Bij ons is het ook eten wat de pot schaft, al hou ik er wel rekening mee. Als iemand echt iets niet lust hoeft hij/zij het ook niet te eten. Dus manlief eet geen vis, maak ik voor hem vlees, Fleur lust echt geen zuurkool, krijgt zij wat anders. Of als ik weet dat ze een bepaalde groente niet wil, schep ik iets meer aardappel op en iets minder groente. Andere dagen is het gewoon eten of niet. En ze hoeft het niet te lusten, maar ze moet dingen wel proeven, ik accepteer niet van "ik lust het niet" zonder dat ze het ook maar geproefd heeft.
´T is ook niet echt ideaal maar het is niet anders. Kan mijn man niet verplichten onze laffe hap te eten maar wil zelf ook niet overgaan op het nogal vette en in mijn ogen niet zo gezonde engelse eten. Als we iets eten wat we samen lekker vinden, curries, chili con carne etc dan kook ik toch nog aardappels en groenten voor mijn dochter (die er overigens maar 2 happen van eet...!)
Toetje krijgen ze hier idd ook. Ik "straf" ze daar niet mee. Eingelijk zwz absoluut geen straf als ze niet willen eten. Volgende dag beter
hier is het idd eten wat de pot schaft, kan onmogenlijk voor zoveel mensen verschillende dingen gaan koken, gelukkig lusten de kids en manlief alles alleen A.lisjha lust écht écht geen boerenkool dus dan maak ik voor haar als ik al boerenkool maak ( 1x per jaar ofzo ) wel wat anders, iets niet lekker vinden en echt iets niet lusten (zoals A.lisjha die gewoon bijna ging overgeven van de boerenkool ) vind ik wel een verschil inzitten, ze moeten alles proberen en ik merk gauw genoeg of ze iets echt niet lusten of gewoon niet echt lekker vinden
Hier eten we wat de pot schaft. Het zou wat zijn als ik 5 verschillende maaltijden zou moeten koken op en dag. Voor kinderen is het al snel ik lust het niet als ze geen trek hebben. Ik vind ook niet alles lekker en de ene dg smaakt lasagne beter dan de andere dag. Als ze iets echt niet lusten krijgen ze een heel klein schepje. Ervaring leert dat ze het daarna wel gaan eten. Ik vind het zelf kiezen van eten te vrij. Zo blijf je op dezelfde gerechten hangen en ik vraag me af of het later beter wordt als je daarmee doorgaat.
Hier is het eten wat de pot schaft. Onze dochter heeft altijd goed gegeten tot ze een jaar geleden besloot dat ze groente niet meer zo lekker vond.... Op bonen en broccoli na dan, maar we kunnen niet elke dag het zelfde eten. Als we groente eten die ze voor haar groente besluit nog lekker vond heeft ze dikke pech. Ik maak geen extra eten. En als we iets nieuws eten moet ze 1hapje proeven. Gelukkig is ze dol op komkommer, tomaatjes, worteltjes en paprika. Ze krijgt als ik aan het koken ben een bakje met rauwkost en zo krijgt ze toch haar groente. Geef dat haar ook wel eens mee naar school ipv fruit.
Wat de kids betreft zijn er niet heel veel dingen die ze niet lusten. Rode kool, spruitjes ( moet ik ook niet hebben) en zuurkool. Verder lusten ze alles. Maar mannetje hier is eingelijk de zeurpiet. Zoon mag 1 keer in de 2? Weken zeggen wat hij zou willen eten masr als we kort geleden dat gerecht al hebben gegeten dan zeg ik dat ook en kiezen we samen iets.
Voor mij werd vroeger eigenlijk altijd apart gekookt. M'n ouders aten vaak aardappels en ik lust dat echt niet, dus voor mij werd er rijst gekookt, jammie. Nu hou ik wel rekening met ieders wensen en was eigenlijk niet van plan voor iedereen apart te koken. Maar deze week heb ik het wel gedaan. We aten frietjes en Lianna vind dat niet zo lekker en wilde liever een gebakken ei, dus kreeg ze die. Toen ze die eenmaal had bleek ze wentelteefjes te bedoelen, maar na wat suiker op het ei at ze het helemaal op.
