Kennen jullie dat? Sinds ik zwanger ben lijkt het wel of mijn moeder (en mijn schoonmoeder net zo goed, maar net iets minder) het heft in eigen hand wil nemen. Mijn god, met ALLES wordt er wel bemoeid. En natuurlijk is het lief bedoeld, dat weet ik ook wel en natuurlijk is het fijn als je ouders begaan zijn, maar overdrijven is ook een vak. Ik word er zo langzamerhand gek van, is het niet de kleur van de babykamer waar iets over gezegd moet worden, dan is het de aankleedplank van de commode wel of de plaats van een plank aan de muur. En er iets van zeggen heeft niet eens zin, want het gaat gewoon maar door, AAAAARRRRGHHHH! Het zal ook ongetwijfeld liggen aan hoe ik zelf in elkaar steek, ik wil graag zélf alles uitvogelen en doen, en ook heeft mijn moeder er altijd al een handje van zich overal mee te willen bemoeien, maar af en toe lijkt het wel of ze denken dat ik niet zélf na kan denken. Herkent iemand dit???
Gelukkig niet! Wat scheelt is dat ik ontzettend duidelijk ben naar beide kanten, denk ik. Ik breng dingen meer als mededeling en ik vertel lang niet alles. Ze mogen de kamer pas zien als ie af is Als er al een meningsverschil ontstaat dan ben ik vrij koppig in mijn communicatie: ik wil er graag gewoon zélf achterkomen. Dus niet overal bij betrekken en lekker dingen voor jezelf doen. En weet je, als je eens een keer goed uitvalt is dat misschien vervelend, maar wél duidelijk. Hoe kijkt je partner er tegenaan en wat doet hij?
Helaas wel met gedeeltes ... Pfff Vind mijn moeder bijvoorbeeld heel lief enzo maar dwingt zich op en maakt voor mij beslissingen ... Zoals ik ben bij de bevalling !! ( terwijl ik dat alleen ent mijn man wil doen ) . En ze had op haar werk voor als ik bevallen was geregeld dat ze 3 weken vrij zou zijn ... OMG ik snap dat ze wilt helpen maar mijn man is ook thuis en de eerste week krijgen we volledige kraamzorg ...
Nope maar mocht dat wel zo zijn dan had ik er echt wel wat van gezegd. Ik kan zelf heel goed kiezen en beslissingen maken
Nou met moeder geen problemen! En met mijn schoonmoeder het tegenover gestelde. Wilde dat zij zich iets meer betrok of in ieder geval interesse toonde. Mens is echt altijd alleen met zichzelf bezig. Wij komen echt ergens op de 3e plek ofzo. Ti's zelf zo erg als ons zoontje 3 jaar word ( is hun enigste kleinkind) weekend weg gaan met vrienden!!! Sorry maar dat zouden mijn ouders nooit doen. Die zouden een ander weekend kiezen!!! Dus het kan ook anders wat ook niet leuk is!!!
In het 'begin' zaten ze er beiden bovenop. Mijn schoonmoeder meer nog dan mijn eigen moeder. Die kwam met allerhande middeltjes aan om misselijkheid en andere kwaaltjes tegen te gaan... En van die 'goedbedoelde', maar vreselijk irritante tips en vergelijkingen nav haar eigen zwangerschappen. Inmiddels is de boel een beetje bedaard en houdt ze zich op afstand, evenals mijn moeder. Als we op bezoek zijn wordt er uiteraard lekker over gekletst, maar het heeft niet meer zo'n dwingend toontje. Hoewel... Er blijven altijd meningsverschillen die vurige worden bijgestaan met rake kreten ( want alles wat zij deden was natuurlijk beter ). Laat de bom 'borstvoeding' hier vallen en ze vormen zelfs een front ( bv wordt spannend bij mij vanwege een borstoperatie ). Maar alle keuzes zijn mijn eigen of die van ons samen, dus ik trek me er vooralsnog weinig van aan .
