Even een vraagje, er zijn nu op dit moment 74 actieve gebruikers die dit onderwerp bekijken, vraag me af of er nog mama's zijn die toe durven te geven dat ze meer als 4 dagen in de week werken? Wat is er mis mee dat topic starter 5 dagen werkt, heb allerlei niet onderbouwde meningen gelezen, en daar gaat het steeds meer heen, maar waar zijn de onderbouwde ervaringen en realistische kanten eventueel wetenschappelijke onderbouwd? Meestal wordt mijn mening toch genegeerd, dusse bij deze. Maar ik werk ook nachtdiensten slaap soms maar 4 uur op een dag en dat soms 7 dagen achter mekaar, maar ben er wel voor mn meiden en toekomstige kleine, is dit ook slecht? in hoogtij dagen zit ik aan 80 uren werk en zie mn meiden amper, nu ik zwanger ben kan dit voorlopig niet, en heb ook aangegeven tot het 1ste jaar alleen nog 5 dagen in de week te werken, in ploegen dienst. Ik doe alles alleen, ook al ga ik eind van het jaar trouwen, al die tijd heb ik het zo gedaan, en omdat ik nu ga trouwen gaat hier ook niets aan veranderen, waarom niet? Ik wil niet zonder werk zitten en niet afhankelijk zijn, van niemand niet, niet van een man of wat dan ook, en mn meiden... die komen echt niets tekort, moet ik dan minder gaan werken? dan kan ik de twee paardjes wegdoen die mn oudste en nu ook de jongste helemaal weg van zijn, zelf rijd ik ook overigens op een gegeven paard van mn familie maar moet wel alles zelf regelen hiervoor (en dan is het geen paardje dat je zo even koopt) Ik heb 5 pitbulls te onderhouden, die vers vlees nodig hebben, die ik zelf tussendoor ook nog even bewerk (het vlees dan he), ik train ze en doe dit ook nu al tesamen met mn meiden, alles wat ik doe betrek ik ze vanaf jongs af aan bij. Ik weet waarvoor ik werk, en ik weet dat dit te veel is, maar ik spaar ook voor mn meiden voor later, maar zie je mn boodschappen doen... dan vraag je je af waarvoor ik dan werk, want alles gaat ondanks alles net als ieder ander gewoon op budget, zodat mn meiden NU en LAtER krijgen en hebben wat ze nodig hebben. ik hoef geen lening later aan te gaan voor studie voor geen van beide, over 3 jaar kan ik minder gaan werken, tot die tijd werk ik zoveel als t kan. Dit heb ik heel goed met mn oudste besproken, en die begrijpt tot zekere hoogte dit ook, en de kleine, vind het juist fijn als ik er ben de tijd ook geheel voor de meiden en alles eromheen is. Maakt mij dit dus een slechte moeder? volgens de meeste wel, maar de meeste die lopen ook mee met de meningen van anderen hier omdat die anderen hier heel populair zijn, sommige is dit door hun cultuur dat ze thuis blijven en de man alles regelt, en dat is ook hun goed recht net als het goed recht is om als thuis blijf moeder thuis te blijven Ieder heeft zijn of haar leven, en lijdt deze zoals die het leeft, ik leef nu en niet over 10 jaar, over 10 jaar wil ik mijn oudste graag bezoeken als ze aan t studeren is! en trots zijn op wat zij kan bereiken zonder zich kapot te hoeven werken, want dat is 1 ding wat wel zo is, zij richt zich op de studie en de rest zorg ik wel voor, en dat wil ik ook voor mn kleinste en aankomende kleine. Ja misschien doe ik het ook wel als compensatie voor wat ik niet gehad heb, maar mn meiden ten alle tijden gun. en wat een ander hier van vindt.. intresseert mij eigenlijk niet. Zou ts ook moeten doen, alles langs je heen laten gaan en de boel de boel laten, commentaar blijf je heerlijk houden, mensen hebben toch hier hun mening over, en je doet het toch nooit goed genoeg, of mensen zijn jaloers dat jij wel een baan hebt en zij thuis zitten, het zal altijd wel zo blijven dat er overal commentaar op