Wow: ik vind het echt heel knap dat je hier met weemoed aan terug kan denken... en dat bedoel ik echt heel positief hahaha. Ik zou het mooi vinden als degene die dit zouden willen, zo kunnen leven, maar ben het idd met je eens dat je dit heel weinig ziet en dat het haast onmogelijk is... maar... Hoe sommige TBM de kriebels krijgen van veel werken, krijg ik hier de kriebels van hahaha. Moet er echt niet aan denken om op deze manier te leven, ben ook absoluut geen huisvrouw, tuinierder oid, daarom gaan hier bij mij de haren overeind staan. Ik krijg het bijna benauwd als ik eraan denk dat ik zo zou leven hihi. Maar gelukkig kan iedereen daarin ook keuzes maken Waar ik wel naar uitkijk, is bijvoorbeeld samen koekjes bakken of taartjes, hoe de kleine straks met mijn man staat te koken (nee, ik ben ook al geen kokkin) en hoe we straks knutselen samen en dat kan ook naast mijn werktijden
Ik ben zelf een kind van een tbm, mijn opa en oma woonden naast mij en mijn andere oma woonde 2 straten verderop. Mijn oom en tante woonden aan de overkant van de wijk. Ik waardeer het enorm dat mijn moeder thuis is gebleven, maar dat kan ik pas waarderen sinds ik volwassenen ben! Ik heb een prima jeugd gehad! Ons leven lang op de camping gestaan, erg leuk, maar toen ik 18 was wilde ik dan eindelijk een keer naar het buitenland, maar vooral independent zijn! Mijn oma heeft mij geleerd, papieren halen meid! Straks zal jij moeten werken. Mijn oma's, mdr en tantes kluste ook soms bij in zaken van kennissen. Dat was het appeltje voor de dorst! Ik had mijn moeder wel meer gegund dan dit. Intellectueel snakte ze er soms naar, maar ja ze was er al te lang uit en was gewend aan dit leven zo. In mijn jeugd had ik mijn vader graag vaker gezien, maar de beste man werkte van 5-17! Er was toen nog geen pensioenfonds, dus extra werken voor een centje voor later. Doordat mijn mdr altijd voor ons heeft gezorgd, is zij nog steeds thuis. Door de huidige VUT regeling, is mijn vader gedwongen te werken tot de max! Hij is 28 dagen te laat geboren! Anders ging hij binnen nu en 2 jaar met de VUT! Mijn mdr komt nu niet meer aan een baan met haar 57 jaar, waardoor mijn vdr nu moet blijven werken. Die arme man doe dit werk al vanaf zijn 17de! Soms zie ik dat mijn vdr baalt. Zijn leven lang alleen maar gewerkt en hard ook! Als mijn vdr wat gebeurd heeft mijn mdr er ook veel zorgen bij. Zij hebben hiervoor gekozen en ik ben echt dankbaar dat mijn moeder nog steeds altijd thuis is en ik altijd kan aankomen. Maar ik had hen toch meer gegund! Natuurlijk zijn zij tevree. Je zal ze niet horen klagen. Zeker nu niet, want ze hebben onlangs een poppenhuisje met een tuin gekocht na 35 jaar huren! En ik ben verrekte trots op ze! Ik hoop door 3 dagen te blijven werken, dat ik ons kind van alles wat kan bieden, een moeder en een vader, maar ook financiële zekerheid voor de toekomst. En ik ben blij dat mijn meisje naar oma kan. Al is er maar anderhalve dag nodig, omdat ik onregelmatig werk. En wat ik al eerder zei, als mijn meisje anders nodig heeft dan passen we daar een mouw aan. Ons kind gaat voor de luxe. Al hebben wij wel een groot koophuis, maar dan maar geen dure vakanties, uitjes en geen dure kleding meer. Iedereen moet voor zichzelf de keuze maken, wat in zijn of haar situatie past.
Het is allang wetenschappelijk bewezen door o.a. Dr. Dick Swaab dat verschillen tussen jongens/meisjes en mannen/vrouwen aangeboren zijn en hun hersenen écht verschillen. Baby's van drie dagen oud verschillen al. Babyjongens blijken dan meer gericht te kijken naar beweeglijke dingen terwijl babymeisjes zich meer richten op gezichtsuitdrukkingen bijvoorbeeld.