Pffff, vreselijk zeg! Het ergste is nog als ze denken alles beter te weten, want dat is vaak echt niet zo. Keek vorige week babyfoto's van mezelf terug. Ik lag in een bedje op een manier waarvan ze nu zeggen dat het onverantwoord is, toen heel gewoon... @ Mirmin, het is vervelend dat ze overal een mening over moeten hebben. Keertje: Goh, wat leuk gedaan of mooie kleur zou ook leuk zijn. Ik weet nu al, als we voor een kindje gaan en het mocht lukken, dat we het dan net als Sopann gaan doen: niet alles vertellen en dingen meer als een mededeling vertellen. Mijn schoonmoeder heeft zich afgelopen jaar iets teveel bemoeit (lees: mening opleggen) met onze bruiloft. Zo was ze het niet eens met de getuigen, dat moest veranderd worden en anders zou ze niet komen. En nog een paar van dat soort rare eisen. Dacht toen al: als we weer iets belangrijks hebben (zoals een baby krijgen) dan heeft ze dikke vette pech want ze wordt dus niet weer zo betrokken bij alles. Aan een kant vind ik dat vervelend, aan de andere kant zal het meer rust geven, het is zo'n mens dat altijd d'r bek open moet hebben en overal haar mening over moet geven. Al is helemaal geen belangstelling ook niet leuk natuurlijk. Je wil gewoon je verhaal kunnen doen, dat je ouders geinteresseerd zijn en enthousiast, maar je hoeft geen lijst met adviezen en meningen, want die heb je zelf wel hihi
Ik vind het juist erg leuk om ouders en schoonouders bij de zwangerschap en baby te betrekken. Mijn moeder bel ik regelmatig om mee te kletsen, ook geeft ze wel advies, maar alleen als ik er om vraag. Voor smoeder word dit haar eerste kleinkind en daarom vind ik het erg bijzonder. Daarom vind ik het niet erg dat er word vertelt over hun ervaringen tijdens de zwangerschappen en dat ze advies geven. Ik kan heel goed zelf en met mijn partner beslissen welk advies we wat mee kunnen en met welke niet. Hopelijk leidt dit tot super leuke fijne opa en oma's.
Ik kan alleen over mijn schoonmoeder praten, mijn moeder is gestorven toen ik zelf 6 maanden oud was. Mijn schoonmoeder is echt een schat van een mens en daar maak ik me ook totaal geen zorgen om Alleen maak ik me 'zorgen' om mijn schoonvader.. hij is sinds een paar maanden in de VUT en ik ben bang dat hij (als ik eenmaal verlof heb) iedere dag op de stoep zal staan :S Tis ook een schat van een vent, maarik denk dat ik op dat moment het liefst rust wil en niet de hele dag iemand op de koffie wil hebben.. maar ach, misschien valt het tegen die tijd wel mee Gelukkig heb ik er niets over te klagen, want het is lang niet zo erg als bij sommige van jullie! Ik zou zeggen, probeer zo eerlijk mogelijk te zijn. Dat is voor jou, maar ook voor je moeder/schoonmoeder zo prettig!
Ja in sommige dingetjes wel.. Zoals dingen die ze afraden om te eten. "dat was vroeger niet hoor, en mijn kinderen zijn ook gezond" Mijn moeder heb ik heel bewust geen contact mee en zij zoekt mij ook niet op ofzo. Behalve nu ik op het eind loop, gaat ze ineens bellen... ja daaaaaaaag
Ja, ik had er hier een schoonmoederexwmplaar van! Kinderwagen was niet goed, zij wilden betalen, ik heb gezegd, prima, maar ik kies, vinden jullie het niets, betaal ik hem zelf wel! We hebben hem toch gekregen en ze vinden hem geweldig lopen nu! En het wandplankje hebben we in de winkel ruzie over gehad, want zij had het vroeger ook niet! De kleur van de kamer was niet goed, limegroen is geen babykleur, zij had vroeger zachte kleuren... Ik kreeg een doos vol afschuwelijke oude, kanten kleertjes van mijn man en zijn zusje van vroeger.... En ga zo maar door! Alsof zij een kind kreeg ipv ik! Ik kon haar niet aan haar verstand peuteren dat we inmiddels 24 jaar verdee waren en dat het ons kind was, en dat ik niet alle oude zooi van vroeger wilde hebben! Uiteindelijk ovwrleed ona kindje en kreeg mijn schoonzusje als eerste een levend kindje! Ik heb alles aan haar gegeven met de mededeling dat een volgend levend kindje het waard was om alles nieuw te dragen! En.... Gelukkig leven ze zich nu helemaal uit op hun kleindochter en laten ze mij en ons kind met rust! Al hebben ze nog steeds commentaar op de , volgens hun, te strenge manier waarop ik ons kind opvoed en geef ik hem te weinig knuffel en kusjes!
