Chloe heeft van de een op de andere dag besloten om eens lekker te laten zien wie ze is! Ze heeft besloten te stoppen met warm eten, drinken gaat erg slecht en mevrouwtje wil altijd haar zin en zo niet dan zet ze het op een krijsen om vervolgens zover te gaan dat ze gaat overgeven. We proberen zo min mogelijk boos te worden en rustig te blijven maar niks helpt, als we bijvoorbeeld tegen haar zeggen als je nu een paar hapjes eet dan krijg je ook een toetje anders niet en zelfs daar trapt ze niet in en eet niet! Ze was altijd een ontzettend lief en gehoorzaam kind dat goed at en dronk goed dus jullie snappen wel dat we af en toe met onze handen in het haar zitten, vooral ikke pffffff! Ik lees graag jullie reacties en tips zijn natuurlijk meer dan welkom!
hier ook een jochie die niet of bijna geen avond eten eet, frustreerd me wel maar probeer er zo min mogelijk boos om te worden, is wel eens lastig hoor! overdag eet ie prima gelukkig. sam kan ook zo boos worden en gaan krijsen als hij zijn zin niet krijgt maar negeer het meestal gewoon. zal wel weer een fase zijn zeg ik dan
Hier ook een 'terrible two'. Wil momenteel overal haar zin in hebben en probeert dat dus af te dwingen door te gaan schreeuwen, op de grond gaan liggen spartelen, slaan, huilen... Eet al weken niets..... Ik corrigeer waar nodig maar wil er verder niet te gefrustreerd over worden, negeren en/of afleiden wil nog wel eens helpen. Voorheen is ook onze dochter een voorbeeldig kindje geweest, dus ik verwacht dat deze periode ook wel weer over zal gaan...maar het is best zwaar!
Hier gaat het de laatste weken ook van kwaad tot erger. Vanmorgen een enorme driftbui omdat ik (van tevoren aangekondigd) de tv had uitgedaan nadat ze even had gekeken. Vervolgens is ze de rest van de ochtend jengelig geweest en bij elke 'nee' was het weer huilen. Vermoeiend, kan niet anders zeggen....En ze is normaal echt superlief en luisterde altijd goed. Voor mij persoonlijk helpt het wel als ik bedenk dat ze het ook niet uit gemenigheid doet, maar omdat ze een beetje met zichzelf 'in de knoop' zit, ze voelt zich op zo'n moment ook echt niet fijn denk ik. Maar goed, nee is nee, en ze mag best even boos worden maar als het te erg wordt of als ze gaat slaan of schoppen is het meteen afkoelen in bed. Dat helpt heel goed.
hier een vroege peuterpuber, slaan en krijsen is haar grootste hobby op dit moment. Eten doet ze al een paar maanden heel slecht. Geef haar voor het naar bed gaan nog wel wat fruit..
Hier ook 1 middenin de rotfase. Op mijn man zijn werk vragen ze al hoe terrible hij was? Het ene moment eet hij heel erg goed de andere keer niets, ik maak me er inmiddels ook niet meer druk om niet goed eten betekend geen toetje en niets anders. Dit houden we nu al een week of 4 vol en inmiddels sinds een goede week eet hij weer behoorlijk, de gezelligheid is ver te zoeken de hele dag gillen dreinen zeuren . En nog veel meer wat vooral met helemaal niet luisteren te maken heeft!
Hier ook drifbuien waar je niet vrolijk van word, in de gordijnen hangen :O ja echt waar.. slaan schoppen bijten gillen. Etengaat nog redelijk maar luisteren? pfffff
tja ik kan me daar alleen maar bij aansluiten. Tips die hier helpen; vragen stellen waar ze geen nee op kan antwoorden. dus niet; Ga je mee naar beneden ? maar Kom we gaan naar beneden. ( helpt niet altijd ) Zelf zo min mogelijk nee zeggen.. (ze doen ALLES na he.. ) dus niet; Nee je mag nu geen koekje, maar JA als je vanmiddag even geslapen hebt mag je een koekje, nu gaan we even naar buiten. Of geen Nee je mag niet op de tafel tekenen, maar kijk hier heb je een papiertje daarop mag je tekenen, op de tafel tekenen wordt een zooitje dat mag niet hoor. Het veroorzaakt geen wonderen, maar goed hier helpt het wel een beetje. eten negeer ik gewoon. Niet eten, dan niet.. ( zei ze heel stoer terwijl ik ook regelmatig zwicht voor toch aandringen.. )
Het lastige hier is dat mijn dochtertje helemaal niet gevoelig is voor een standje of voor het haar naar bed sturen. Ze lacht me gewoon uit en als ik haar even laat afkoelen in bed dan gaat ze gewoon spelen, wikkeld ze zich in haar klamboe, trek alles wat om het bed heen staat in haar ledikant en ik hoor haar zingen, giechelen enz.... Pittig hoor allemaal ook om samen met je partner op één lijn te zitten.....
