Ik vind je niet ondankbaar. De kleertjes worden ondanks dat je meerdere malen heb aangegeven dat het niet nodig is, dat het teveel is en dat je ze niet leuk vind, door je strot geduwd. En nu met voorgaande frustratie´s over je schoonmoeder en wat nu gebeurd is moet je hier echt een eind aan maken. Je kan het aardig proberen, maar vraag me af of dat gaat werken. Je word nu toch al gezien als "ondankbaar" en "kwaaie piet", Dus maak er korte metten mee. Maak duidelijk hoe je je voelt en dat dit echt moet stoppen. Ook je partner moet je nu serieus gaan nemen en je niet "de zeikerd" gaan vinden. Jammer dat ze misschien boos gaat worden. Jij zit al heel lang met een rotgevoel.
ja ik vind ook dat je partner -wederom (heb wel eens eerder topics van je gelezen- een zwakke positie inneemt. tis zo belangrijk in een relatie om 1 front te vormen!
Wow, wat een idiote situatie! Ik kan me er geen voorstelling van maken dat mijn schoonmoeder stiekem op mijn zolder in mijn dozen loopt te snuffelen. Zou daar helemaal naar van worden en niet weten wat ik moest doen. Maar ik heb geen leuke lieve schoonmoeder die vaak komt en wat leuks meeneemt voor haar kleinkind. Ze had niet in je spullen mogen gaan snuffelen, maar ik snap ook dat ze gekwetst is dat ze al haar kleertjes met de kaartjes er nog aan terug vindt in een doos. Ik zou maar niet vertellen dat je ze verkoopt. Dat vind ik dus echt niet kunnen. Je zou ze kunnen weggeven aan de kringloopwinkel, de kerk, zak van max, kledingcontainer. Maar het beste is open kaart te spelen met je schoonmoeder; je vertelt haar dat ze niet in je spullen moet snuffelen en je vertelt haar dat ze maar geen kleertjes meer moet geven (al vind ik dat best kwetsend, want ze bedoelt dit uiteraard goed) ook al is dat heel moeilijk. Ik vind trouwens dat je 1 lijn moet trekken met je man, haar zoon en dat hij daar ook wel wat van kan zeggen. Ik zou ook niet blij zijn als mijn man zijn moeder haar gang liet gaan op onze zolder.
Ja, vind ik ook! Mn man is helaas wat makkelijk en ook al zo'n open prater ( NOT!) dus zegt alleen; tis niet mijn probleem, snap niet dat je je zo druk maakt om een vestje, blablabla. je moet zelf bellen etc. hij stelde dan wel voor om zelf het vestje te halen vanavond, maar ergens vind ik dat ze nu zo over mn grens is gegaan dat ik vind dat ik het zelf nu moet uitpraten met haar, anders verandert er niks. Ik ben toch al het zwarte schaap, want zij mag mij ook niet, dat is duidelijk. Ben alleen wel bang dat ze tegen mij waarschijnlijk ja en amen zegt en ondertussen denkt: t zal mij een worst wezen...
Mijn mening niemand maar dan niemand anders dan mijn man of ik maken in ONS huis schoon! visite blijft gewoon benenden en gaat NEVVER door ons huis heen struinen....ook GEEN moeders/zussen enz enz Niemand Dan het punt van die kleertjes 1KEERTJE duidelijk aangeven dat haar smaak niet de jouwe is en dan laat ze het wel en als het niet jouw smaak is stop je alles in een tasje en geef je na een periode terug aan haar kijk mam hier je spulklen die we niet meer dragen
Weet je man wel hoe vervelend je het echt vindt? Of vindt hij de huidige situatie wel best zo? Ik zou hem dat toch even heel haarfijn gaan uitleggen. Hij zal een keer met haar moeten gaan praten. Mischien niet nu direct, maar als de situatie weer wat rustiger is. Mijn vriend was precies eender toen mijn schoonmoeder ongevraagd met haar sleutel ons huis binnen kwam. Mijn vriend beweerde wel dat hij dat ook vervelend vond, maar ondertussen vond hij het nog veel vervelender om zijn moeder te confronteren met haar gedrag. Uiteindelijk heeft hij de sleutel terug gevraagd, ik die er maar op bleef terug komen was uiteindelijk nog veel vervelender dan een keertje zijn moeder aanspreken . Mooiste van alles is dat ik nu ook niet de zwarte piet krijg. Het is iets tussen moeder en zoon en daar is het ook mooi gebleven.
over kadootjes doorverkopen.... jawel hoor maar heb ik vorige keer ook gedaan een speelgoed doorverkocht en iets nieuws teruggekocht en tegen mijn vader verteld die vond dat juist erg grappig
het lijkt me niet aardig dat jij kadoo's die je van haar wel aanneemt om die vervolgens te verkopen. zeg duidelijk nee tegen haar als ze met zo een kadoo komt waarvan je denkt dat je niet gaat gebruiken. verteel eerlijk wat je daarmee doet. misschien wordt het n hard gesprek maar is wel eerlijker. je kunt toch zeggen als zo een vest kadoo wil geven dat jij het alleen maar aan wil nemen omdat niet wilt dat ze denkt dat je niks van haar waardeert, en dat die vest gewoon naar iemand anders zal gaan omdat jij je het toch niet wil gebruiken. bied haar aan om samen met haar te gaan winkelen wanneer ze n kadoo wil geven.
