Hoihoi, had laatst al een post gedaan over het overgaan naar nieuw bed/nieuwe kamer van zoonlief. Nu gaat hij er lief slapen zonder drama en toestanden, echt super, sneller dan ik had verwacht, maar nu stond ie vannacht al om 2.30u naast mij te spelen met dingetjes op het nachtkastje. Schrikken natuurlijk. Ledikant is verleden tijd, die staat klaar voor de kleine en pappa is maar naast m gaan liggen op nieuwe bed zonder problemen. We hebben ook wel gezegd dat hij er niet zelf uit mag gaan maar ons even moet roepen, maar ja, hij is nog maar net 2. Vind t prima als ie rond een uur of 6 bij ons in komt, maar hoe doen jullie dat 's nachts bij spoken?
Hihi ik doe er niet te moeilijk over. Als in geef er niet teveel aandacht aan en pak hem op en leg hem terug in zijn bedje.. Het komt weken niet voor en dan opeens weer heel regelmatig.. Dat zal wel een beetje blijven ben ik bang.
Ik wil je niet ontmoedigen, maar ons zoontje (3,5) staat nu zo'n beetje al 15 maanden 2-4 keer 's nachts naast ons bed.... En ik weet NIET hoe we dit moeten veranderen....
niks zeggen, pakken en terug in bed leggen.knuffel in de hand of fopspeen als hij die nog heeft. snel weer weg. hij hft het dus 1 keertje gedaan=nog geen reden tot geen paniek.
mja wij komen er niet eens meer voor uit bed.. deed ik eerst wel hoor maar het bleek effectiever om te zeggen dat ze zelf terug naar bed moest gaan. nu roept ze uit bed of komt heeeel zachtjes om de hoek van de deur kijken of ik al wakker ben.
weet niet of het wat voor je is, maar wij hebben een spookjeslampje gekocht bij ikea, geeft een mooi zacht dimlichtje en die op een timer gezet. De timer zet ik op de tijd waarvan ik het goed vind dat ze uit bed komen. Laatste tijd is er af en toe wel commentaar... begint ie te roepen mijn spook is stuk hij is nog niet aan en ik ben wel wakker. vaak is even zeggen dat ie gewoon rustig terug in zn bed gaat tot het spook aan is.
Wat ik met alle probleemdingen rond slapen doe: een afstreepkalender maken! Zeuren om dingen die ze in bed wil/vaak plassen, smoesjes, te vroeg uit bed/wakker worden.. Als ze het niet doet, mag ze de volgende ochtend een kruisje zetten. Kennelijk vindt ze dat dusdanig leuk, dat het voor allerhande problemen werkt . Geen stickers, maar gewoon een kruisje zetten/inkleuren.. Tja, tis maar waar je blij mee bent. Tot voor kort durfde ze zelf niet haar bed uit (want dan komt de uil?). Maar sinds een paar dagen dus wel en gisteravond stond ze 3x achter elkaar op de overloop... Dus! weer een afstreepkalender gemaakt. Werkte direct (nog wel een tijdje in bed liggen woelen, maar niet meer eruit gekomen), dus ben benieuwd de komende dagen..
Wij hebben een nachtlampje op een timer, als het lampje uit gaat dan mag ze uit bed. Was even doorzetten maar het werkt inmiddels wel. Ik hoor haar soms nog weleens spelen in bed maar ze valt vanzelf weer inslaap..
Ik weet niet zeker of zo'n spookje of afstreepkalender al gaat werken, hij is echt net 2, maar misschien onderschat ik het wel. Het is ook meer dat ik er zelf zo enorm van schrik eigenlijk. En ik wil het gewoon niet, haha, 's nachts wordt er geslapen. Nu gaat 1 van ons er dus naast liggen en verder slapen (wat we op zich niet zo'n probleem vinden hoor), maar hij moet natuurlijk uit zichzelf weer in slaap vallen. Ben benieuwd, we beginnen ook nog maar net natuurlijk.
