Ik moet trouwens wel toevoegen dat onze ruzies waarbij ik mijn stem verhef (dus nog niet echt schreeuw) Minder dan 1x per maand voorkomen. We gooien niet met spullen en slaan ook niet met deuren. Kan me wel voorstellen dat als het zo frequent voorkomt en er toch de nodige agressie bij komt kijken,het heftig is voor een kindje. Zou toch proberen het wat te temperen. En een manier te vinden om je eerste woede op een andere manier af te laten vloeien. Bijv tot 10 tellen,een vrolijk liedje in je hoofd wat er ook maar werkt.
prima Ik ken het schuldgevoel niet omdat dat soort ruzie bij ons niet voorkomt dus. Zou toch proberen om jullie temperament wat te temmen, valt niet mee weet ik uit eigen ervaring, maar is wel het beste voor jullie en de kindjes. "ruzieen" kun je ook op een normale volwassen manier uitpraten zonder met deuren te smijten en te schreeuwen..
Als je 1 keer in de 2 weken een ruzie hebt waarbij je tegen elkaar schreeuwt en met deuren slaat vind ik dit veel. Voor je eigen spanningen alleen al. Lijkt me geen lekker gevoel als je steeds zo botst. En dat je je schuldig voelt vindt ik ook terecht. Naast dat ze er duidelijk van schrikt en naar wat je zelf verteld, het zelfs probeert te sussen, is het natuurlijk ook geen goed voorbeeld voor je dochter dat de ouders steeds ontploffen tegen elkaar. Ik snap echter wel dat het heel moeilijk is om die manier van omgaan te veranderen als die er eenmaal in zit. Voordat wij kinderen hadden hebben wij door stress en spanningen ook een tijd een hele explosieve periode gehad waarbij de deuren trilden. We zijn daar uiteindelijk uit gekomen door heel veel te praten over hoe we ruzie maakten en regels voor het ruziemaken op te stellen. Dit soort regels kun je samen opstellen maar op internet vindt je er ook een hoop. Goed ruzie maken kun je leren! Voelt een beetje onecht in het begin, maar daardoor zijn wij wel iets respectvoller naar elkaar ruzie gaan maken. Ze helpen echt om uitbarstingen te voorkomen. Zelfs tijdens een ruzie kun je onthouden dat je samen een team bent en dat het in de basis goed zit met elkaar. Als je dat dan ook enigszins kunt uitdragen naar je dochtertje ben je al een heel end. Hier desondanks ook nog weleens geschreeuwd(stem verheft) hoor, of in huilen uitgebarsten tijdens een ruzie waar de kleine bij was. Probeer dan uit te leggen dat mamma boos of verdrietig is, we praten het uit en laten dochterlief ook weer zien dat het weer goed is. Er wordt hier niet met ruzie naar bed gegaan. Na een ruzietje doen we wat leuks.. maken we weer even goed contact met elkaar.. Ik vindt het belangrijk dat ze meekrijgt dat mensen weleens ruzie hebben of een meningsverschil. Dat mensen het dan probeer uit te praten, maar dat dit soms heel emotioneel kan zijn mag ze ook zien. Boos zijn of verdrietig hoort erbij. Belangrijker is hoe we ermee omgaan en dat ze ziet dat we er uiteindelijk uit komen met elkaar. Sterkte ermee!
dank je. Wij doen het ook zo. Maar gaat niet van een op andere moment goed.... Leren inderdaad...kost tijd...
