Naar aanleiding van in een topic dat ik mijn kinderen dump, wil ik even van een uitgebreider "publiek" een paar meningen horen. Ik weet dat ik hier veel olie en vuur ga krijgen, maar wil het toch even uitgebreider hier over hebben. Mijn situatie: Ik werk 38 uur in de week over 5 dagen verdeeld. Een jaar lang geprobeerd om een dag minder in de week te werken, maar helaas is dit in mijn sector niet haalbaar waardoor ik die dag thuis even goed aan het werken was en dat voor minder geld en mijn kind dus geen aandacht kreeg... Dus terug voltijds op kantoor. Zowel ik als mijn kind kregen hierdoor meer rust. Mijn man werkt ook voltijds en met een leidinggevende functie is het niet haalbaar om minder te werken. DUS: ja wij DUMPEN (zoals ik hier steeds moet horen) onze dochter 5 dagen van 8 tot 17 uur bij een gastouder. De meesten zeggen: mijn kinderen leven van de liefde en aandacht die ze krijgen. Ik zeg dan: Mijn kind leeft met ontspannende ouders en krijgt niet de stress mee dat wij op het einde van de maand ons nog steeds geen zorgen hoeven te maken! Ik zie hier soms zoveel topics over mama´s ( en blijkbaar ook de papa´s )die de hele dag enkel maar aan het budgeteren zijn... kijken als er een rekening binnenkomt, hoe ze het moeten klaar spelen... Mama´s die de ene afwijzing na de andere op een sollicitatie krijgen! En ik zou dan mijn voltijdse (beschermde) job moeten opgeven omdat ik zogezegd mijn kind DUMP? Ik las op het forum een reactie "moeder natuur heeft kinderen meegegeven en geen carrière, dus dit past niet samen" (was net iets anders verwoord) Nee, vroeger was het voldoende dat de man enkel de persoon was die voor voldoende zorgen kon, wat helaas vandaag de dag onmogelijk wordt! Ik lees hier zoveel tegenstrijdigheden!!! De man moet hoofdzakelijk het geld binnenbrengen, maar dan zijn er mama´s die dan gestressed zijn dat de man niks meer ´s avonds doet. Zijn er hier vrouwen die opeens "tijd voor zichzelf" willen... Sorry dames, maar "tijd voor zichzelf" willen, heeft moeder natuur ook niet meegegeven... Ik vind dat sommige dames echt kortzichtig blijven door enkel aan het moment "NU" te denken... ik werk nu al voltijds... want ik denk al aan de toekomst van mijn kind! En daar zal mijn kind mij even goed dankbaar voor zijn als de kinderen waarvan de mama thuis is gebleven. Ik kom oorspronkelijk uit Belgie en woon nu in Duitsland. In Belgie moet je opeens niet afkomen met "ik werk maar halftijds wegens mijn kind", sommigen hebben hierin geluk, maar 80 % kan na 4 maand na de geboorte, mooi terug voltijds aan het werk! In Duitsland... meer mogelijkheden, kan je 1 jaar betaald thuis blijven (65%) en nog 2 jaar zonder geld. Heb ik gezien bij mijn collega´s hun vrouwen... na 6 jaar hebben ze nog steeds geen job! zelfs nog geen part-time. Ja, mijn job is belangrijk! Niet voor mezelf om "carrière" te maken, maar om de toekomst van mijn gezin te verzekeren!
Is ook zo, maar ik vind het jammer dat iemand anders het eigenlijk als "dumpen" ziet. Ik zorg ervoor dat mijn kind in een goede opvang terecht komt en dat ze het enorm naar haar zin heeft. Maar hier zijn mensen die het blijkbaar een sport vinden om andere moeders een slecht geweten te bezorgen, al is mijn kind in de opvang net zo gelukkig als bij ons thuis.
Moet je helemaal zelf weten. Jou keus. Vind wel 5dag en persoonlijk te veel. Dan maar minder te besteden.
