Pf moet er niet aan denken dat mijn meisje de hele dag bij iemand anders is, die andere de eerste woordjes stapjes en zo als eerste laten zien, Mijn meisje is nu 14 maanden en ze is in deze 14 maanden 4 uurtjes van mij verwijderd geweest en ik vond het super erg. Dus ja jij DUMPT je kindje
Wat zul jij dan nog meebrengen aan de opvoeding wanneer je kind naar de basisschool zal gaan? Of hebben ze die vanaf een jaar of 4 niet meer nodig van 8:30 tot een uurtje of 15:30? Erg kort door de bocht dit zeg.
Weet je, jij maakt de keuzes voor jóuw kindje. De enige die de situatie goed in kan schatten en op basis daarvan een afgewogen beslissing kan nemen, ben jij. Ik zou bewust niet thuis willen zijn. Ik ben niet goed in het huisvrouwen, wordt eenzaam thuis en ik heb jaren gestudeerd om daarna een mooie baan te krijgen waar ik heel van mezelf in kwijt kan. Ik ben er goed in en wordt er meestal vrolijk van. Dat wil niet zeggen dat er geen nadelen aan het werken zijn, ik ben soms ook jaloers op mijn overbuuf, die bewust thuis is. Haar kindjes zien er altijd piekfijn uit, haar huis is net een woonmagazine, de was is altijd gedaan, de voordeur gesopt en ze sleept wat af met bakfiets vol kinderen. Je ziet duidelijk dat ze er heel veel plezier aan heeft, dat die situatie voor haar werkt. Ik kan dat wel na doen, maar het werkt voor mij niet. En weet je wat het gekke is.... voor mijn dochter ook niet. Die zit zo niet in elkaar. Zij speelt zich helemaal te pletter op het kdv, maakt vriendinnetjes, is dol op de leidsters en de zandbak. Zij gaat echt met plezier naar het kdv (of iedere andere plek met heel veel input). Het is míjn dochter, ze lijkt op mij en haar papa, wat voor ons werkt, werkt voor haar gelukkig ook. Anders zou ik andere keuzes maken, het beeld van een egoistische mama die haar "eigen belang" voor laat gaan is namelijk niet waar. Hoe graag de media dat er ook van wil maken. Ik ga me niet voor mijn keuzes verdedigen tegenover een stel vrouwen voor wie het anders werkt. Ik zou het niet op hun manier kunnen doen, zij niet op mijn manier. Ik vermoed dat we van elkaar de situatie niet kunnen inschatten en er dus eigenlijk vooral niet teveel van moeten vinden. Dus meis, kop op! Leg de kritiek naast je neer. Je krijgt nog genoeg kritiek, er is namelijk niks leukers dan de keuzes van andere ouders afbranden zodat je jezelf beter voelt. Helaas, dat is het ouders-spelletje op het speelplein (en vaak genoeg ook op dit forum). Ik trek dan maar de conclusie dat die ouders ook erg onzeker zijn over hun eigen keuzes, anders zouden ze andere ouders niet aanvallen op hún keuzes. Trek je er niet teveel van aan. Je doet het op de enige manier die kan.... jouw manier. Een ander weet gewoon te weinig van jouw situatie af en dan verval je in dogmatische discussies over "moeder natuur" en "emancipatie", "financiele verantwoordelijkheid", "veilige basis", etc., etc. Gaat niet over jou, niet over jouw kind, niet over jouw gezin..... blijf je focussen op de mensen om wie het gaat en hoe het voor hen het beste geregeld is.
Vind het wel iets te ver gaan he. Weet wel dat het topic dumpen heet maar om het zo neer te zetten. Dat is ook een stap te ver. T.s ik blijf van mening, Dat ze diep van binnen niet gelukkig is met haar situatie. Las een paar topic.s terug van haar en ze willen een tweede en daar zit het knelpunt. Groter huis gekocht ect. Man het wel oke vind een tweede maar het moet wel vooral zo blijven als het is. Niet nog drukker. Ach ja.
Als jullie het goed vinden, dan is dat toch goed? Mijn ding is het niet, 5 dagen ons dochtertje naar opvang brengen. Snap niet wat je je druk maakt, zo zijn er ook veel mensen die commentaar hebben op thuisblijfmoeders.... Hoeveel vooroordelen daar niet over zijn, kan me er niet druk om maken hoor! Oh en hier helemaaaal geen geldzorgen gelukkig.