Ja, is toch ook logisch.. Ze hebben ook andere hormoonsamenstellingen, die weer invloed hebben op het gedrag etc?
Oh, ik geloof ook echt wel dat er verschillen zijn in de hersenen enzo. De vraag is hoe die verschillen zich vervolgens vertalen in gedrag en in welke mate dat gedrag gestuurd wordt door de omgeving en wat de kinderen steeds te horen krijgen. Want er is ook bewezen dat men meisjesbaby's al vanaf het prille begin anders benaderd dan jongensbaby's... meisjesbabys worden sneller getroost bijvoorbeeld
is ook heel gezellig om samen te doen, al moet ik eerlijk bekennen dat ik altijd aparte batch maak voor de kids want na 5 minuten zijn ze het vaak beu (en staat mama alleen te bakken hihi) het enige wat ze leuk vinden is vormpjes maken e.d. dat dan weer wel. Elk jaar maken we zelf kruidnootjes e.d. en zomers is het een feestje om uit te tuin te eten (ik doe het in de winter niet, ik ben niet zo'n die hard hihi)
Tja, natuurlijk heeft de omgeving ook invloed op de ontwikkeling en (latere) denkbeelden. Maar ik geloof niet dat je van een meisje-meisje een jongens-meisje kunt maken, zeg maar
Ja dat snap ik dan weer wel, gelukkig al wat ervaring want ik heb veel gebakken met mijn buurkinderen. Heerlijk is dat maar ze hebben niet veel geduld hahaha. Zelf brood maken en dan vooral het rijzen probeer ik al niet eens meer. Buurmeisje kwam elk kwartier vragen of het brood al in de over mocht En ik weet dat het slecht is, maar vooral dingen met chocola ed vind ik zo mooi, ze kunnen er dan helemaal onder zitten hahaha. Vind nu Junior Masterchef ook zo leuk, wat die kinderen allemaal kunnen, maar vooral, het plezier dat ze erin lijken te hebben... Heerlijk Maar goed, dit is natuurlijk helemaal off topic. En voor hetzelfde geld krijg ik een kindje die er niets aan vindt... Moet ik wat anders verzinnen hihi.
Er was gister nog een leuk programma hierover op ned 2dacht ik, over oa mannelijke hormonen in de baarmoeder etc.
Ik geloof daarnaast ook niet trouwens, dat het speelgoed waar de kinderen mee spelen, van invloed kan zijn op hun seksuele geaardheid later (had die opmerking voorbij zien komen hier, vandaar dat ik hem aanhaal). En zelfs al zou dat zo zijn, maakt het me niets uit... Als ze maar lekker kunnen spelen toch? Ik speelde vroeger altijd liever met jongens speelgoed, vond ik veel stoerder
Eens. Uiteraard spelen opvoeding/omgeving ook een rol en het is nu net de vraag hoe groot die rol is. Dick Swaab zegt bijvoorbeeld dat die rol niet groot is (80/20) terwijl er ook mensen zeggen dat de rol van de omgeving veel groter is (40/60 bijv.). Maar om wat meer on-topic te blijven: volgens Swaab voelen vrouwen zich over het algemeen fijner bij zorgtaken omdat dit gedeelte in hun hersenen veel groter is dan bij mannen.
Ja, maar ook om dat (jarenlang) fulltime te willen doen? Ik kan me best voorstellen dat veel mensen het liever niet fulltime willen doen. Ik vind het nu ook heerlijk dat ze weer naar de psz is.. En kijk er best naar uit dat ze strax naar school gaat. Ik zou echt niet jarenlang kleine kinderen thuis willen hebben, het is net lang genoeg geweest met 1
Inderdaad! Mijn moeder had een moeder die niet buitenhuis werkte maar dat binnenshuis des te meer deed... Denk aan het zeil boenen, de was (heel wat meer werk dan nu), de grote schoonmaak enz. Ze heeft heel weinig aandacht gekregen. Er is vaak een te romantisch beeld van die tijd terwijl juist door de technologische vooruitgang (wasmachine, vaatwasmachine, strijkijzer enz.) vrouwen de laatste honderd jaar het een stuk makkelijker hebben gekregen. En het romantische plaatje van een boerin? Een boerin moest keihard meewerken in de meeste boerenbedrijven. Die had zeker een full-time baan THUIS .
