Hoi meiden, In het topic over tbm vs. werkende mama's (zo noem ik het maar even, haha) ging het op een gegeven moment over vakanties. Nu ben ik dit jaar zelf voor het eerst met mn lieve meisje op vakantie geweest en ik moet zeggen, ondanks dat we een super fijne tijd hebben gehad en het geweldig is om eindelijk met baby op vakantie te gaan was het wel even wennen voor mij . Ik was toch veel bezig met plannen, schema's maken,zorgen dat mn meisje goed at, genoeg sliep, mn meisje entertainen, etc. Nu was ze ook een gedeelte van de vakantie ziek, dus dat maakte het er ook niet makkelijker op. Maar ik zou wel eens van anderen willen horen hoe zij hun (eerste) vakantie met baby of dreumes hebben ervaren? Zijn er meer moeders die wel "even moesten wennen", hihi?
Vorig jaar voor een stedentrip gegaan met onze dochter van toen bijna 3 en zoontje van toen 9 maanden. Laat ik het maar 'interessant' noemen haha, was niet echt een succes. Stoepen niet kinderwagenproof, toen we bijna bij het hotel waren kotste mijn dochter me helemaal onder, dagen daarna kotste ze nog eens het prachtige tapijt in de hotelkamer onder en een keer in een taxi, wilde ze allebei niks eten en moesten we stad en land afrijden voor extra sojamelk (ondanks als die pakken die ik had meegenomen maar die er door het weinige eten snel doorheen gingen), ze sliepen amper en waren supervroeg wakker voordat de ontbijtzaal open was.. was gezellig maar wel erg chaotisch.
Afgelopen vakantie voor het eerst naar Landal geweest. Een week lang leuke dingen doen. Dit was gewoon in Nederland en ik ben vrij makkelijk dus geen problemen gehad verder. Over 5 weken gaan we naar Turkije,voor het eerst vliegen met hem,dus best spannend! Ik laat het maar over me heen komen,zal wel loslopen!
Ik ben alleen nog maar een weekendje naar Barcelona geweest toen hij twee maanden was en dat ging supermakkelijk. Denk dat het nu een stuk lastiger zou gaan, een stedentrip zou ik niet graag doen met hem nu denk ik Ik hou absoluut niet van Centerparcs/Landal etc maar zit er wel aan te denken een weekje met hem naar de zon te gaan... Zal idd wel héééél anders zijn als in het tijdperk zonder kind
@Umm: haha, die kots ervaring klinken me bekend in de oren. Ons meisje heeft tijdens het verschonen een wc in het vliegtuig helemaal ondergekotst (en dan dus overal behalve in de toiletpot ) en ook mijn hele stoel, waar ik nog 5 uur in moest zitten. Ik moet ook zeggen dat ik van te voren niet echt goed had nagedacht over hoe het anders het dit jaar zou zijn. Normaal gaan we bijvoorbeeld veel lopen, maar omdat het zo warm was, was mevrouw dit na 15 minuten al zat. Eén keer deden we een tour met gids, gelukkig wel alleen en niet met anderen erbij. Maar die tourguide kon geen enkele zin afmaken zonder dat onze mevrouw er doorheen begon te huilen. Volgens mij had hij zelf geen kinderen, want hij kon het niet echt waarderen leek het. Ik had soms wel het idee dat het aan ons lag, omdat ik om me heen allemaal gezinnetjes met jonge kids zag, waarbij iedereen zich altijd uitstekend leek te vermaken. En dat terwijl onze dame het zand te korrelig vond, de zee te zout, het land te warm en het zwembad te koud . Eigenlijk wilde ze het liefst gewoon op de goed geairco-de hotelkamer blijven spelen, maar dat is voor papa en mama natuurlijk net ff iets minder spannend. We hadden ook heel naïef zo'n heel strandzetje voor haar gekocht, maar dat heeft ze dus alleen in de badkuip gebruikt . @Saskia: Ik denk dat een huisje misschien achteraf ook wel iets slimmer was geweest dan gelijk een vliegvakantie. Ik hoop dat jullie vakantie een beetje soepel verloopt! Gelukkig duurt vliegen naar Turkije niet zo heel lang, dus dat scheelt alweer.
