Ook ik laat Liam wel even jammeren/huilen als hij in zijn bedje ligt. Ga elke 10 minuten even bij hem kijken. Hij heeft het echt vaak nodig om de indrukken te verwerken. De laatste tijd lost hij dat steeds vaker op met spelen. Als hij anders dan anders huilt ga ik uiteraard wel eerder naar hem toe. Ik vind het erg jammer dat bij dit soort topics er altijd wel door iemand met een onderzoek aan komt zetten dat het laten huilen slecht zou zijn. Dat vind ik een keuze aan de ouders en er zijn voor beide keuzes argumenten te bedenken. TS vraagt of wij onze kinderen wel eens laten huilen. Daar kan je op antwoorden inclusief je beweegredenen maar dan hoef je toch niet meteen met een of ander onderzoek aan te komen. Nu komt het op mij ontzettend over van 'als jij je kindje laat huilen dan ben je slecht'. Dat vind ik echt erg jammer van het reageren op dimanier. (sorry voor het off topic deel).
jij kent jouw kindje het beste en zult dus aan het huiltje kunnen horen of het echt huilen is (overstuur) of meer jammeren. Echt laten huilen doe ik hier niet, zeker niet omdat hij heel weinig huilt en als hij het dus wel doet dan is er iets. Laten jammeren dat doe ik wel, vooral als ik weet dat hij heel moe is en even bezig is met het verwerken van de prikkels....dat jammeren duurt nooit erg lang en als dat wel lang duurt ga ik ook altijd even kijken. Doe waar jij je het beste bij voelt!
Echt huilen niet, maar hier maken ze allebei een soort huilgeluid voor ze in slaap vallen. Bij mijn oudste heb ik er lang over gedaan om te snappen dat het geen huilen was waardoor ik er een huilbaby van gemaakt heb. De jongste doet precies hewtzelfde en nu herkende ik het gelukkig het werd uiteindelijk een hele erge huilbaby door de reflux, maar nu is alles onder controle en maakt ze soms wel een kwartier haar geluid voor ze in slaap valt. De oudste nu niet meer hoor maar tot twee jaar heeft ze nog wel 20 min waaaaawaaaaawaaaaawaaaa gedaan om in slaap te vallen
Wij laten ons mannetje ook weleens huilen in bed. Na 5 minuten gaan wij erheen, aai, kusje en weer weg. 9 van de 10 keer gaat hij slapen. Sinds een paar avonden slaapt hij niet goed in en dan ga ik erbij zitten en hou soms zijn handje vast. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel moe wordt van die onderzoeken. Wat is vaak en lang laten huilen? Ook vind ik het erg vervelend dat een hechtingsproblematiek vaak aan het te lang laten huilen wordt gelinkt. Er zijn nog zoveel meer oorzaken van niet kunnen hechten. En hoe onderzoek je hechting? Ik denk dat het niet schadelijk is om je kindje even te laten huilen (10 minuten), maar dat is voor mij puur gebasseerd op mijn gevoel.
Ik heb de eerste 8 maanden in de veronderstelling geleefd dat ik mijn dochter nooit of te nimmer zou laten huilen. Tot ik op een gegeven moment elke avond 3 uur bezig was om haar in slaap te krijgen. Elke keer dat ik de deur uit ging krijsen, brullen, echt niet normaal. Toen kreeg ik van het CB de tip om haar 5 minuutjes te laten huilen, dan zonder iets te zeggen haar terug in bed te leggen met een aai over haar bol (desnoods een knuffel maar niet uit bed halen) en dat zo vol te houden. Binnen 3 dagen sliep ze uit zichzelf in en heb ik echt NOOIT meer slaapproblemen gehad. Ze sliep toen meteen 's nachts ook door, omdat ze nu geleerd had zichzelf in slaap te sussen. Dat is ook een kunst die niet elk kind zomaar uit zichzelf leert, dat blijkt. Ik denk echt dat een en ander af hangt van het temperament van je kind en het type huiltje. Als Amy echt super overstuur is dan heeft uithuilen natuurlijk geen enkele zin, net zo min als het een huiltje is omdat ze ziek is, poepluiers of wat dan ook. Maar dit huiltje was er een van complete overprikkeling en dan was haar constant troosten echt het minst handige wat ik had kunnen doen.
ja ik laat mijn zoon soms huilen, wel ben ik vaak in de buurt ik ga dan de was opruimen ofzo. ik heb geleerd dat kinderen soms gewoon dingen moeten verwerken door te huilen en dus laat ik hem huilen. wij als volwaseene zijn soms ook verdietig en dan huilen we ook en wat lucht dat op. ik zou zeggen kijk eens op internet bij de theorie van aletha solter. hierdoor heb ik meer rust in het huilen gevonden.
Weet je waarom ik dat doe? Omdat heel veel mensen niet weten dat laten huilen schadelijk is. Hoe vaak hier wel geen topics geopend worden met "Mijn baby van 2 weken oud kan niet in zn eigen bedje slapen, ik liet hem huilen maar na 45 minuten sliep hij nog niet. Toen heb ik hem er toch maar uit gehaald" die soort strekking zeg maar. Dat is gewoon echt niet goed voor een kind!! De ouderwetse opvatting, die alle moeders/oma's/buurvrouwen ons geven zijn "Zet je kind maar in de woonkamer, na een nacht huilen verleren ze het wel, een kind moet weten wie de baas is" etc. Een kind huilt niet om jou te manipuleren, een kind huilt omdat het de enigste manier is om zijn angst te uiten, en dan luisteren ouders daar niet tegen, wat moet dat voor zo'n kind wel niet doen??!! ( En ja, murpel murpel, weh weh en dan slapen is wat anders als 45 minuten huilen, maar dan nog laat ik niet alleen huilen )
suusjeuh, daar ben ik het helemaal mee eens. Ik heb mijn dochter in die periode ook nooit laten huilen, wat de reden ook mocht zijn. Een en ander hangt dus echt af van het ontwikkelingsstadium van je kind. Zo is zeker de eerste 3 maanden de periode van aanpassing aan het leven buiten de baarmoeder. Babies manipuleren niet en dus heeft elk huiltje betekenis. Dat neemt niet weg dat in de overgang van baby naar dreumes laten huilen wel degelijk (tot op zekere hoogte en zeker niet met het verstand op nul) nut kan hebben.
