Oké, en hoe heeft dit met het topic te maken? Komt dit doordat die vrouw haar kinderen vroeger naar de opvang bracht? Of wil je zeggen dat mensen te veel om hun carrière geven? Vind je dan dat mensen dan maar minder moeten werken, of per se een baan in de buurt moeten zoeken om maar bij hun ouders in de buurt te blijven? Dat is echt belachelijk!
Als ze allebei van '9-17' werken (weg van 8-18 meestal) is dat voor een kind toch heel anders dan als 1 ouder van 9-17 werkt en 's avonds als t in bed ligt nog veel doet. Dan is 1 ouder er nl altijd en de ander kán er ook gewoon zijn zoals een andere fulltimer. Ik vond t idd ook niet leuk toen vriend nog in loondienst werkte en zoveel uren draaide (jaren geleden). Maar das heel anders dan nu hij bijna altijd thuis werkt. Hij is er gewoon rond het eten, brengt haar vaak naar bed en kan evt even 'oppassen' als t nodig is tussendoor. Op zaterdag is vaak zijn papadag, kan ik wat voor mezelf doen. Zondag doen we vaak wat mijn zn allen. Tja, en daarnaast en tussendoor doet hij ook nog veel. Daarbij heeft hij mij niet zwanger getrapt, maar wilde ik het zelf Ik weet dat t in Scandinavie na t bevallingsverlof fulltime werken is. Ik zeg alleen dat ik dat lange bevallingsverlof goed vind voor jonge kinderen. Het is toch bewezen dat t voor baby's stressvol is op een kdv. Daarnaast vind ik het geen argument dat er ook genoeg voorbeelden zijn van ongelukkige kinderen bij thuisblijfmoeders/ouders. Rolpatronen en maatschappelijk gezwets. Kan me er niet druk om maken. Dan is het maar egoistisch naar de maatschappij, wat kan mij dat nou schelen! Gelukkig maar dat de meesten in de eerste plaats aan onszelf/gezin denken, iedereen is wel egoistisch op een bepaald vlak. Liever egoistisch naar de maatschappij, dan naar mijn kind! En we hoeven toch ook niet allemaal gelijk te zijn? De een werkt graag meer en op vervelende tijden. Bij het opzetten van een eigen bedrijf komen er nu eenmaal meestal veel meer uren kijken dan bij een baan in loondienst. Dan kun (wil/hoef) je niet zomaar uitbesteden aan anderen. En gelukkig hebben wij het ook goed geregeld, wanneer het salaris van mijn vriend wegvalt. Uiteindelijk zal ik dan ook moeten gaan werken, maar niet direct en/of fulltime.
Heb je wel een punt, maar ook voor de andere functies, die ver weg zijn, veel tijd kosten, etc, zijn mensen nodig. Ik vind het een beetje vreemd om de mensen de keuze te geven: Of een goedbetaalde baan en geen kinderen, of een 'mindere' baan en wel kinderen. Dat is toch ook zonde van superintelligente mensen? Vergeet niet dat het ook heel belangrijk is voor de (mentale en fysieke) gezondheid van een mens, dat ze het naar hun zin hebben op hun werk (OF thuis, want dat kun je ook als werk zien). Als iemand het niet naar zijn zin heeft met wat ie dagelijks doet, dan komen daar allerlei problemen van en dat is zeker niet goed voor de kinderen.
Nou mijn moeder is zelf naar Almere verhuisd ook niet echt om de hoek ze wilt naar Spanje ben ik dan maar verplicht om mee te gaan zodat als ze dood gaat ik in de buurt ben?? Dacht het ff niet. En als het andersom had geweest dat ik zou verhuizen dan zou mijn moeder daar volledig achter staan!
Is heel goed van/voor jullie dan, deze situatie. Maar wat nou als hetzelfde geld voor de vrouw? En toch wordt de vrouw vaker 'gedwongen' om dan maar thuis te blijven. Respect voor alle vrouwen, die ervoor kiezen om thuis te blijven en dit met plezier doen, maar vergeet niet, dat er ook vrouwen zijn, die daar dus NIET gelukkig van worden.