Ik bijt over het algemeen ook wel van me af. Van een moeder heb ik sowieso geen last (die is al 15 jaar dood), en mijn vader en zijn vriendin zijn schatten die me goed doorhebben en heel goed weten dat ze vooral niet te veel aan me moeten duwen en trekken. Zijn vriendin is pas oma geworden en dat deed ze geweldig: voldoende afstand, en ondertussen wel supersupportive. En dat terwijl het best spannend was allemaal met een hele jonge tienermoeder: ze heeft zich in mijn ogen echt voorbeeldig gedragen. M'n schoonouders zijn al iets meer van het type dolenthousiast en daardoor irritant. Dat uit zich tot nog toe vooral in manisch controleren of ik alweer gestopt was met drinken na m'n miskraam (AARGH - en toen dat dus het geval was, en we nog niets wilden melden, was dat echt heel ongemakkelijk omdat m'n schoonvader de hele tijd rare gezichten zat te trekken op een verjaardag). M'n schoonmoeder lulde het nieuws door aan m'n zwager, voordat wij dat hadden gedaan. Dat krijgen ze nog wel een keer te horen, allebei, als ik ze face to face zie. Maar goed, zolang het bij dat soort dingen blijft, en ze zich niet met mij bemoeien vind ik het best. M'n zusje daarentegen is echt een ramp. Heel lief en betrokken, maar zo enthousiast en stalkerig dat ik haar echt niet meld wanneer ik echo's en controles heb. Ze heeft al laten weten dat ze een keer mee wil naar een echo, en zij is er ook zo een die direct na de bevalling op de stoep staat - eigenlijk liever nog tijdens de bevalling volgens mij. Pas kreeg ik een whatsappje na een echo: ik heb nog geen echofoto gezien? Het antwoord: Jammer joh. Verder geen woorden aan vuil gemaakt, maar die zal ik in de toekomst nog wel even wat moeten gaan uitleggen. Dat ze geen weken vrij hoeft te vragen bijvoorbeeld. En geen dure cadeaus hoeft te gaan kopen die we niet kwijt kunnen in ons kleine huisje.
Haha, zusjes ja. Dát is weer een ander verhaal. Hier zijn ze zo enthousiast dat ik ze inderdaad ook moet afremmen met cadeaus. Eerste neefje of nichtje aan beide kanten en 4 (schoon)zusjes die losgeslagen zijn. Dan krijg je dat
Ik heb het met mn moeder, die blijft 2e hands spullen kopen! Op zich niet erg maar wel als het verrookt is en druipt van de nicotine aanslag! Vandaag was ik er even en kwam ze aan met 2 boxkleden! Waar de bruine vlekken in zaten. Heb vriendelijk bedankt. Daarna was ze pissig, jammer dan!
dit zou ik geschreven kunnen hebben.. maar denk dat die van mij net wat erger zijn, op me eigen verjaardag mocht ik niet eens meer dan letop: 2chippies eten 2schijfjes weetje wel WANT DAT IS TE ZOUT EN TE VET EN blablabla vond het echt niet leuk werd verdorie 25! Nog wat wat ze ook doen, de gordijnen, : JE DOET TOCH WEL IETS MET KLEURTJES EN CARTOONS OFZO want al dat strakke heeft dat kind niets aan.. dus ik zei: Nou weetje ik wacht gewoon even tot het zelf bepaalt waar hij gek van is bv cars en dan krijgt tie van ons een cars kamer tot die tijd.. bepalen wij hoe het er uit ziet. zelfde geld als de kamer meubels... die heb ik via marktplaats, echt nog erg mooie meubels gewoon helemaal in orde.. kreeg ik: BEN JE NOU HELEMAAL ACHTERLIJK je gaat toch geen tweedehandse spullen kopen, dat moet fris zijn hoor die kamer dat vorige kind heeft er vast in gescheten en gekotst gadver dat je dat doet hier kind heb je geld voor een nieuwe.... dus ik zei ja hallo wij kiezen hiervoor omdat we het prachtig vonden, en schoonmaken ooit van gehoord? en dan komen ze ook met zo'n bedrag aan waar je gewoon géen kamer van kan kopen Zo bemoeizuchtig gedoe zó vervelend zó vermoeiend ook:x kijk ik gebruik geen tweedehands matrasje ofzo nee niet eens maar de meubels moeten ook nieuw.. pfffffffff
Ha, fijn al die reacties! Ik probeer dingen ook zo veel mogelijk als 'mededeling' te verkondigen, maar dan nóg vinden ze van alles om hun mening door te willen drukken. Met de nadruk op 'willen', want indd: ik doe toch wel wat ik zelf wil, alleen is het zooooo bloedirritant dat je tóch die advies/raad/bemoeienissen aan moet horen waar je niet om gevraagd hebt. @hope: het chips-verhaal, dat ken ik, maar dan was het bij mij met drop. Ik ben nogal dropverslaafd, en ik weet dat dat bloeddrukverhogend kan zijn. Maar zelfs met hele handen vol drop op, is mijn bloeddruk nog steeds aan de lage kant (heb het expres getest!!!), dus maakt het voor mij niet uit en dan nóg hebben zowel moeder als schoonmoeder geprobeerd me letterlijk te verbieden om drop te eten. Halloooooooooo! Ergernisssssss!!!!!