Met 5 maanden voor het eerst met haar gevlogen, met 10 maanden voor het eerst gekampeerd en als ze 16 maanden is gaan we op verre reis, echt rondreizen een paar weken. Ons bevalt het dus super . Tja de vakanties zijn wel wat minder ontspannen. Met een cocktail in je hand de hele dag op je strandbedje liggen zit er niet meer in. Toch zou ik er niet aan moeten denken haar bv een week achter te laten. Denk dat ik de hele vakantie zit te brullen .
Ik heb trouwens ook een stedentrip gedaan toen ze drie maanden was (Berlijn) en dat ging wel super goed. Maar toen zat ze gewoon zo'n beetje de hele dag in mn draagdoek. Wat speeltjes erbij, hier en daar een verhaaltje en klaar. Daar is ze nu te groot en vooral veel te actief voor (en het was er ook veel te warm voor).
Even denken... de eerste vakantie weet ik niet echt meer. Een échte vakantie hebben we volgens mij niet echt gehad... Niet zoals we vóór de geboorte van mijn zoontje deden. Vorig jaar rond Pinksteren zijn we een lang weekend naar Luxemburg geweest. Op een camping met vrienden, in een ingerichte bungalowtent. Was heel gezellig, maar wel beperkend. Ons groepje is heel erg van de spelletjes en ja, dat lukt dus niet overdag, als je kids hebt rondlopen. Ons zoontje was toen anderhalf, er was nog een meisje bij van ongeveer een jaar ouder en een baby'tje van een half jaar. Wat dat nog lastiger maakte, was dat je om het slaapje van je kind heen moet plannen, maar met drie kinderen en elk een ander ritme, kom je niet echt ver. We zijn dan ook voornamelijk op de camping gebleven. Was verder wel heel gezellig, hoor! Maar nog een nadeel was, dat onze zoon later ging slapen dan normaal en eerder wakker werd, vanwege het licht. Vroeger ging ik op vakantie om lekker bij te komen, nu moet ik ná een vakantie nog bijkomen ván de vakantie. In februari zijn we met een ander stel met een kleine van toen anderhalf een weekje naar Frankrijk geweest. Toen hebben we ook al onze tripjes om de slaapjes van ons kind gepland, met als gevolg, dat we vaak apart van het andere stel op pad gingen. Nog een nadeel daar, was dat we redelijk in the middle of nowhere zaten en een uur in de auto moesten zitten, voor we eens ergens waren. Dus ook hier veel in het huisje gebleven. Het vroor behoorlijk, dus we zijn maar 1x buiten het huisje geweest. Onze zoon wilde heel snel weer naar binnen. Er was daar ook en houtkachel, dus we moesten onze zoon extra goed in de gaten houden. Levensgevaarlijk! Ook hier hebben we het wel gezellig gehad. De heenreis verliep best goed, maar de terugreis (6 uur of zo?) was erg. Zoonlief sliep maar een uur en was daarna niet in zijn hum. Dus ook hier bij thuiskomst de behoefte om bij te komen. In juli zijn we een week naar een Roompot park geweest. Dit kwam nog het meest in de buurt van een vakantie. Lekker met z'n drietjes, dingen in de buurt... Leuke voorzieningen voor kids, stradn op loopafstand en dan ook nog eens strandweer. Dat was super! Maar moet hierbij vermelden, dat ik vanwege mijn zwangerschap heel weinig energie had en mijn man echt heel veel heeft gedaan. Hij ging er bijvoorbeeld elke ochtend uit, terwijl ik in bed kon blijven liggen. Het water was te koud om te gaan zwemmen, maar hierbij ook een nadeel met als je met kids op vakantie bent... Je kunt niet even lekker met z'n tweetjes het water in duiken, want je moet de kleine in de gaten houden. Ten eerste bij het water en ten tweede dat ie niet wegloopt, of iemand hem meeneemt. Is niet erg, hoort erbij, maar er moet altijd iemand op blijven letten, dus niet samen even een oogje dicht op de handdoek, of een boekje lezen. Tenzij je je kind zover krijgt dat ie ook even wil slapen, maar dat lukte bij ons helaas niet. Qua organiseren vind het niet anders als een dagje weg. Of een weekend, waarin je boodschappen moet doen, bij je ouders op visite en nog even naar de speeltuin wil.