Dat het niet jou smaak is 1 maar ik kan je SM geen ongelijk geven dat ze de kleren terug neemt. Ik zou zelf die dingen geeneens verkopen, vind dat wel heel bijzonder dat je dat doet. Dat ze het uit jou huis pakt daar is wat van te zeggen...ik zou het voor het bewaren van de goede vrede de kleertjes dan gewoon een keertje hebben laten dragen op bezoek bij oma, of een thuisblijf dagje etc. maar om ze nieuw te laten om vervolgens door te verkopen vind ik bijzonder apart. Ik zou nu je in dit stadium beland bent...al helemaal geen verhaal bij haar gaan halen, maar alle kleertjes die van haar afkomen, in een bak bij haar neerleggen en eerlijk zeggen dat ik het geen leuke kleding vond en daarom in een doos gedaan heb...maar gezien je eerdere post en deze post weer denk ik dat je daar niet "vrouw" genoeg voor bent.
Oei, wat een moeilijke smoeder! Ik vond dat ze in je vorige topic al te ver ging, maar nu maakt ze het wel heel bont. Jij hebt volgens mij alles al geprobeerd om het netjes te houden: zoveel mogelijk van de kleertjes toch een keer laten dragen, daarna alles ver weg opbergen (waar geen normaal mens het in zijn hoofd haalt om te gaan kijken). Verkopen zou ik niet doen, ik zou het weggeven. Maar goed, dat zijn details (die je schoonmoeder niet eens kent). Je hebt al meerdere keren aangegeven dat je teveel krijgt van haar en dat het je smaak niet is. Wat kan je nog meer doen dan? Je man moet natuurlijk op 1 lijn staan met jou, zonder hem kan je nu weinig meer beginnen ben ik bang. Omdat het in zijn tijd gebeurt. Best kans dat je man lijkt op zijn moeder, en dat je eerst hem flink moet toespreken. Hij beseft waarschijnlijk niet wat het allemaal met jou doet. Trek er wat tranen uit, zeg dat het zo echt niet kan doorgaan. Daarna samen met je schoonmoeder gaan praten, moeilijk, maar het moet echt een keer gebeuren. En als dat niet goed werkt, kan je altijd nog allerlei trucjes uithalen Haal alle kleren van zolder en prop ze allemaal in je dochter's kast. Dan ziet ze misschien dat het er echt veel en veel te veel zijn. Ik noemde het in je vorige topic ook: laat je huishoudster komen als je schoonmoeder er ook is. Dan laat je zien dat je huis echt wel schoongemaakt wordt, en heb je een extra paar ogen
Vinden jullie het een verschil of je kleding en speeltjes gratis weggeeft aan een KDV of kringloop of dat je het verkoopt en van het geld weer nieuwe spulletjes kan kopen?? Ik heb met dat laatste dus geen moeite maar ik probeer te begrijpen waarom anderen dat wel hebben?
Heb je haar ook verteld dat alles op zolder lag en je het ging verkopen op mp? Denk het niet. Ik vind gewoon dat je duidelijker had moeten zijn, desnoods in de tas terugdoen en haar teruggeven of bij haar thuis afleveren. Je pakt het nu aan, slaat het op en begint een handeltje in haar gegeven cadeaus.
Ik zou alles wat je van haar hebt gekregen en niet meer past verzamelen en teruggeven, dan hoeft ze ook niet beledigd te zijn en is er echt geen enkel excuus meer voor het geneus in jullie spullen, en de rest van de kleding doe je in een kist met een slot erop en kan je dan lekker doorverkopen of weggeven. Klaar. Of je speelt open kaart, kan heel verfrissend zijn. Misschien pakt het wel minder dramatisch uit dan je denkt. Jouw huis, jouw regels. Je moet ergens een grens stellen, anders gaat het nog 20 jaar zo door.
Nee hoor, ik vind dat je dat helemaal zelf moet weten, maar gezien de moeizame relatie met je schoonmoeder zou ik kleding die van haar komt lekker retourneren naar de afzender.
Ik vind dat verschillend. Net zoals ik het verschillend vind of je iets doorverkoopt waar je zelf plezier aan beleefd heb, of iets wat je nooit gebuikt hebt. Je krijgt iets van de gever en de gever wil jou (of in dit geval de kleinkinderen) daar een plezier mee doen. Het komt gewoon heel koud over als je er vervolgens geld mee gaat verdienen, berekenend bijna, zonder de moeite genomen te hebben van het cadeau te genieten. Als je babyspeelgoed/kleding doorverkoopt, waar de kinderen uitgegroeid zijn, vind ik dat heel anders. Je hebt de spullen gebruikt, je hebt ermee gedaan wat de intentie van de gever was. Daarna wordt het sentiment, dat is aan iedereen zelf wat je met dat soort spullen doet. Je kunt niet alles bewaren.