Ik heb Diermanagement gestudeerd en jarenlang hondentraining gegeven voor de Dierenbescherming. En natuurlijk overal en nergens zelf getraind met de honden. Ik geef aan wat ik denk dat het probleem is, maar om definitieve uitsluitsel te hebben moet je echt een gedragstherapeut zoeken die je hond beoordeelt. Een hond moet je zien om een definitief oordeel te vellen. Alles telt nl mee, dus oren, ogen, mond, staart etc. En idd is die 5 weken ws de trigger geweest en dan kan ik met nog grotere zekerheid zeggen dat onzekerheid de boosdoener is. Met 5 weken is een hond nog volop geestelijk in ontwikkeling en hebben ze moeder en broertjes en zusjes nodig voor hun socialisatie. Hij is dus te weinig gesocialiseerd en kan hierdoor ws de situaties niet aan. Dit kun je niet meer repareren, maar je kunt er wel samen mee leren leven. En onzekerheid is geen angst. Een angstige hond reageert heel anders dan een onzekere. Ik denk niet dat jullie hond angstig is, maar ben benieuwd naar het oordeel van een gedragstherapeut.
vreselijk. Dat zou ik dus nooit doen...je hondje in laten slapen omdat jullie niet goed hebben opgelet. Sorry hoor maar dat vind ik heel erg. Ik hoop dat jullie geen dieren meer hebben verder. In elk geval geen hond Hier eerder gezegd, ga naar een goede therapeut. ( ook ik heb hele goede ervaring met Gaus, ook een terriër) Een hond van 11 jaar herplaatsen kan maar zou ik niet doen. TS, goed van je dat je er iets mee gaat doen. Erop aan laten komen resulteert in wat hier boven staat.
Wat me nog wel even van het hart moet is dat ik soms tenenkrommend lees hoe honden "gebruikt" worden als speelobject voor kids. Hoe lief een hond ook is, je kunt niet van hem verwachten dat ze dat altijd maar toestaan. Je legt ook een ontzettende druk op je hond om te eisen en te verwachten dat hij dat maar toe moet staan. Brrrrrr
Dat van dat inslapen....snap ik niet van een eigenaar, maar al helemaal niet van een dierenarts...van een da wordt toch enige kennis van zaken verwacht... Die hond van die nietjes was overigens een labrador in Engeland geloof ik. Pas bij het 14e nietje uitgehaald! Die hond verdiende geen spuitje, maar een lintje!
Meld je eens aan op dit forum hier zitten heel veel mensen die een hoop verstand hebben, www.hondenforum.nl . Ik denk ook niet zo zeer dat het dominantie eerder onzerkerheid en of angst.. Ik heb niet alle pagina's gelezen maar is je hond medisch helemaal in orde ? Hij is niet ziek heeft geen pijn oid? Verder moet je goed kijken welke gedragstherapeut je neemt martin gaus ben ik zelf niet echt fan van.. Verder vin dik het super dat je je zo inzet voor je dier vooral met deze leeftijd. Heb zelf ook een angstige hond gehad alleen van een ander kaliber kruising pittbul\bulldog,echter heb ik met haar nooit geen probleem gehad met mijn dochter het waren puur de vreemden dus ik kan geen ervaring met je delen op dat gebied. Ik heb wel altijd het grommen niet geaccepteerd maar dat oik ik van geen enkele hond,van mezelfdan he ,dat word meteen afgestraft zodat ze ook uit de sitautie komen. Ik heb en leer mijn honden nog steeds om weg te lopen als mijn dochter iets doet wat niet door de beugel kan,heb een meisje van 1,5 en een staffordje van 9 mnd,wel is mijn hond een doorsnee hond met engelegeduld voor de kids. Natuurlijk ben ik er altijd bij en zorg dat het minimaal is maja het gebeurt wel eens wat niet kan en ja soms ben ik dan t elaat.. succes gr gemma
T hondenforum zou ik zelf niet doen, heb me er een hele tijd geleden aangemeld met wat vragen maar niets als snauwen en betweters. Weet niet of het inmiddels verbeterd is?