Oh dit onderwerp komt zeer regelmatig voorbij en eindigt vast en zeker weer in een discussie tussen (bewuste) thuisblijvers en werkers. Maar als ik kijk naar mijn eigen situatie: Mijn man werkt gemiddeld 60 uur per week en is donderdagmiddag altijd thuis bij de kinderen. Hij werkt veel 's avonds en in het weekend bij om die donderdagmiddag te compenseren. Ik werk zelf nu 24 uur met 8 uur ouderschapsverlof. Verdeeld over 3 dagen en ik vind dit echt een goede combinatie met 2 kleine kindjes. Ik heb 3 weken 32 uur gewerkt om een periode te overbruggen waarin mijn ouderschapsverlof van de oudste ophield en mijn zwangerschapsverlof. Ik merkte toen wel dat ik het te veel vond op dat moment. Ik had het idee mijn kind alleen nog maar te voeden en op bed te leggen. Over een jaar is mijn ouderschapsverlof van de jongste op en vind ik het financieel een stap te groot om daadwerkelijk 24 uur te gaan werken. Omdat de werkgever nu "verplicht" is om soepeler om te gaan met werktijden, wil ik straks 2 ochtenden 4 uurtjes werken wanneer de jongste naar het psz gaat. Ik heb dan toch geen kind thuis en vind het dan zonde om thuis te zitten. En tijd voor mezelf: op dinsdagavond, vrijdagavond en zondagochtend zit ik in de sportschool. Tijd zat dus. En als de kindjes om 20 uur in bed liggen, is het papa en mama tijd. Ook gaan wij 1x in de zoveel tijd een weekend met z'n 2en weg. Tja..ieder is anders. Maar allebei fulltime werken....tja, dat zou ik ook niet doen. Maar het is en blijft persoonlijk.
Ieder moet zijn leven invullen zoals dat bij hun past. Daarbij rekening houden wat het beste is voor je gezin. Als dit voor jullie op deze manier is, waarom niet? En er is overal wel commentaar op. Wel werkend niet werkend, kinderdagverblijf of opa en oma. Je kan het toch nooit goed doen er zal altijd wel iemand zijn die er een ongezouten mening aan geeft.
Goedzo. Blijf geloven in wat je doet en doe het zolang het goed voelt en alle partijen happy zijn. Er was een discussie gaande bij Films, televisie en nieuws, daar kwamen fulltime werkende ouders ook aan bod. Ik weet niet of dit topic gaat lopen, maar bereid je voor op een hoop meningen en die zullen niet altijd even aardig zijn
Ik zie er niks ergs aan hoor... Als jullie het zo goed vinden! Ikzelf zou het niet kunnen, maar je ziet je dochter 's ochtends en na 17.00u. Dat is al meer dan dat veel vaders hun dochtertje zien. Zolang je dochtertje zich lekker thuis voelt bij de gastouder is het geen ramp. Omdat je er zelf wel een hele lap tekst aan spendeert lijkt het wel een beetje alsof er iemand zijn vinger op de zere plek heeft gelegd? Er zijn natuurlijk altijd mogelijkheden om minder te werken. Dus als je dat wil, kun je gewoon gaan solliciteren naar een andere baan. Het is maar waar je prioriteiten liggen natuurlijk. sommige mensen hebben liever meer tijd met hun kinderen en knippen bonnetjes, gaan naar de aldi en de zeeman en anderen hebben liever minder tijd en meer te besteden. kinderen "dumpen"vind ik altijd zo'n onzin... ze worden gewoon liefdevol aan de zorg van iemand anders toevertrouwd hihi
Ik vind eerlijk gezegt dat je nu het zeflde doet als wathun doen,. Jij veroordeeld de moeders die minder werken en budgetteren als zijnde slechte moeders want Jij hoeft je niet aan het eind van de maand zorgen te maken.. Ik vind dat echt een kl*te opmerking. En voor de rest is het ieder zn eigen keus
Je doet zelf precies hetzelfde he *andere mama's afkatten* want ja die zorgen niet voor hun toekomst , niet voor de toekomst van hun kinderen, en hebben altijd te weinig geld blijkbaar dus kunnen hun rekening niet tot amper betalen... Ik zou me zorgen maken als mijn kind net zo gelukkig is op de opvang als thuis, ik ben van mening dat het thuis toch altijd gelukkiger hoort te zijn hoor, maar goed dat is een persoonlijke mening en mag gelukkig iedereen zelf weten, ik zie mijn kind graag iets meer dan 2-3 uur op een dag dan maar wat inleveren (wat wij niet echt hoeven, ja we zouden op een vrijstaande boerderij kunnen wonen als we allebei werken, maar ga niet werken voor een huis te kunnen betalen) Je verwijt zelf in je stukje net zo goed de thuisblijfmoeders
tja, ik weet niet op wat voor reacties je hoopt, maar ik vind het veel en veel te veel. Je geen zorgen hoeven maken aan het einde van de maand hoeft niet meteen te betekenen dat je full time moet blijven werken. Voor sommige mensen (onder de armoede grens geldt dit wel) maar mij gevoel zegt dat jullie daar niet bij horen. Je uitgavenpatroon drastisch aanpakken wil ook al helpen. Wij wonen in een mooi rijtjeshuis en als ik gewerkt had was het 2 onder 1 kap of vrijstaand geweest, maar ik geef daar geen drol om. Ik wil graag van mn kindjes zoveel mogelijk genieten. Met 2 of 3 dagen werken lukt dat ook super, heb ik ook gedaan. Maar 4 of 5 hele dagen vind ik veel te veel.
