. Ik word er doodmoe van, het is al erg genoeg om het zwarte schaap te zijn en daar hoef ik echt niet steeds weer over te praten..... Helemaal waar.... kwartje valt vanzelf, maar wel heel langzaam en dan zal hij steeds meer afstand gaan nemen. Sterkte!
Niet echt een advies maar misschien heb je niet iets aan. Mij man heeft nog een zus en zij mocht altijd naar oma, bijna om het weekend sliep ze bij oma en mijn man mocht dus nooit! Ze zei tegen hem dat hij niet mocht omdat hij nog in bed plaste, dit was sporadisch en alleen als er weer een aanvaring met oma was geweest. Zijn zus kreeg altijd grote cadeau's at er ook vaak en mijn man mocht dus nooit. Dit is zo erg uit de hand gelopen dat het bed plassen maar niet over ging, dat hij zich minder waardig voelde, altijd de schuld kreeg als buur kinderen iets hadden uit gehaald, hij zich niet meer kon concentreren op school, hij moest zelfs naar het speciaal onderwijs en er zijn nog wel meer dingen. Ik wil je echt waarschuwen dat dit dus heel erg uit de hand kan lopen. Ik snap mijn schoonmoeder echt niet dat ze er nooit iets aan gedaan heeft, ze heeft er wel eens iets van gezegt maar dan kwam oma met antwoorden zoals het bed plassen. Iets wat misschien heel klein lijkt kan dus grote gevolgen hebben. Succes
Hier helaas ook een soortgelijke situatie. Ons kindje is nog niet geboren, maar de interesse is nu soms al erg ver te zoeken. Alles draait altijd om hun andere kleinkind. Zo ging het vroeger al met man en zijn zus. Alles draait altijd om zus. Toen hij vroeger een jaar of 2-3 was werd er al gezegd "Ga jij nu maar lekker zoet alleen spelen, zus heeft nu aandacht nodig". Dus man is het gewend om altijd op de 2e plek te staan en praat daar ook liever niet over. Ik heb er erg veel moeite mee, vooral omdat ik wil dat ons kindje straks met al haar opa's en oma's een goede band zal hebben. Maar ik vind dat dit van 2 kanten moet komen en geen eenrichtingsverkeer moet zijn. Dus we zullen zien hoe het gaat als ze er eenmaal is.
Hier is je verhaal helaas ook herkenbaar... Man en ik hebben het een aantal keer aangegeven maar het wordt elke keer weggewuifd.. Heb dus helaas geen advies voor je..
Zeeeeeerr herkenbaar Mijn zoontje word zowat doodgezwegen, heeft in de 3 jaar dat hij word nog NOOIT drinken (echt heel serieus!!) of een cadeautje gekregen van opa en oma, NOOIT iets lekkers, nooit een stuk speelgoed, niks, ook niet met feestdagen, zelfs nog geen paasei of pepernoot Als onze zoon drinken wil moesten wij dat maar zelf meenemen en een bijbehorende beker Mensen hebben bakken met geld, daar ligt het niet aan Waar het WEL aan ligt is dat mijn man het zwarte schaap is en hun dat projecteren op onze zoon Mijn man = niks, dus onze zoon wat een product is van hem al helemaal niet Bij hun dochter gaat het anders. Die woont samen, maar mag elke maand mee naar de kapper, krijgt een vaatwasser, auto, opleiding, mee uit eten, etc. Word behandeld als een koningin. Als zij zwanger is komen de Stokke kinderwagens om je oren vliegen en word de baby behandeld als een god. Mijn man mocht geen opleiding volgen, zijn zus wel Mijn man mocht nooit naar de kapper, zus elke maand voor 100, man moest maar een tondeuse gebruiken Man moest kostgeld betalen, zijn zus kreeg 200 per maand Man heeft 0,0 spaargeld meegekregen, zijn zus wel Als we uiteten gingen betaalde ze wel voor zus en vriend en wij moesten het zelf uitzoeken. Ons nodigen ze niet uit voor kerst, hun wel Zo kan ik nog wel ff doorgaan. En dat terwijl mijn man de lieve goedzak is, en zijn zus samenwoonde met een TBS'er en drugs gebruikte etc. Wij komen er dus NIET meer.Contact al 8 mnd verbroken. Laat mijn man geen zwart schaap zijn, en mijn onschuldige zoon van bijna 3 al helemaaaaal niet Zijn wel meer waard dan dat! Zoon zou er nog een trauma/minderwaardigheidscomplex aan over houden, mooooi niet
Ik snap het niet, echt niet, hoe kun je nu onderscheid make tussen kinderen. Nu bij mijn vader zijn fami.lie was dit ook zo. Mijn moeders moeder gaf aan alle kleinkinderen steeds hetzelfde ook al had ze niets (ooit heb ik haar eens een boterham in 4 zien snijden, voor elk kind een stuk en zij had niets meer). Maar echt, ik begrijp mensen niet die dit met kinderen doen. Sterkte
ik kan het vanuit een ander oogpunt laten zien, mijn moeder is een vrouw die mij totaal niet verzorg heeft tot mishandeling verwaarlozing toe ik kreeg verjaardag cadeau een fiets waar ik de helft zelf van moest betalen van mijn verjaardags geld wilde ik dingen moest ik doen van mijn verjaardags geld. later in de jaren kreeg ik dingen als een dekbedovertrek of een badlaken. broertjes krijgen hun fiets gewoon niet eens perse op hun verjaardag krijgen een ds of een tablet terwijl ze nu een veel minder te besteden heeft als bij mij. hun kregen tussendoor iets ik nooit hun kregen liefde ik meer slaag. maar ik moet eerlijk zeggen ik heb intotaal maar 6 jaar thuis gewoont en daar ben ik blij mee. ik heb dingen in mijn verleden gedaan waar ik spijt van heb maar thuis hebben gewoond zou het verder zijn geweest en ik ben trots op waar ik nou sta. mijn moeder is mijn moeder ook niet die eer vedient ze niet maar ondanks dat ik nog altijd zorg draag voor mijn moeder en het elke keer weer mis gaat doet het mij wel pijn om mijn moeder te laten gaan helaas is het mij nog steeds niet gelukt. en ja ik heb niet te klagen ze is lief voor mijn prinsesje en dat maakt het mij nog het moeilijkst omdat ik mijn meisje graag een oma bied. zo zeggen ze dat je altijd wat je ouders ook hebben gedaan een loyaliteit hebt naar ze.