Eerste vakantie was ze 4 maanden oud en vond het geen enkele moeite meer. Wel een hoop gesleep meer met alles wat mee moest hahaha. De tweede vakantie was ze 11 maanden oud, nog minder moeite mee. Vond het dit jaar eigenlijk moeilijker omdat ze niet overal mee naar toe wil. Ze had een meisje naast ons van 9 leren kennen en vond haar helemaal het einde. Na 5 dagen leerde dat meisje van 9 een ander meisje van 7 kennen en dat meisje van 7 was stik jaloers als onze smurf van 3 bij haar vriendin was. Met als gevolg dat ze haar ging plagen en haar achter lieten als ze bij hun was gaan zitten. Mijn moeder hart brak want een kleine meid van 3 is dan ineens weer klein en snapte er niets van. Hoop dat ze volgend jaar wat leeftijdgenootjes heeft op de camping
Oh nee, ik ook niet hoor. Geen haar op mn hoofd die er aan denkt! Maar ik moet wel toegeven dat ik het ook wel lekker had gevonden als ik net iets meer tijd had gehad voor een goed boek onder de parasol. Maar goed, ik wil ab-so-luut niet klagen, want na een hele lange mmm periode ben ik super happy dat ik uberhaupt met baby op vakantie kan . Ik was denk ik alleen een beetje naïef en had van die idyllische beelden in mn hoofd van stellen die met hun baby in de branding spelen, terwijl ze verliefd naar elkaar glimlachen. Dat was zeg maar vrij ver van onze realiteit...
Eerste vakantie met mijn dochtertje was op wintersport en dat ging prima. Mijn man en ik wisselen dan om de dag met skien en met zorg voor de kinderen, dus da ben je ook ingesteld op een hele dag zorgen. De eerste echte zomervakantie met mijn dochtertje was wel heel erg wennen. We gingen naar Bali. Ik was altijd gewend om ver te reizen, lekker ongedwongen ongeorganiseerd met de rugzak op, en toen ineens drong met een keiharde klap tot me door dat een vakantie de eerste jaren niet meer een moment zou zijn voor mij om bij te komen en mooie interessante dingen te zien. De zorg voor je kind gaat altijd door en komt altijd op de eerste plaats (ja duh hoor ik mezelf nu zeggen ) maar op de een of andere manier had ik altijd gedacht dat ik ook nog wel vanaktie zou hebben. Nu is het een stuk makkelijker, ik heb helemaal geaccepteerd dat mijn kinderen afhankelijk van me zijn en dus op de eerste plaats komen, en ik geniet van de momentjes die ik voor mezelf kan pakken. Thuis of op vakantie
@Juul: ""...Ik was altijd gewend om ver te reizen, lekker ongedwongen ongeorganiseerd met de rugzak op, en toen ineens drong met een keiharde klap tot me door dat een vakantie de eerste jaren niet meer een moment zou zijn voor mij om bij te komen en mooie interessante dingen te zien. De zorg voor je kind gaat altijd door en komt altijd op de eerste plaats (ja duh hoor ik mezelf nu zeggen ) maar op de een of andere manier had ik altijd gedacht dat ik ook nog wel vanaktie zou hebben..." Ja, dat is nou precies wat ik bedoel!
Beetje offtopic, maar wat sneu . Mijn hart zou ook breken. Echt jammer dat kinderen soms zo hard kunnen zijn.