Ach ja iedereen moet doen wat ie zelf wil toch. Als je gelukkig bent met je eigen keuzes dan is het allemaal prima toch.
Ik vind ook dat het ieder zijn eigen keuze is. Mijn dochters gaan ook 1 dag naar de kinderopvang en ik zie dat echt niet als dumpen. Toen mijn dochter van 2 laatst 6 weken niet hoefde omdat ik zwangerschapsverlof had, was ze gewoon verdrietig. En het is volgens mij tegenwoordig niet zo dat een moeder moet werken alleen maar voor de luxe.. Je kunt niet eens meer een huis kopen van 1 (modaal) salaris (en dan heb ik het niet over een tophypotheek).
Als het voor jou werkt, prima toch... Mijn keuze zou het absoluut niet zijn!!! Heb even een klein stukje gequote om op door te gaan: Ik denk idd aan het moment nu, omdat ik vind dat ik NU de basis leg voor de toekomst van mijn kind. Dat betekent voor mij dat ik de opvoeding (zeker het eerste jaar) volledig voor mijn rekening wil nemen en die niet aan iemand anders overlaat, hoe goed die 'ander' dit ook voor een deel over kan nemen, want ik heb wel degelijk vertrouwen in het kdv of een gastouder... Dit heeft inderdaad consequenties op financieel en sociaal gebied, maar daar hebben wij voor gekozen en ik kan daar prima mee leven... Jij vindt dat je erop afgerekend wordt dat je fulltime werkt, maar eigenlijk doe je nu precies hetzelfde, jij vindt fulltime mama's kortzichtig... De pot verwijt de ketel in dit geval...
Als jij je daar goed bij voelt is het toch prima... Ik doe het liever andersom.. Zuinig aan doen met de centen maar wel mn kind helemaal zelf opvoeden.... ieder zijn ding..
Nee ik veroordeel niet! Ik heb echt respect voor hen! Maar ik zie hier genoeg topicschrijvers die liever een job zouden willen om niet te budgeteren. En ik zou naar andere hun mening dan mijn "veilige" job moeten opbergen. Ergens klopt het plaatje dan niet... Daar wil ik op uit.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik enorm veel respect en bewondering heb voor jou als moeder! Trek je niet te veel aan van het negatieve commentaar...vaak weten diegenen niet beter, zijn jaloers of staan gewoon heel anders in het leven dan jij. Gelukkige ouders = gelukkige kinderen en "quality over quantity" is mijn motto. Je kan wel de hele dag thuis zijn bij je kinderen, maar als je ze dan de halve dag achter de tv o.i.d. "dumpt", wat ik best veel zie, dan heeft het kind er nog niks aan. Dan kan je veel beter overdag werken, jezelf ontwikkelen, een goed inkomen genereren en 's avonds/weekends/vrije dagen voldaan en zorgeloos tijd aan je kindjes besteden. En echt van ze genieten! Mijn ouders werkten vroeger ook beiden voltijds, wo opgeleid en ambiteus en ik heb dat nooit vervelend gevonden. Als ik ze nodig had waren ze er....altijd! En ik was en ben enorm trots op wat ze bereikt hebben en aan mij hebben mee-en doorgegeven. Mede hierdoor kan ik met mijn gezin ook weer een mooi en (financieel)zorgeloos bestaan leiden. YOU GO GIRL!