Mijn nekharen gaan overeind staan bij het stukje: mama heeft daar geen verstand van. De personen die dat tegen mijn dochter zeiden heb ik in gedachten al een paar keer gewurgd Probeer het los te laten, alhoewel mezelf kennende als.bovenstaande.opmerkingen kwamen ik me er in vast bijt en mijn mening dan stijf vast houd (eigen schuld, mams wordt dan nogal giftig) Maar probeer t voor jezelf.. Zucht, verschrikkelijk zulke mensen,.bah!
Ik vind het ook niet zo erg, mijn oudste zoon noemde zijn nichtje altijd hanna (ze heet chayenne) nou wij konden daar wel om lachen, en nu zegen wij nog ooh daar komt hanna als ze bij ons is. en ik denk als ze 30 is is het nog hanna En ik heet Veronique en iedereen noemt mij tante niek, nou ga er echt geen drama om maken.. Als ik jou was zou ik me er ook bij neer legen. En als jij je aan haar gedrag stoort kwa dingen ze tegen jou zegt zou ik gewoon eens netjes met haar paten onder 4 ogen en gewoon vertellen waarom je dit niet leuk vind.
ik begrijp het hele probleem niet hoor...sorry....maar volgens mij is er gewoon een hoog irritatie gehalte en is niks goed wat ze zeggen....? ik word al jaren van alles genoemd (heb ook niet echt een makkelijke naam) maarja....lekker belangrijk! ik denk dat het vooral belangrijk is dat je zoontje weet dat het een tante is....en de naam die volgt is denk ik niet zo belangrijk.
Zolang je schoonzusje het alleen bij haar eigen naam houdt zou ik er geen probleem van maken, dat wil ze kennelijk zelf graag. maar zodra ze allerlei gebruiksvoorwerpen of de naam van je zoontje of andere familieleden (die er niet om gevraagd hebben) gaat afkorten zou ik ingrijpen.
ik snap het probleem ook niet zo goed. tante Esje so what???? als tante Esje zo genoemd wil worden is dat prima toch??? krijg ook het idee dat ze zowiezo niks goeds kunnen doen bij jullie
Mijn schoonzus bedoelt dat serieus. Hetzelfde als dat Kenji niet van een hoge glijbaan durft, en tante 'Esje' hem zowat mee trekt omdat 'hij dat wel hartstikke leuk vindt, hij moet er gewoon even doorheen. Kom op niet aanstellen!' En Kenji in paniek omdat 'ikke nie glijen! Mamaaaa ik wil nie!!' en dikke tranen huilen.. Is het dan normaal dat tante 'Esje' zegt 'kom op mama, daar moet ie maar gewoon doorheen'. Terwijl haar eigen zoon tot zijn 5e levensjaar nog nooit alleen van een glijbaan mocht omdat ie misschien wel kon vallen? Wat klopt er dan niet in dit verhaal?
Precies dit dus.. er is inderdaad nog véél meer wat speelt. Het ergste eraan vind ik dat iedereen in omze omgeving het ziet, hoe ze omgaan met ons en ons zoontje. En iedereen vindt het vrij.. uh apart zullen we maar zeggen. Behalve zij dan, ze hebben een blinde vlek wat henzelf betreft. Ik bedoel dan mijn hele schoonfamilie, inclusief s-moeder, s-vader, s-zus en zwager.
Gelukkig, ik ben dus niet de enige die dat raar vindt. Heeft m.i. ook totaal niks met jaloezie te maken, zoals iemand opperde, maar vind het totaal respectloos naar mij toe.
Ons zoontje noemt mijn zusje altijd tante paashaas hahahaha en opa walter noemt hij wallie wallie, ik vind het wel grappig en zij ook. Ik zou me er niet zo druk om maken meid!
Maaaar vind het wel flauw als ze zo gaan lopen zeggen mama weet er lekker niks van he. Als er al meerder minder leuke dingen zijn geweest, snap ik dat je dit heel vervelend vind.
