Ik heb 3 prachtige kinderen waar ik enorm veel van hou, maar de laatste tijd valt het me heel erg op dat me jongste zoontje van 5,5 jaar zo enorm geweldadig is enz.....Hij kan zo ineens veranderen, zo zit ie op je schoot en zo slaat ie je, hij zegt woorden waar je mond van open valt. Als hij zijn zin niet krijgt gaat ie slaan, schoppen, bijten en gillen. Hij heeft mij ook al een aantal keren geschopt, hij heeft me man al een paar keer geslagen. Eerst dacht ik dat het misschien een aandacht spelletje was, maar ik vind het nu niet meer gewoon. Als ik na adhd symptonen kijk heeft ie als enige gelijke symptoon de driftbuien maar verder niet. Hij kan gewoon normaal in zichzelf spelen, hij kan heel goed leren, hij is verder ook heel lief en sociaal, maar toch reageerd hij enorm heftig op dingen die hem niet zinnen. Echt flinke driftbuien ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet? Na de huisarts gaan of iemand anders? Hoe krijg ik dit uit me zoontje weg? Het is een hele lieve jongen, met een goed hart maar die buien van hem vind ik maar niks! Waar gaat het heen als ie ouder word???
Heb je hem al wel eens op zijn gedrag aangesproken? En hoe reageert hij er dan op? Als mijn zoontje een woedeaanval heeft en er komen lelijke woorden er uit dan spreek ik hem er wel op aan en leg hem dan ook uit van hoe en wat. Gelukkig is het nog nooit zover gekomen dat hij mij of me man heeft geslagen. Wel duwt en slaat hij zijn zusje, als hij dit dan doet zit hij eigenlijk zonder pardon op zijn strafplek en leg hem daarna altijd uit dat slaan niet mag omdat je een ander er veel pijn mee kan doen. Zijn situatie is dan wel even anders dan anders vanwege zijn Pdd-nos.
Lastig hoor. Werk je al met iets van een beloningssystheem? Wanneer hij een dag geen driftbui aanval beeft gehad een sticker mag plakken en dan na zo of zoveel stickers wat leuks mag verzinnen om te gaan doen? Ik had vroeger als kind oom driftbuien en me ouders krege. Toen als tip van zo man waar k onder behandeling liep om een stamphoek te maken. Dus wanneer ik zo boos werd mocht ik in de stamphoek op de gang zo hard springen en stampen tot me boosheid eruit was. Ook reageerde ik erg op suiker/kleurstoffen en chocola. Misschien iets om rekening mee te houden? En als je er niet uit komt idd hulp zoeken, dat is beter dan ermee rond blijven tobben.
Wij belonen hem altijd voor goed gedrag, en als hij iets verkeerds doet dus zijn broer of zusje er van langs geeft of mij ineens aanvalt dan zetten we hem op de trap om af te koelen en vertellen we hem rustig dat het niet mag en kan wat ie doet. Hij zegt altijd sorry doe het niet weer maar het gebeurd net zo hard weer. Ik heb ook niet echt het gevoel dat het met zin gebeurd maar het puur reactie van hem is. Maar waarom? En hoe krijg je dat eruit?
Ik ga er sowieso mee na de huisarts zou toch wel willen weten waar het weg komt, en wat ik er tegen moet doen.... Chocola krijgen ze niet, en suiker en kleurstoffen ook amper eigenlijk. Maar goed ik zal het zeker onthouden!
Ik ga ervan uit dat hij ook naar school gaat? Hoe is hij daar dan? Ik ga er van uit dat een woedeaanval toch wel ergens vandaan moet komen en dat er wel ergens aan aanleiding voor moet zijn. Sinds wanneer is het allemaal begonnen?
Ja hij zit in groep 1 en omdat hij te slim is zetten ze hem nu meteen over van 1 na groep 3.......Op school is ie heel anders, als iemand hem slaat of pest dan begint ie te huilen. Juf zegt ook dat hij weinig gevoelens toont. Je kan bij hem niet echt zien hoe hij zich voelt. Verder ligt ie goed in de groep op school, speelt met vele kindjes. Mag alleen weleens graag de baas spelen (tenminste dat merk ik thuis) hoe dat op school is weet ik niet..... Het is echt het laatste jaar dat ie zo is geworden....Hiervoor was hij altijd heel rustig, gevoelig enz, een hele andere jongen. Hij is nu voor de duivel niet bang. Het rare is als iemand van een oudere leeftijd hem uitdaagt of pest op school dan slaat ie er wel op los. Maar bij klasgenootjes weer niet, ook zoiets raar. Hij kan zo bij mensen op de rug springen, na ja springen hij denkt dat ie met alles en iedereen maar alles kan doen, maar niet iedereen is daar van gediend. Hij is dus echt nergens bang voor, ja harde regen en onweer. Het is gewoon heel apart. Niet bang voor oudere kinderen en mensen, eigen leeftijdsgenootjes huilt ie als ze hem pesten of wat ook maar. Baas spelen thuis wel. Verder ook nergens bang voor thuis alleen voor regen en onweer......
