Binnenkort onderga ik een curretage. Dit gebeurt omdat het vruchtje gestopt is met 7 weken. Het vruchtje is nog helemaal intact. Mijn baarmoeder is gesloten. Ik zou nu 11 weken zijn. De curretage gebeurt terwijl ik bij bewustzijn ben en mijn mam mag mee. Wat zijn jullie ervaringen hiermee?is het meegevallen of tegen?hoelang duurt het bloedverlies? Bedankt Lisa
Toevallig ben ik net thuis na een curettage ivm een MA. Het is mij tot nu toe erg meegevallen, maar ik ben wel onder narcose geweest. Wel wat pijn, voelt meer als hele heftige menstruatiepijn, en het brandt een beetje. Goed vol te houden met aleve.Tot nu toe nauwelijks bloedverlies, alleen wat wondvocht. Mag ik vragen of je bewust voor lokale verdoving hebt gekozen? En of je ook weet hoe ze dit doen?! Ikzelf zou ten alle tijde voor narcose gaan... Je merkt niks, ziet niet weet ik hoeveel man in je kruis wroeten, en geen prikken in je baarmoeder... Lijkt me echt alles behalve prettig. Waarom doe je het jezelf aan? Het is al ellendig genoeg!
Het is zeker geen bewuste keuze hoor. De gynaecoloog deed alsof dat de gewoonste zaak vd wereld was. Ik heb hier geen ervaring mee. Ik zie er ook tegenop om erbij te zijn. Ze verdoven lokaal staat in de brief. Wel heb ik nog gevraagd of er dan tenminste een roesje was. Ook dat niet. Ik begrijp uit jouw ervaring dat het ook anders kan! Ik ga bellen. Ik wens je veel sterkte.
Jazeker!! In mijn ziekenhuis doen ze het niet eens lokaal bij dit soort indicaties ivm de emotionele belasting. Zou het echt belachelijk vinden als je het niet onder narcose willen doen! Alsof het allemaal niet triest genoeg is Laat je even weten wat ze zeggen?
Hoi Lisa Ik heb ook twee keer onder algehele verdoving een curettage gehad. Ik heb er daardoor ook maar weinig van mee gekregen. Zeker ook omdat ik vooraf een kalmeringsmiddel had gekregen waardoor ik me zelfs de rit naar de OK niet meer herinner. De napijn kan erg verschillen. De eerste keer had ik nauwelijks last en stopte het bloeden al na een dag. De tweede keer ben ik ruim een week blijven bloeden en in die tijd ook menstruatieachtige krampen blijven houden. Ik slikte toen die Aleve met Naproxen en toen was het wel te doen.
Ik heb ook 2 keer een curretage ondergaan hier doen ze dat alleen onder narcose.. Het is dagbehandeling dus je mag de zelfde dag wel weer naar huis toe.. Zou er zeker om vragen meid... wens je alvast veel sterkte..
Hier ook onder gehele narcose een curretage gehad. Ik persoonlijk zou het belachelijk vinden als je dat bewust mee moet maken..! Sterkte meid!
Hier ook 2x een curretage ondergaan, onder algehele narcose. Dit was in ons ziekenhuis de standaard maar ik mocht ook kiezen voor plaatselijke verdoving. Ik vond de narcose juist een erg prettig idee (hoefde niet mee te maken dat ze mijn droom letterlijk wegzogen ) en ik vond het achteraf ook heel prettig. Werd erg versuft wakker en daardoor was het besef iets minder fel, denk ik. De eerste keer heb ik wel enkele dagen napijn gehad. Ik wilde stoer zijn en er niets voor nemen. De 2e keer moest ik de dag er op weer werken (nouja moest, dat vond ik, hoe hard kun je voor jezelf zijn..) en toen heb ik paracetamols geslikt en (lichamelijk) nergens last van gehad. Emotioneel ben ik maanden van slag geweest. Ging pas beter toen ik de 3e keer zwanger was en bleef. Sterkte
Dank voor de reacties ik voel me rot. Ik zie er enorm tegenop maar als ik narcose wil betekent dat uitstel. Ik heb al zo n nare tijd achter de rug vol onzekerheid. Ik wil er nu vanaf. De hoop Dat het vanzelf komt heb ik losgelaten. Ik voel me in d steek gelaten door de Vk en de gynaecoloog. Denk Zelfs dat het misschien een ordinaire bezuinigingsmaatregel is ofzo. Dit nooit meer ;-(
Hier ook onder narcose en ben blij dat ik dat zo gedaan heb!! Ik moet er niet aan denken om al die geluiden en zuig geluiden te horen! Sterkte meid en ga anders even langs je ha en keg je het verhaal uit. Mijn vk heeft trouwens heel veel voor me geregeld toen. Sterkte!!
Kan je niet naar een ander ziekenhuis? Weet niet waar je vandaan komt, maar ik ben in Hoofddorp geweest. Maandag had ik mijn eerste afspraak bij de gyn, en gister al geholpen. Binnen 3 dagen dus... Vind echt dat je dit niet hoeft te pikken. Je huisarts of je vk zou je hiermee moeten kunnen helpen! Ik snap dat je het wachten ook zat bent, maar probeer de afweging voor jezelf te maken of het langer wachten opweegt tegen de ( denk ik...) traumatische ervaring van de curettage zonder narcose! Ik heb jouw verhaal ( sorry hiervoor...) gister met mijn moeder besproken. Zij heeft tot aan haar pensioen op de poli gyn gewerkt. Zelf ook een curettage gehad voor een poliep, en dat onder lokale verdoving gedaan. Volgens haar voel je ondanks de verdoving ook nog steeds pijn... Zij zou zoiets nooit meer onder lokale verdoving laten doen.... Meid kom voor jezelf op! Heel veel sterkte!!
