Hm, hier is het in principe wel "eten wat de pot schaft", maar vooralsnog heb ik kinderen die alles lusten. Dus de stelling gaat niet niet helemaal op voor mij. Mijn man houdt niet van rode kool, dus dat eten we nooit. Als mijn kinderen écht iets niet zouden lusten dan maak ik het niet meer. Zo hoefde ik vroeger nooit andijvie en witlof te eten, want daar ging (en ga) ik echt van over mijn nek. Maar ik hield ook niet van prei, broccoli, paprika en spruiten, maar daar hield mijn moeder allemaal geen rekening mee hoor, dat moest ik gewoon eten.
Ja eten wat de pot schaft en nieuwe dingen op zn minst proeven! "Lust ik niet" zonder te weten hoe iets smaakt.... dat gaat er hier niet in. Mn vriend lust echt geen ei... dat komt er net zo hard weer uit. Dus dat omzeilen we dus. Verder eten we eigenlijk in principe alles, natuurlijk zijn er wel dingen die je misschien minder lekker vindt.... maar niet lusten..... nee geloof niet dat ik iets absoluut niet lust moet er in ieder geval al heel diep over nadenken. De oudste heeft momenteel idd een rite dat ze na drie happen niet meer hoeft... naja dan niet. Toetje krijgen ze idd wel (yoghurt, vla oid) Maar vooralsnog eten beide kinderen alles.
In de meeste gevallen is het eten wat de pot schaft maar als wij bijvoorbeeld biefstuk eten ofzo dan krijgen de kids dat niet, ten eerste omdat wij het nog net niet rauw eten en ten tweede ze vinden dat niet lekker...
ja. Ik lust geen spinazie, maar manlief vindt het heerlijk dus zo af en toe zet ik mezelf erover heen hetzelfde als dat hij heel af en toe spruitjes moet eten
Ja hier eten wat de pot schaft. Ga niet voor meerder maaltijden zorgen. Als vriend of zoon iets EEECCHT niet lust. Dus niet minder lekker maar gewoon vies. Dan maak ik wat anders. Maar dit is uitzondering
pffff hier net maanden gehad dat dochter van 3,5jr al ruim van te voren verkondigd dat ze vanavond geen broccoli (bijv) ging eten. ze at zoveel verschillende groentes en andere gerechten. maar sinds ongeveer 2,5jr is ze steeds meer en vaker begonnen met eten niet willen eten.genoeg strijd erover geleverd dat we op een bepaald moment hebben gezegd, prima dan eet je niet. toetje altijd wel. maar het begon de laatste tijd echt te gortig te worden. ze at vaker niet dan wel. dus nu hebben we de nieuwe regel ingesteld dat ze altijd 1 hap moet eten. kostte even behoorlijk wat strijd en nu vind ze het nog steeds wel moeilijk om die ene hap te eten, maar ze doet t wel! met verloop van tijd willen we de regel instellen dat je zoveel happen moet doen als je leeftijd. maar we gaan het rustig opbouwen! hoe dan ook, k hou wel rekening met wat ik kook elke avond. ik maak geen drie avonden iets wat ze echt niet wil/moet eten. probeer het wel af te wisselen met maaltijden die ze wel lekker mee eet.
Mja ook hier.. Als ik het ECHT niet lustte dan hoefde het niet... Vond ik het gewoon niet zo lekker dan had ik pech. Brrrr moet er nog niet aan denken... Gekookte witlof met paneermeel... Smerige meuk maar moest het mooi opeten. (dat komt er hier dus niet in... Ontdekte jaren later pas dat witlof prima smaakt als je het maar niet kookt) Nou heb ik mazzel.. Dochterlief lust bijna alles (alleen geen sambal.. Nou prima) Oh en rode bietjes houdt ze niet van. Manlief ook niet... Dus dat eet ik als ik alleen thuis ben
Ja, misschien ouderwets maar hier eten we wat de pot schaft. Ik lust alles, mijn man lust geen spruiten en rode kool maar toch maak ik dat weleens. En mijn zoon lust niks behalve vlees. Als hij niet eet dan heeft hij pech. Ik maak niks aparts voor hem met als gevolg dat hij 2x per week warm eet. En dat is op de dagen dat we friet eten, of soep met brood.
Hmm. In principe wordt er hier gewoon gegeten wat op tafel staat. Maar mijn man houdt bijvoorbeeld heel erg van bonen stoofschotel, daar gruwel ik echt van, ik lust geen bonen. Dus dat maak ik soms voor hem en dan maak ik iets voor mezelf wat hij weer niet lekker vind (en ik wel). Iedereen blij.