Hoevaak je ruziehebt is niet erg maar de manier is een ander verhaal! Ik ken dat schuld gevoel! Is bij me ook overkomen ..nou voelde me echt heledag klote. Het deed me denken dat als klein kindje zoiets doet of zegt dat hij/zij jou iets proberen vertellen ..namelijk dat het erg intense is en we'll trauma op kunnen lopen Dat met deuren etc is erg eng voor klein kind .. Ik heb moeten leren om op my lippen te bijten en echt anders om gaan als myn zoon erbij is
Snoebeltje: Wij hebben ook best vaak ruzie hoor en ken me echt niet beheersen hoor als ik boos ben ben ik boos op dat moment en ik wacht echt niet tot onze kinderen op bed leggen dan heb ik schijt aan iedereen terwijl me man in de zomer als de deuren en ramen open staan gauw dicht dan ga ik harde roepen van ik heb schijt aan de buren kunnen ze mee luisteren hebben ze nooit ruzie;s meegemaakt dan tuurlijk na de hand heb ik spijt dat ik zo te keer bent gegaan waar de kinderen bij zijn of waren maar nogmaals het gebeurt of het gebeurt niet ik ga me eigen echt niet inhouden tot ze naar bed gaan of zijn wij gooien met en de deuren enz ook wel hard dicht en schreeuwen naar elkaar wat niet leuk is maar nogmaals dat gebeurt gewoon als je kwaad bent ben je kwaad leuk is het niet maar op dat moment heb je scheid aan iedereen ik vind het knap dat mensen het vol kunnen houden tot ze naar bed zijn of niet bij andere ruzie;s maken wij kunnen het in iedergeval niet proberen wel maar het lukt niet altijd ach thuis maakte ik ook veel mee van me ouders en ik heb er nix van over gehouden hoor
Hoi TO, Ik weet niet of je op mijn reactie zit te wachten... Zo nee, negeer hem dan maar Ik herken het schuldgevoel niet. Ik zal niet snel heftige ruzie maken met mijn vriend. Maar goed, ik kan makkelijk wachten tot dochter op bed ligt. Wij zijn niet zo temperamentvol en hebben nauwelijks ruzie. Ik wil je wel meegeven dat schreeuwen en met deuren een vorm van huiselijk geweld is. Dat kan zelfs invloed hebben op het veilige gevoel van kinderen wat erg belangrijk is voor de verdere ontwikkeling. Ik zeg dit niet om je te kwetsen, maar wel bewust te maken dat de manier van ruzie maken naar mijn mening niet de goede is. Hebben jullie er wel eens over nagedacht om jullie communicatie samen te leren verbeteren? Ik begrijp het als je daar nu niet behoefte aan hebt tijdens de zwangerschap, maar misschien over een tijdje? Of misschien is het een idee dat jouw vriend (en/of jij) gaat nadenken (of bespreken met hulpverlening/huisarts) hoe hij zijn kwaadheid op een andere manier kwijt kan dan schreeuwen en deuren gooien? Je kunt altijd informeren naar de mogelijkheden bij de huisarts of steunpunt huiselijk geweld. Succes met je schuldgevoel (die volgens mij iedere moeder heeft, alleen op verschillende vlakken ), het is niet leuk maar laat wel zien dat je het beste met je kind voor hebt en er veel van houdt!
Nouja.. Wat een raar iets Je heb dus gewoon schijt aan je kinderen odanks het gevoel wat je hen nisschien geeft? Wat respectloos zeg.. Omdat jij het vroeger niet erg vond wil niet zeggen dat jou kids t niet erg vinden Als kind zijnde tussen schreeuwende en deuren dichtslaande ouders zitten is echt geeb pretje hoor.. Probeer het voor je kinderen en geef het goeie voorbeeld aan ze ipv dat hun als ze straks een vriendje/vriendinnetje krijgen ook zo uit hun stekker gaan./ Dat is niet normaal hoor En dat gebeurt gewoon? Wat een slap excuus Je WIL het misschien niet genoeg veranderen.. Anders zou t wel lukken En eerlijk als mijn vriend Zo als een malloot zou gaan schreeuwen met de ramen open, ja zou ik die ook dicht doen.. Zou me de ogen uit mn kop schamen
ik vind 1 keer in de 2 weken wel veel voor een ruzie. Een meningsverschil hebben wij dagelijks maar dat is gewoon discussievoer, vinden wij heerlijk. Maar echt ruzie over iets, ja dat vind ik wel veel. De manier waarop ook wel heftig. Ik denk niet dat het erg is als een kindje een keer bij een ruzietje zit...als je dat beschaafd doet en het weer goed maakt..maar dit vind ik wel heftig. Ook omdat je zelf weet wat de oorzaken op het moment zijn, denk ik dat het verstandig is om veel te praten samen, zeggen wat je dwars zit en elkaar verder helpen.
