Wij zijn ook niet getrouwd, zien allebei de meerwaarde ervan niet en hebben geen zin in al het gedoe dat er bij komt kijken. En vind ik het ook gewoon fijn om mijn eigen naam te houden Ja, je zou ook op maandag-ochtend in je gewone kloffie ff kunnen gaan, maar daar zie ik helemaal het nut niet van. We hebben alles verder wel geregeld (samenlevingscontract, testament en Thijmen is erkend en het gezag is geregeld). Overigens kan ik een trouwerij wel mooi en romantisch vinden, maar dan niet voor mezelf maar voor iemand anders. Ik vind Say yes to the dress ook altijd erg leuk om te kijken, ook voor de entertainment
Ik wilde heel graag trouwen, met een feest en een jurk! We zijn ook getrouwd, maar zonder feest e.d. helaas... Maar ja, soms moet je concessies doen. Oh ja, ik wilde NIET mijn naam veranderen, dat vind ik zo stom... Ik vind het zo jammer dat Twan geen twee achternamen mag hebben. Zoals in Spanje.
Hier wel getrouwd. Omdat we van elkaar houden en voor de praktische redenen. Vonden het wel makkelijk voor het huis en de kindjes.. Heb er geen moment spijt van gehad.. Was op de bevalling na de mooiste dag van mn leven
Wij zijn ook niet getrouwd. Hebben wel samen een huis gekocht en een zoon samen. Ook is alles prima geregeld mbt het erven en de voogdij. Alles ligt vast in ons testament. Ach misschien dat we wel eens gaan trouwen maar dan als onze zoon wat ouder is zodat hij het ook mee krijgt en erbij kan zijn...
Of het is een autocorrectie fout met je telefoon, of je bedoeld te zeggen dat je man wel met je wil trouwen wanneer jij vis eet, omdat je dat niet lekker vind.
Wij zijn niet getrouwd, maar hebben wel een samenlevingscontract, testament waarin alles goed in beschreven staat en beide kinderen zijn erkend. Vriend heeft bij eerste ook de ouderlijke macht. Over jongste kan hij nog niet beschikken over ouderlijke macht. Wij hebben even getwijfeld of wij tussen eerste en tweede gingen trouwen, vanwege het praktische deel. Maar dat zou dan geen groot feest worden en zo goedkoop mogelijk. Liefst op de manier van Muppet. Maar wij willen, als we trouwen dat wij gelijk een feest geven en niet op maandag. En ik wil niet omwille de kinderen trouwen. Bij de oudste is het goed geregeld, ook al zijn wij niet getrouwd. Nu weet ik niet of ik wel wil trouwen...
Wij zijn getrouwd, omdat we het gewoon een mooi iets vinden. Het was ook echt de leukste dag van mn leven tot nu toe. In het dagelijks leven is het niet echt een meerwaarde vind ik, maar toch als mensen vragen, is dat je vriend, ben ik echt uber trots als ik zeg, nee, dat is mijn man
Ja voor de zaken goed te regelen HOEF je niet te trouwen natuurlijk, je kan het tegenwoordig prima zo regelen maar ik vind het zo "makkelijk" Ik vind dat als je elkaar eeuwige trouw belooft een serieus verbinding met elkaar aangaat, en nee niet voor een ander wezen zoals een kindje maar echt aan ELKAAR, ik neem deze verbinding zeer serieus en zal niet zomaar dat opgeven. Ik vind het dus wel meerwaarde hebben, nee dat je relatie minder is als je niet trouwt maarja het heeft ook niet echt consequenties (op de kids na) als je uit elkaar gaat dus vind het dan zo "makkelijk" Daarnaast draag ik met trots de naam van mijn man en hiermee ook mijn kinderen, ik noem hem graag mijn man (en irriteer me dus ook dood aan mensen die iemand hun MAN noemen als ze gewoon een relatie hebben, als je iemand je man wilt noemen moet je daar ook de consequenties maar voor dragen denk ik dan en deze verbinding aangaan) anders is het gewoon je partner, vriend of wat dan ook maar niet je man We zijn niet heel erg groots getrouwd maar wel precies hoe ik wilde, in een kasteel, droomjurk, heel mijn familie (ook neven nichten, ooms, tantes e.d. een man of 50 ofzo) lekkere taart, eten, goede fotograaf, mooie ringen, precies hoe ik altijd al had gedroomd. Ben wel blij dat ik heb gewacht, ik wilde graag trouwen voordat onze oudste er was maar mijn man heeft me voor mezelf beschermd hij wist dat ik heel mn leven daar al van droomde en wilde niet dat ik overhaast een goedkopere / makkelijkere trouwerij, in een positietrouwjurk moest doen maar zijn we dus een jaar laten met onze zoon erbij getrouwd, in de jurk die ik zo graag wilde. Ben blij dat ie me zo goed kent om me er geen spijt van te laten hebben. Daarnaast waren mijn ouders bijna 35 jaar getrouwd en hebben ons laten zien wat echte liefde is en hoe het hoort en ik streef ernaar om net zo gelukkig te worden zoals hun waren (mijn moeder is inmiddels overleden dus helaas komen er niet meer jaren bij) Het is een te mooi iets om in principe vrijblijvend te laten vind ik dus, en veel mensen noemen hun kinderen een verbintenis aan elkaar dat vind ik niet, dat vind ik een verbintenis aan het kind en de zorg hiervoor maar niet perse voor elkaar. Dat is mijn persoonlijke mening en zegt niets over iemand anders zijn relatie, mijn relatie is niet meer in mijn ogen maar ik vind het wel belangrijk.
