Ach, dat heb ik hier ook al 3 miljoen keer gezegd. Maar nee hoor, papa heeft dan kwality time in het weekend.... right Dan 'kan' het ineens wel. Als mama fulltime zou werken, dan is dat heel erg vreemd. Maar nee, papa kan niet anders in zijn branche. Oh jawel hoor, maar dan moet er ook met minder genoegen worden genomen. Of mama zal dan bij moeten springen. Maar dan kan het ineens niet. Zo hypocriet. Mijn man staat er op dat hij zo veel mogelijk bij de kinderen is. Als dat betekend dat mama ook wat uurtjes werkt, dan is dat niet anders. Een compromis sluiten, en er samen uit komen heet zoiets. Hier werkt mijn man 32 uur, 1 dag ouderschapsverlof tot 2015. Dan zit de jongste al lang en breed op school. Ik werkte 17 uur, maar zit nu in de ziektewet. Ik weet ook niet of ik wel weer ga werken ná mijn ziektewet. Ik denk van niet, ja vrijwilligerswerk hier bij het bejaardencentrum en de PSZ om toch even wat anders te doen dan. Gelukkig kunnen we goed rondkomen op het salaris van mijn man, zonder extra zuinig te moeten doen.
Even mijn eigen post toe lichten. Vanmiddag zat ik even op me mobiel geen tijd om te reageren. Dochter zat op me schoot. Mijn dochter gaat vier dagen naar het kdv en dan werk ik niet eens. Ik heb een medische indicatie van wegen mijn eigen problemen. Mijn oudste is nooit naar het kdv gegaan. Pas van af twee naar de peuterspeelzaal. Nu heb ik een hoop moeten overwinnen om haar vier dagen te laten gaan. Dat was in haar belang en in mijn belang( werken aan mijn herstel) Het kdv vind ik eerlijk gezegt aardig positief. Ze krijgt nu meer dan ik haar ooit had kunnen bieden. Maar diep van binnen knaagt er een gevoel van. Ik vind het te veel die vier dagen. Het gaat gelukkig steeds beter met mij en ik haal haar ook steeds eerder op of hou haar een dagje extra thuis. Omdat ik als ik niet ziek was geweest haar nooit zo lang op een kdv had gelaten. Omdat ik persoonlijk vind dat ik als moeder meer in het leven van mijn kind moet zijn. Vandaar ik vier dagen persoonlijk ook te veel vind. Dat jij als moeder de keuze hebt gemaakt om vijf dagen te gaan werken en nu dit topic hebt geopend. Daar bij vraag ik me af wat je er werkelijk echt van vind dat je dochter vijf dagen bij een g.a ouder is. Diep van binnen willen denk alle moeders meer tijd met hun kinderen door brengen hoe geëmancipeerd we ook zijn, ergens is het ons natuur om meer tijd voor ze te hebben en te maken. En voelen we ons schuldig over de keuze.s die we maken en is dat terecht nee natuurlijk niet. Sommige keuze.s die maak je. En wat een ander er uit eindelijk ook van vind je moet het voor je zelf te rijmen maken. Je moet er 100 pc achter staan welke dat ook is en wat een ander daar van vind is vooral heel erg onbelangrijk. Sorry ben een beetje lang van stof tja mijn handicap.
Mijn man is inderdaad erg weinig met de kinderen, maar dat is tijdelijk. Wij zien ons en de kinderen hier namelijk niet oud worden en daar is geld voor nodig.
Mijn man is in 4 dgn zo'n 55/60 uur aan t werk. Maar als hij er is, is hij er wel. Huishouden hoeft hij niets te doen maar aandacht aan de kids vind ik heel belangrijk Hij wilt bijv graag sporten, maar doet dit wel in z'n 'eigen' tijd dus om dutjes heen of savonds. Alleen maar werken werken werken en geen aandacht voor kids omdat ie moe is, tja dan ga ik liever zelf werken
ik denk eigenlijk wat ik eerder al zei, dat de onaardige reacties ook komen door de manier waarop ts zich in haar eerste post verwoord. Want ze wordt moe van alle kritiek, maar doet zelf precies hetzelde.