Met mijn eigen moeder heb ik eigenlijk geen problemen. Ze is niet bemoeizuchtig, maar wel heel erg betrokken. Ze kan soms wel erg doorzagen over iets, dan blijft ze me dat maar vragen. Hoe het hier bijvoorbeeld werkt met de hielprik. Pfff, heb ik nou al 10x gehoord haha. Maar dan zeg ik er ook wel gewoon wat van en dan houdt ze ook op. M'n schoonouders gaan van het ene uiterste (totale desinteresse in ons en zwangerschap) tot uitermaate bemoeizuchtig. Vorig jaar hebben ze hun eerse kleinkind gekregen en sindsdien weten ze alles beter en moet alles vergeleken worden met die zwangerschap. Pffff.
Haha, die van dat tweedehands kamertje en die drop en chips: geniaal! Als het niet zo treurig was tenminste. Sterkte meiden!
Ik heb gelukkig een heeele lieve moeder. Zelf komt ze niet met adviezen, omdat ze niet 'de bemoeizuchtige (schoon)moeder' wilt zijn, en als ik zelf iets vraag, geeft ze wel aan wat ze denkt, maar dat ik dat zelf moet weten. Verder staat ze echt al-tijd voor me klaar, ben erg ziek geweest de hele zwangerschap, als ik maar iets door liet schemeren dat ik ergens vervoer nodig had, regelde ze direct dat ze mee kon, maar bijv. bij controle bij de vk loopt ze niet mee als ze het hartje gaan luisteren enzo, om mij m'n privacy te geven. Pas als ik vraag of ze mee loopt, komt ze ook. Verder met de babykamer heeft ze hard geholpen met behangen en veel interesse en complimentjes, in de babyzaken dringt ze zich niet op maar praat wel gezellig mee... Het lijkt me heel leuk als ze straks in de kraamweek regelmatig langskomt, maar denk dat ze dat uit zichzelf niet doet, maar als ik het vraag, wil ik ook niet dat ze zich verplicht voelt ofzo. Nouja, ik heb gewoon echt de meest geweldige moeder! Schoonmoeder is een heel lief mens! Echt super lief, maar kan op de één of andere manier toch minder van haar hebben Ze drijft ook meer haar zin door, moet echt heel duidelijk zijn als ik iets niet wil, maar dat ziet ze dan als bescheidenheid en houdt toch vol, tot ik echt heel duidelijk zeg 'ik wil het niet' (wat ik best moeilijk vind om te zeggen). Verder heeft ze een beetje het idee dat ik, omdat dit mijn eerste kindje is, niet weet hoe alles werkt, en komt steeds met ongevraagde adviezen die ik allang weet. Of als ik er toch anders over denk, wilt ze me toch even overtuigen dat dat echt niet zo 'hoort'.... Maargoed, is verder allemaal goed bedoeld toen ik erg ziek was belde ze iedere dag, en zat echt heel erg over ons in en leefde erg mee, maar met m'n zieke hoofd had ik daar la.g niet altijd behoefte aan, maar vond het wel erg lief! Weet alleen van schoonzusje dat smoeder in de kraamweek errrrg regelmatig langskwam, maar met smoeder heb ik daar eigenlijk weinig behoefte aan.. Moet alleen nog een manier bedenken om dat subtiel tegen m'n man te zeggen, z'n moeder betekend nogal wat voor hem. Hij zal het best begrijpen en mee instemmen, maar wil hem geen rottig gevoel geven over relatie tussen mij en z'n moeder..
Hmm.. heel herkenbaar. Mijn moeder heeft hier ook een handje van. Maar haar stokpaardje is vooral, om alles wat ik anders doe, keihard te grond in te boren,want zij deed het immers anders. Echt heel vervelend, zo waren wij vorige week bij mijn ouders te eten. In de eerste plaats kregen wij biefstuk te eten, en mijn stukje had ze doodleuk lekker rood gehouden. Toen ik een opmerking plaatste (ik had dit niet verwacht, immers geef je zwangere vrouwen geen rood vlees toch?), kreeg ik een zucht, een steun en een snauw op de koop toe dat ik het maar lekker zelf moest uitzoeken. Beetje vreemd toch? Toen vervolgens de hele familie binnen ging roken en ik daar wat zei, kreeg ik keurig netjes te horen dat ze dat bij ook hadden gedaan en ik toch ook niet wiegendood was... Omdat zij allemaal risico's (bewust) hebben genomen, betekent dit toch niet dat ik dat dan ook maar moet doen. En mijn lieve (extreem verslaafde) rokende schoonouders, waarvan mijn schoonmoeder kanker heeft, en mijn schoonvader, zeer slecht ter been is, staan wel als wij langs komen netjes buiten op het balkon te roken. Dus ja, van je eigen familie moet je het soms maar hebben...