We hebben uitgebreid gesproken en het was heel zielig man barstte in tranen uit zoon zei ook nog even letterlijk tegen hem dat opa en oma hem niet lief vinden. Ik snap ook niet hoe die erop komt wij praten er nooit over met hem erbij. Zou die dat echt op deze leeftijd al zo voelen? In ieder geval man was heel erg verdrietig en heeft tranen met tuitten zitten huilen. Hij gaat van de week "verhaal" halen en wil dit alleen doen, hij wil weten wat er ooit gebeurd is waarom het zo moet? Wat hij ooit verkeerd heeft gedaan en hij is bang dat als ik erbij ben hij emotioneler is en hij wil dit sterk aanpakken en uithuilen bij mij. Dat is wat hij zei. daarbij willen we onze zoon natuurlijk niet meenemen. Ik weet nog niet wanneer die dit gaat doen, wel heeft die gezegd als het niet veranderd dat hij voorlopig geen contact meer met ze wil. Hij brak compleet toen het kleine mannetje dit zei.
Ja, vaak is het zo dat zodra je kind je met de neus op de feiten drukt, dit erg duidelijk binnen komt. Hoe rot ook voor je zoontje, dit is wel de druppel die hij nodig had om stappen te ondernemen! Ik hoop echt dat je man antwoord krijgt op zijn vragen en dat er echt naar zijn verhaal geluisterd word, maar bovenal dat ze er echt iets mee doen. En anders denk ik dat je man helemaal gelijk heeft dat anders het contact (tijdelijk) word verbroken. Het is hard en regoreus, maar elke keer zo gekwetst te worden is uiteindelijk nog veel erger. En goed van je dat jij al wat afstand neemt, zo laat je iig zien dat je niet over je heen laat lopen, je komt immers niet uit een kleurboek Veel succes en wijsheid voor jullie! Liefs butterfly
Ja, dat klopt! Al ken ik mezelf erg goed. Als mijn ouders zo tegen mij hadden gedaan, dan had ik het contact verbroken! Ik ben daar vrij gemakkelijk in en kan dat van me afzetten. Wat ik vooral sneu vind is dat het zoontje van TS nu al zegt: Opa en oma vinden mij niet lief. Hartscheurend hoor! Ik ben heel benieuwd hoe dat hier zal gaan over een paar jaar. Mijn man is ook altijd het zwarte schaap geweest. Zijn moeder heeft m naar meerdere internaten en pleeggezinnen gedaan, en mijn man is hier nog steeds boos en verdrietig over en dit zit echt heel diep. En het doet hem vreselijk pijn, dat ze nu het zelfde doet bij onze zoon, maar hij kan het contact niet verbreken. Waarom? Omdat het wel zijn moeder blijft, en ergens kan ik me dat heel goed voorstellen. Mijn man probeert zich er over heen te zetten, en net wanneer hij dat punt bereikt heeft, dan valt er weer iets voor. Ik kan me ook echt niet voorstellen, dat je zoiets als ouder zijnde kunt doen. TS, ik hoop dat gesprek wat verheldering geeft voor je man!
Moeilijk zeg! Vind het heel goed dat je man verhaal wil gaan halen en als ze hier dan niets mee doen zou ik idd (zoals al eerder gezegd) het contact (al dan niet tijdelijk) verbreken... Het is lastig, maar waarschijnlijk vernaderen zijn ouders en broers/zus niet... Dit zullen ze alleen doen als ze jullie gaan missen. En dat is nog maar de vraag of ze dit gaan doen, maar hoe moeilijk ook beter geen contact en dat de pijn slijt als steeds contact maken maar niets terug krijgen en dus steeds weer dezelfde pijn ervaren! Goed dat je man achter je staat! sterkte ermee
Ach man wat erg voor je man En kinderen snappen vaak al veel meer dan dat wij denken hoor...ze weten wel wat liefde is Ik hoop dat het gesprek helderheid oplevert voor je man en dat hij het kan afsluiten...sterkte hoor