Wie zegt dat die vrouw voor het 'tweede salaris' werkt of dat dat salaris niet belangrijk is! Als je er zelf voor kiest dat er maar 1 kostwinner is in een gezin (wie dat dan ook is...) zul je ook zelf voor de gevolgen op moeten draaien als het dan dus mis gaat in een ontslagsituatie. Daar doen we geen boete voor... dat heet vooruitgang Onze moeders (de mijne in elk geval) hebben er hard voor gevochten dat het normaal is dat vrouwen ook werken, dat ze als gelijkwaardig worden gezien aan mannen, dat je kunt kiezen wat in jouw leven het beste is. Of dat nu thuis blijven is, allebei een halve baan of allebei een fulltime baan is. Ik was al in niet zo'n beste bui, maar als ik dit soort dingen lees dan komt de stoom uit mijn oren!! Overigens voor de vrouwen die nu dus kiezen voor volledig thuis blijven en evt later weer aan het werk willen: houden jullie er dan ook rekening mee dat je dan nu geen pensioen opbouwt etc? Dat je een gat in je cv krijgt? Dat de kennis die je hebt opgedaan in een studie oid eventueel veroudert? Het is niet alleen voor nu dat je die keuze maakt, maar het heeft later ook gevolgen.
9-17? Dát is lang geleden! Meestal staat er in de vacatures 'Geen 9-5 mentaliteit' Een werkdag is meestal 8,5 uur, want je moet de pauze niet meetellen.... Maar goed... In de meeste gevallen bij tweeverdieners, begint er ook eentje veel eerder. Bij ons was dit bijvoorbeeld: Manlief vertrok om 6 uur / 6.30 uur. Ik stond later op, ontbeet met mijn zoontje, bracht hem naar het KDV, waar ik meestal om een uur of 8 / 8.30 was. Mijn man haalde ons zoontje om 17.00 uur op en ging koken, ik kwam rond 18.00 uur aan en kon meteen aanschuiven. Helaas is dat nu anders, nu mijn man ergens anders woont. Nu moet ik maandag t/m donderdag zowel 's ochtends en 's avonds alleen doen. Betekent ook dat onze zoon langer op het KDV zit en voor mij meer stress, omdat er net zoveel moet gebeuren, maar dan in minder tijd en door mij alleen. Ben ook niet happy met de situatie. Maar goed, nu eerst verlof en in Januari kijken we verder. Helaas zit mijn man nog tot medio 2014 op deze plek... Goeie!
Zwanger laten schoppen, dat was weer een mooie hoor dirksmama.... Overigens heb ik mezelf zwanger laten ´´schoppen´´ omdat ik het zelf wou. En omdat ik het zelf wou was ik mij er van te voren ook van bewust dat bepaalde dingen die ik normaal deed niet meer in diezelfde mate of helemaal niet meer zou kunnen doen. En ik heb daar meer dan vrede mee. Als dit zou zijn dat ik onwijs graag fulltime zou blijven werken, is het jammervoor mij of mijn vriend moet parttime willen gaan werken. Maar ik blijf toch een ouderwetse doos (met mijn 24 jaar) en vind het dat de vrouw thuis ''hoort'' te zijn bij de kinderen en de man de hoofdkostwinner is. Maar dat is natuurlijk ieder voor zich neem ik aan. Werken moet ik helaas ook uiteindelijk weer aan, maar 3 dagen ipv. 5. En die 3 daagjes gaat mijn kleine man gezellig naar mijn moeder toe of komt mijn sm naar ons huis. Is mijn vriend eerder thuis dan ik, haalt hij hem op en vice versa. Dan eten we met zijn 3tjes en gaat hij in bad en naar bed. Maar als ik het niet had moeten doen, dan had ik het ook zeker niet gedaan.
Ik vind niet dat het perse de vrouw is die thuis moet zijn.... ik denk dat dat een persoonlijke keus van elk stel afzonderlijk is.... maar ik vind de ideeen van Agter erg ver gaan..... dat vind ik overdreven.....die tijd hebben we gehad denk ik, de tijd van de dolle mina's. Ik geloof best dat vrouwen er soms wat harder voor moeten vechten om een cariere te hebben. maar langzaam maar zeker zal dat wel gaan veranderen. Verder denk ik dat het heel goed is om ook in afhankelijkheid te kunnen leven.... geen mens kan het helemaal zelf..... je hebt gewoon anderen nodig..... en als het zo is dat je samen leeft van 1 loon dan is daar niks mis mee, ben je geen potentieel risico voor de maatschappij.....
