Dan moet je je natuurlijk wel afvragen WAAROM ze in jouw omgeving slechter zijn... is dat nature of nurture (om maar eens een debat aan te halen ). Maw komt dat omdat ze er van nature slechter in zijn of omdat ze gewoon nooit geleerd hebben om te zorgen? Want een vrouw die vanuit haar opvoeding niets over zorgen heeft meegekregen zal daar ook minder goed in zijn hoor... Ik heb het gevoel dat het hetzelfde is als het bedienen van de wasmachine... veel mannen beweren dat niet te kunnen, maar dat komt vaak omdat ze nooit aan de wasmachine mogen zitten en ze niet gewend zijn er mee om te gaan, niet omdat ze te stom zijn om een wasmachine te bedienen...
Precies! En hoeveel mannen werken er wel niet tig uren, zodat de vrouw thuis kan zitten? Ik heb het al een miljoen keer gezegd, en ik blijf het volhouden ; papa is net zo belangrijk als mama. Als papa werkweken van 60 uur moet maken zodat mams bij de kids kan zijn, vind ik dat tenenkrommend om te lezen.
Misschien dat die psychische/lichamelijke verschillen in de zorg voor kinderen vooral gelden voor heel jonge baby's. Want een baby'tje dat net geboren is en de eerste maanden, voor hem zijn mama's armen nog altijd de beste plaats. Zeker als je bv geeft, dat kun je simpelweg niet uit handen geven. Niet dat de vader niet belangrijk is, maar ik denk dat zorg delen echt van toepassing is na een paar maanden. En zeker als ze gaan lopen, kruipen, ontdekken... Ik vind drie maanden zwangerschapsverlof ook echt schrikbarend kort. Drie maanden... dan is je baby eigenlijk net 'nieuwgeborene af'. En vaders maar twee dagen... zo genant. In Zweden doen ze het beter. Daar mogen moeders twee jaar thuisblijven en vaders negen maanden. Wel frappant is dat bijna iedereen daar fulltime werkt. Misschien omdat juist die eerste twee jaar zo cruciaal zijn.
Tja, hij mag zijn mening hebben toch? Ik ben het er echt niet mee eens. Ik dacht ook dat als ik kinderen zou krijgen ik het liefst thuis zou zijn. Nou, dat viel echt tegen. Ik ben blij met een man die ook een dag thuis zit, zodat ik een dag extra kon gaan werken. Ik ben het er wel mee eens dat je als ouders verantwoordelijk bent voor de opvoeding, maar moet dat altijd de moeder zijn die de grootste rol daar in heeft? Ik ben dan toch een stuk geëmancipeerder hoor.
Volgens mij is dat altijd omdat minder werken in de branche van papa heel moeilijk is (hier wel namelijk), mijn man werkt hier niet zoveel zodat ik thuis kan blijven.
Grutjes. Als ons Jan zou weten dat het zo'n discussie zou uitlokken, had ie vast het een en ander wat anders geformuleerd.
helemaal mee eens. Met nodig bedoel ik dus, dat je dus met 2 fulltime salarissen nog maar net boven de bijstandsgrens komt, dan heb je 2 salarissen nodig...in alle andere gevallen dus niet. Ik ken zoooooveel mensen die pretenderen 2 full time (4 of 5 dagen) salarissen "nodig" te hebben... en dan wonen ze in een huis van een 3 ton, gaan 4 keer per jaar op vakantie ed. Dan heb je het mi niet nodig en snap ik niet dat je zoveel werkt, koop dan idd een hamster. Ik vind voor de parttime werkende ouder (om het even of dat nu vrouw of man is) 3 dagen echt de max. Dan is er een mooie balans. En heb ik het over hele dagen, iemand die 4 of 5 ochtenden werkt is hetzelfde natuurlijk. als je met 2 salarissen net rond kan komen boven de minimumgrens, dan heb je het nodig en daar kan ik ook alleen maar respect voor hebben.
Eens! Mijn man heeft vroeger veel voor zijn zusje gezorgd toen zijn moeder werkte. Ook deed hij veel in het huishouden voor haar. Mijn man is echt beter in het huishouden doen dan ik, en de zorg voor de kids kan hij ook prima aan! Kan hem gerust een lange tijd alleen laten met de kinderen die zouden niks te kort komen! Ik hoef vanaf volgende maand ook niet meer te werken financieel gezien. Maar blijf dit wel doen, sterker nog ik ga zelfs een studie doen. Ik wil mezelf verder ontwikkelen en dit doe ik niet alleen voor mezelf maar ook voor de kinderen mijn kennis kan ik weer overdragen aan hun.
