Even off topic. Hoe doen jullie dat met de kot als jouw man thuis is? Vriendin zit in dezelfde situatie maar krijgt geen kot nu haar man afgekeurd thuis is terwijl hij niet voor de kids kan zorgen. Dacht misschien heb je tips.
Jeetje, dat zijn wel veel pagina's, ga ik maar niet allemaal lezen! Maar tja, beide ouders 5 dagen werken vind ik - zeker voor hele jonge kinderen - geen ideale situatie. Want dan zien ze hun ouders dus minder dan hun gastouders...? 5 dagen in de week zie je je ouders alleen 's ochtends aan het ontbijt en 's avonds bij t avondeten zo'n beetje.. Maar ja, als jullie vinden dat het financieel nodig is, daar kan ik niet over oordelen. Bij ons is het niet nodig dat ik werk en deels vanwege gezondheidsredenen doe ik dat ook niet. Alleen soms wat klusjes voor vriends bedrijf. Dus ik zit sowieso in een 'luxe' positie wat betreft 'moeten werken' voor de financiele kant. Maar daarbij had ik ook nooit gekozen voor een baan/sector waarin het alleen mogelijk is om fulltime te werken. Het was altijd mijn bedoeling om hooguit 3 dagen te gaan werken. Deels omdat ik werk bijzaak vind in het leven en deels omdat ik het fijner vind voor het/de kind(eren). Overigens heb ik wel (oa universitair) gestudeerd+diploma. Mijn moeder is gaan studeren en werken toen wij wat ouder waren. Ik vind niet dat er nooit meer iets mogelijk is, als je (tijdelijk) stopt met werken. Dat het lastiger is om dan weer snel een goede baan te vinden, sja.. dat ligt er aan. Ik heb het zelf niet 'nodig' om te werken, naast mijn dochter. En ik heb ook moeten leren leven met andere beperkingen (vanwege mijn gezondheid). Ik geloof dus niet zo in 'anders word ik gek' of dat heb ik 'nodig'. Je kunt je leven ook anders inrichten en daarnaar leven. Niet altijd makkelijk en ook niet ideaal. Het is gewoon (deels) een persoonlijke keuze. Wat is haalbaar en wat vind jij belangrijk(er).. Zolang je er zelf achter staat, dan zullen je kinderen de situatie vaak ook wel gewoon nemen voor hoe hij is.
Het is een persoonlijke keuze. En overal zijn voor- en nadelen voor te vinden. Ik kan het niet, ik wil mijn kinderen zoveel mogelijk zelf bij me hebben en zie veel verschil met kinderen die wel naar het KDV/ opa en oma gaan. Maar ieder zijn ding. Waarschijnlijk ben ik wel een leukere moeder als ik een paar dagen per week kan werken, maar toch blijf ik bij ze, elke dag dezelfde normen en waarden en wordt hun gedrag consequent gecorrigeerd. Wel ben ik makkelijk in het "dumpen" voor een weekendje weg of meerdere dagen. Mijn man werkt inderdaad erg veel, en maakt niet veel van de kinderen mee doordeweeks. Het huishouden etc. hoeft hij zich niets van aan trekken, hij werkt al hard genoeg. Voor ons werkt dit, voor velen anderen wat anders. Leven en laten leven.