Oorspronkelijk geplaatst door Triskele zo herkenbaar ik heb samen met mijn moeder ook altijd voor mij oma gezorgd en helaas niet zoveel voor mijn zieke moeder als ik zou willen (ging niet altijd naast de zorg van de kinderen dus deed mijn zus het meeste werk) ik weet wel wat ik belangrijk vind in het leven. Ik denk trouwens dat als wij NL-ers wat minder luxepaardjes zouden worden en ook gewoon wc's zouden gaan schrobben dat er opeens veel meer werk is want dat word nu heel veel gedaan door mensen uit het buitenland want die hebben door dat je hier een cent eraan kan verdienen, we hebben dat zelf veroorzaakt hoor. Ik zeg trouwens niet dat niemand wc's wil schrobben hoor (bij wijze van spreken )maar even in de algemeenheid want er zijn genoeg mensen die echt hard WILLEN werken maar ook meer dan genoeg die nog veel eisen hebben en zich teveel voelen voor dat type werk. Maar dit is al van jaren terug. De Italianen Turken Spanjaarden en Marokkaan zijn hier in de jaren 50 gekomen om de laagste klusjes op te knappen. Er was werk in overvloed. Sommig bleven sommige gingen weer terug naar huis. Dat waren dus de gastarbeiders. Schoonmaak werk word nog steeds in het al gemeen gedaan door laag opgeleiden. Of mensen met een beperking. ( hier in de stad van de sociale werkvoorziening worden ze daar voor opgeleid. En ben trots op die mensen. Schoonmaak werk lijkt zo simpel maar dat is het niet. Je hebt verantwoording om een toilet of gebouw spik en span te houden. Je kunt er zelfs in bij geschoold worden. Mijn moeder, Is gaan werken toen ik vier was. En zo is ze in de schoonmaak beland. Toen wij rond de 10 jaar waren is ze cursussen gaan volgen om hoger op te komen in de schoonmaakbranche. Zo heeft ze als nog haar carrière opgebouwd na dat ze er was voor haar kinderen. ( ze is zelfs leidinggevende geworden. En dat voor een vrouw die bijna geen onderwijs genoten had.) Mijn ouders werkte op een gegeven moment beide vol time en dat was niet altijd leuk. ( Ben echt van de generatie sleutel kinderen) in die tijd bestond er nog geen opvang zo als het kdv. Of ja het kwam net op. Stond nog in de kinderschoenen. Zelfs mijn oma.s beiden hebben na hun kinderen groter werden gewerkt. De werkende klassen. Zelfs toen was er al een discussie of je als vrouw carrière kon of mocht maken. Als je als jong meisje door kon of mocht leren. Maar je trouwde dan werd je zelfs ontslagen en moet je thuis gaan zitten bij je man en de kinderen die volgde. Het was heel normaal om met 14 jaar al te gaan werken. Ondenkbaar in deze tijd. Gisteren schreef ik iets over emancipatie. En dat dat tijd kost. Alle veranderingen in de wereld kosten tijd. En tot die tijd laten we elkaar niet in de haren vallen over hoe wij het als moeder zouden moeten doen. Laten we hopen. Zoals sommige al zeggen waar is de vader in dit beeld. Dat onze kinderen al weer meer geëmancipeerd zijn. En die toekomstige mannen het nog meer vanzelfsprekender gaan vinden om nog meer mee te gaan zorgen. Zo dat als de vrouw carrière wilt houden en maken ze er de kans voor kan krijgen. Want sommige die beweren dat de vrouw nu al deze kan maken tijdens haar huwelijk heeft het gewoon mis. Want de werkgevers zijn nog niet zo geëmancipeerd. Als sommige denken. Er begint een verschuiving te komen daar in maar dat kost dus ook weer tijd. Stel je bent vrachtwagen chauffeur en word vader. Ik kom me papa dag vragen? Dan zegt die werk gever ben je gek geworden of zo? Het komt hier op neer het is niet altijd zo klaar als een klontje. Het is niet zwart versus wit. Er zit ook nog een grijs gebied dat aan gepakt moet worden.