Ik moest een paar weken terug op cursus en dat was ver weg, dus bleef ik in een hotel. Zondagavond de kleine bij mijn schoonouders in bed gedaan, waar hij bleef, donderdagavond kwam ik daar pas weer terug. Ik heb ook wel wat traantjes gelaten halverwege de week! Had ik geluk dat mijn man óók naar dat hotel kwam, 's avonds. Anders was het helemaal een trieste boel geweest. (Hotel was dichterbij het werk van mijn man, dan ons eigen huis of het huis van mijn schoonouders. Manlief komt doordeweeks sowieso niet thuis, dus wat dát betreft was het een verwenweek voor mij )
Nana,Ik ben vrij makkelijk en pas me snel aan naar de situatie dus ook het vliegen zal wel loslopen. Hoe de vakantie daar zal verlopen,geen idee! Zolang mijn zoontje plezier heeft heb ik ook plezier. Een onbezorgde strandvakantie waarin ik op een handdoekje in de zon een boek kan lezen hoef ik niet te verwachten denk ik Die tijd komt wel weer zodra hij ouder is. Want nu is het wel een beetje overleven met een dreumes die alle kanten op gaat behalve de goede. Maar ook dat gaat voorbij. (ooit )
wij zijn dit jaar voor het eerst met zn alleen op vakantie gegaan en het was idd even wennen. probeerde zoveel mogelijk te genieten (is ook gelukt hoor) maar ja in je eigen omgeving gaat het toch allemaal wat makkelijker. kindjes sliepen iets moeilijker, hadden zichzelf een heel ander schema aangemeten enz. dus ja het was enerzijds relaxed want het was een heerlijk natuurgebied maar aan de andere kant ook doodvermoeiend.
Ik had dat moeilijker slapen en inslapen ook verwacht in een ander bed en andere kamer. Niets was minder waar! Ik heb het normale ritme aangehouden,in bed gelegd en heb hem geen 1 keer meer gehoord! Super fijn! Nog fijner was dat hij van de indrukken zo moe was dat hij rond half 9/9 uur weer wakker werd. Heeeerlijk uitslapen!!
Altijd gewoon op vak gegaan, ongeacht leeftijd van kids. Nou kampeerden we altijd al, vanaf dat er kids waren dus met kids. Nooit issues gehad. Lange ritten met de auto gaat en ging prima. Het jongste was de oudste toen ze voor het eerst mee ging, nog een 4 maanden oud naar zuid Frankrijk. Heerlijke vak. gehad. Maar ook de jarem daarna, met peuters en kleuters. Ach, je moet er wat meer achteraan lopen, masr genoeg gelezen en dingetjes bezocht. Gewoon om de 2 dagen een activiteit en verder rustig bij zwembad/rivier ed rondhangen.
Even wennen is zacht uitgedrukt. Ik vond er gewoon niet zo heel veel aan. Onze zoonn was bijna 1 bij de eerste vakantie. Wij hadden woningruil gedaan en het huis was echt perfect. Lekker veel ruimte, alles wat we nodig hadden was er. Alleen ligt het huis in een vrij saaie 'bejaarden'wijk in een dorp. Er was echt niks te doen op loopafstand. Dus we moesten overal voor met de auto. En dan hingen we 's ochtends eigenlijk een beetje in het huis rond, tot het tijd was voor het slaapje van zoon en dan gingen we daarna pas "iets" doen. Want hij sliep toen echt niet goed in een wandelwagen ofzo. Dus als we voor zijn slaapje al weg gingen, sloeg hij zijn middagdut over en was halverwege de middag niet te genieten. Een maand of twee later hebben we een midweek in centerparcs gezeten en dat was veel beter. Alles op loopafstand. 's Ochtends even eruit om naar de kinderboerderij of een speeltuin te gaan. (Schommelen en van de glijbaan was toen net leuk.) Even terug naar huis voor een tukkie en dan 's middags lekker naar de plaza of even zwemmen. Dat beviel echt veel beter! Dit jaar was onze zoon bijna twee. We haddenn echt beter rekening gehouden met zijn middagdut en iets uitgezocht waar je ook dichtbij het huisje even kort iets kon gaan doen. En hij kan nu ook wel incidenteel zijn middagslaapje overslaan of een flink stuk naar ahteren schuiven. Het was dus ook goed te doen om eens een dierentuin ofzo te bezoeken.