komt. Ik zie nu veel meiden die vroeg getrouwd zijn, scheiden... en zijn thuis moeder geweest of nog steeds, zitten nu in de bijstand omdat ze nooit meer zijn gaan werken, maar manlief of ex krijgt de schuld want die had hun zo'n mooi leventje gegeven, waar ze helemaal op gefocused waren, en niet verwacht dat manlief scheiding of erger een ander opgeduikeld heeft. En die zitten had ik maar.... Je moet het toch zelf doen zelf regelen en zelf eruit zien te komen, maar daar hoor je niemand over, want het is zo knap wat ze doen... sommige hebben opleidingen waar ze niks meer mee gedaan hebben en omdat ze niet bijgeschoold zijn ook niks meer mee kunnen. Maar daar hoor je niemand over (over verspilde opleidingen en geld die daar mee gemoeid gingen...), want het is allemaal zo knap hoe ze het volhouden.. En ja sommige kunnen er ook niet uit, die hebben goede reden, ziekte bijvoorbeeld, die kunnen niet werken, maaar MOETEN werken, ook al zoiets. daar hoor je ook niets over. dus mijn vraag is had ik al die jaren in de bijstand moeten gaan zitten, of mn eigen boontjes doppen zoals ik al jaren doe, en trots op ben dat ik niet in de bijstand zit, maar mn eigen leven lijd zonder uitleg en alles te geven aan anderen.... Mijn mening is dat ieder recht heeft op thuis blijf moeder te zijn in welk opzicht dan ook! of gewoon te werken! moet ieder voor zich weten, zolang het maar is waar JIJ en je kids zich lekker bij voelt, en anders is het tijd om dat roer om te gooien zoals jij het wilt! En wat zal ik heerlijk commentaar hier op krijgen
liefts zou ik 20 tot 24u werken maar dat is niet mogelijk, 32u misschien, hopelijk wel als ik 32u zou werken dan ga ik 3 dagen voor opvang moeten zorgen, mijn ouders willen hem 2 dagen in de week hebben dus dan komt er nog 1 dag kdv bij ik wil wel minder werken maar dat gaat niet, we hebben echt geen luxeleven, ik niet tegen die verwijten,niet iedereen verdiend 1400 of 1600 euro per persoon ik wil heel graag een kind en dat komt er nu, eindelijk en ik wil alles met hem meemaken, echt alles maar dat gaat niet, we moeten ook eten, drinken, een huis afbetalen, belasting betalen zodat mevrouw dutroux haar luxeleventje krijgt in da klooster (sorry kben lastig vandaag omda medammeke morge vrijkomt)we willen geen schulden krijgen dus we moeten beiden wel gaan werken moet je dan maar niet aan kinderen beginnen als je met beiden moet werken? nou sorry hoor maar die is grof, zeker naar de mensen toe die met beiden 40u of zelfs meer moeten werken om het gezin te onderhouden,sommige mensen moeten zoveel werken, kunnen niet anders dat is geen reden om te zeggen "moet je maar niet aan kinderen beginnen" ik geef het toe, ik ben een beetje jaloers op mensen die niet tot parttime hoeven te werken maar zolang mn niet profiteerd van de overheid heb ik er geen problemen mee, ik hoop dat ik ook minder kan gaan werken in de toekomst, maar nu nog niet en ik zal er echt zoveel mogelijk aan doen om mn kindje alle liefde te geven die het nodig heeft, nog meer zelfs ik zei gisteren al "ik wil niet bevallen want nu heb ik het babytje 24u per dag bij me, zodra ik bevallen moet ik het al loslaten (het is wel bij me in de buurt maar plakt niet meer in me) ik kan moeilijk mee gaan slape int babybedje haha hoe gaat het dan zijn als ik het echt moet loslaten en moet "dumpen" omdat we moeten werken? het lijkt me vreselijk ik hoop echt op 32u dan is hij 4 volledige dagen thuis, 2 dagen overdag bij oma en opa en 1 dag opvang
helemaal mee eens...zeg dan ook eerlijk dat jij zoveel wil werken en niet dat je het doet om rond te komen of de toekomst van je gezin te verzekeren.