Ja Umm, het huishouden was blijkbaar een punt. Maar we zijn sinds eind mei in ons huisje getrokken met iets meer reisafstand dan dat we vroeger gewoon waren en alles heeft inspeeltijd nodig. Nu zeker dat we zondag huishoudhulp hebben gevonden, zal het zeker geen probleem meer zijn. Mijn man heeft koude voeten, hij wil wel maar weet niet wat hem tegenhoudt. Wij zijn alles behalve perfect family, wij zijn net zoals iedereen "een" family. Wij voltijdswerkend, de andere als thuisblijver, de andere parttime. Enkel is hier het aantal voltijdswerkenden zo gering, dat men hier niet door de andere 75% geaccepteerd wordt, want dan krijg je direkt verwijten naar je hoofd. Blijkbaar wordt mijn openingspost ook gezien als met modder gooien, ookal zie ik niet wat ik daar met modder gooi. Ik heb toch niet algemeen gezegd dat thuisblijfmama´s sowieso altijd maar de eindjes aan elkaar moeten knopen? Ik heb de situatie genoemd die het dichtste bij mij lag. Mama´s die willen werken, maar op elke sollicitatie afgewezen worden. Maar juist zij maken daarvan: thuisblijfmama´s die elke sollicitatie afwijzen... Dat heb ik toch niet geschreven? Bijna iedereen leest de post verkeerd! En dan zitten er (sorry dat ik het moet zeggen) idioten tussen die geen respect kunnen opbrengen voor iemands keuze: voltijdswerken met 5 dagen dagouder of helemaal niet werken en op voorhand weten niet rond te komen. Een andere job zoeken met 4 dagen werken, zou voor mij een punt zijn! Maar hier heerst zoveel crisis dat je je nieuwe job, sneller kwijt bent als je ze hebt. En daarom wil ik mijn huidige vaste en veilige job niet verlaten. Maar goed, dan ben ik weer een slechte moeder die enkel aan carrière denkt...
zilvervosje, ja dat is wel waar...ik zou het ook nooooit zo kunnen doen, en niet willen.. en mn zoontje vind het ook super leuk ergens spelen, maar hij houdt ook van rust...dus niet 5 volle dgn in een druk kdv, dat zou ehct niets voor hem zijn...ik vind straks rustig aan psz meer dan genoeg om op te bouwen en ik ken ook werkende mamas die zeggen, zo jij vidn het ehct geweldig heh met de kinderen thuis en van alles doen, is niks voor mij Zijn vaak ook mamas die niet het "type" zijn dat lang samen met duplo kunnen spelen of eindeloos knutselen...en die gaan liever wandelen...
Ik denk dat het heel lastig is om gelukkig te zijn met je keuzes als je vanuit allerlei hoeken kritiek krijgt op de manier waarop je het doet. Dumpen ook.... jeetje. Ze noemt het woord zelf, maar ik snap wel waarom, dat is precies de kritiek die je krijgt als je als vrouw blijft werken. Dat verhaal over een tweede kan ik me goed voorstellen. Dat is toch een hele keuze? Kan je net zoveel van het tweede kindje houden? Is er wel genoeg ernergie voor beide kindjes? Doe je ze tekort als je een tweede "neemt"? Dat zijn volgens mij heel volwassen vragen, die niet perse iets te maken hebben met of zij werkt of niet. Volgens mij vraagt iedere ouder zich af of een tweede kindje "haalbaar" is.
Starry... leer lezen: 1) Mijn kind gaat naar een gastouder. 2) Ik breng heel veel bij aan de opvoeding die ik wil dat mijn kind krijgt. Daarvoor selecteer ik mijn dagouder en dat kan ik in een KDV niet. 3) Wat moet mijn man van schade inhalen? 4) Wie zegt dat ik een luxe leven leid? Jij reageert net zoals mijn 14 jarig puber nichtje!!!
Druk jij die peuk nou maar eens uit als je zwanger bent. TS, als jij je berust in de keuze die je hebt gemaakt, dan doet al het andere er toch niet toe? Als het voor JULLIE werkt, lekker belangrijk wat de rest er van vindt toch?
Om heel eerlijk te zijn: ik doe mijn dochter ook bewust die ene dag niet bij mijn ouders. Ze zijn niet consequent genoeg en daar zou ze wel eens dingen leren die ik überhaupt niet wil. Onze dagouder heeft dezelfde manier van reageren, denkwijze zoals mijn man en ik. Onze dagouder zijn eigenlijk 2 dagouders die hele dagen samenwerken. De ene vangt de andere op in dagen van ziekte.
O o o wat kunnen we allemaal hard oordelen over een ander. Weet je, het interesseert mij helemaal niet wat een ander vindt. Er is altijd wel een 'ander' die iets vindt. Zo doe je het nooit goed in de ogen van de 'wereld'. Mijn man en ik doen wat Wij het beste vinden voor ons kind. En zo alle ouders neem ik aan. Zelf zou ik nooit voor fulltime werken kiezen, ik zou me dan schuldig voelen tegenover mijn dochter en ik wil ook tijd met haar doorbrengen daar geniet ik van. Ik werk 18 uur en mijn dochter is dan bij haar oma's en tante. Ik vind dit zo een prima regeling en ik geniet ook van mijn werk. Helemaal thuisblijven zou kunnen maar we moeten dan echt op de kleintjes gaan letten en ik vind het ook lekker om op vakantie te gaan, kleding te shoppen, uit eten te gaan enz. Daar ben ik heel eerlijk in. Ik heb respect voor de fulltime thuismama's die lekker de hele week thuis zijn bij de kids of ze nou de eindjes aan elkaar moeten knopen of niet. Mijn moeder was er altijd en mijn vader verdiende het alleen voor een gezin van 4 kinderen. Wij kregen heel veel aandacht en liefde maar niet alles in materiele zin. En ik ben nooit tekort gekomen, vond het heerlijk als mijn moeder er was als ik uit school kwam. Ik heb ook respect voor de mama''s die fulltime werken of dit nou eigen keus is of uit financiele overwegingen. Ik zou het nooit kunnen opbrengen maar ik vind het knap dat anderen dit wel kunnen. Leef en laat leven....iedereen heeft haar eigen mening en dat mag ook maar het mag best verpakt worden met respect voor elkaar.