@eylem: hier een echtgenoot die 1 à 2x per maand niet thuis eet. Dus dan eet ik lekker bietjes met vissticks ofzo (al kreeg ik laatst wel gemopper dat hij ook weleens een keer vissticks wil eten... Bij voorkeur zonder bietjes dus) Wat het ook is... Het is niet alsof ik niet zonder bietjes kan... En het is ook daadwerkelijk het enige wat hier door 2 man sterk niet gewaardeerd wordt. Dan ga ik dat niet opdringen omdat ik zo nodig perse bietjes moet eten. Dan schaft de pot dat gewoon niet. Is een ander verhaal als je met3 man aan tafel zit en die alledrie vanalles niet lusten... Zodat je moet puzzelen om iedereen tevreden te houden. Daar begin ik ook niet aan. Net als vriendinnetjes die blijven eten.. Vraag of ze lusten wat we die dag gaan eten... Zeggen ze ja, tja dan verwacht ik wel dat er gegeten wordt. (wat een vermakelijk geheel gaf toen ons buurmeisje met macaroni bedoelde "losse pasta met ketchup" ipv gewoon pastasaus met groenten en vlees )
Mijn man lust erg graag boerenkool, chili en nasi, niet mijn favorieten. Mijn man houdt weer niet van zuurkool, macaroni en bieten. Als mijn man niet thuis is, maak ik vaak iets met zalm: gegrild of door een koude pastasalade, dan eet hij maar fijn een kliekje chili of nasi. Maar er is zoooooooveel lekkers te verzinnen! Ik kook trouwens wel apart voor mijn zoontje.
Mijn man lust bijna alles en de dingen waar hij niet gek op is (kikkererwten, aubergine) maak ik sowieso niet. Wat hij wel eet maar niet dol op is, maak ik wel voor mezelf. Bijv roti. Wat ik ook vaak doe is voor hem iets maken waar hij gek op is en ik niet (kippenpoten, kippenhartjes) en dan maak ik voor mezelf in plaats van die poten of hartjes ander vlees. Of voor hem de pasta die hij lekker vind en voor mezelf roti. Vind ik helemaal niet erg. Ik ga niet express iets maken wat hij niet lust, maar kies soms gewoon combinaties uit. Wat ik al schreef, hij kippenhartjes, ik een kipsateburger. Kleine moeite.
@Zogelukkig; is er een speciale reden dat je apart kookt voor je zoontje? (bijv. allergiën ofzo) If you don't mind.
Nee, ik kook, dus ik bepaal Als manlief iets zo graag wil eten, dan mag hij zelf in de keuken staan ... ... ik kook wel eens dingen die ik minder lekker vind (maar nog steeds wel lust) Daarbij krijgt hij meestal datgene wat ik niet lust bij mijn moeder voorgeschoteld, zoals spruiten, asperges, hazepeper e.d. Die twee zitten qua smaak namelijk helemaal op 1 lijn. Maar hier is het ook wat de pot schaft. En je moet het iig geprobeerd hebben voordat je roept dat je het niet lust (en dat geldt ook voor mij!). Als we met z'n tweetjes zijn, maar ook als ik mijn nichtjes te logeren heb. Lust je het niet, ook goed, dan hoef je het niet te eten, maar ik kook geen andere kost.
Mijn man kookt niet, hij bakt alleen af en toe een ei. (Wel lekkere eieren, daar niet van). Maar ik vind het belangrijk dat je eet wat je lekker vind. Dus wat hij niet lekker vind, hoeft hij ook niet te eten. Doe ik ook niet. Als de kleine er is zal hij zoveel mogelijk mee eten met ons eten en als hij echt iets niet lust maak ik wel wat anders.
Hier eten wat de pot schaft. Als iemand iets echt niet lust houdt ik hier rekening mee. En wil je niet wat ik heb gekookt, dan eet je niet. Tot nu toe geen probleem hier want zoon lust bijna alles en man past zich goed aan zolang ik geen dingen maak die hij echt niet lust. Is dus ook wel zo dat ik ook dingen kook die man lekker vind en ik niet zo.
Ik heb als gezinsbegeleider al zo vaak mogen oplossen dat kindere. Haast niets aten omdat hun ouders alleen kookten wat kinderen lekker vonden.. Ik ben er heel streng in. Ties lust echt geen champignons dus dat hoeft natuurlijk niet. Maar verder wordt er gegeten wat ik kook, en anders met honger naar bed. (dat is de regel, maar voor mijn eigen kinderen volhouden is moeilijker dan als professional )