Goh, mijn moeder werkte én was er altijd voor ons ons. Ze bakte koekjes voor ons, luisterde naar ons wanneer dat nodig was, maar werkte wel! Het is allemaal niet zo zwart wit. Lekker belangrijk of iemand 40 uur werk, of helemaal geen. Hou toch op elkaar te veroordelen.
Owwwww heerlijk topic Ik vind dat wij het t beste hebben geregeld. En dan meen ik echt! Want: als ik dat niet zou vinden zouden we het anders moeten doen he Ik moet er niet aan denken om fulltime/heelveel te werken. Brrrr. Als ik me bedenk wat ik allemaal van de kinderen zou moeten missen krijg al buikpijn als ik eraan denk. Ik werk nog maar heel weinig, er is een oma ochtend, een papa-avond, soms een papazaterdagochtend, heeeeeeelveeeeeeeel mamatijd en heerlijke metznallenweekenden. En ik geniet er volop van. Ik heb een leuke opleiding, werk genoeg te vinden en ik heb gekozen voor werk waar de tijden het beste aansluiten bij onze gezinsvisie. Aan het eind van de maand komt het salaris weer op tijd, niet te laat. We hebben ons hele leven zo ingericht dat het kan en gelukkig is materiele rampspoed ons bespaard gebleven tot nog toe. We huren, hebben bewust niet gekocht, rijden een oud barrel, leven niet boven ons salaris en hebben genoeg te wensen, maar dat is voor als t schip met goud langs komt. Ik vraag me af he, zouden de mensen die zoveel werken ook nog zoveel werken als ze 10.000.000 zouden winnen? De alleenstaande moeder zou waarschijnlijk meteen stoppen met werken? De carriere tijger zal even moeten denken? Ik zou het wel weten... Droomdroom
Ik merk vooral in deze recessie dat er weinig te kiezen valt qua werk. Wil je een goede baan op niveau, dan word je vrijwel verplicht om fulltime te werken. Onzin natuurlijk, maar zo zit de maatschappij in elkaar. Ik wou dat we in een wereld leefden waar 4 dagen per week de norm was. Ik ben afgestudeerd jurist en kon dus mooi geen baan vinden. En zeker niet eentje voor minder dan 5 dagen/week! Ik heb nu een traineeship gevonden (in de IT), maar wel 40 uur/week. Wij willen echter niet onze kinderen 5 dagen/week naar de opvang brengen, dus mijn man gaat nu concessies doen, hij gaat terug naar 4 dagen en ik ga na de traineeship van 2 jaar ook terug naar 4. Je hoeft niet samen 10 dagen te werken om rond te kunnen komen. Je kunt van 8 dagen samen ook prima rondkomen en dan ben je nog steeds geen budget gezin Je moet alleen wel hard kunnen onderhandelen bij een werkgever
Overigens, als je met 1 kind allebei fulltime moet werken om rond te kunnen komen lijkt me dat er toch ergens iets mis gaat.
waarom praat iedereen over veroordelen? ts vraagt een mening en die is hier en daar nogal ongezouten..... Ts schrijft dit met een doel en ik hoop voor haar dat ze haar doel behaald heeft {dit klinkt een beetje negatief maar zo bedoel ik het niet} ieder zijn ding, ieder zijn mening en als je erom vraagt kun je het krijgen! Vaak is het ook wel een beetje jaloezie hoor, over en weer. Jaloezie herken ik in mezlef ook wel hoor als ik van kennissen hoor dat die man 3dznd netto verdiend en een auto van de zaak reed! Dán hoefde ik écht niet meer te werken....