Even het verhaal van Spike, voordat iedereen denkt dat ik een dierenmishandelaar ben.. Wij hebben opzettelijk gekozen voor een 2e hands hondje, het werd Spike.. Deze hond was gekocht als pup, want dat is zo leuk.. 'huisje, boompje, beestje..' Maar waar dat gezin geen rekening mee had gehouden, is dat je een pup moet opvoeden.. Hij mocht niet aan het speelgoed van de kleine komen, dus wat deden ze dan een muilkorfje om, zodat mevr. wel rustig de krant kon lezen.. Het kindje pakte de brokjes af, trok de hond alle kanten uit.. En wat deden ze dan, dan sloten ze spike op.. Verder geen enkele training gehad, het enigste wat hij kon is hele dagen in de benche zitten.. Wij dachten met een 2e kans komt hij er wel.. Helaas een hond die zo kapot is gemaakt red je niet meer, hij was vals op kinderen, en op eten en hij was nog maar 1 jaar.. Bij ons heeft hij de 7 gehaald, toen had hij een hernia, waardoor als hij uitgelaten was het laatste stuk zijn achterbenen achter zich aansleepte.. Het was gewoon wachten, zei de dierenarts tot zijn rug zou breken en dan had je hem jankend naar de dierenarts kunnen brengen, en hem alsnog af kunnen laten maken.. (heel diervriendelijk).. Volwassenen heeft hij meermaals gebeten en dat is voor ons nooit een reden geweest, maar hij had pijn en werd daardoor nog banger en ging ook kinderen PROBEREN te grijpen.. Waarop wij hebben overlegd met de dierenarts en tot deze beslissing zijn gekomen.. Dat iets een moeilijke keus is wil niet zeggen dan het de verkeerde keus is.. Ik zeg niet dat de hond afgemaakt moet worden van ts, maar wel dat een ander huis in dit geval een betere oplossing is. Dat is beter voor de hond en het kind.. Want voor de hond is dit toch ook niks?!
Ik denk ten eerste dat je woorden behoorlijk verdraait.. En ten tweede, wij hebben wel weer een hond, nou van pup af aan, zelf getraind.. Ook een ander ras (shih tzu) en een teefje.. Bij mij komen geen 2e hands honden meer binnen, geen mannetjes meer, en alleen nog maar een rustig karakter.. In ieder geval zolang ik een kind heb.. (Zegt nog niet alles, maar wel heel wat) Gelukkig was Spike van voordat wij kinderen hadden.. Gr. Carlien
Ik hoop dat je eruit komt met je hond! Hier met hetzelfde probleem.. Alleen is mijn hond niet bijterig naar mijn zoontje maar gewoon weg dood ongelukkig. Ze vind het vreselijk als hij rond loopt en in haar buurt komt. Hij mag niet op haar plekje komen en dat doet hij ook niet, maar omdat zij zich zo ongemakkelijk voelt gaat ze onrustig rond lopen waardoor hij dus een knuffel wilt geven of even wilt aaien. Dit laat ze soms toe, maar meestal vlucht ze dan weg en vertellen we ons zoontje dat ze niet wilt spelen. Zodra de kleine op bed ligt komt ze helemaal los, gaat ze spelen of ligt ze rustig te slapen en is ze helemaal vrij. We hebben een bench in de huiskamer staan waar ze in gaat als wij weg zijn. Hier gaat ze nu steeds vrijwillig in liggen als de kleine beneden is, omdat ze weet dat hij daar niet mag komen. Ik ben helemaal gek van mn hond, maar na 2 jaar tobbe en hopen dat ze aan hem went en hem 'accepteert' en op haar gemak voelt als hij rond loopt zie ik gewoon dat dit niet gaat gebeuren. Voor mn zoontje is het ook niet leuk, hij kan amper wat doen of er rent een zenuwachtige hond door de kamer heen en kunnen wij hem steeds weghalen of haar steeds op haar plaats leggen, voor beide kanten geen positief iets. Ik wil dat beide gewoon normaal hun ding kunnen doen zonder problemen. Ze is nu 3,5 jaar en ik wil niet dat ze de rest van haar leven ergens moet zitten waar ze zich niet prettig voelt. Wij hebben er dus voor gekozen om haar te herplaatsen. Het zijn bekende van mijn moeder (mijn moeder is haar fokker) en houden contact met haar. Dit gaat waarschijnlijk allemaal in okt. gebeuren. Eerst gaan we op vakantie en dan wordt er gekeken of de klik er is tussen haar en die mensen, want dit vind ik heel belangrijk! En ik ben absoluut geen voorstander van honden wegdoen/herplaatsen omdat het beter uitkomt. maar bij ons heb ik gekozen voor de welzijn van de hond, wat voor haar het beste is...
