Dames, ik ben nu 4 weekjes zwanger. slechts enkele uitzonderingen in de familie weten hiervan, de rest wacht ik nog even. maar even uitleggen, ik ben 25. verschil 17 jaar in leeftijd mijn lieftallige man. en hebben samen een zoontje die reeds 6 wordt deze week. Telkens ik aan iemand iets vraag over : wil jij nog een tweede ofzo? Krijg ik altijd de reactie ...jij vast niet hè, ja, mattèo wordt al 6. daar hoef je nu niet meer aan te beginnen... pfu, ik hoor dat echt heel erg vaak,waardoor ik nu echt begin te twijfelen. Mijn man heeft 2 dochters uit een eerder huwelijk ( zijn al ouder) Maar ik wou ook zo graag 2 'eigen' kinderen. Ben dus nu ook wel erg gelukkig dat het eindelijk zover is ( komt). Maar de reactie over het leeftijdverschil tussen Mattèo en ons volgend kindje maakt mij zo onzeker
och hier ook een paar keer zo'n opmerking voor het bekend was dat ik zwanger was: - dat jullie geen tweede meer willen joh, M. blijft dus lekker alleen ik: hoe kom je daar bij?? - nou ze is al bijna 4, dan wordt het zielig of tegen mn moeder: - goh ze willen geen tweede meer, of het lukt niet zeker?? Want voor zo'n leeftijdsverschil kies je niet bewust OMG hier juist super super bewust voor dit leeftijdsverschil gekozen.
Ach joh dat maakt toch weinig uit Niet aan die mensen om het te bepalen als dit voor jullie goed voelt. Ik denk dat Mattèo apetrots zal zijn op zijn broertje/zusje en heel beschermend wordt. Zo heeft iedere leeftijd zijn voordeel en laat iedereen maar kletsen.
Lieve meid....het is jouw wens, jouw verlangen. Wie bepaalt welk leeftijdsverschil goed is? Of anders gezegd: fout? Meid, geniet, en laat de anderen lekker praten.
hier ook altijd: goh, ze gaan niets aan elkaar hebben .... wat voor zever? Als je met 4 bent, en de oudste en jongste verschillen 7 jaar, das toch hetzelfde. het maakt me soms gewoon zo triest... nu gaat hij alles werkelijk en intens meemaken aan die leeftijd zeg ik dan
Eens met bovenstaande. + ik zou er zelf niet over beginnen, met de vraag aan een ander of ze een tweede kindje willen, dan kom je misschien ook niet voor dit soort dingen te staan.
En volgens mij hebben mensen altijd wel wat te zeiken. Bij de eerste : Ben je niet te jong? bij de tweede: Nu al een tweede, de jongste is nog zo klein. bij de derde : Goh, waarom zo'n 'groot' gezin? Zouden jullie niet naar een ander huis op zoek gaan?
Soms loopt het zo. Soms is het een bewuste keuze om zoveel leeftijdsverschil te hebben. Ik wist al toen mijn kleine man geboren werd dat er niet heel snel een tweede zou komen. Toen daar de scheiding nog over heen kwam. En daar bij komt dat ik nog bezig ben met een opleiding. Toen ik een paar maanden geleden onverwacht zwanger was waren we heel blij. Helaas liep dat uit op een mk. Nu is de keuze bewust om tot volgend jaar te wachten zo dat ik afgestudeerd ben. Ik hoop dat ik volgend jaar zwanger mag worden en mijn zoontje zal dan 7 worden. zoals ik al zei soms loopt het zo soms is het een bewuste keuse. Geniet van je zwangerschap en laat die negatieve meningen lekker achter je.
jah, das een feit! soms kan je helemaal niet goed doen. Ook over de leeftijd van mijn man : uw kind zal een "oude" papa hebben. en dan? moet ik daarvoor beslissen om geen kinderen meer op de wereld te zetten? ik ben pas 25 seg
dat is ook zo en het is geweldig...het enige jammere is, maar dat zal mattheo beter snappen is dat ze elke dag vraagt of de baby al groot genoeg is Maar dat smoeltje als ze weer aan iemand kan vertellen dat mama een baby in de buik heeft..of die opmerkingen over wat ze als grote zus allemaal gaat doen...of juist niet
jah, maar soms, op één of andere manier lijdt een gesprek hiertoe. daarmee. maar mensen komen er vaak gewoon mee op de proppen: zo van; jullie willen vast geen tweede meer zeker
ik vroeg dat ook wel eens, als mensen een soort opmerking maakten die daar aanleiding voor gaf...dat betekend toch niet dat mensen je automatisch mogen bekritiseren...hoogstens de vraag terug stellen en daar had ik geen enkel probleem mee.
Ik scheelde met mijn broertje ook 6 jaar. Altijd heel leuk gehad samen hoor, echt wel. Toen ik op mezelf ging wonen vond ie dat helemaal stoer want dan kon ie langer uitgaan en bij mij blijven slapen haha. Mijn oudste 3 zijn 15, 13 en 10. Tim is pas 14 maanden (verassing!). Sommige mensen zeggen zelfs: nu moet je er nog eentje krijgen want dat is zoo zielig voor Tim. Nou echt niet dus: er komt er geen meer bij en hij is absoluut niet zielig! Eerder verwend. Sommige mensen denken echt dat ze alles mogen/kunnen zeggen! Lekker niks va aan trekken.
Daar ben ik het ook wel mee eens. Je vraagt daar dan tenslotte ook niet om, om een mening erover. Iemand mag dat dan wel denken misschien, maar niet zo netjes om uit te spreken.
Oh meis, wat een stomme opmerkingen! Echt, trek je er niet teveel van aan wat anderen zeggen (moet ik nodig zeggen, trouwens). Je krijgt zoveel kritiek als moeder, je doet in de ogen van anderen zoveel verkeerd (getuige de verschillende topics over bv/fv, duur/goedkoop, rapley/prutjes, bio/supermarkt, kdv/thuis, etc., etc., ....) Choose your battles, zou ik zeggen. En dit onderwerp lijkt mij vooral niemand iets aan gaan! Je gaat vast een heerlijk kindje krijgen, waar het broertje dol op wordt. Dat ze elkaar niet zo als speelmaatje zullen zien (misschien!) geldt voor als ze jong zijn. Later trekt dat wel bij. En dat je kindjes kort op elkaar krijgt wil helemaal niet zeggen dat ze elkaar wel leuk vinden.
Mijn kinderen schelen heel weinig van elkaar, maar ik heb vaak genoeg gedacht: had ik maar wat langer gewacht. Want het is toch ook wel weer prettig wanneer de kinderen naar school gaan en je hebt meer tijd voor de baby. Ik denk dat het beiden zijn voor en nadelen heeft.
bedankt allen ....ik hoef er mij idd niks van aan te trekken. perfectie bestaat niet he zal wel een vroeg zwangerschapskwaaltje zijn van mij. haha
Inderdaad iedereen heeft een eigen mening en iedereen weet het zo goed! Als je de tweede snel achter de eerste had gekregen had je daar weer commentaar over gekregen. In ieder geval gefelici en geniet er weer van! Och weet je wat ik trouwens laatst te horen kreeg van familie ... je moet maar niet aan een tweede beginnen !!! Wat waarom niet ... geen reden ... ook lekker ... als ik kon brak ik met heel de familie ... jezus zo teleurgesteld in die persoon!