Ik heb zelf geen ervaring met vruchtbaarheidsbehandelingen. Ik kan me wel indenken dat dit op zich al een enorme tol van je eist. Dat de hormoonbehandeling ook gevolgen heeft voor he gedrag, heb ik ook al vaker gehoord en gelezen. En ik geloof het onmiddelijk. Ik zie het dus ook zeker niet als smoesje, zoals blijkbaar sommige voorgangers. Misschien denkt jouw vriendin ook wel dat het voor een deel een smoes is? Ook als ze wel begrijpt dat die behandelingen een effect hebben, kan me wel voorstellen dat voor jouw vriendin een kwetsende opmerking, gewoon een kwetsende opmerking is. Jij kan hem niet zo bedoeld hebben en hem gemaakt hebben terwijl je niet jezelf was. Dat neemt niet weg dat het haar pijn heeft gedaan. Ik weet ook niet precies hoe het verder met die hormonen werkt. Je kunt dan blijkbaar dingen zeggen die je normaal niet zou zeggen, omdat je 'rem' dan beter werkt. Maar is het dan niet zo dat de dingen die je zegt, op zich wel 'gemeend' zijn? Dus dat het dingen zijn die je wel denkt, maar normaal gesproken uit fatsoen niet zou zeggen? Ik weet niet of dat zo is hoor. Maar misschien denkt zij er wel zo over. En denkt ze wel dat ze nu heeft gehoord hoe jij echt over bepaalde dingen denkt. Hoe dan ook, ik zou even afwachten. Je hebt al uitgebreid meerdere keren je excuus aangeboden. Nu is denk ik tijd de beste heelmeester. Dat geeft haar de kans om één en ander te verwerken / op een rijtje te zetten. En als ik het goed begrijp, begin jij straks aan een ander deel van de behandelng waarbij je meer jezelf bent. Dan ben je vast beter in staat het gesprek met haar aan te gaan. (En loop je niet meer het risico dat je er per ongeluk weer iets uitlapt dat verkeerd valt.) Spreek gewoon nu alvast af, dat jullie over twee weken weer contact hebben. En ga dan inderdaad iets leuks doen samen. Niet uit schuldgevoel ofzo, maar gewoon om jullie vriendschap te 'vieren'.
Zij weet niet wat die hormonen met je doen.. maar ik vind niet dat zij daar rekening mee moet houden. Het lijkt net alsof zij moet accepteren dat jij door dat jij nu erg emotioneel bent. En tenslotte ze wist waar jjij mee bezig was. Sorry zou komt het op mij over.. het neemt niet weg dat dit een klote situatie is. En ik hoop dat het weer goed komt.
Meid wat vervelend voor je! Net nu je, je eerste ICSI krijgt.. Misschien kun je haar nog een bos bloemen sturen met een klein kaartje met een gedichtje over vriendschap! Zo laat je nogmaals zien hoeveel het je spijt en je de vriendschap waard is. Daarna voor de volle 100% op de ICSI storten hoor! En als de vriendschap echt goed is komt het goed meid! Maak je niet te druk!
Sluit ik me helemaal bij aan, ik herkende mezelf helemaal niet toen ik aan de Lucrin zat! (heb zelfs mijn baan tijdelijk op moeten zeggen omdat het niet meer ging)
Hormonen of niet, TS voelt zich schuldig en vriendin zich gekwetst. Ik zou haar misschien nu een bos bloemen sturen met een kaartje dat het je spijt en dat je graag weer wil bijpraten en het uitpraten als je hormonen weer een beetje meewerken. Hopelijk kan je de volgende keer je verkeerd geplaatste zin nog inslikken. Heel veel succes de komende tijd.
Koop een grote bos bloemen, zet jezelf even (een kwartiertje) op zij, biedt je allergrootste liefste oprechtste excuses aan en geef haar een dikke knuffel! Zeker weten dat ze je vergeeft! Het kost heus niet veel energie zeker niet als je bedenkt wat je er voor terug gaat krijgen! Een goed gesprek, begrip een dikke knuffel terug en een behouden vriendschap! Een investering in een vriendschap die je de komende tijd hard nodig hebt! Excuses maken is echt niet zo moeilijk Verder wil ik je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd. Lijkt me heel heftig waar je doorheen gaat.
Weet niet... Zou je willen dat zij zou wachten met haar excuus als jij je gekwetst zou voelen? Ik denk dat je haar het gevoel moet geven dat ze (ondanks alles waar je door heen gaat) nog steeds belangrijk voor je is! Dan zal ze dat ook andersom voor jou doen! Goed voorbeeld doet goed volgen...
*Deels Off-Topic* Wat me gewoon zo opvalt (in meerdere topic over welke 'ruzie' dan ook) dat het altijd een soort 'wedstrijd' word in wie degene moet zijn die de eerste stap moet zetten... Zij heeft dit gedaan en dus.... bla bla bla... MAAR ga gewoon bij je zelf te rade; wil je goed contact houden met die persoon: zet je ego opzij, wees vergevingsgezind en maak het goed! Kost veel minder enegie dan al dat getob en je houdt en nog eens iets goeds aan over (een goed gevoel over jezelf > lekker EN de ruzie is uit de lucht). Zeker weten dat goed voorbeeld goed doet volgen. Als jij zegt dat je spijt hebt van iets krijg je zeer waarschijnlijk ook de gemeende excuses terug waarop je ook kan gaan zitten wachten totdat de ander uiteindelijk dit berichtje leest
Vind ik ook. Ik zou echt niet te lang wachten. Je vriendin zit nu ook gekwetst thuis, zij zit er waarschijnlijk ook heel erg mee. Hoe langer je wacht, hoe groter de kans dat het verder uit de hand loopt. Zwak van je vriendin of niet, jullie vriendschap is je toch dierbaar? Zet dan zelf die eerste stap... Ik ben het dan ook geheel eens met Johannal.
och meid wat kunnen die hormonen toch een ellende veroorzaken. Ik weet er alles van. Ik heb wel eens een wildvreemde op straat af staan branden omdat die iets verkeerds deed in mijn ogen. Enneh tijdens een reorganisatie ben ik ook niet altijd tactisch uit de hoek gekomen. En dan is dit nog maar het begin, ik hoop dat je zwanger wordt, maar dan zijn die hormonen nog erger. Ik heb zelf het gevoel gehad dat ik mezelf 2,5 jaar kwijt geweest ben. Eerst het hormoontraject en toen de zwangerschap en daarna het ontzwangeren. Dus maak je borst maar nat. Maar eest zwanger worden. Ik zal voor je duimen.
Dit is echt de meest lieve en begripvolle reactie die ik ooit van iemand heb gelezen die zelf niets met vruchtbaarheidsbehandelingen te maken heeft. Super, Tupp! @TS; Sterkte, het komt vast goed!