Nee, verkeerd. 'Denk ik' stond er, het was geen conclusie. En in mijn ogen ben je écht verkeerd bezig als je een ander het grootste gedeelte van de tijd voor de zorg van je eigen kind op laat draaien. Ik zal het wel niet mogen zeggen, maar ik vraag me echt af waarom je, als je er zélf voor kiest om meer tijd aan je werk te besteden dan aan je kind(eren), je uberhaupt een kindje wilt. Wat anderen hier ook al zeggen; Je houdt toch zo onvoorstelbaar veel van zo'n kindje dat het je wel vreselijk moet lijken dat een oppas of leidster de eerste woordjes hoort, de eerste stapjes ziet en degene is waar jouw kind zich aan gaat hechten? Dat je eigen kind als eerst de naam van een leidster zegt, in plaats van 'mama'? Als mensen dit echt goedkeuren vraag ik me af waar de grens ligt. Is zo'n babyinternaat, zoals ze in Belgie hebben, dan ook okay? Je kind 5 dagen en nachten wegbrengen, en weer ophalen voor het weekend? Een vriendin van mijn moeder is gastouder geweest van een jongetje, vanaf dat hij een maand of 6 was tot hij een jaar of 4 was. Ook hij was 5 dagen per week bij haar, en hij noemde haar 'mama', en z'n echte moeder bij haar voornaam. Dat is toch verschrikkelijk? Dat kindje had écht een betere band met z'n gastouder dan met z'n eigen ouders. Nogmaals, als iemand geen keuze heeft, dan hoor je mij niet en vind ik het alleen maar knap dat iemand zoiets trekt, maar als je vrijwillig je kind zo vaak en zo lang bij een ander brengt omdat je zelf zo ontzettend graag wilt werken.. Nee.
Ik heb alleen de beginpost gelezen. Maar aangezien je een heel boekwerk besteed aa jouw ideale situatie, lijkt het alsof het je toch dwars zit. Je kan zeggen wat je wilt, maar een kind 5 dagen naar de gastouder is gewoon heel erg veel. Ik vind mijn carriere ook belangrijk, maar niet over de rug van mijn kinderen en dat gebeurd naar mijn mening wel als ze 5 dagen naar de opvang gaan. Ik ken ze ook hoor, de kindjes die het bij de gastouder leuker en gezelliger vinden dan bij pappa en mamma, gewoon omdat ze ze te weinig zien. Mijn hart breekt dan echt. En ik heb liever wat minder te besteden dan mijn kindjes fulltime naar de creche te brengen. Iedereen denkt hier natuurlijk anders over en als jij er gelukkig mee bent moet je het gewoon zo laten.
Ik wil toch nog even reageren op dit stukje Ik vind dat sommige dames echt kortzichtig blijven door enkel aan het moment "NU" te denken... ik werk nu al voltijds... want ik denk al aan de toekomst van mijn kind! Wat wil je hem dan meegeven in de toekomst als je vijf dagen werkt? Dat vraag ik me serieus af.
Ik werd vroeger de hele week bij mijn oma gebracht en ik weet nog dat ik me bij haar meer thuisvoelde dan bij mijn eigen moeder. Ik zag haar als mijn mama en mijn moeder als de vrouw bij wie ik s'avonds at en sliep. Heb daar echt veel moeite mee gehad mijn leven lang. Ik vond het feit dat ik meer voor oma voelde dan voor mama heel erg en ik dacht dat mijn moeder ook net zo weinig voelde voor mij. En dan nog te bedenken dat mijn oma echt zielsveel van mij hield terwijl een gastouder waarschijnlijk niets voelt voor een vreemd kind. Sorry ben op dit punt echt fel en kan hierbij niet zeggen " ieder zijn of haar eigen keuze" of " leven en laten leven"
Ik begrijp dit helemaal hoor..... maar ook thuisblijvende moeders kunnen hun kind dit gevoel meegeven. Mijn moeder werkte thuis. Maar dat ze er nou zo voor ons was.... de buitenwereld.... wat men van haar dacht etc. was veel belangrijker en daar stak ze heel veel energie in.....Ik voelde me ook vaak alleen, maar had geen oma en geen dagopvang die me opving.... Ik doe mijn kinderen ook niet 5 dagen naar de opvang hoor, maar ook bij thuisblijvende moeders gebeuren deze dingen.....dus het gaat misschien niet zozeer om of je thuis blijft of niet, maar wat doe je met je moederzijn.....Ik denk niet dat alle kinderen zich zo gevoelt hebben zoals jij dat hebt gedaan..... hoe komt dat dan.... hebben die ouders en de opvang het anders gedaan? Is het kind anders???