Ok, deze lees ik hier heel vaak en ik wil er wel even iets anders over zeggen. Mijn moeder was altijd thuis en ik had het als kind prima gevonden als ze had gewerkt. Ik heb het idee dat mijn moeder helemaal niet altijd gelukkig was met de situatie en dat merk je als kind. Nu is dat natuurlijk wel een uitzondering en ik wil hiermee niet per se zeggen dat moeders moeten werken om gelukkig te zijn, juist helemaal niet. Ik ben ervan overtuigd dat als je je er zelf prettig bij voelt, bij welke regeling/thuissistuatie dan ook, dat het dan ook goed voor je kind is. Of dat nou fulltime thuis is of fullitime werken of iets ertussenin. ik vind vooral de thuisblijfmoeders in dit topic erg hard over de werkende moeders. En dan over mezelf: ik werk nu 32 uur en mijn man ook. Dochterlief ging 2 dagen naar de opvang en 1 dag naar oma. Sinds 3 maanden kan oma niet meer oppassen ivm ziekte. Nu gaat ze 3 dagen naar kdv. Op zich gaat dat prima, maar ik zit zelf niet helemaal lekker in mijn vel door de ziekte van mijn moeder (niet meer te genezen), het verlies van mijn vader 5 jaar geleden en het feit dat een tweede kindje maar niet wil lukken. is ff too much nu en ik merk dat ik gas moet terugnemen en meer thuis bij mijn dochter wil zijn. Dus ik ga nu terug naar 3 dagen werken, dochterlief zal dan 2 dagen naar kdv gaan. De redenen niet helemaal relevant voor dit topic, maar ik wil hiermee dus zeggen dat ik van mening ben dat het goed voor mijn dochter is zolang mijn man en ik onszelf prettig bij de situatie voelen. Mits mijn dochter zelf natuurlijk zou aangeven dat ze het niet leuk prettig vindt op kdv (of wij dat zouden aanvoelen/merken aan haar). Dan wordt het voor mij en ik denk voor iedere werkende moeder een ander verhaal. En TS snap ik op bepaalde punten goed. Ik vind het zelf ook prettig dat wij niet elke cent hoeven om te draaien en dat komt met name doordat ik zelf nog 32 uur werk op dit moment (ik verdien een stuk meer dan mijn man). We kunnen lekker op vakantie als we dat willen en ik heb geen zorgen over geld voor de toekomst voor ons en mijn dochter. Liefde en gezondheid zijn nog veel belangrijker, maar ik vind geld ook prettig en draag er zelf ook graag aan bij dat de economie een beetje draaiende blijft. Financieel gezien zou het handiger zijn als mijn man minder zou gaan werken, maar zoals gezegd is het voor mijzelf gewoon even net teveel. Dus passen we onze uitgaven daar dan ook op aan als ik 3 dagen ga werken.
Ja en waarom reageert ze zo aanvallend in haar eigen opening,s post.? Omdat iemand die aanvalt diep van binnen ergens mee worstelt. Welke reden er ook zijn dat moet ze zelf zien uit te zoeken toch? .
Je vraagt om meningen t.o.v. jouw situatie. Ik zie niet helemaal in wat je met deze meningen zou willen (zou je je situatie veranderen als iedereen tegen je blijkt te zijn? Zou je jezelf anders gaan bekijken als blijkt dat 'iedereen tegen je is'?) Mijn mening: Ik werk op een kdv waar 90 procent van de kinderen fulltime van 9.00 tot 18.00 gebracht worden en ik kan mijn hand in het vuur steken dat de kinderen het goed hebben bij ons. Zolang de kinderen zich gezond voelen is het heerlijk voor ze om onder de kindjes te zijn. Schrijnend vind ik de enkele situatie dat ouders hun zieke kind gewoon een zetpil geven en weer fluitend naar het werk gaan. Zolang je dit niet doet en je kind het fijn heeft bij de gastouder...zie ik geen probleem. En je bent toch in je vrije tijd betrokken bij je kind? Zolang deze situatie voor alle partijen prima voelt, why not? Ik vind het sterk van je! Zelf moet ik er niet aan denken,maar dat ben ik...en jij bent jij Je eerste post vind ik hier en daar wel een beetje bijtend tegenover de thuisblijfmoeder of parttime werkende moeder, maar dat zel je frustratie zijn...
