Jeetje meid, wat heftig zeg! Ik wens jullie veel sterkte! Hopelijk komt het allemaal snel weer goed en is dit een bevlieging van je moeder! *Knuffel*
jeetje wat heftig meid! Vang je broertje maar goed op nu! hopelijk hebben jullie nu steun aan elkaar... Heel veel sterkte met alles en kop op meid!
Wat een verhaal zeg! Lijkt me, ondanks dat je geen contact met ze had, toch wel shokking! Ik zou er zelf ook veel moeite mee hebben als iemand zo snel weer een ander heeft. Maar je kan er natuurlijk weinig aan doen. als het is om het verdriet te verbloemen dan komt ze er vanzelf achter dat het niet gaat werken. Goed van je dat je er nu toch voor je broertje bent! Hoop dat je die band op kan bouwen! Toch fijn om nog met iemand van je familie contact te hebben denk ik. Hij is er nu zelf achter gekomen hoe je moeder is en dat is denk ik de enige, goede manier! Sterkte!
Lastig. Ik vind het eerlijk gezegd ook een vreemd verhaal. Maar ik kan er niet over oordelen want ik ken de situatie niet. Waarom ik het vooral raar vind is omdat jullie het contact met je broertjes verbreken met als reden 'zij zitten er ook tussen'. Even later lees ik dan 'ik wilde niet met mijn broertje praten want wij willen met rust gelaten worden'. Ik begrijp uit het hele verhaal dat je broertjes jullie geen kwaad gedaan hebben en dan begrijp ik niet zo goed waarom zij wel gestraft worden. Sorry, niet wat je wilt horen misschien maar dat is een forum. Dit is het gevoel wat ik er bij krijg. Misschien moeten jij en je moeder eens om tafel en allebei eens goed ook naar jullie zelf kijken. Voor wat betreft het feit dat zij na 2 mnd al een nieuwe man heeft. Mijn ding zou het ook niet zijn maar ik vind dat wel haar zaak en niet dat van jou of je broertjes. Ze is een volwassen vrouw en je weet nooit wat tussen haar en jullie vader speelde. Waarmee ik het niet perse wil goedpraten maar wel wil aangeven dat als je niet je vader bent en niet je moeder bent je nooit het hele verhaal zult kennen en dus ook niet kunt oordelen waarom zij zoiets doet. Komt nog bij dat ook al heeft ze helemaal geen reden om zoiets te doen het nog altijd haar zaak blijft. Zij is volwassen en zij maakt haar eigen keuzes.
Dat is zo dat ze haar eigen leven leeft, maar waar blijft het rescpect, we hebben niet eens het verlies kunnen verwerken en ze zit lekker te tongen midden in de woonkamer. Kijk ik ben er niet bij, heb het gehoord van mijn broertje, maar dit is respectloos en dan vervolgens zeggen van rot maar lekker op als je het niet accepteerd ik verander de sloten! Volgens mij heb je niet het hele verhaal gelezen en wat ik daarna heb gezegd. Mijn broertjes wonen nog thuis en ze zijn helemaal gebrainwashed door mijn moeder ,allemaal leugens te horen gekregen. Toen ik dat gehoord had, heb ik meteen het contact verbroken, want dat is toch stoken! Een moeder die alleen maar slecht praat over haar dochter tegenover mijn broertjes??!! Dan ben je toch niet eerlijk bezig??!! Maar ja mijn moeder heeft allang problemen met haar geestelijke gezondheid. Ik snap wat je bedoelt dit is een forum en je mag zeggen wat je wilt!
Hoe zou jij het vinden dat je gezellig met je gezin thuis bent. Je broertje komt langs je denk a gezellig. En je komt er achter dat ze alles vertellen over jou aan je eigen moeder die ook nog eens giga jarloers is. Nou ik zou kiezen voor wat TS heeft gedaan de deur uit sturen en niet meer binnen laten, Wat een gemeene moeder heb je bah. Heel veel sterkte..
