Ook hiermee ben ik het helemaal eens! Wij hebben op 6 september een vruchtwaterpunctie en wij hopen met heel ons hart op een goede uitslag. We hebben ook besloten de zwangerschap af te breken als dit niet zo is. En die gedachte alleen al maakt me verdrietiger dan ik in woorden uit kan drukken. Toch denk ik dat het voor ons gezin de juiste keuze zal zijn, hoe moeilijk ook.
Meis ik leef met je mee. Weet wat voor een hel het is wachten op de uitslag. Hier drie jaar terug een vlokkentest gehad. 10 lange dagen waren dat.
Dit dus. En ja, het is'het 'goed recht' van mensen om een zwangerschap af te laten breken, of mensen zich er aan storen of niet. Dit recht hebben we hier in Nederland, en ik ben blij dat we dit recht hebben. Wanneer ik bv. zwanger zou zijn van een kindje met een afwijking waarbij het zeker is dat het binnen korte tijd zou overlijden, en ik weet het.... ik zou het niet kunnen om de zwangerschap te voldragen wetende dat ik het bijna meteen weer zou moeten afgeven. Dat is vanuit mijn emotionele standpunt. Voor mijn kindje zou ik het trouwens ook niet willen, zeker niet als de afwijking ook nog veel pijn zou opleveren... een leven vol pijn, nee dat wens ik niemand toe. Overigens zou de eerste die mij daarna voor moordenaar zou uitmaken (in real life, natuurlijk) maar beter heeeeeeeeeeeel hard kunnen rennen...
Maar je weet geen antwoord op mijn vraag. Dat zegt dus ook genoeg.. En we praten hier niet over niet levensvatbaar, maar over het syndroom van down.
Het is pas hard om als volwassene een weerloos kind te doden. Voor je zwanger wordt weet je dat er risico's bestaan. Als je dan toch kiest nieuw leven op de wereld te zetten moet je er voor zorgen OOK als dat moeilijk is. Ik gun niemand een kindje met een handicap, dat is verschrikkelijk. Zelf zou ik het er ook echt moeilijk mee hebben. Maar handicap of niet, ik zal er alles aan doen om goed voor mijn kind te zorgen, wat er ook gebeurt. Voor mij dus geen test, want wat de uitslag ook is het is hoe dan ook welkom. Mensen maken er in dit topic nu een andere discussie van, praten over zinloos lijden, kindjes die zullen sterven etc. Maar ik heb puur gereageerd op testen op DOWN en niet op afwijkingen waarbij kindjes geen kans hebben op menswaardig leven. En ja, ook kindjes met Down kunnen agressief zijn, hartafwijkingen hebben etc maar dat maakt het nog niet rechtvaardig o ze het leven af te nemen!
Beter lezen, ik weet wel antwoord, maar ik ga de discussie niet aan. Geen behoefte aan om me tov een wildvreemde op een forum te verantwoorden over wat ik (en met mij het rechtssysteem)een recht vind
Het getuigt juist van heel VEEL compassie... Voor de ongeboren baby. Daarvoor is juist erg weinig compassie vindt ik. En uiteraard moet er ook compassie zijn voor mensen die straks voor een gehandicapt kind moeten zorgen. En dat is er blijkbaar te weinig als zovelen kiezen voor het afbreken van een zwangerschap. Wij moeten als maatschappij om gezinnen met gehandicapten heen gaan staan, hen steunen en zorgen voor goede en liefdevolle voorzieningen. Dat is pas compassie hebben.
Ik denk dat wij moeilijk over iemand anders kunnen oordelen. Respecteer elkaar in de keuze die een ieder maakt of je het er nu mee eens bent of niet. Iedereen heeft zijn/haar eigen persoonlijke redenen waarom die iets doet, daar mag een ander nooit over oordelen !!! Niemand kan over een ander oordelen, zeker niet in dit soort gevallen.
achter lopen? Mijn ervaring is anders. Ik heb zelf wel progestron proluton injecties gekregen tijdens mijn zwangerschap. Dit was omdat ik zwanger was van een tweeling en al eens eerder te vroeg was bevallen. maar dit is zorgvuldig overwogen door een aantal gyneacologen van 2 ziekenhuizen naar aanleiding van onderzoeken. Het werkt namelijk niet altijd, en het kan ook zorgen voor afwijkingen bij de baby. daarom is men er niet zo scheutig mee. ik hoor wel dat veel vrouwen ze willen krijgen, maar dat onderzoeken hebben aangetoond dat alleen tweelingzwangerschappen met gemiddeld 10% gerekt kunnen worden, en daarom heeft het geen zin om het te geven bij eenling zwangerschap. Wat is jouw ervaring? On topic, ik vind het wel bizar, maar als er een bloedonderzoek was geweest om uit te zoeken of iemand een vroeggeboorte zou krijgen, dan zou ik dit ook hebben gedaan. Oftewel, iedereen voor zich! ik vind dat iedereen zijn eigen keuze hierin mag maken.
Onze oudste is gezond , maar onze zoon is verstandelijk beperkt. geen down .Maar een zeer zeldzaam syndroom. We houden veel van onze zoon , maar het is beslist niet altijd makkelijk. Het is zeer zwaar. Kindjes met down zijn ook niet altijd vrolijk. Die hebben vast ook driftbuien. Wat ik in dit topic voorbij zien gaan dat iemand zei dat er een keuze is. Wij hadden die niet. Met 3 jaar hoorden wij pas de diagnose.
een weerloos kind te doden...volgens mij weet jij niet wat je zegt hoor. Sommige mensen kiezen voor de liefde van hun kind omdat zij hun kind niet op willen zadelen met ziekenhuisbezoeken, speciale behandelingen enz...dat is niet voor de makkelijkste weg kiezen, maar jouw definitie van kwaliteit van leven...dat is ook met down zo. Je kunt daar niet zomaar over oordelen. Ik ga er vanuit dat de keuze die gemaakt wordt, gemaakt wordt uit liefde voor het kind en het gezin ook misschien wel. Denk aan oudere broertjes en zusjes.
mijn zoontje heeft een unieke chromosoon afwijking en wat de toekomst brengt weet niemand. ik heb geen vruchtwaterpuntie gedaan ,want hier ben ik op tegen. oke mijn zoontje is niet gezond,maar hij heeft wel het recht om te mogen leven ,als ik naar de verloskundige had geluisterd leefde hij nu niet meer. hij is een vrolijke baby,ik weet het is moeilijk vaak met ivm stress,maar ik geef alles wat ik heb en dat is mijn doel in het leven,ik zou niet zonder hem kunnen. hij is een verrijking een prachtig uniek wondertje . ik voel diep in mijn hart dat noah mij als zijn moeder heeft gekozen . en iedereen maakt hun eigen keuzes in hun eigen leven. sorry moest ik even kwijt. groetjes