Hallo, Sinds vijf weken hebben wij een kitten. In het begin ging het hartstikke goed. Hij beet en krabde toen ook al veel, maar dat was toen nog niet echt benoemenswaardig. Heb wel meteen aangegeven wanneer hij te ver ging door hem weg te zetten en te negeren. Het leek te helpen, maar de laatste weken wordt het bijten en krabben steeds erger. Mijn zoontje kon niet slapen en zat net even op de bank en ineens beet de kat hem keihard in zijn handje. Hij was zo hard dat hij erdoor bloed. Ik heb veel katten gehad, maar dit slaat echt alles. Wat moet ik nu doen. Als ik alleen was geweest had ik het nog aangekeken, maar ik kan het niet riskeren dat mijn zoontje door dat beestje aangevallen wordt. Mijn grens is eigenlijk echt zoooo bereikt. Het is gewoon te gevaarlijk voor mijn zoontje. Maar wat doe je met een beestje dat zo aan het ontsporen is. Kan hem moeilijk zo aan iemand anders geven. Dan moet het echt al iemand zijn die daarmee om weet te gaan, want dit is gewoon echt verknipt gedrag. Dit is geen spelen meer, maar echt doorbijten. Voel me er echt een beetje rot over, maar zo kan ik ook niet doorgaan
Met negeren bedoel ik overigens op dat moment he, niet dat ik het beestje heel de dag niet meer bekeek!! Ik speelde dan gewoon even niet meer met hem. Gaf hem dan vaak wel iets anders om mee te spelen zoals een muisje ofzo.
Ontsporen en verknipt gedrag vind ik we erg overdreven. Het is nog maar een kitten, die zijn speels en weten nog niet wat de grenzen zijn. Moeten dus opgevoed worden. Wat heb je nog meer geprobeerd behalve even negeren?
Ik heb echt al alles geprobeerd wat ik heb kunnen vinden over het corrigeren van katten. Waterspuit, hard nee zeggen, negeren, afleiden..en zo meer. Maar hij lijkt zich nergens iets van aan te trekken. Water boeit hem niet, hard geluid reageert hij niet op (en nee hij is niet doof), die muisjes, balletjes, etcetera zijn toch helemaal niet boeiend.....
Mijn kitten heeft ongeveer een jaar zulk gedrag gehad. Ze besloop ons en viel ons aan en beet ook hard. Maar voor haar was het gewoon spelen en stoeien (katten puber periode ). Met 1 jaar werd het minder en sinds de sterilisatie is ze heel rustig geworden. Oja, en als ze zo vervelend was duwde ik haar gewoon weg. Niet slaan ofzo, maar gewoon van de bank af duwen bijvoorbeeld. Dan hield ze snel op .
De tandjes van een kitten zijn zo scherp dat het snel bloed. Wij hebben ook een kitten die nu bijna een halfjaar is, maar die bijt ook. Is heel normaal dat ze dat doen. Ik zijn nekvel pakken en weg zetten is het enige wat hier echt werkt.
Idd. Ik heb hier inmiddels wel wat nestjes gehad (raskat), maar als je ziet hoe de moederpoes met de kittens omgaat (en de kittens ook onderling), dat is niet echt zachtzinnig. De moeder corrigeert haar kittens ook best heftig als ze te ruw spelen. Dat is ook gewoon nodig, en onderdeel van de socialisatie. Nu gingen de kittens hier pas vanaf 13 weken weg. Dus dan weten ze wel hoe ze zich als kat moeten gedragen, welk spel onderling leuk is, en wat te heftig is. Maar denk dat als je een jonger kitten in huis neemt, je zelf een groter deel van de socialisatie en opvoeding voor je rekening moet nemen. En daar hoort corrigeren bij te ruw speelgedrag gewoon bij.
Ik heb ons kitten zelf gevoed vanaf 2,5 week. Het corrigeren van mama kent hij niet en hebben wij echt zelf moeten doen. Gelukkig geeft ons oudere kat hem af en toe een flinke tik als hij zich misdraagt.
Ja daar zit een stukje het probleem...zijn moeder is na 2 weken weggelopen en niet meer teruggekomen. Ik zit nu gewoon even vast, omdat hij nergens op lijkt te reageren. Niks lijkt hem te laten schrikken of te doen denken van goh dat was niet leuk. En natuurlijk wil ik niet dat mijn zoontje dadelijk ontzettend bang voor hem wordt of in zijn gezicht te worden gekrabt of gebeten.
Met hoeveel weken heb je hem gekregen? Klinkt als een kitten dat te vroeg bij de moeder is weggegaan. Verder helpt een speelmaatje vaak goed, maar of jij er nog een.kitten bij wilt . Ps sorry voor evt foutjes, reageer vanaf tel
Het is een normaal gedrag voor die leeftijd zonder soortgenootjes, zie het vanuit zijn standpunt, jullie zijn de enige "levende", bewegende dingen rondom hem, en hij denkt momenteel enkel aan spelen en ontdekken! Leuk, een hand die beweegt of een voet die voorbij komt, dat wil hij meteen grijpen om mee te spelen! Kun je eventueel geen 2de kitten bijnemen? Dan zullen ze dat onder elkaar wel ondervinden en leren hoe ver ze kunnen gaan en hebben ze ook meteen een levend speelmaatje! En heeft hij ook steeds gezelschap, zelfs als je er niet bent! En 1 of 2 maken niet echt zoveel verschil, het meeste materiaal heb je toch al voor 1 nodig. Heeft hij speeltjes genoeg? Als hij dit doet om te spelen, kun je proberen om zijn aandacht iedere keer weer terug naar op speeltjes te richten. Als hij echt op bewegende dingen gericht is, kun je eventueel een speeltje dat beweegt proberen. Die kleine muisjes, daar zijn ze ook gek op, ze doorkruisen er hier nog steeds de hele salon mee, zelfs op 10-jarige leeftijd Een krabpaal is ook handig, dan kun je hem daar iedere keer opzetten als hij naar de benen grijpt! Om een dier iets aan te leren moet je het al zeker 6.000 keer herhalen, heb ik laatst op tv gezien, dus ben je voor een tijdje zoet! Zeker bij een kitten! Dit stukje gelezen op een kattensite, misschien heb je er iets aan?