Hmm.. ik kan beter maar geen topic meer openen geloof ik. Volgens mij vindt iedereen me maar een grote aansteller.. Zei ik toen straks ook tegen mijn man, maar hij wilde jullie allemaal graag voorstellen aan zijn familie. Dat vind ik eigenlijk ook wel erg, dat mijn eigen man zó over zijn eigen ouders en zus praat..! Even een belangrijke situatie uit mijn schoonfamilie-archief, voor de geïnteresseerden : Mijn neefje van nu 7 jaar heeft een licht verstandelijke beperking, dat is afgelopen schooljaar getest en weet ik veel wat allemaal. Mijn man en ik hebben het hier met zijn tweeën al 3 jaar over. Dat we het idee hadden dat ie achterliep. Nu legt mijn schoonfamilie de schuld bij de school, want de juffen 'mogen hem niet'. Mijn neefje heeft al een jaar langer gekleuterd,en komend schooljaar gaat ie dan ook gewoon naar groep 3, omdat ze denken dat dat beter is voor hem ipv een mlk-school. Nou, dat snap ik wel, maar wij zien de bui al hangen... Het speelt ook niet mee dat mijn neefje behoorlijk over zich heen laat lopen door andere kinderen. Mijn zoontje daarentegen, is behoorlijk pienter, en loopt qua spelontwikkeling zowat gelijk met mijn neefje. Als wij bij mijn s-ouders zijn, is mijn s-zus bijna alleen maar met mijn zoontje bezig. (Mijn s-zus, zwager en neefje wonen daar zowat. ) Haar eigen zoontje laat ze dan links liggen, en die krijgt heel vaak te horen 'dat ie niet zo jaloers moet doen!' Terwijl het kind alleen maar mee wil spelen. Tante vraagt ook constant om knuffels en kusjes, terwijl ons zoontje totaal geen kus- en knuffelkont is. Dus gaat ze maar chanteren: "Anders krijg je van tante Esje geen snoepjes meer!" Wil mijn neefje haar een kusje geven, is ie volgens haar weer jaloers. Maakt mijn zoontje een puzzel van 16 stukjes met zijn vinger in de neus, moet mijn neefje horen van 'Wat kan Kenji toch goed puzzelen! Kun jij een voorbeeld aan nemen!' Nou ja, van die dingen dus. Ik heb dus ook sterk het idee dat haar ideaalbeeld over een kind niet bij haar éigen zoon is uitgekomen, en dat ze daarom maar mee wil moederen over ons zoontje. Klinkt misschien vaag, maar dit gevoel krijg ik steeds sterker.
ik wordt door iedereen Dani of Daan(tje) genoemd ( ik heet Daniëlle) kan me er niet druk om maken. vind het zelfs wel leuk
Mensen lees even mijn laatste berichtje in dit topic ook. Misschien is het dan duidelijker waarom ik er een probleem van maak..
Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Het was voor nu even de druppel die de emmer deed overlopen om er een topic over te openen. Probeer t contact een.beetje te minderen, vind t namelijk best eng hoe je schoonzus zich gedraagt tegenover je zoon. En word er verdrietig van hoe ze haar eigen zoontje.behandeld, arm kereltje. Bah bah bah, wat een mensen.. Sterkte meid!
adem in adem uit! hihi.. zulke dingen moet je echt niet druk maken ! Maar ik begrijp je wel dat je nu haar naam aan je zoon wilt leren vanwege nieuwe familielid
Jeu wat een vreemde szus heb jij.. Ik snap je in elk geval wel... Ik zou eens een goed gesprek aangaan met haar en geen zoete broodjes bakken. Ik zou heel duidelijk maken wat jij ziet gebeuren en welk gevoel jou dat geeft, dat jij zijn moeder bent en dat je niet gediend bent van opmerkingen; anders krijg je geen snoepjes meer etc. Wanneer zij zich hierin niet kan aanpassen zou ik het contact echt op een laag pitje zetten en dat ook communiceren met haar. Ik bedoel een kind chanteren of dwingen de glijbaan af te gaan..? Halloo daar had ik allang korte metten mee gemaakt zeg! Wat een weirdo. Overigens zou ik me op die zaken concentreren en niet zozeer op naamgebruik. (misschien is dat de druppel geweest? Maar de andere dingen die je beschrijft doen er mijn inziens toch meer toe.) Ik zou haar ook echt willen adviseren zich met haar eigen kind bezig te houden, kinderen met een ontwikkelingsachterstand kunnen nog best wat inhalen ook al is er een beperking. Dan moeten alleen wel de omgevingsfactoren goed zijn.. Succes!
Maar met acties van die glijbaan ofzo, dan zeg je er toch wat van lijkt me. Echt niet dat iemand mijn kind van die glijbaan gaat krijgen wanneer kind en/of ik dat niet willen. De naam zou ik ik niet zo over neuzelen maar voor de rest zou ik gewoon duidelijk zijn en je poot stijf houdenn.
Ze kan beter de tijd en energie steken in haar eigen zoon, hem begeleiden en bijstaan in zijn leerproces. Inplaats van naar beneden te halen, door een jonger kind te complimenteren op zo'n manier dat het overduidelijk is, dat hij dat van haar eigenlijk ook zou moeten kunnen. Uitgaan van het individu, wat hij nu niet kan, kan hij (met begeleiding misschien) over een half jaar wel.. En ik zou lekker de boeman uithangen, is het close contact ook gelijk opgelost, door te gaan zeggen.. Het is voor mij overduidelijk dat het weinig te maken heeft met juffen die jouw zoontje niet mogen, Esje. Ik denk des te meer dat het alles met hoe hij zich ontwikkeld op zijn eigen manier te maken heeft, wat niet erg is, maar wel goed op ingespeeld moet worden. Klein ideetje van mijn kantje Esje.. Wees trots op je zoon, zoals hij is, en geef hem de complimenten en 'begeleiding' die hij nodig heeft. Want je hebt een prachtig ventje, en wat hij nodig heeft is een mama die dat ook ziet. Oja, en laat Kenji met rust met je bemoederingen, hij heeft 1 moeder en 1 vader, en zo willen we het graag houden.