Dank je wel! Jij begrijpt het tenminste! Ik heb echt een hele gemene moeder, ze heeft echt van die narcistische eigenschappen. Wat zij wil is wet en heeft schijt wat de kinderen ervan denken! Mijn jongste broertjes van 16 wonen nog bij haar, heeft ze hun bedreigd van als jullie het er ook niet mee eens zijn, zijn jullie als je 18 jaar bent ook het huis uit!
OMG En dat wil nog een liefdes baby echt sneu. lekker makkelijk dan kinderen dreigen het huis uit te gooien als ze 18 zijn. Maar trekt je broertje het zo wel dan echt zo sneu dat er zulke bestaan dan.
Ja vreselijk gewoon! Mijn broertje maakt nu precies hetzelfde mee, als toen ik 21 jaar was. Ik ben zelf het huis weggevlucht zo erg vond ik het! Het enigste wat hij nu wil is zijn spullen, zoals kleren, autopapieren, winterjassen, alles wat zijn eigendom is. Maar ze heeft gewoon zijn schoolboeken weggooid en hij mag zijn spullen niet uit huis halen en dit is rechtvaardig?! Hij moet alleen komen en niet met zijn vriendin, want anders is de deur gesloten en gooit ze echt alles weg van hem! Zoo zielig, ik steun hem nu waarin ik kan, ondanks hij mij al die jaren niet geloofde dat zijn eigen moeder gestoord is!
Kan die niet naar de politie gaan want auto papieren in huis als ze echt gemeen is dan zt ze die ook op haar naam. Sterkte..
De autopapieren staan op haar naam jammer genoeg, hij is wel van plan om naar de politie te gaan, want alleen in dat huis gaan durft hij niet, wat ik mij heel goed kan voorstellen. Dank je wel!
Snap dat je je verhaal kwijt moet. Hier op het moment ook dramatisch in de familie en soms sta je ervan te kijken waartoe mensen in staat zijn! Ik snap best dat je afstand hebt genomen, ook van je broertjes. Je wil gewoon een rustig bestaan leiden. Snap ook dat het je heel erg aantrekt maar denk dat je toch gewoon je eigen weg moet kiezen, de weg van jouw gezinnetje. Toch denk ik dat het klaarstaan voor je broertje nu even belangrijk is. Hij heeft je nodig. Niet alleen omdat het nu allemaal zo moeilijk is, maar gewoon een zus waarbij hij terecht kan. Al is het alleen maar samen een kopje thee drinken en over koetjes en kalfjes praten.
Dat is eerlijk gezegd het eerste dat ik dacht en dat zeg ik niet zomaar. Ik wil niet een "diagnose" op afstand doen, want daarvoor weet ik te weinig van je situatie, maar het klinkt alsof je moeder een persoonlijkheidsstoornis heeft. Als dit soort rare dingen met je moeder - het manupilatieve, jaloerse, onaardige, onechte, etc. - al langer bestaan, dan ligt het volgens mij niet alleen maar aan het overlijden van je vader. Ik snap ook wel hoe de relatie met de broertjes en je vader hierdoor heel moeilijk kan worden. Wij hebben vroeger thuis een soortgelijke situatie gehad. Niemand had het er over, zeker niet openlijk. Er was altijd iemand van het gezin het zwarte schaap en die werd buitengesloten. De buitenwereld - als we al iemand in vertrouwen namen - snapte er vaak geen jota van. Ook omdat mijn moeder en public vaak erg innemend is. Dat ze thuis vaak raar en gemeen deed kwam niet in mensen op. Het heeft veel moeite gekost voor mijn zusje en mij om niet volledig van elkaar te vervreemden, maar gelukkig is het contact tussen ons goed (niet superhecht, maar wel goed). Het scheelt dat zij wel begrijpt hoe het zit en aan een woord genoeg heeft. Ik hoop dat jij een je broertje(s) hetzelfde voor elkaar kunnen betekenen. Laat je niet gek maken door het gedrag van je moeder. Wat ze doet ís raar, maar hou het daarbij. Laat het niet teveel binnenkomen. Zij is gek, jij niet.