Over speelgoed: ik speelde vroeger nooit met poppen of barbies, vond daar weinig aan. Ik speelde ofwel met allerlei knutseldingen, of ik zat te lezen, of ik speelde met mijn broertje mee met de auto's en de lego. Mijn dochter is daarentegen een echt meisjesmeisje: barbies, poppen, little people, littlest petshop en my little pony. Ook lego, maar daarin is Lego Friends weer zwaar favoriet. Ze trekt echt ontzettend naar alles wat roze is. Had ik helemaal niet. Thirza wil altijd jurkjes aan, ik vond dat ondingen. Tegenwoordig draag ik overigens wel weer liever jurkjes en rokken, maar dat heeft ook alles met de vorm van mijn lijf te maken Ben een echte peer, dus goede broeken vinden is echt behoorlijk lastig hier... Wat dan maakt dat Thirza wel zo'n meisjesmeisje is? Ik denk dat daar toch wel veel aangeboren in is. Ik heb namelijk nooit de neiging gehad om haar helemaal in roze te hullen of allerlei van dat echte meidenspeelgoed aan te bieden. Dat is ze zelf op gaan zoeken.
Naast kunnen is er ook willen. Ik geloof heel sterk in dat je willen ook kunt leren. Ik heb het ook niet altijd makkelijk gevonden en als het slecht met mij of mijn zoontje gaat, zucht ik ook weleens diep, heel diep. Maar ik heb mij erop toegelegd en het gaat goed zo. Sommige mensen hebben een bevredigend gevoel als die bespreking of dat project op hun werk lekker liep. Ik heb dat als ik een heel mooie dag heb gehad die op rolletjes liep, waarbij kind geen scenes schopte of moest huilen. Dat hij tevreden in zijn bedje ligt, mijn gezicht beet pakt en zegt: "Het was een fijne dag, mama." Slik. Daar doe ik het dus voor! Maar dat zijn dus wel die dagen dat ik me compleet gegeven heb en alles draaide om mijn zoontje. Als ik niet lekker in mijn vel zit, word ik snibbig en dat heeft zijn weerslag op mijn kind.
Jij ook bedankt . Blij om te lezen dat jij ook die spanning ervaart dat je nooit op alle fronten perfect kunt zijn. De 'fronten' verschillen misschien maar ik denk dat we daar allemaal als mama's last van hebben en daarin keuzes moeten maken. Jouw lijf werkt niet altijd mee, mijn psyche zou het, denk ik, niet aankunnen om full-time thuis te zijn. Overigens zit ik in het onderwijs dus heb wel altijd die heerlijke, 6-weken-lang-durende zomervakantie die ik volledig aan m'n dochter kan besteden. Maar vindt het daarna heerlijk om weer aan het werk te gaan...
Volgens mij heb je compleet mijn punt gemist. Het ging mij helemaal niet om vrouwen die wel of niet werken, maar juist om mannen, die ab-so-luut niet voor de kinderen zorgen, omdat hij en/of zij vindt, dat dat een man dat niet hoort te doen.
Ik ben wel benieuwd, wat je man zou doen als hij niet meer zou werken, maar thuisblijfpapa zou worden. Welke dingen hij dan zou doen om te zorgen voor een eigen intellectuele uitdaging.
Zo ken ik er ook een paar Maar diezelfde mensen, vinden het wél oké, om hun dochter met auto's enzo te laten spelen. Lekker dubbele standaard.... Ik ken dus óók mensen, die dat geprobeerd hebben, maar helaas. Ik heb dat dus ook, maar dan precies andersom. Ik krijg een bevredigend gevoel van mijn werk, maar NIET van thuis blijven (in de breedste zin van het woord! Dus niet letterlijk!) En als ik te weinig werk en te veel 'thuis zit', ook al doe ik leuke dingen met mijn zoon, dan wordt ik ook snibbig en dat heeft ook weerslag op mijn kind. Lekker laten denken. Als jullie maar beter weten.