waarschuwing; even een niet-serieuze reactie. Nee ik wil niet trouwen. Mijn moeder heeft namelijk mijn aller-eerste bikini bewaard en is van plan die ten overstaan van beide families te overhandigen aan de man die met me trouwt. HELL NO! Waarom? Dat ding is echt heeeeel erg! Een aardbei over elke tiet, een aardbei voor het kruis en een aardbei over je kont. En dat in baby-formaat. Mocht ik dus ooit ten huwelijk gevraagd worden dan geef ik pas antwoord als ik zeker weet dat ik die ellendige bikini heb kunnen confisqueren
Precies, dat heb ik dus ook. En verder draag ik de naam van mijn man met trots Ik vind het zo stom klinken als je al zoveel jaren samen bent en je hebt al kids, om dan nog te moeten zeggen.....nee, het is mijn vriend
Hier niet getrouwd, en heb ook nooit gedroomd van een mooie bruiloft met een mooie jurk als klein meisje. Komt misschien omdat van mijn familie bijna niemand getrouwd is. En degene die getrouwd waren zijn onderhand weer gescheiden vind het ook allemaal zo zonde van het geld. Als je hoort wat mensen eraan uitgeven hartstikke leuk hoor als je dat geld hebt, maar ik zou er nooit een lening voor openen. En als ik dat op mijn rekening had staan had ik er wel iets anders mee gedaan Maar ik begrijp zeker dat het hartstikke leuk kan zijn zo'n dag! Het is toch wat speciaals. Misschien dat het hier ook ooit gaat kriebelen. Ik denk dat wij dan eerder voor trouwen zullen gaan op een maandagmorgen ergens in Lutjebroek, gratis. En dan jaren later ooit nog eens een bruiloft geven zodat ik een mooie jurk aan kan.
Wij zijn bewust jong getrouwd en pas daarna samen gaan wonen. Deels vanuit geloof, maar vooral omdat wij dat mooi vonden. Ik vind het een eer om de naam van mijn man te mogen dragen en het is heerlijk als hij zegt "mijn vrouw" in plaats van vriendin. En mocht het eindelijk raak zijn, dan is dat allemaal ook meteen geregeld.
Ja, dat is zeker makkelijk dat alles dan meteen geregeld is! Hier stond het destijds wel op de planning maar omdat onze dochter te vroeg geboren werd is dat er allemaal niet van gekomen. Dus moest ik mee toen mijn vriend haar ging erkennen. Was niet heel handig.
Ben getrouwd geweest maar heb dat nooit als een meerwaarde van onze relatie ervaren destijds, veranderde niets eigenlijk, niet in de positieve- en niet in de negatieve zin, het kost een hoop geld ook om het huwelijk te laten ontbinden... Woon nu samen met de vader van mijn kind en omdat hij ook gescheiden is vinden we het wel goed zo. Voor ons geen huwelijk meer.
Wij zijn getrouwd omdat we gewoon aan iedereen wilde laten zien hoeveel we van elkaar houden. Ook omdat we het gewoon mooi vinden en beide voelden dat dit de volgende stap in onze relatie was. Helemaal niet uit praktische redenen of om dezelfde achternaam (mijn achternaam staat bij mij namelijk nog steeds vóór zijn achternaam ) maar enkel en alleen omdat WIJ voelden dat dit een mooie bezegeling van onze liefde was. Het was een superdag en daar kijken we nog altijd graag op terug
Hier wel getrouwd, maar uit praktische redenen. Makkelijk met kinderen. Dus in spijkerbroek naar het gemeentehuis op de gratis ochtend. Krabbeltje gezet en klaar! Het voegt voor ons geen meerwaarde toe aan onze relatie. Op onze directe familie na, wist niemand het.
Hier niet getrouwd, maar wel een geregistreerd partnerschap. Romantisch op een regenachtige woensdagochtend in februari, omdat het gratis was . We hebben dit gedaan om praktische redenen. Trouwen heeft voor ons geen meerwaarde. Sowieso vind ik (allemaal goed lezen 'ik is enkel mijn mening ) het niet meer van deze tijd om de achternaam van je partner aan te nemen. Overigens hoef ik niet getrouwd te zijn om mijn man 'mijn man' te noemen. Wij bepalen zelf wel hoe we elkaar noemen. Mijn man en ik zijn een verbintenis voor de rest van ons leven aangegaan, houden enorm veel van elkaar en dat hoeft voor ons niet per wet te worden vastgelegd. Waarschijnlijk ben ik a-romantisch, maar ik begrijp het hele principe van trouwen niet zo goed eigenlijk.
Hier ook bewust jong getrouwd. Ik was 21 en mijn man 23. Wij wilden graag trouwen omdat we vonden dat het een stapje verder was in onze relatie. We waren op onze trouwdag ook precies 7 jaar samen. Ook wisten we dat we graag kinderen wilden en dan waren we daarvoor ook meteen klaar. Ik ben er ook heel trots op om de naam van mijn man te dragen en daarnaast vind ik het ook knullig klinken als je na een heel gezin nog steeds vriend/in moet zeggen. Niet lullig bedoeld maar gewoon mijn mening Ik lees ook dat sommige het zoveel geld vinden kosten en dat ze dat zonde vonden, alleen dat kun je zo duur maken als je zelf wil Wij zijn in een kasteel getrouwd en hadden avondeten en een feest maar veel waren wij echt niet kwijt hoor.