@gespannen: grappig dat je hier meeschrijft. Het is toch heel fijn om hier te kunnen schrijven met vrouwen die hetzelfde meemaken. Ik vind het vervelend voor jou dat jij je ook deze keer slecht voelt en hoop dat het snel beter gaat. En nog meer hoop ik uiteraard dat alles goed blijft gaan en jij binnenkort mag vertrouwen en genieten! @musicalfan: ik snap dat die twintig weken echo voor jou even te veel was. Het is nogal wat en de hormonen en situatie helpen natuurlijk niet. Maar het is wel een geruststelling dat het er nu verder goed uitziet, toch? @Titus: jij spreekt mij elke keer moed in en nu is het mijn beurt! Jij kunt het, houd vol. Er zullen ook weer betere dagen komen en uiteindelijk is het het allemaal waard! Met dit warme weer heb ik ook nog sneller last van de misselijkheid en het is heel belangrijk om te blijven drinken, niet alleen voor je vochthuishouden, maar ook tegen de misselijkheid. Als je uitdroogt word je misselijk. Let goed op jezelf! Ik heb het nu bijna achter de rug en jij gaat het ook redden! Ik vind het het ondertussen heel spannend worden, nog vijf dagen tot de ud. Wanneer komt die kleine man, wanneer ga ik mij beter voelen. Ik zie ernaar uit om te eten, om weer een moeder te zijn en om weer een echtgenote te zijn. Maar ik besef ook dat dit tijd nodig zal hebben. Ik ben ook bang dat ik heel wat te verwerken heb. Ik ben stiekem echt nog niet klaar voor deze baby ik ben klaar met zwanger zijn, maar heb mij helemaal niet op dit nieuwe kind voorbereid.
gewoon ff onwijs veel sterkte wensen voor jullie allemaal meiden !!! jullie zij onwijs sterk !!! zwanger worden gaat niet altijd van zelf maar zwanger zijn ook zeker niet. eeuuhh mare, misschien wel handig om alles klaar te hebben voor de baby. mischien wacht hij daar wel op. was hier bij de 1e....moest nog gordijntjes omzoomen...de dag nadat ik dat eindelijk gedaan had werd onze zoon geboren (39+5 volgens zkh en onze berekeningen 40+3). hoop dat jullie allemaal snel een gezond kindje in jullie armen mogen houden en dan net als ik gelijk weer kunnen eten zonder misselijk zijn en overgeven.
Hihi krumfrum, alles in huis, de praktische dingen zijn wel klaar, maar psychisch ben ik niet echt klaar. Ik was dit jaar alleen maar bezig met ziek zijn, niet met het opnieuw moeder worden. Maar ik kan aan de andere kant niet wachten op dit kleine mannetje. Hoe ziet hij eruit? Hoe is hij? Op wie lijkt hij, etc. Ik verheug mij op de borstvoeding op het dragen in de draagdoek en ga zo maar door. Maar ik denk dat dit ook mijn angsten zijn: ga ik het wel redden, een peuter, een baby, het huishouden, straks weer werken...
5mare5 dank je wel. het blijft voor mij echt zo moeilijk lijkt wel of ik dit keer er psychies meer last van heb alles blijft maar kleven. en wat jij ook schreef wil weer moeder en echtgenoot zijn. sjonge jij zit echt aan het einde ik hoop voor je dat de baby zich snel zal melden en je daarna van alle lichamelijke gebreken verlost bent.
Hoi meiden, graag jullie advies: tijdens mijn vorige zwangerschap erg last gehad van HG. Nu inmiddels 10 weken zwanger en voel me sowieso al een hele tijd belabberd! Sinds vanochtend kan ik weer niks binnenhouden en voel me super licht in mijn hoofd. Wanneer moet ik aan de bel trekken?
@chantal: heb je de vorige keer medicijnen gebruikt? Ik zou de huisarts bellen en weer om meds vragen.
Mijn verloskundige mocht geen meds voorschrijven daarom zou ik direct naar de huisarts gaan. Zeker ivm je eerdere ervaringen.
