Zoals de titel al zegt, wanneer ga ik het leuk vinden om jonger geschat te worden? Ik wordt al vanaf de puberteit jonger geschat dan mijn eigenlijke leeftijd. Dit gaf ook altijd veel problemen met stappen, dus ik neem nog steeds mijn ID mee. Nu blijkt dat ook niet voor niets.... Een aantal weken terug zat ik bij de kapper, een jonge kapster knipte me, zij was 21 en zwanger. Dus vroeg aan mij, maar jij bent toch ook nog jong (gezien mijn zoontje)? Dus ik zei, tja dat ligt eraan wat je jong vind, ik ben 29. Nou, dat had ze me echt niet gegeven. Zaterdag was ik op een feestje, mijn ouders waren er ook en kwamen een paar oude bekende tegen. Een wat oudere dame (70+) zag meteen dat ik de dochter was, en was verbaast dat ik al lang bij de bank werkte en een kind had, ze had me nl. 17 á 18 gegeven. Een andere kennis vond idd ook dat ik er veel jonger uit zag dan ik was, nl. een jaar op 23/24... En tja, zo kan ik nog wel wat voorbeelden bedenken, maar toevallig nu weer een aantal keer kort achter elkaar. Vroeger grapte ik erover, als ik staks ouder ben zie ik het als compliment etc. etc. Maar helaas, dat moment is nog steeds niet gekomen. Wanneer zal ik het als compliment zien? Ik vind momenteel nl. ook dat mensen het niet als compliment brengen maar gewoon oprecht heel erg verbaasd zijn alsof ik eruit zie als een jong kind ofzo. Mensen die me kennen (en niet mijn leeftijd kennen) zoals collega's schatten me overigens niet zo jong, zij zitten vaak wel dicht bij mijn echte leeftijd). En heeft er iemand hier ook dit soort ervaringen?
ik word ook altijd jonger geschat.. ik ben nu net 29 geworden maar meeste mensen schatten mij rond de 23.. eens was het zo erg(2 jaar geleden) dat ik toen ik uit ging met vrienden me id moest laten zien om binnen te komen.. de tent in kwestie was vanaf 16 jaar toegankelijk! maar bij de slijter bijv is nog nooit om mijn id gevraagd.. bij de albert heijn voor drank of sigaretten dus weer wel.. ik zeg altijd tegen mensen die me zo jong schatten.. kom maar weer terug met je compliment als ik 50 word
Hihi, het zal wel aan mij liggen dan dat ik het nog niet als compliment zie... Idd, ze komen maar terug als ik 50 ben! Maar hier ook ooit bij de drank ID moeten laten zien hoor. En toen ik 24 was en op stap ging moest ik ook vaak mijn ID laten zien waar je 16 moest zijn, en eenmaal binnen voelde ik me een oude taart tussen al die jonge broekies!
nou ik moet zeggen, ben nu 28...hoe verder ik richting de 30 ga, hoe leuker het wordt. Op mijn 16e was het niet grappig dat ik geen bier enz in de kroeg kreeg...op mijn 20 was het niet grappig toen ik mn id vergeten was en de discotheek niet in kwam en...op mn 24 toen ik mijn dochter kreeg was het niet grappig, toen iemand op straat zei: goh je ziet ook steeds meer van die tienermoedertjes. Maar nu al onze vrienden incl. man al 30 zijn of ouder en ik niet en mensen mij ook nog geen 28 schatten wordt het steeds leuker
Tsjaa je zit er wss niet op te wachtwn haha Maar ik zou je ook geen 29 geven hoor Hier overigens ook ervaring mee...
Je hebt inderdaad een jong gezicht. Kan me voorstellen dat dat op den duur vervelend wordt. 18 is wel een heel groot verschil maar 23/24 vind ik niet gek als ze dat zeggen.