Hier gelukkig totaal niet aan de orde, want zou ik ook niet ok vinden (tja tenzij de man dat heel graag wil want die heb je er ook bij ). Mijn man werkt middagen en avonden dus is er altijd de ochtenden samen met de kids (ok oudste gaat nu naar school dus is net anders, maar die haalt en brengt hij dus de ochtend). Hij werkt maar 30uur (in 3,5 dag) en daar hebben we heel bewust voor gekozen omdat ze nu zo optimaal ook van papa kunnen genieten (en hij van hun!). Van die 1500 euro in de maand kunnen wij prima rondkomen en komen niets te kort, maar dure uitgaven kunnen gewoon niet zomaar even gedaan worden en een uitje naar bijv de Efteling zit er niet 'even' in. Ieder moet gewoon doen wat zij en haar partner samen willen binnen de mogelijkheden die er zijn. En daarbij zijn inderdaad de levensstijl, verwachtingen die je hebt en dingen die je nodig acht van invloed. Zo hebben wij een goedkoper huis gekocht hier in de Randstad (hypotheek van onder de 195.000), rijden we in een 2e hands auto, eten we wat er in de aanbieding is of wat goedkoop is, kopen we in principe geen dure merkkledig, kunnen we niet 2x in het jaar op vakantie, hebben we geen tijdschrift abbo's ed, koop ik ook gerust dingen op mp, gaan we niet maandelijks uit eten of naar de bios of weet ik wat maar misschien een keer in het jaar samen etc etc. Zijn allemaal keuzes, waarbij wij misschien met relatief heel weinig al blij zijn, zou een ander dat niet kunnen of willen, maar dat is toch prima: zijn allemaal anders gelukkig!
En dan is de cirkel weer rond want waarom kunnen mannen minder makkelijk minder gaan werken... omdat de algemene opinie is dat mannen toch niet willen of kunnen zorgen...
vind ik niet, misschien omdat het werk wat verricht word gewoon niet parttime gedaan kan worden ? Mijn man werkt in de haven, daar loopt het 24 uur per dag 7 dagen in de week, er werkt daar geen 1 parttimer, ze werken allemaal in ploegendiensten, dat werkt daar gewoon niet. Ik denk ook niet dat het zo is dat mannen niet willen zorgen of kunnen zorgen.
Jan Smit hoeft sowieso helemaal niet te werken. Als je 20 miljoen op de bank hebt staan kun je van de rente leven en hoef je je vermogen niet aan te spreken. Dan zou hij dus lekker thuis kunnen blijven bij de kinderen en zou zijn vrouw het werk kunnen doen waar haar hart ligt. Maar... hij wil helemaal niet thuis blijven. Hij wil lekker zichzelf kunnen ontwikkelen en doen waar hij "goed" in is en zich prettig bij voelt. Dan voelt hij zich namelijk op en top man. En dus moet zijn vrouw netjes thuis blijven, want waarom heb je anders kinderen. Dat is het hele probleem in het verhaal. Hij hoeft helemaal niet te werken. Werken is in zijn geval vrijetijdsbesteding geworden. Maar hij wil graag werken. Net zoals veel vrouwen in Nederland ook graag (fulltime) willen werken. Omdat het prettig is om je eigen geld te verdienen, jezelf te ontwikkelen, waardering te krijgen voor wat je doet en niet alleen maar omdat je mama bent. In Nederland vallen vrouwen vaak terug in armoede na een scheiding omdat ze "lekker" thuis zijn gaan zitten na de kinderen. Ze hebben dus geen werkervaring meer en komen met moeite weer aan een baan. Tevens hebben ze een lager pensioen en halen ze nooit meer de schade in die een periode buiten de werkkring heeft gedaan voor hun inkomsten. Daardoor blijven ze hun hele leven afhankelijk van hun (ex)man. Allemaal leuk en aardig als je lekker bij elkaar blijft en je man niets ergs overkomt, maar 1 op de 3 huwelijken eindigt in een scheiding en helaas overlijden er ook regelmatig jonge mannen. Ik vind dat je kinderen hoort te leren dat beide partners samen verantwoordelijk zijn voor alle aspecten van het gezin. Je verdient samen geld en zorgt samen voor kinderen, dieren en huis. Als we onze kinderen blijven leren dat mama nu eenmaal beter pleisters kan plakken dan papa, zullen ze dat gewoon tot in de eeuwigheid blijven volhouden.
Het is meer de manier waarop hij het zegt. Als hij degene is met de sterke mening dan moet hij zeggen 'overdag pas ik op'. Blijkbaar is hij overdag thuis en ligt hij er doordeweeks om 11 uur in. Wat is dan het probleem? Als zij gelukkig wordt van haar baan. Wijzelf willen niet de kinderen naar de opvang. Zou ik moeten gaan werken blijft mijn man thuis bij de kids. Zo kan het evt ook.
Overigens betekent dat bij ons dat we idd arm zullen zijn maar dat doen we liever dan dat we de kinderen naar opvang brengen. Alleen is het bij ons dan zo dat werk ik, hij thuis blijft. En over een paar jaar misschien andersom. Dat maakt bij ons niet uit. Verder deel ik het betoog van Femke van de eerste tot de laatste letter.
Mijn punt is meer dat als het normaal zou zijn dat mannen evenveel zorg dragen voor de kinderen als vrouwen hiervoor een oplossing zou komen. Als het toch 24 uur doorloopt dan maakt het ook niet meer uit namelijk, niemand kan dat in zijn eentje volhouden. Nu wordt dat dan misschien in 3 x 8 uur gedaan, maar je zou net zo goed kunnen zeggen dat het andere uren zijn waardoor iemand in ploegendienst wel parttime kan werken. Kan toch ook bij verpleegsters? Dat gaat ook 24/7 door hoor...
Moet ook betaald worden, al dat verlof natuurlijk.. Zweden heeft een prachtig sociaal stelsel maar de bijbehorende kosten zorgen ook voor fikse lasten. T is niet gratis helaas