Want? Wie weet zijn ze wel beide hun baan kwijt geraakt en hebben een baan aan moeten nemen die ver beneden hun vorige salaris lag? Dan zul je dus wel moeten! Niet iedereen kiest er bewust voor hoor om samen fulltime te werken met 1 kind. Soms loopt het gewoon anders als dat je zelf wilt/gepland had.
Goh, ja waarom krijg je het gevoel dat je moet verdedigen ts? Als jij hier tevreden mee bent en je kinderen ook dan is er toch niets mis mee?
maar 2 keer fulltime is dan toch ook nog 2 keer minimaal het minimun inkomen lijkt mij.. Dan moet je wel een prijzig huis gekocht hebben op 2 inkomens oid, of andere vaste lasten hebben die redelijk hoog zijn.
@talia ik wist het meteen, ging naar de winkel kocht me een dikke bmw x5 en genoot nog meer van mijn kids! En manlief mocht geen 5 dgn meer werken hoor {die zou niet helemaal willen stoppen!} ow en natuurlijk in de herfstvakantie meteen op vakantie..... drooommmmm
Wat kan jou het schelen wat anderen vinden? Als het voor jullie werkt is het toch goed? Lekker loslaten wat anderen vinden. Of je nu werkt voor het geld, de toekomst, omdat het niet anders kan, of zelfontplooiing, allemaal prima als het voor jullie prima is
@taliaa: in welke sector werk jij dat er voldoende werk te vinden is? Ik kon namelijk echt niks vinden
Hier ben ik het wel mee eens. Ik ben er van overtuigd dat veel vrouwen hier niet over nadenken (want; overkomt hun toch niet....) Maar toch kom ik regelmatig dit soort trieste verhalen tegen... Ik heb nu geen keuze maar als ik een relatie zou hebben zou ik er nog steeds voor zorgen dat ik voor mezelf kan zorgen en mijn wereld niet zou instorten als mijn man me verlaat. Dat ik zelf pensioen opbouw etc.....
Volgens mij is de hoogte van je inkomsten toch echt afhankelijk van je leeftijd, je functie etc. Dus ben het niet helemaal met je eens. Ja hoor, bij mij zitten er wel eens weken tussen dat ik 5 dagen moet werken.
Wij hebben gewoon een iniminie apartementje hoor en echt niet duur ( 156.500. voor betaald ) We hebben dit op het salaris van mijn man gekocht toen hij nog bij zijn vorige werkgever werkt. We verdiende toen samen boven modaal. En konden het makkelijk redden zelfs met 1 of 2 en misschien wel 3 kindjes. Hadden beide een vast contract dus geen zorgen dachten we. Ik werd er uit geknikkerd ivm reorganisatie. Ik was zwanger en kwam nergens aan de bak.. Na mijn verlof gaan solliciteren. De parttime banen in mijn huidige sector waren zo opgevuld ik stuurde en brief en kreeg vaak al snel een berichtje terug functie is inmiddels vervuld. Zelfde geld voor fulltime overigens. Dus ik ben heel wat anders gaan doen nu maar dat houdt wel in dat ik bijna 4 euro netto per uur minder verdien. Mijn man idem de zaak werd verkocht en huidig personeel werd niet mee genomen alleen de vakantie krachten. Man kon in zijn sector wel werk vinden ( tuinbouw ) Maar ook voor ruim 5 euro minder per uur. We zijn er dus samen 9 euro netto op achter uit gegaan reken maar uit wat dat is op een 40 urige werk week en dan in de maand. Maar goed we hebben werk ik ben dankbaar dat ik een baan heb die in ieder geval iets oplevert en een baan heb waar ik ooit doorgroei mogelijkheden heb. Maar het is echt in leveren en al helemaal omdat ik niet eens fulltime kan werken. Ik werk 4 dagen 24 uur. Dus reken maar uit wat wij hebben moeten inleveren dat is bijna de hypotheek.