Nogmaals dat hoeft helemaal niet.daarbij zijn er banen waar je niet de gewone 40uur KAN werken daar moet je wel overuren in draaien anders kom je niet eens thuis en sta je onderweg. En veel werken hoeft niet te betekenen dat je mekaar niet veel ziet Over vooroordelen gesproken
Nee, ik had liever gezien dat die mensen gewoon eens om hun moeder hadden gegeven! Hun werk aan de kant hadden geschoven (maar oh nee is moeilijk moeilijk, deadlines, kan echt niet). Die vrouw zat helemaal vol kanker en was terminaal, het was potverdikke hun moeder! Kwam die zoon een tijdje terug met een laptop met skype, doe even normaal. En mijn grootste punt is dat mnaar mijn idee deze hele maatschappij straks zo gaat draaien. Werken, werken, werken en andere betalen om voor jouw geliefden te zorgen. Het leven is niet te koop, liefde ook niet. Eerlijk, gat in mn cv, pensioenopbouw, honderduizend euro op de bank hebben staan om de studie van mijn kinderen later te bekostigen.. I really dont care. Misschien lig ik morgen wel dood onder een bus, of krijgt mijn kind een ongenezelijke ziekte.. ben je dan blij met je fulltime job met zat geld voor over x aantal jaar? Kijk eens verder wat je nou echt belangrijk vind in je leven, je kunt het maar 1 keer leven. Durf risico's te nemen.
Nou mijn man werkt ook wel eens 50 tot 60 uur. Hij is wetenschapper (toepaste wiskunde). Ik geloof niet dat zomaar om het even een werkeloze zijn baan kan overnemen. Dat wil hij ook trouwens helemaal niet. Hij vindt het geweldig. Prof worden. Overigens ga ik er niet van uit dat er over 40 jaar nog een goed pensioen of een pensioenstelsel bestaat. Zonde van al die uren werk die je nu doet dan om een 'pensioen' op te bouwen.
Dirksmama, zal het mijn man tegen zijn baas laten zeggen: "nee ik wil niet meer dan 40u/pw werken, neem daar maar een ander voor aan Overigens loont zijn overwerk wel, want hij krijgt binnenkort een bonus van paar duizend euro en hij maakt dit najaar promotie. En oh ja, hij heeft ook nog 1 papadag per week
Vriendin van ons was bezig met promoveren toen ze terminale eierstok kanker kreeg. Zij had spijt van haar carierre drang en was het roerend met je eens.
heeft ook echt met cultuur en mentaliteit te maken ik zie ooke hct veel om me heen, dat er helemaal niet zo'n diepe hechting is met oudes met die mensen.. daar waar ik familie op 1 heb staan, hebben zij vrienden en sociaal leven staan.. allemaal om je EIGEN leven, vind ik heel jammer...ik zou dat ehct niet mee willen geven aan mn kinderen, wij gaan zelfs voor mn oma zorgen ( nu nog erg jong en gezond) maar ik word nog liever mantelzorger dan dat ik fulltime ga werken voor mezelf, of zodat mn kind luxe meubels kan kopen als het uit huis gaat...pff daar geef ik niet om....dan gaat ie maar werken ...mee betalen zullen wij altijd doen...maar dat vind ik zo'n onnozel iets.... elk kind MOET maar een scooter op 16 en op 18 EN rijbewijs EN auto, dan nog een dure studie en een uitzet....en dan nog een heleboel om zomaar op je spaarrekenign te zetten... ik heb wel uitzet gekregen, maar gewoon normaal een gedeelte, ik werkte al veel zelf en wilde zelf ook veel betalen, maar een rijebwijs of auto, kreeg ik echt niet zomaar...kon wel samen doen, maar ik was zo lui en laks...dat ik het tot de dag vandaag ng steeds niet heb, ben blij dat ze het ook niet zomaar voor mij hebben gedaan
Uhm ja. Je laat je zieke moeder toch niet wegkwijnen in haar eentje. Sorry maar dat mis je echt wat. Je carrière boven je moeder verkiezen, nee dat kan ik me absoluut niet voorstellen. Het is lief dat de buurvrouw af en toe boodschappen voor haar doet, maar kan me toch niet voorstellen hoe je zelf lekker kunt slapen als je weet dat je moeder ernstig ziek en alleen zit. Maar goed kan me ook niet voorstellen dat je je kind 5 dagen op een kinderdagverblijf of bij een gastouder dumpt. Gelukkig hoef ik het niet te begrijpen. Never nooit dat ik mijn kinderen door iemand anders laat opvoeden of dat ik mijn familieleden in de steek laat voor een zogenaamde carrière.