Hoi! @Carolien: pff klinkt als een rottige ervaring voor jullie! Ik heb je tweede verhaal ook zitten lezen.. Je hebt wel gelijk dat ik hem niet weg wil doen om ik moeilijk afscheid van hem kan nemen. Maar ik heb ook nog de illusie dat de hond gehecht aan mij is Als het echt niet anders kan, zal ik toch afscheid van hem moeten nemen. Maar dit wil ik pas doen als ik absoluut zeker weet dat ik alles gedaan heb om het te laten slagen!! Een grote plus bij mijn hond is dat hij nooit naar de baby toe komt. Hij gromt dus als hij vind dat zij te dicht in zijn buurt komt en hij zich daardoor bedreigd voelt. @mykelti: wow dat vermoedde ik al Tof dat je dan reageert op mijn topic! Over Cesar: ik ben het met je eens dat ik denk dat hij speciaal talent heeft wat heel veel andere mensen echt niet zomaar kunnen imiteren. Jammer is wel dat hij zegt dat het kan. Heb zijn trucs ook proberen toe te passen. Zoals "snap him out of it" een porretje in zijn hals als ie bijv gromt. Reageert ie niet eens op Je verhaal over dat we als mens nooit alle honden signalen op kunnen vangen geloof ik ook wel, klinkt heel aannemelijk. Dat is denk vaak het probleem, mensen die honden als mensen benaderen. Omdat mijn hond er zo schattig uitziet, denken mensen vaak, ach wat een lief hondje, ff over het koppie aaien. Pats! Dat wil hij niet! Hij reageert ook vaak in mijn ogen angstig bij bezoekers die hij niet kent. Wat ik eerder al zei, die hou ik nu uit elkaar nadat hij een paar keer beet. Ik zie dat als angst, zou dat ook onzekerheid kunnen zijn? Zijn staart gaat dan helemaal naar beneden en hij gaat vaak ook grommen/lip trillen. Heb je nog tips voor een goeie gedragsdeskundige? Of woon je zelf in omgeving Rotterdam? @bosi333 Tnx! Ging je ook naar Gaus voor gedragsproblemen, of was het "gewone" training? @gemma: hondenforum ook overwogen. Maar soms zijn dierenliefhebbers meer op het dier dan op de mens heb ik weleens gemerkt. En ik dacht, hier zitten mensen met kinderen of die kinderen willen, dus die zien beide perspectieven Misschien krijg ik daar wel reactie dat ik mijn kind af en toe naar het kdv moet brengen om de hond rust te gunnen Hond is voor zover ik het weet lichamelijk zo fit en gezond als een hoentje! Jouw kaliber hond, vond je dat nooit eng? Of een Jack Russel snel bijt of een kruising pitbull, krijg je wel sneller ernstige taferelen. Fijn dat ie het met je kinderen juist goed doet! @macmaszy: ik begrijp je helemaal! Rotgevoel is het om de hele dag zo tussen je hond en kind te schipperen he! Ik kan me wel voorstellen dat je hem laat herplaatsen. Kan je dat een beetje handelen? Het zal wel rust in huis geven.. Ik heb schoonouders die dol op hem zijn, en waar hij altijd logeert als wij weg zijn. Alleen mijn schoonmoeder zei wel dat ze een "lease-hondje" leuk vindt, maar voor vast niet. Je moet er natuurlijk ook wel wat voor over hebben, en dat moet je willen. Mocht het probleem echt niet opgelost kunnen worden bij ons, dat hoop ik enorm dat zij hem toch willen.