Er zijn ook therapieën om daar beter mee om te kunnen gaan. Ruzie is keer niet erg maar deuren smijten en schreeuwen naar elkaar is niet normaal al helemaal niet waar kinderen bij zijn. Terecht dat je je schuldig voelt . Sorry klinkt hard maar probeer het probleem aan te pakken en zoek hulp of relatietherapie. Succes meis
deuren smijten en schreeuwen is heel heftig voor een kind als dat hier zou gebeuren dan zou mijn dochter van angst helemaal over de zeik gaan dat is hier dan ook totaal not done Wij hebben hier ook wel eens ruzie, vroeger schreeuwde wij wel tegen elkaar en zo maar sinds de kleine er is doen we het gewoon echt niet Als we ruzie hebben dan hebben we woorden in een andere kamer dan waar mijn dochter bij is, bijv zij in de huiskamer in de box en wij in de slaapkamer loopt dat uit de hand, dan loopt mijn man altijd kwaad de deur uit, maar zonder schreeuwen en smijten daarna praten we het uit via sms, misschien is dit niet altijd de verstandigste manier, maar wel de rustigste omdat we beide erg heftig kunnen reageren wanneer we dan via sms onze ding gezegd hebben en de rust weer in valt dan komt mijn man naar huis en praten we gewoon rustig op de bank erover, vaak dan ook nog pas als de kleine op bed zit het enige wat mijn dochter dus wel mee krijgt is mijn emotionele spanning, die ik in mijn lijf voel maar goed, dat kan ik echt niet verbergen en gelukkig ondervindt zij daar geen hinder van..... TS is er geen andere manier? ik vind het eigenlijk niet goed dat een kind dat allemaal mee moet maken
Hier ook zo idd. Whatsapp is dan onze comm. Middel. Tjsah mischien de ideale manier maar het werkt prima voor ons en de kids ondrvinden er sllern last van omdat ik dan elke keer op mn tel. Zit
Precies hetzelfde hier! Lang leve whatsup, kunnen we toch woest doen, zonder dat ons kleintje er last van heeft. Ik vind dat inderdaad not done
tja ik ben geen goed voorbeeld denk ik want wij hebben eerlijk nooit ruzie. Als we 1x per jaar een serieus meningsverschil hebben waardoor we een keer tegen elkaar snauwen is het echt niet overdreven. Vaker komt het gewoon niet voor. Heb ook een hekel aan ruzie. En natuurlijk zijn we het niet altijd met elkaar eens, maar daar praten we dan over. Ik zou doodongelukkig worden van 1 x per 2 weken tegen elkaar schreeuwen en met deuren slaan.. maar goed wie ben ik. Iedereen moet dat voorzichzelf weten. Echter ik vind niet dat een kind hierbij moet zijn. Ik vind het niet een volwassen manier van met elkaar omgaan als ik eerlijk ben en dus ook geen goed voorbeeld. Bovendien snapt zo`n kleintje er nog niets van kan ik me voorstellen dat het heel onveilig voelt. Ik veroordeel je echt niet maar als je onze mening vraag wat je in de openingspost doet dan vind ik het inderdaad erg veel en zou ik proberen op zijn minst om pas ruzie te maken als de kleine op bed ligt. Of niet meer schreeuwen en deuren slaan. Hopelijk komen jullie eruit.
Volwassenen wachten gewoon tot er een goed moment is om issue's aan te snijden en dat is meestal na bedtijd van de kinderen. Dan is er ook de grootste mogelijkheid dat dingen rustig uitgesproken worden en er helemaal geen ruzie ontstaat. Schreeuwen en met deuren slaan vind ik echt kinderachtig en past totaal niet bij volwassen gedrag.
Ik vind het erg jammer dat er tussen de aardige, opbouwende tips ook zulke veroordelende, kortzichtige reacties staan. Ik wil graag dat mijn onderwerp gesloten wordt. Hiervoor heb ik het er niet op gezet. Meiden die wat verder hebben proberen te kijken en mee hebben gedacht: bedankt. De gouden tip voor ons is: helemaal niet over moeilijke dingen proberen te praten waar kindje bij is en wachten tot ze slaapt. We hebben wel al wat gekibbel gehad maar nog geen oplopende ruzie. We hebben er lang over gepraat en proberen weer met een schone lei te beginnen.
Voor dat het gaat sluiten. Hier iemand die het verhaal aan twee kanten kent. Een van de kant van mijn eigen kindertijd en een van de tijd van de kinderen hun tijd. Het gedrag wat je dochtertje geef tijdens z.n ruzie zou je idd moeten beperken. ( geen ruzie idd waar het kind bij is) al is het soms zo moeilijk) probeer met je vriend af te spreken als zijn spanning te veel op loopt dat hij zegt ik loop even een rondje. Want soms kan wachten tot de avond te lang zijn. Na z.n aanval idd je dochter bij je nemen en haar vertellen dat het niet aan haar ligt. Kinderen gaan zich snel aanpassen aan het gedrag van een of andere ouder. Geen goed teken. en weet uit ervaring hoe goed je het ook wilt doen. Dat de schade die het aan richt groter is dan menig mens zult denken. Het komt er op neer werk er samen goed aan. Maar blijft deze situatie zo neem of relatie therapie en voor al ook hulp voor je dochtertje iemand die er verstand van heeft. Die weet wat kinderen door maken als ouders zo tegen elkaar doen. Wat je achter af met je kind kunt bespreken. Hoe moeilijk het ook is. Want het lijkt zo makkelijk maar het is verdomde moeilijk om een situatie te veranderen voor je zelf partner en je kinderen. Maar daar waren jullie gelukkig zelf al achter.
Ik vind het best heftig dat er gereageerd word met zoek hulp :S alleen omdat te ruzie maakt met dr man? Sjee dan moet ik ook hulp Oeken heb ik namelijk ook vrij regelmatig. Maar goed Ts goede oplossing meid!