Ik ben nieuwschierig maar durf niet te kijken. Ik weet van mezelf dat ik er veel last van ga krijgen (vorige seizoenen ook).
Pfff nou ik heb het gekeken hoor. Erg heftig allemaal. Ronald: net een gezinnetje en dan waarschijnlijk al snel dood gaan. Vreselijk! Waarom vraag je je dan af? Iets waar je nooit een antwoord op krijgt.... Mehtap: komt volgende week voor het eerst in beeld. Amber, heftig hoor, en al bijna geen organen meer... de chemo's die ze doen is gewoon nog puur om haar leven te verlengen. Je kunt toch nooit zo lang zonder zo veel organen? Marieke, zo positief zoals ze in het leven staat, en gaat zelfs nog trouwen. Petje af ook voor haar man die dit ook wilde. Dat is echte liefde.... Jip, met een armprothese. Vreselijk wat een rotziekte is het toch. Vond het wel een beetje een zweverig gedoe wat ze aan het doen waren. Maar wel lief dat iedereen dat voor hem deed en het speciaal voor hem georganiseerd was.
Idd Jel.... Ik heb het ook gekeken, toch wel. Ik twijfelde enorm en de nieuwschierigheid zorgt er dan toch voor dat ik uitzendinggemist geopend hebt, aflevering aangeklikt. En ja dan blijf je kijken he. Wel een beetje spijt. Want het zet me altijd aan het denken. Dit zijn er maar een aantal van de (helaas) zoooveel maar het maakt zoveel indruk wanneer je echt een kijkje in het leven neemt. Brr Ik ben ook bang dat ik nu volgende week weer ga kijken en ga zo maar door. Tot ik er zelf weer enorm last van heb, net als voorgaande seizoenen.
Het is me ook (net als in voorgaande seizoenen) opgevallen dat velen zo positief zijn, vrolijk overkomen en grapjes maken. Terwijl hun leven op korte termijn stopt. Daar kan ik me niks bij voorstellen. Zal dat toch een beetje een masker zijn of? Vind dat erg apart.
Mommy, dat valt mij ook op, dat ze zo positief in hun leven staan. Aan de andere kant heb je er ook niks aan om bij de pakken neer te zitten, en niemand heeft daar wat aan, maar denk wel dat zoiets hier zal gebeuren.... moet er niet aan denken zeg... Ook als je de partner bent, wat voel je je dan machteloos, je ziet dat je partner dit allemaal ondergaat en je kunt er niks aan doen. Vreselijk!
Ik las dat er al drie overleden zijn inmiddels. Heftig. Het houdt me bezig in mijn hoofd, verschrikkelijk die stomme ziektes.
Aan de ene kant vond ik het ook wel zweverig, maar toch ook wel ontzettend mooi.... Het idee dat er zoveel mensen langskomen om je te steunen, daar kreeg ik wel kippenvel van hoor. (en ik vind het een mooie man om naar te kijken )
Ik heb net de eerste aflevering terug gekeken. Vond het qua heftigheid nu nog meevallen, maar ja, het is natuurlijk nog een kennismaking. Het idee is wel heel heftig en slikken, maar het leeft bij mij nu meer dat ik het tof vind dat ze wat maken van de tijd die ze nog hebben! Bikkels zijn het! En ja, dat lijkt onwerkeljk. Maar ze weten het natuurlijk allemaal al een tijd en hebben zich vast de eerste tijd wel rot gevoeld. Maar ik denk dat dat bezef van dat de tijd die je nog hebt belangrijk is bij heel veel mensen nog wel komt..! En als dat niet komt doe je denk ik niet mee aan een programma als dit.. Iig heb ik diep respect, voor allemaal!
Het is een kwestie van overleven en doorzetten, omdat je geen keus hebt. Als je wegzakt in je verdriet en angsten, stoot je vaak eerder mensen van je af, omdat ze niet weten wat ze er mee moeten. En je wil als je zo ziek bent, anderen niet nog méér verdriet doen. Wanneer je mensen het nieuws verteld, dat je doodziek bent (heel onwerkelijk, je voelt je nog steeds je zelf eigenlijk en niet doodziek. Zelfs niet als je hondsberoerd bent.. ) zie je zoveel verdriet bij mensen en pijn. Dat is als 'zieke' ook moeilijk te handelen. Dus het is 'gemakkelijker' om vrolijk te zijn, om door te gaan. Zodat je er zelf niet aan onderdoor gaat en zodat je niet meegetrokken wordt door het verdiet van anderen om jou. Je wil anderen ook geen verdriet/pijn doen... En ik denk dat voor bijna iedereen wel geld: Soms vliegt het je naar de keel... met name in de nachten. Dan komt het besef soms ook harder binnen. En de één is bang voor de dood en de ander niet, dat zal ook verschil maken. Maar echt opgeven is geen optie, dus ga je door, zo goed als je kan. Dus een masker: Niet echt, een manier van (over)leven wel denk ik.. met name dan mentaal.
Vanavond tweede aflevering, ben benieuwd weer. Weet er iemand eigenlijk hoeveel afleveringen er gaan komen?
Geen idee. Ik zit de hele dag al in dubio: wel of niet kijken. Ik had me in eerste instantie voorgenomen helemaal niet te kijken. Uit nieuwschierigheid toch de 1e aflevering gekeken, daar zou ik het bij laten. Maar dan wil je toch ook de 2e aflevering zien... ik kan hier alleen zo slecht tegen (vorige seizoenen echt last van gehad) dat ik het beter niet kan doen. Alléén deze aflevering dan nog
Het viel mee maar dat is de eerste paar afleveringen altijd. Naarmate het slechter gaat en het overlijden in zicht komt begin ik er last van te krijgen. Dat wat Mehtap zegt heb ik in mijn omgeving nog nooit eerder gehoord. Dat sommige moslims denken dat het een straf is.
Heb er alleen maar respect voor hoe ze ermee omgaan en ik denk als je in hun schoenen zou staan dat je ook zo zou denken. Wat moet je anders? Hele dagen huilen in bed omdat je weet dat je doodgaat? Moeilijk om in te denken als jeelf gezond bent maar het is de realiteit, ze hebben die rotziekte en gaan eraan dood. Daar hebben ze zich in die tijd bij "neer moeten leggen" Ik vind het een mooi programma maar ook erg confronterend omdat het zo vaak voorkomt. Iedereen kent vaak wel iemand met die ziekte en heel vaak winnen ze die strijd niet.
Ik ben het nu aan het terug kijken,vind het een heel eerlijk en puur programma..en ja absoluut rauw..maar ook inspirerend.
Jip is echt zo'n leuke jongen Ik word vrolijk van hem, hoe hij reageerde op Patrick toen hij zei dat een derde optie ook wel leuk zou zijn. Maar bij die bruiloft heb ik zo'n beetje de ogen uit mijn hoofd gejankt (die toespraak!) en dat dan bij de tweede aflevering.. En zo'n raar idee dat Amber hier gewoon vlakbij woonde, we reden vanmiddag nog voorbij Snowbase, waar dus opnames zijn gemaakt, en mijn gedachten daarbij zijn echt veranderd zeg.. Naar Maar ik vind het zo'n goed programma..
Vind het Zo heftig allemaal om te zien, maar ik kan het niet laten toch te kijken. Heb vandaag en gisteren de twee afleveringen gekeken. Kreeg toch wel tranen in mijn ogen toen Marieke haar gelofte voorlas bij het huwelijk.