Ik heb een curretage onder plaatselijke verdoving gehad. Ik was totaal van de wereld door de kalmeringstablet en kan me er weinig van herinneren (dat vind ik dan weer vervelend). Ik voelde geen pijn tijdens of na de ingreep. Ik word zelf altijd zo beroerd van een narcose, dus ik zou gekozen hebben voor de plaatselijke verdoving. Als je liever onder narcose gaat kan je ziektenkostenverzekeraar misschien een ander ziekenhuis voorstellen?
Ook ik heb een curetage ondergaan onder narcose. Ik mocht zelf kiezen, werd daarin door zowel de gyn als de anethesist helemaal vrijgelaten. Ik zou nooit voor lokale verdoving kieze, lijkt me erg naar. Bovendien is het woord narcose erg zwaar in deze situatie: je krijgt echt maar een heel klein beetje toegediend, ik was na 20 min alweer bij en was totaal niet misselijk oid. Als je nog kunt switchen zou ik dat zeker doen!
hoi, Ik ben gisteren gecurreteerd. Ik heb diverse keren een curretage meegemaakt ( 8 miskramen) en bij ons in het ziekenhuis ( apeldoorn) wordt het tegenwoordig alleen met roesje gedaan. Reden omdat OK een te nare omgeving is voor de patient. Daarbij met het roesje voel je je zeg maar dronken en maak je het niet echt bewust mee. Ik heb gisteren het roesje ook niet laten inspuiten. Voel me daar zo na de tijd vervelend door en daarbij was ik de avond voor de curretage ook al geopereerd omdat ze dachten dat ik een bbz had naast een gewone zwangerschap. Deze zwangerschap zag eerst beter eruit en de volgende dag toch nog een echo aangevraagd en bleek dat het mis was en ben direct weer opgenomen om gecurreteerd te worden, bloedde heel erg. Een roesje is persoonlijk prima te doen.
Dag dames, ben net terug van ziekenhuis.. een curretage nooit aan gedacht.. maar toen vanmiddag t bloeden begon, t was zo veel..t stopte maar niet, lag ik snel op de spoedeisende hulp. rond half 3 curretage gehad.. erna moeten plassen en eten en mocht gaan. De klap dat t echt mis is, kwam pas toen ik wakker werd, gewoon definitief alles weg. kwijt..k voel me ook erg leeg. Pijn nee heb ik niet..wel suf van narcose en van t vele bloed wt ik verloren ben (voor de curretage al). Hoop dat t mee mag vallen voor je.
ik heb vorig jaar een curretage gehad met ruggeprik. mijn situatie was een beetje anders, ik heb wel een kindje in mijn armen mogen hebben. hij was alleen 1 van een 2ling, waarbij de andere vroeg is overleden. we hebben niet geweten dat er een 2ling was omdat er bij de eerste echo met 9 weken maar 1 hartje te zien was. 7 dagen na de bevalling ben ik met spoed opgenomen en moest gelijk een curretage hebben omdat het andere vruchtje dus al die tijd heeft liggen rotten (sorry klinkt wat raar) ik kreeg een mannelijke gyn en heb er toen de ruggeprik gekozen. mijn redenen. - ik had geen zin dat jan en alleman daar beneden met mij bezig waren terwijl ik er niets van mee zou krijgen (ook nare ervaring in het verleden) - zodat ik snel weer bij was, ik gaf de pasgeborenen ook bv. sterkte met het maken van de keuze. het is nooit makkelijk maar helaas wel noodzakelijk
Wat een treurige ervaringen he. Wat er ook gebeurt het blijft een afschuwelijke ervaring. Ik heb het ondergaan, wel goed besproken met de gynaecoloog van te voren of ik het echt wel wilde en wat de alternatieven waren. Ik had nu een andere dan degene die het intake gesprek met mij voerde. Zij gaf mij aan dat zodra het te moeilijk was ik dat kon aangeven en dat er dan een ruggeprik zou worden gegeven. Ik was thuis al begonnen met de voorbereidingen en heb doorgezet. Ik wilde zo graag dat ik "geholpen" werd. Ik vond het idee van iets in mijn buik dat niet meer leeft en het afwachten echte heel erg afschuwelijk. De ingreep gebeurde met lokale verdoving. Het was een heftige ervaring. Het enige positieve was dat mijn man erbij was, die me enorm heeft gesteund tijdens de curretage. De gyn. vertelde me ook precies wat er ging gebeuren en hoe het ging. Na afloop vroegen zij mij of ik nog wat wilde rusten. Voordat ik vertrok kreeg ik nog een echo om te kijken of alles was verwijderd. Ik heb aangegeven dat ik meteen naar huis wilde. Ik voelde me afgezien van wat krampen goed genoeg om naar huis te gaan. Napijn heb ik nauwelijks gehad en het bloedverlies valt gelukkig mee tot nog toe. @ memmievan2 het is idd moeilijk om een keuze te maken het is kiezen tussen 2 kwaden. Het is mij niet gebracht als een keuze dat vind ik wel naar. Het is nu achter de rug en ik hoop het achter me te kunnen laten. Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik wens iedereen al het goede toe!