Ik heb inderdaad gedacht aan een tweede kitten en het daar ook met iemand over gehad. Echter zei die persoon van dat ik hem eerst dat harde bijten af moest leren, omdat ze slecht gedrag van elkaar gaan overnemen. Op dit moment durf ik het echt niet aan..dadelijk heb ik twee van die bijtertjes. Ik vond het eerst ook echt helemaal niet erg, maar hij bijt echt heel hard en door, laat bijna niet los. Mijn andere kittens hebben dat nooit zo erg gehad, maar die hadden wel allemaal een moederkat erbij..dus daar zal het verschil ook wel in zitten.
Even flink blazen of met 1 vinger een tik geven... Dat doet mama tenslotte ook. Hier ook zo'n veel te jong poesje gehad... Maar uiteindelijk werkt het wel. Het is gewoon spelen.. Leren jagen etc.. Heel normaal op zich maar dat mag je best afleren. Leren jagen is prima.. Maar niet op je hand. En dat melkgebit is vlijmscherp helaas. Overigens groeide ons veel te jonge kitten uit tot de schrik van de buurt onder de katers. Kwam wat dat betreft wel goed dus. Maar qua gedrag naar mensen is hij altijd wat typisch gebleven. Heel aanhankelijk naar mij, zeer verdraagzaam naar kleine kinderen... Maar al het manvolk wat in mijn buurt kwam moest het zwaar ontgelden. (bijten, zonder reden uithalen en zelfs op spullen plassen...)
Tsja, dit is echt een gevalletje van hulp inroepen van een specialist ben ik bang. Hij is veel te vroeg gescheiden van de moeder en heeft idd geen sociale vaardigheden geleerd. De vraag is of dit nog gaat lukken om dit wel bij te brengen. Dit moet nl in een bepaalde periode gebeuren. Ik zou een kattengedragstherapeut (bv Kattengedragsadviesbureau) inschakelen. En ik lees dat sommige mensen dit gedrag normaal vinden, maar dat is het niet voor een goed gesocialiseerde kat. Helaas worden nog veel teveel kittens te vroeg bij de moeder weggehaald door vaak de eigenaren van de moeder. Ook te weinig contact met mensen de eerste weken kan dit gedrag veroorzaken. Succes!
Eens. Jammer voor het beestje, als hij een soortgenootje had gehad dan was het misschien anders gelopen. Maar ik kan mij heel goed voorstellen dat je geen risico wilt lopen met je kindje, zijn veiligheid gaat natuurlijk altijd voor! Ik zou echt een goede gedragsspecialist inschakelen EN een iets ouder reeds gesocialiseerd (!!) katje erbij nemen. Als je dat niet wilt of kunt zou ik zsm een oproep plaatsen op kattenplaza.nl voor een nieuw huis voor hem. Daar zitten ook genoeg deskundigen die hem misschien (voorlopig) kunnen opvangen en kunnen socialiseren voor het echt te laat is voor hem. Sterkte!
Ik heb ervaring met dit gedrag. Als kind kregen wij een kitten van een boer arme ding was denk ik 5 weekjes oud, dus ook niet gesocialiseerd. Ze viel me ook echt aan en beet en krabte me helemaal open! Ze kon ook heel lief zijn hoor en zich twee uur laten kroelen maar dan was ze het ineens zat en ipv weg te lopen viel ze me aan. Geloof me een kitten wat zo jong zonder moeder kwam te zitten en dit gedrag vertoont is écht niet te vergelijken met ander stout normaal kitten gedrag. Plantenspuit etc deed haar echt niks. Enige wat we konden doen is in haar nekvel pakken en laten afkoelen in een halletje. En zelfs toen als ze boos was kwam ze na de hal linea recta weer op me af om me nog even te "pakken". Met heeeel veel geduld, liefde en streng zijn is het goed gekomen en naar mate ze ouder werd, werd ze ook liever en heb ik veel lol met haar gehad. Ze kwam me bijvoorbeeld elke dag ophalen van school. Stond ze om kwart over drie te wachten en liepen we samen naar huis! Ook heb ik haar leren zitten op commando enz. Het kan echt goed komen! Ik had haar niet willen missen ondanks haar streken.
Mijn kat van inmiddels12 was een flessekindje en in dit opzicht ook een beetje gestoord. Ze vloog me voortdurend naar de enkels. Zeker als ik net uit de douche kwam. Na de sterilisatie was het een stuk minder. Heel soms doet ze het nog maar ik zou dr toch niet om willen missen.
In de nekvel pakken en wegzetten. En anders enkele vliegles. Mijn kat was in de kittentijd ook niet te harden, niet zo erg als die van jou trouwens,maar ik laat me niet constant krabben en bijten hoor. Nu houd ze het bij spelen. (is ook al 4 ondertussen hoor)