Ik zou zelf nooit kiezen voor 5 volle dagen per week opvang. Daarnaast vind ik dat je geen kinderen neemt om ze bij de opvang te 'dumpen'. Ik zou liever met wat minder geld leven en geen of minder opvang dan een dik salaris en je kinderen alleen sochtends bij het ochtendontbijt zien en als ze naar bed gaan. Ook vind ik dat de man geen hoofdverdiener hoeft te zijn. Als de vrouw òf man, dus 1 van de 2 een goede baan heeft waarvan je (goed) kunt leven, dan kunnen de kinderen terugvallen op de ouder die thuisblijft. In een ander geval lijkt het me ook prima als er 1 fulltime werkt en de ander parttime, waardoor de kinderen alleen parttime naar de opvang gaan. Dit vind ik meer dan genoeg. Ik heb het dan wel over situaties met mensen die het voor het kiezen hebben en die in principe niet beiden fulltime hoeven te werken. Als het echt niet anders kan en je het anders financieel niet redt dan is het weer een ander verhaal.
Mee eens. Zo denk ik erover:"Het kind is hier niet om je gezelschap te houden, maar het kind is hier om gezelschap van de ouders te krijgen" Fulltime gaan werken om zo de toekomst van je kind/gezin te verzekeren vind ik stom. De verzekering en de toekomst zijn dan gebasseerd op geld/materie (zakelijk) en niet op liefde. Het lijkt mij ook dat wanneer ik en mijn partner dat gaan doen (fulltime werken). Wij dan ook eenzaam zullen eindigen in een verpleeg/bejaardentehuis omdat onze kinderen dan met dezelfde reden ons daar "dumpen": fulltime werken.
Ik snap al die ophef van TS niet. Als jij blij bent met hoe jullie je werk/priveleven indelen, is dat verder hardstikke prima, maar waarom loop je hier dan zo te gallen en open je de zoveelste discussie over thuisblijf/carrieremoeders? Omdat er dames zijn die er een andere mening op nahouden? dat mag gewoon! gelukkig wel zeg! Iedere ouder doet in zijn/haar ogen het beste voor hun kind en hun leefsituatie, een ander mag daar anders over denken, maar heeft er verder niks over te beslissen. waar komt die sterke behoefte vandaan om jezelf zo te verdedigen? want dat is toch nergens voor nodig als je gewoon heel gelukkig bent met hoe het er bij jullie aan toe gaat?
Ik snap er helemaal niets van. Als je allebei fulltime werkt en goede zorg voor je kinderen hebt, mooi toch? Is in de meeste delen van de wereld de normale gang van zaken hoor. En het gaat goed met die kinderen, en als ze later groot zijn gaan ze het ook zo doen.
Hypotheek is ook geld weggooien. Over 30 jaar betaal je tig keer meer aan de bank dan wat je huis gekost heeft. Als je in een huis met hypotheek woont huur je in feite van de bank. Je kunt beter paar jaar echt zuinig zijn, gewoon kleine kamer of flatje, flink sparen (dan krijg je rente i.p.v. dat je betaalt) en dan zoveel mogelijk meteen betalen.
Als je als ouders allebei (bijna) fulltime werkt, dan wordt opruimen en huishouden natuurlijk ook een gezamenlijke taak. Dan ben je als moeder niet meer de huishoudster!
Ja en dan zit je met een huis vol spullen die je niet nodig hebt...over verspilling en juist niet zuinig zijn gesproken...
Tja, over dumpen gesproken...ik vind dat een ouder die 60-70 uur in de week werkt zijn/haar partner thuis gedumpt heeft, met kinderen. Ik vind dat er in wezen geen verschil is voor een kind of het 2 ouders heeft die allebei werken, of 1 ouder die in zijn/haar eentje de uren van bijna twee banen doet, terwijl de andere ouder alleen thuis is.
Is er dan misschien veel veranderd in vijf jaar? Heel veel moeders van grote, niet Nederlandse gezinnen van de school waar ik in Rotterdam-Zuid werkte hadden werk, vooral in de late avond of vroege ochtend, kantoren schoonmaken etc.
Ik ken heel veel mensen wiens moeder gewoon fulltime werkte. Ik ken er geen een die zich 'gedumpt' voelt, sterker nog, ze werken zelf ook gewoon fulltime.