Ik at vroeger ook altijd wat de pot schafte, alleen doperwtjes niet dat vind ik sinds ik heel klein ben en nu nog echt niet lekker. Ik vind het wel belangrijk dat kinderen gewoon meekrijgen dat ze gewoon moeten eten wat de pot schaft, tenzij ze het natuurlijk echt heel vies vinden.
Hier is het eten wat ik maak... En ik maak wat ze lekker vinden en wat gezond is. Hier hebben we altijd 3 soorten groenten bij het eten en vlees-vis en aardappelen/pasta of rijst lusten ze altijd.
de stelling an sich vind ik een beetje ouderwets, nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat ik en dochter echt alles lusten, dus dat is sowieso geen punt. Mijn man lust ook heel veel. Dus hier gaat het in overleg. Maar ik lees wel eens van mannen die geen groente lusten, echt helemaal niks. Dat vind ik onzin en dan zou hij het gewoon op moeten eten, zeker als voorbeeld voor de kinderen. maar mijn man gruwelt bv van prei, dat hoeft hij dan van mij echt niet te eten.
Ik kook niet apart voor de kinderen. Ze hoeven ook niet te proeven als ze dat niet willen. Julia is geen warm-eter en kan prima teren op een paar hapjes vlees en aardappelen, Jasmijn lust alles. Wij hebben het liever gezellig aan tafel dan geblèr.
haha ik maak nooit iets met witlof of spruiten, geen idee of de kinderen het wel lusten want heb het nooit gemaakt voor ze.
Hier is het echt eten wat de pot schaft. Ik ben (was) een erg moeilijke eter, maar heb steeds meer leren eten de laatste jaren. En nee, ik vind echt niet alles lekker, maar soms moet je gewoon maar even vergeten dat je 't niet zo lekker vindt Ik eet bijv. bloemkool en rode kool, terwijl ik er echt niet zo van houd, maar ik wil ook dat mijn kind alles proeft, dus zou het nogal zwak zijn als ik dat zelf niet deed. Voor mijn zoon geldt: hij moet alles proeven en vindt hij het niet lekker, dan mag hij het laten staan en krijgt hij als wij klaar zijn gewoon een toetje. Mijn man had van de week een keer roerbakmie gemaakt, maar dat was nogal een pittige kerriesmaak. S. heeft 5 happen geproefd en zei toen dat hij het niet lekker vond. Dat is dan prima en dan ben ik al heel trots dat hij het echt geprobeerd heeft. Als hij een bui heeft dat hij het er om doet (sperziebonen ineens na 1 hap 'niet lekker' vinden terwijl hij het normaal achter elkaar opeet) dan kan het wel betekenen dat hij geen vlees krijgt, waar hij echt gek op is (toetje blijft ook dan wel gewoon onderdeel van de maaltijd). Het enige dat wij absoluut niet doen en waar ik als kind echt een hekel aan had: bord leeg moeten eten! Dat vind ik echt complete onzin, zeker nu wij nog voor hem opscheppen. Ik heb ook de ene dag meer trek dan de andere, dus waarom zou dat voor een kind anders zijn. Als je genoeg hebt, mag je gewoon stoppen. Als Sil straks op een leeftijd is dat hij zelf kan opscheppen, dan wordt het een ander verhaal - dan kun je uitleggen dat je opeet wat je opschept.
Hier ben ik degene die dagelijks kookt.Ook is het eten wat de pot schaft.Gelukkig lusten wij alle 4 alles.De meiden eten al vanaf 7 maanden met ons mee,dus die zijn wel wat gewend.
Hier ook, maar ik heb het geluk dat dochter nog vrijwel alles heel erg lekker vindt dus de keuze is reuze Man lust geen tomaten, maar die gaan wel geregeld door het eten, hij plukt ze er dan uit en geeft ze aan dochter, die kan er geen genoeg van krijgen (ik besef dat ze dit gedrag over een tijdje misschien wel gaat kopiëren). Ik lust geen champignons, in sommige roerbakschotels gaan ze er toch door, zoek ik ze er op m'n bord wel uit. Het gaat niet met alles zo, zalm (lust man niet) en peulvruchten (gruwel ik van) heb ik dus ook nog nooit gemaakt. Doet me er aan herinneren, ik moet echt eens chili con carne voor man en zalm uit de oven voor mij en dochter maken