Dank je wel meiden, ik zal morgen even bellen met de huisarts, met deze medicijnen mag je niet autorijden toch?
mag niet is wel een groot woord het kan je rijvaardigheid beinvloeden omdat je er slaperig van kan worden. ik zou overigens ook gelijk de ha bellen want de vk mag toch geen medicatie voor schrijven.
Is idd niet verstandig met anti-misselijkheidsmedicatie, vooral de eerste dagen dat je het neemt niet. Door de zwangerschap, misselijkheid, weinig eten en evt uitdroging (of daar tegenaan zitten) kan het ook harder aankomen dan normaal. Na de eerste dagen merk je zelf wel hoe je er op reageert, maar zelfs dan wordt het wel afgeraden omdat je reactievermogen gewoon vermindert is door die medicatie. Succes! Hoop dat je iets krijgt!
inderdaad chantal...bellen met de huisarts. en zeker ook aangeven of hij wil checken of je aan het uitdrogen bent. sterkte
hier er ook mee gezeten ,was er na 6maanden eindelijk vanaf is het op 8maanden terug begonnen in totaal is er hier 14kg af heb een week kliniek gehad ,met baxters en verplicht vasten , gisteren nog een injectie gehad tegen de misselijkheid. hopelijk komt mn kleine man snel want ben totaal op
Hallo dames, mag ik met jullie meeschrijven? Bij mijn zoontje was ik niet misselijk, maar kon ik gewoon niet eten, ca 6 kg afgevallen in eerste trimester. Bij mijn dochter was ik (erg) misselijk, beroerd en moe tot de bevalling, maar hoefde vrijwel nooit te spugen. Kon toen goed eten en drinken (was enige dat beetje hielp tegen de misselijkheid). En nu? Komt het allemaal bij elkaar deze zwangerschap. Vanaf 5 weken erg misselijk, maar ook 5-6 keer per dag spugen, kon nauwelijks eten en drinken (vooral van drinken zo misselijk!). Binnen een week 3 kg afgevallen en erg geconcentreerde urine, dus ik zit vanaf 6 wkn aan de emasefene. Gelukkig doet het wel iets, kan beter eten/drinken en spuug een stuk minder. De misselijkheid verandert helaas niet en om me niet erg beroerd te gaan voelen moet ik eigenlijk 12 van 24 uur plat in bed liggen. De kilo's gaan nu minder hard, maar ben nog steeds aan het afvallen. Teller staat op -4,5 kg nu in de afgelopen 3 wkn. Ik werk nu halve dagen (dat is voor mij 3 keer per week 3 uurtjes), maar het valt me erg zwaar. De zorg voor mijn 2 kindjes gaat gewoon door en heb niet echt een netwerk om op terug te vallen. Manlief doet wat hij kan, maar ja, hij heeft ook zijn werk. Ik merk dat ik weer erg neerslachtig word, 40 wkn duurt zo lang op deze manier... Al die nutteloze schuldgevoelens weer, het onbegrip van bepaalde mensen ("dat ik het mezelf weer aandoe")...
ownee lieve kache wat balen zeg dat je zo klote voelt als je het idee hebt dat de emesafene je niet meer voldoende helpt vraag dan om primperan bij de huisarts. Als werken niet gaat gewoon stoppen jou lichaam en dat kleintje zijn even belangrijker.
tuurlijk mag je mee schrijven, wij weten prezies hoe het is dus geen nuteloze acties hier. wat vervelend voor je dat je je zo beroerd voelt en de dingen die je beschrijft over je man en je kindjes komt me erg bekend voor. ik kan het ook niet los laten en ben dan inmiddels al 31 weken. In het begin kon ik niet anders dan het los laten omdat het echt niet ging ben ook opgenomen geweesd. nu kan ik kleine beetjes maar dat is dan voor mijn gevoel ook niet genoeg, zie mijn stukje ergens hier boven. probeer als jij het wel kan het los te laten neem je rust en wanneer je werk niet meer gaat gewoon volledig ziek melden. kan ik zelf iets doen tegen de maagzuur, heb er nu vreselijk last van voel het gewoon in mijn slokdarm op en neer gaan.