Ik snap je redenen ook wel hoor Suusjeuh. Een newborn 45 minuten laten huilen is idd hartverscheurend. Alleen jij bent niet de enige die met onderzoeksresultaten aankomt. Ik heb op een gegeven moment echt iets van 'ja ja, nu weet ik het wel'.
Leuk dat onderzoek en het zal wel kloppen maarik vind het bij dreumesen/peuters een ander verhaal dan bij kleine baby's. Mijn dreumes (bijna peuter) huilt wel om aandacht te trekken omdat ze uit bed wil, iets wil wat niet mag etc. Ja dan laat ik haar dus huilen, ze moet namelijk ook leren dat ze niet altijd haar zin krijgt.
misschien niet verglijkbaar maar noah huilt bijna nooit,alleen als hij honger heeft. als hij zou huilen dan pak ik hem meteen op. mijn zoontje van bijna 8 huilt wel vaker en ik troost hem meteen. maar kippiekip jij doet het goed hoor meid,laat je niks aanpraten. groetjes
Ik laat mijn dochtertje ook nooit huilen, maar ze is ook best klein. Tot 6 maanden gewoon laten huilen omdat ze 'moeten slapen' vind ik persoonlijk onverantwoord. Ik denk dat het dus heel erg afhangt van de soort huil en de leeftijd van het kindje. Een kindje dat even pruttelt en dan gaat slapen is iets anders dan echt overstuur raken in bed.
Wij moeten sons wel want als we haar weer terug leggen begint het weer van voor af aan. Als we haar dan laten huilen is ze zo in slaap!
Ons mannetje huilt nooit zomaar, dus wij laten hem nooit huilen. Kan me we voorstellen dat als je kindje jammert om niks dat je hem laat liggen (iis idd bij een baby anders). Kippiekip lekker doen wat jou goeddunkt. Jij kent je kindjes het beste. Hoe oud is hij nu? Ze hebben zo van die fases waarin ze wat meer jammeren natuurlijk
Ik was zo'n kind waarbij mijn moeder bij elk huiltje aan mijn bed stond. Tegen de tijd dat ik een "groot" bed kreeg had ik mijn moeder volledig in de tang. Mijn moeder heeft tot mijn 10e met mij slaapproblemen gehad. Was ik eigenlijk niet van plan . Verder is er een verschil in huilen. Als ze hier erg overstuur is dan troost ik echt wel. Maar ze mag het eerst even zelf proberen. Geloof me de hechting is hier heel sterk. Heb zelfs hiervoor complimenten gehad in het ziekenhuis. Nooit liet ik haar alleen.. En heb ook veel anders gezien. Dit is ook een van de redenen dat we hier nu weinig moeite mee hebben. Omdat mijn dochter echt wel weet dat we terugkomen en dat ze niet alleen is. Maar huilen als ik de deur nog niet dicht heb getrokken en lachen als je weer binnenkomt. Nee... sorry gebeurt niet.
Nee hier ook niet gelukkig, maar ik heb dus nooit laten huilen. Denk dat het voor elke dreumes verschillend is hoe je emee om kan gaan.
C heb ik wel laten huilen, die huilde zichzelf altijd in slaap. Ben toch n aantal x overstag gegaan en er toch heen geweest.. Omg.. Toen was de wereld te klein! Ze ging dan volledig uit dr plaat. D heb ik vrijwel nooit laten huilen. Hij huilde alleen als er echt was was.
Dat denk ik ook.. Ieder kind is natuurlijk anders en heeft ook andere zorg nodig. Daarbij komt er ook bij wat er bij de ouders past. Ik moet wel heel eerlijk bekennen dat haar kunnen laten huilen hier echt een verademing was na haar hartoperatie. Nooit meer angst dat ze weg kon vallen, en dingen af kunnen maken zonder dat je direct alles uit je handen moest laten vallen.. letterlijk. Hoe vaak ik wel niet kleddernat de douche ben uitgerend om zo snel mogelijk haar te troosten hihi. Voor ons werkt het heel goed en ze heeft het heel goed opgepakt. Wij moesten echt leren dat ze mocht huilen en dat we niet meer gespannen hoefde te zijn. Kan het niet goed uitleggen denk ik,maar de 10 minuten regel heeft ons los leren Laten na een hele intensieve, soms angstige periode.
Ik kan er niks aan toevoegen. En daarnaast is dit een zeer gevoelig onderwerp. Al kan ik het heel moeilijk begrijpen als mensen hun baby laten huilen om 'te leren slapen'. Vooral de argument dat de baby lacht als je terugkomt (en dus je manipuleert??) Begrijp ik niet. Een baby kan mama toch niet anders roepen dan door te huilen? En is dan gewoon opgelucht en blij als mama er eenmaal is. Is dat erg? Moet de baby dat afleren? Als een peuter in tranen 'mamaa' roept, zijn er dan moeders die 10-20min niet reageren? Ik kan dat fysiek niet, elk spriet in mijn lichaam reageert en ik word helemaal kriebel als ik niet meteen naar toe kan (omdat mijn andere kind bijv net zit te poepen)