Ik vind het eigenlijk wel een hele sprong dat hij meteen al van groep 1 naar groep 3 gaat eigenlijk. Kan me er zeker wel iets bij voorstellen maar misschien dat hij er gewoon nog baat bij heeft nog even lekker te spelen? Probeer even met je mee te denken hoor. Mijn zoontje is trouwens ook helemaal niet bang voor mensen hij zal zo met iedere vreemde mee lopen. Hij is dan wel weer iemand die zoveel mogelijk probeert te dirigeren zodat het allemaal in zijn plaatje past. Hij laat trouwens ook gewoon over zich heen lopen door andere kinderen, laat zich slaan enz. Thuis is hij totaal het tegenovergestelde. En wat bedoel de juf ermee dat hij geen gevoelens toont? Misschien dat hij moeilijk met prikkels kan omgaan en als het hem teveel word dat hij dan die woedeaanvallen krijgt? Aangezien je zegt dat hij best wel een gevoelig mannetje is?
Ik wil je zoon niet een etiket opplakken, maar aangezien je zelf al had gekeken bij adhd symptonen zou je misschien deze link een kunnen bekijken. Ontwikkelingsstoornissen bij kinderen: ADHD, PDD-NOS en NLD | Mens en Samenleving: Psychologie Verder wil ik je veel sterkte toewensen met het omgaan met dit moeilijke gedrag. Mijn dochter heeft add en dat was in het begin ook zeer moeilijk en uit puzzelen hoe we daar mee om moesten gaan.
Ja vonden wij ook in eerste instantie maar hij rekent al, hij schrijft al, hij leest al en hij vind het nog leuk om. Hij doet het thuis zelfs heel veel omdat hij dat leuk vind. Dus denk niet dat het daar aan ligt... Hij laat niet over zich heen lopen, maar wel door kinderen van eigen leeftijd. Kinderen die ouder zijn pakt ie gewoon, en voor grote mensen is ie ook niet bang. Hij is ook niet hele dagen zo, maar als hij zijn zin niet krijgt, of iemand iets van hem afpakt, of hij iets niet van ons mag, dan begint hij te slaan, te schoppen, gillen enz.....Dan krijgt ie echt een driftbui. Zo was hij helemaal niet, hij was een heel rustig jongetje, alles en om hem heen deerde hem niet. Nu dus wel. Volgens juf kan ze geen pijl van hem optrekken. Als hij pijn heeft laat ie het niet merken, maar als ze hem pesten ofzo is ie helemaal overstuur. Ze kan ook niet merken aan hem hoe hij zich voelt. Of ie lekker in zijn vel zit of dat hem iets dwars zit of wat ook maar. Ze merkt niet veel van zijn gevoelens......Thuis kan hij heel lief zijn. Helpen, elke keer zeggen mama ik vind je lief, knuffelen enz.....maar die driftbuien komen ook zo om de hoek....
Als ik je link lees, heeft ie dingen van HD, CD, en ODD. Misschien daarmee eens na de huisarts. Kunnen ze kinderen daar ook op testen ofzo? Hij heeft geen leerachterstand, leert niet moeilijk, het is puur zijn gedrag alleen. Ik moet zeggen dat hij als peuter heel vaak zijn hoofd heeft gestoten of gevallen is op zijn hoofd. Dokters zeiden altijd dat het niet erg was als hij niet buiten westen was of wat ook maar. Zou dat misschien er ook iets mee te maken hebben? Of zoek ik nu weer te ver?
het hoeft niet gelijk iets ernstigs te zijn maar ik zou zeker ergens informatie of hulp gaan zoeken. niks om je voor te schamen. en mocht het blijken dat hij wel bv hd of iets dergelijks heeft dan leren jullie er iig mee om te gaan. maar meid blijf er niet te lang tegen aan kijken als hij zo plots veranderd is
Ik ga ook zeker na de huisarts. Vind de driftbuien niet alleen vervelend voor mezelf en me andere kinderen maar ook voor hem. Ik denk dat hij diep van binnen het helemaal niet wil. Maar het een reactie is ofzo....En ik wil ook weten hoe ik er mee om moet gaan, al is het alleen om hem minder te belasten of dat hij zichzelf "beter" gaat voelen, want zo ken ik me zoontje helemaal niet.....
Nog een voorbeeld wat me ineens te binnen schiet. Hij had laatst een voetbal wedstrijd was gewoon voor de fun. Maar zij verloren alles. Ohhh wat was hij boos dat ze hadden verloren, hij noemde zichzelf een sukkel enz....Ik moest er eerst om lachen omdat ie zo gedreven was, maar nu denk ik ook hee dat is ook weer zoiets!
Hij doet me eigenlijk ook wel aan mijn zoontje denken maar hij heeft tot nu toe veel moeite met leren en heb je al wel eens over asperger gelezen? Zodra mijn zoontje iets niet wint dan begint hij ook zo maar hij word dan ook gewoon echt boos en alles is dan opeens stom. Naja boos is nog al zacht uitgedrukt Ik zou het zeker even verder laten uitzoeken, misschien is er wel heel iets anders maar dan weet je in ieder geval wel waar je aan toe bent en hoe je dan weer verder moet.
Mijn broertje en ik schelen 10 jaar dus ik heb heel bewust die periode tussen de 5-6 meegemaakt en bij hem was dat rare wispelturige gedrag met agressieve aanvallen gewoon een fase. Het ging over. Nu is het een hele lieve rustige puber van 15.