Met altijd het risico dat er mensen zijn die hier weer op moeten reageren maar goed... Ons zoontje is met 24 maanden over gegaan op zijn nieuwe bed (omdat hij uit zijn ledikant klom en er niet meer in kon klimmen en dus in zijn kamer op de grond in slaap viel. Nee, hij riep ons niet) en omdat wij een nogal slim en ondernemend mannetje hebben, hebben we toen de door op slot gedaan. Zoon had daar geen last van (heeft dat altijd goed gevonden.. nooit gegild enzo). Dat was hard nodig.. want hij kon geruisloos zijn kamer uit komen en alle deuren / traphekjes openkrijgen...) Met bijna 3 jaar was het niet meer nodig en konden we de deur gewoon open laten. Hij komt soms wel zijn bed uit in de nacht en komt zich dan altijd bij mij melden (terwijl ik het verste van de deur lig.. aaaah!). Eigenlijk is het altijd 'mama, ik kan niet slapen'. Dan geef ik hem een kus en loop weer met hem mee naar beneden (wij slapen op zolder) en leg hem weer in bed. Knuffel, soms een lampje aan en ik kan weer terug. Nooit gedoe. Hij weet heel goed dat hij - als er niets is - gewoon op zijn kamer moet blijven. Oja, wij werken met een spaarkaart.. sparen voor een dagje uit (vandaag Madurodam.. regen, regen, regen.. tjongejonge, wat kunnen ze toch heerlijk goed voorspellen.. e*kels!)
Wij gebruiken het lampje met timer nu drie maanden en ze snapte het eigenlijk meteen en ze is nu 23 maanden
Wat ontzettend jammer van je dagje uit Cygnet..... Deur dicht hoeft hier nog niet, hij doet niets bijzonders, maar ik schrik zo van hem. Moet zeggen dat ik hem net weer heb uitgelegd dat hij er niet zelf mag uitkomen etc. etc., en volgens mij slaapt ie nu. Maar hoe het in de nacht gaat................we zullen het weer zien. Misschien niet een al te groot drama van maken, hij slaapt er immers nog maar 4 dagen.
Onze kleine man komt nooit uit bed om bij ons te komen. Wel doet hij soms zijn lamp aan. Wij hebben wel voor de zekerheid de klink omhoog gezet en die kan hij dus (nog) niet zelf openmaken.
onze zoon is 22 maanden en komt de laatste nachten ook steeds uit zijn bedje. maar het probleem is dat als hij om 2.00 wakker wordt dat hij dan echt wakker is. dan wil hij niet tussen ons in slapen, hij wil niet terug zijn bed in, want dan springt ie er meteen weer uit. en hij roept continue "beneden" tot je er knetterrrrrrrr gek van word. help???
Volhouden ons zoontje heeft ook van die periodes (vooral toen ie net naar school ging.) Dan spraken we vaak af: even een knuffel of kus, dan weer lekker naar je eigen bed. En dat deed ie dan weer. Ik denk dat het het beste is dat je er geen punt van maakt. Wel vertellen natuurlijk dat ie in zn bed moet blijven, maar ja zoals je zegt, hij is 2. Mbt het schrikken, ik heb altijd mijn slaapkamerdeur dicht, dus die moet eerst open voordat ie binnen staat. Nou word ik al wakker als ie voor mn deur staat van zn ademhaling, dus ik schrik niet zo vaak. Maar misschien een optie voordat ie 'ineens' in je slaapkamer staat?
ja we leggen hem steeds terug en iedere keer wordt ie bozer en verdrietiger en gaat ie harder huilen. hij snapt al zo ontzettend veel, maar net dit lijkt hij niet zo goed te snappen. ik vind het vooral voor hem heel erg zielig. maar voor mijn man is het niet fijn, omdat ie 's morgens ook weer moet gaan werken en voor mij ook niet met mijn tweeling buik van 24 weken. tis gewoon erg vermoeiend. ik heb ook wel het vermoeden dat het door een kiesje komt. hij heeft iedere keer al heel veel last van zijn tandjes en kiesjes en dat duurt vaak ook weken voor ze echt doorkomen. vanmorgen heeft gelukkig lekker doorgeslapen tot 6.30, maar werd wel heel zielig huilend wakker. dik verdriet. heeft waarschijnlijk beter geslapen door een zetpilletje