Je ziet er idd behoorlijk jong uit. had je 22 gegeven. ach meid t komt vanzelf! over 5 jaar misschien al wel Je hebt een mooi fris gezicht.
yossie jemig ik zou echt niet denken dat jij 29 bent!! Maar ik word ook nog jonger geschat , ik ging laatst naar de opticien om mijn ogen te laten opmeten, ik had skinny aan en allstars en een gekleurd shirtje ( misschien ook daarom ). Ze zei nou je bent nu vast moe, je bent zeker net terug van school , dan kan ik geen correcte meting doen ofzo. En laatst bij uitzendbureau dachten ze dat ik een bijbaantje zocht.. dus op sommige punten is het wel erg irritant ja om jonger geschat te worden
Misschien ga ik het toch nog leuk vinden, hihi. Thanx voor de complimenten! Als ik 40 ben en ze schatten me 30 vind ik dat waarschijnlijk wel leuk!
Op mijn werk moet ik trouwens in pak (sinds een paar jaar vanaf nieuw kledingprotocol). Maakt ook al wat ouder, dus hoop dat ik ooit met solliciteren niet dezelfde "problemen" tegenkom!
Meid ik weet precies hoe je je voelt ! Ben inmiddels 30 maar dat word ik ook nooit geschat en hoewel dat soms als een compliment gezien kan worden is het meestal heel vervelend! Vaak krijg je het gevoel minder serieus te worden genomen ofzo ? Ik was 'vroeger' vaak de oudste met stappen in onze vriendengroep maar ik werd er altijd als enige uitgehaald om mijn id te laten zien pffff Nu ik een zoontje heb trek ik me wel er wat minder van aan, maar toen wij in de mmm zaten zeiden er wel eens mensen, o jullie nog geen kindjes? Ach tijd zat ook , nog zooo jong Nee ik vind dat jonger schatten he-le-maal NIET leuk:x Wel stoer dat je een foto hebt gepost ! ( en wat een knap ventje )
Ik ben 25 maar moet me nog steeds legitimeren als ik voor mijn man een biertje wil halen Ook gebeurd het regelmatig als ik de deur open doe voor 1 of ander fonds dat ze vragen of mijn ouders thuis zijn
Idd hier precies zo, je voelt je ook minder serieus genomen! Op mijn werk heb ik dat probleem ook gehad, aangezien ik vele managers ook "moet vertellen hoe ze het moeten doen" zeg maar. En dat zijn vaak oudere mannen! Gelukkig nu ze me kennen niet meer, maar je staat wel op een achterstand voor je begint. Gelukkig merk ik dat ik de achterstand al snel weg heb gepraat dus ervaar ik dit nu minder. Thanx voor je compliment over mijn knappe ventje!
O yossie, zo herkenbaar!! Ik ben nu bijna 34 en mensen schatten me ook een jaar of 24,25!!! 10 jaar jonger! heb het al mn hele leven gehad geloof ik, ook met uitgaan. Ik ben ook klein van stuk (1,60) en slank ( ok nu na 2 kids ietsje minder ) dat helpt ook niet mee. Verder ben ik qua overkomen ook wel "jong" denk ik. Ben in mn werk ook altijd lief en vriendelijk, dat komt misschien ook jonger over dan zakelijk en bitchy? Ook ik kan het nog niet als een compliment zien. Gelukkig nog nooit opmerkingen gehad met betrekking tot mn kinderen, voor mij zouden die opmerkingen voelen als of mensen me niet volwassen genoeg achtten ofzo. Op mn werk, ik werk in de zorg, is het vaak nog wat erger door die vormloze en sexloze kleding. Vragen mensen me soms of ik al een vriendje heb. Dan zeg ik dat ik nu 5 jaar getrouwd ben en dan krijg je de eerste verbaasde blik. Toen ik zwanger was zeiden veel patiënten: leuk hè en spannend zo'n eerste! Euh... tis al mn tweede.... WAT?! Hoe oud ben je dan!! Schaamde me dan soms om mn leeftijd te vertellen. Hoe achterlijk is dat?!! Ik ken je probleem dus maar al te goed. Zou er best wat aan willen doen want als ik naar mn moeder kijk dan denk ik dat het pas leuk wordt als je een jaar of 50 bent?!