Carlien, de rest vertelde je er net niet bij, dan kun je zulke reacties verwachten. Ts, jouw hondje klinkt mij eerder onzeker dan dominant in de oren. Ikvind het idd een goede tip om contact op te nemen met een gedragsdeskundige. Verder heb ik zelf goede ervaringen met dit forum: hondenpage.com. Stel je vraag gewoon eens, meestal zijn daar ook goede tips te vinden. Compliment dat je je inzet voor je hond.
wij hebben hetzelfde gehad met onze hond bo. en hier ook een gedragstherapeut bij gehaald. maar helaas hielp het niet en werd het alleen erger. wij hebben de moeilijke beslissing gemaakt hem een ander huisje te geven. op dit moment woont hij bij een ouder echtpaar aan het bos. waar hij alle aandacht en ruimte heeft. ik heb nog steeds contact met hun en krijg ook steeds foto's dat is wel erg leuk.
dus jullie hebben hem in laten slapen om zijn gezondheid en niet zijn gedrag... Je omschreef het in je eerste bericht wel heel anders... Met zo'n eerste bericht kun je toch niet TS advies geven? Maar goed, in elk geval ben je zeker geen dierenhater.
@annethamar: bedankt! Ik heb nu al veel reactie hier gekregen. En het is me duidelijk dat ik een gedragsdeskundige ga inschakelen. Dus ik hou het hier maar even bij, maar bedankt voor de tip! @emje: fijn dat je zo'n goed huis hebt gevonden zeg! Dat maakt het toch iets minder zwaar voor jou denk ik he, dat hij nu weg is..
@Julia: hahahaha, nou ben geen alwetende hoor! Probeer gewoon antwoord te geven op je vragen met de info die ik heb. Ben geen gedragsdeskundige, dus kan je niet afdoende helpen. Daarom geef ik je ook geen tips over welke maatregelen je kunt nemen en hoe je het in goede banen kunt leiden. Daar is een heel traject voor nodig. Ik probeer je te helpen zodat jullie hond weer goed samen kunnen leven. Realistisch gezien denk ik niet dat je hond ooit fan van je kindje zal worden, maar daar zijn nog heel veel tussenoplossingen. Kijk eens op Tinley gedragstherapie - Honden gedragstherapeuten of Gedragsspreekuur informatie
@Carlien: inslapen wegens onbestrijdpare pijn is logisch en het meest humane wat je voor je hond kunt doen. Dat heb ik ook niet begrepen uit je eerdere bericht. Maar waarom zouden jullie geen reu meer willen? Geslacht staat helemaal los van het wel of niet hebben van gedragsproblemen namelijk.
tjsa lastig.... wij hadden vroeger ook een hond.. een hele lieve trouwe golden retriever... tot mijn broertje (toen ook nog heel klein) een keer bij hem kwam toen hij aan het eten was... HAP zo midden in zijn gezicht.. echt 2 millimeter van zijn oog af..... iets opzij en hij was blind geweest... hij heeft er nu ( 25 jaar later nog littekens van) tuurlijk is het sneu...en ja de asiels zitten vol..... maar er zijn ook andere opties... ander gezin voor hem zoeken.... hebben wij toen ook gedaan. met pijn in ons hart en huilend afscheid genomen. maar beter zo dan wanneer er echt ongelukken gaan gebeuren. weet je WAT pas zielig is? als jou meisje straks verminkt is...... want een kind kan je niet kwalijk nemen dat ze op een dier afgaan sterkte met je beslissing
Kun je niet iets bedenken om met de kleine en de hond wat te doen wat de hond heel leuk vind ( bij ons zou dat bijv. frisby gooien zijn) en dat elke keer samen doen.... zodat ze je kindje aan leuke dingen gaat koppelen....bijv elke keer als je zoon wakker word en uit bed komt even wat leuks samen doen.....