maar dan heb je mijn man die werkt 60 uur in de week (kan niet anders chauffeur hij kan moeilijk zeggen tegen zijn baas daar staat de vracht wagen in ga nu naar huis en de mensen zien maar hoe ze tanken) maar hij is van de 9 dagen is hij er 6 overdag thuis dus hij is er 3 weg overdag maar dan is hij tegen half 5 ook thuis dus hij kan nog spelen met de kids samen eten de kids in bad doen en op bed leggen. dus hij is meer thuis als de gemiddelde man. moet mijn man dan ook minder gaan werken?
Ik vind persoonlijk dat je geen kids hebt voor alleen in het weekend. Want daar komt het feitelijk natuurlijk op neer.
Omdat er een algemeen maatschappelijke afkeur is tegen de situatie van beiden fulltime werken en kinderen fulltime naar de opvang Dus voel je je automatisch geneigd jezelf te verdedigen. Mijn dreumes van 21 maanden heeft overdag nog een speentje. Eigenlijk vind ik het zelf wel prima, maar ik voel sterke druk vanuit de omgeving en de maatschappij om haar van de speen af te krijgen, liever gisteren dan vandaag, omdat het schijnbaar niet oké is: een peuter met een speen. Ik ben me altijd aan het verdedigen en verantwoorden, en ik vraag me echt af waarom. Ander voorbeeld: we waren bij de kapper met dreumeslief omdat haar haartjes erg lang worden en pluizig. Het is dun en krult een beetje, maar niet echt een mooie bos krullen. Ik wilde er gewoon een goed stuk af, zodat het dan mooi vol kan groeien. Zegt de kapster "Ik zal er maar een klein stukje afhalen hè? Want ze moet wel een meisje blijven!" ... Gevolg: er is maar een klein stukje af... Wat ik wil zeggen: de sociale druk is groot. En zorgt ook voor interne worstelingen. Zeker als jij denkt dat je het goed doet, maar iedereen vindt van niet. Dan ga je zo aan jezelf twijfelen! Ik denk dat TS gewoon een bevestiging nodig had dat zij niet alleen is in haar gevoel. Dat er meer mensen denken zoals zij.
ja dat denk ik ook, maar als je hier medestanders wil hebben...zou ik het toch even anders aanpakken. Maar mijn gevoel zegt dat ts helemaal niet blij is met haar situatie, maar tis idd een gevoel misschien gebaseerd op niks.
Ik denk dat het bij de meeste er om gaat dat het belachelijk is dat je beide werkt terwijl dat helemaal niet nodig is, als het financieel haalbaar is om minder te werken of te stoppen met werken dan begrijp ik niet dat je dat doet.. Als je als gezin geen keus hebt en je vanwege de financien gewoon beide moet werken dan vind ik het een andere zaak en dus ook niet te vergelijken. Zo lang je niet MOET werken vind ik ook niet dat je het moet doen, je heb geen kinderen gekregen om ze vervolgens te dumpen op het kdv toch ??
Juist...ik denk dat TS er gewoon mee in haar maag zit.. De opmerkingen doen haar iets omdat ze het eigenlijk zelf ook niet als prettig ervaart? ( misschien kun je het toelichten TS waarom je zo fel reageert?)
precies zoals ik op pagina 5 al zei als je je echt happy zou voelen in je situatie zou het je denk ik niet uitmaken wat een ander ervan vind.......
Ja kijk, dit soort termen dus als 'belachelijk' en 'dumpen'. Dat bedoelde ik net met mijn post. Ieder lekker haar eigen ding doen, maar veroordelingen en waarde oordelen mogen best wel wat minder.
Of de mijne. Die werkt in de visserij en is 5 hele dagen van huis. Op vrijdagavond/nacht komt hij thuis en op zondagnacht/maandagochtend gaat hij weer weg. Hij kan moeilijk elke avond naar huis komen als hij midden op de Noordzee zit. Wel is hij elke zaterdag alleen met de kinderen, omdat ik dan werk (tijdelijk, normaal om de week op zaterdag vrij).