Fijn al die herkenning . Gelukkig is mijn dochtertje nog wel regelmatig gewoon haar gezellige zelf, maar soms? Eten gaat overdag redelijk goed maar avondeten is drama, ik besteed er weinig aandacht aan. Ze moet wel even proeven van wat er op haar bord ligt en ze krijgt een toetje en dat is dat. Kari, dat lijkt me wel heel lastig ja, als ze er echt om lacht....Dan kan ik echt woest worden. Mijn dochter doet dat heel soms bij tandenpoetsen, mond stijf dicht houden en dan mij uitlachen als ik zeg dat ze haar mond open moet doen. Dan word ik echt pissig. En inderdaad ook hoe je partner ermee omgaat....Mijn man wordt vaak boos als ze een driftbui krijgt, dat helpt natuurlijk ook niet echt. Maar ja eigenlijk helpt niks
Heu Palmie, Ik ken jou nog van het clubje 'zoveel weken zwanger' (was dat toen 37 ofzo???) en ik herken dit ook! Erg he, die peuterpubertijd..
Thanks voor jullie reacties dames en wel fijn te lezen dat chloe op het moment niet de enige opstandige peuter is hahahaha, toch wel erg fijn te weten dat dit op zich gezond gedrag is en het gewoon bij de ontwikkeling hoort, hoop alleen wel dat dit niet jaren gaat duren hoor
Hier ook een vroege puber. Wat helpt is bij jengelen of krijsen zeggen: "praat maar met woorden schatje, dan kan ik je beter verstaan", of "zeg maar rustig wat je wilt, ik luister" en dan wel luisteren en reageren natuurlijk. Verder "omgekeerde psychologie", als ze iets niet wil dan eet ik het zgn wel op en wil ze het ineens wel, of ik ga ergens mee spelen en dan wil ze het ineens ook. Vind eigenlijk niet zo leuk om haar te foppen, maar ik zie het maar als afleiden, door iets onverwachts te doen. Verder probeer ik ook dingen "ongemerkt" te doen, dus gewoon een bakje fruit geven als ze zit te spelen, of schoenen aandoen als ze toch even op schoot zit, zodat je niet teveel "jij moetnu iets van mij"-momenten hebt op een dag. En natuurlijk negeren van ongewenst gedoe en belonen van lief en gezellig gedrag (met een aai of knuffel).
Dat 'zeg maar wat je wil' probeer ik ook maar inmiddels werkt dat hier niet meer, als ze zo aan het huilen is kan ze alleen maar onverstaanbaar praten, haha. En omdat ik haar dan niet begrijp wordt ze nóg bozer
Inderdaad als ze eenmaal in zon bui zit is er geen land mee te bezeilen en moet je echt wachten tot ze weer rustig is, en dat zijn de mogelijke momenten vind ik!
hier zeg ik ook regelmatig; Oh je bent boos zie ik, dat mag. Maar dan gaan we even op de mat boos zijn. Dan zet ik haar op een mat ( waar ze nergens bij kan en dus niets heeft om mee te gooien spelen etc. Ik ga dan even verder met wat ik aan het doen ben als ze eraf komt vraag ik of ze nog boos is. Meestal zegt ze dan nee ... dan zeg ik; OK al je niet meer boos bent mag je van de mat. Meestal moet het een aantal keer herhaald. Maar daar mag ze dus boos zijn van mij. Overigens zit ze ook wel eens voor straf in de hoek dat pak ik anders aan. Dan moet ze er ook blijven tot ik haar kom halen. Dat is ook echt een andere plek. Na een driftbui is ze hier vaak ook even heel verdrietig. Ze lijkt er zelf wel van te schrikken.. Sanne heeft in de hoek zitten een tijdje leuk gevonden. Dan zei ik ; nog 1x en je gaat in de hoek.. en dan zei ze; OK Sanne gaat in de hoek en dan huppelde ze er vrolijk heen .. tja dan schiet het zijn doel ook een beetje voorbij maar ja.
Ik las net dit Peuterpuberteit - Driftbuien Peuter Wel herkenbaar om te lezen en ook bruikbare tips, voor zover al niet bekend. Maar vooral het stukje over na een driftbui vond ik prettig om even te lezen, herken het ook dat ze dan juist bij je wil zitten.
Wat herkenbaar allemaal! Het zal ook allemaal niet meevallen voor een peuter in de pubertijd. Gelukkig gaat het weer over als ze vier zijn Eylem: een goed artikel, kan me er goed in vinden.
Ik kan me wel redelijk aansluiten bij jouw verhaal, ik zeg tegenwoordig ook heel rustig vertel het maar gewoon dan begrijpt mama het beter, maar net doen of wij het opeten dan gaat die heel hard lachen en het is dat die het niet kan zeggen anders zou die zeggen ja hoor maar! Wij negeren heel veel maar als wij teveel negeren pakt die de beesten slaan of schoppen dus tijdig ingrijpen is hier heel belangrijk!
Veel dingen klinken hier erg herkenbaar.. gelukkig! Mijn dochter was oon voorbeeldig kindje, altijd vrolijk, goed luisteren ect. tot dat haar broertje kwam, bijna 5 mnd terug. Voor ons gevoel hebben we het redelijk goed aangepakt om haar niet het gevoel te geven dat ze vervangen wordt, maar ik begin af en toe te twijfelen. Ze luistert gewoon niet doet net alsof ze je niet hoort, loopt uit te dagen ... niet normaal. Wanneer ik dreig dat ze naar de gang of kamer moet wanneer ze niet luistert gaat ze door en uiteindelijk komt het niet op oorverdovend gillen en huilen, ik hou dan alsnog voet bij stuk, maar ik ben dan ook erg goed om aan mijn eigen handelen te twijfelen._ Het is zo'n omslag hoe ze was en nu is en ik vind het heel moeilijk daarmee om te gaan en betrek echt alles op mezelf!