Mijn vader weet ik van dat hij ook erg slecht tegen bloed en dergelijke kan maar wat hij deed is zich volledig op mijn moeder te focussen. Hij zat langs haar met zijn gezicht naar haar toe zodat ie alles van onderen niet kon zien en richtte zich compleet op haar. Op die manier was hij er toch bij maar hoefde die het "vieze" niet te zien.
Ik heb alles doorgelezen. Nadeel is dat hij altijd meegaat naar de verloskundige, dus kan het niet bespreken. Anders in zijn bij zijn? Ik probeer thuis redelijk vaak te kijken naar bevallingsprogramma's, om hem een beeld te geven dat het echt niet zo erg is. Maar hij slaat telkens wit tijdens het kijken. Maar de tip van de stoel, zou ik zeker zeggen vanavond @debby, dat is wel heel erg hard!
Ik denk dat voorlichting belangrijk is. Mijn man vind het vreemd dat 'wij' nederlanders thuis bevallen. Toch was dit geen punt van grootse discussie hoor, wat ik wil gebeurt gewoon. Maar ik heb man lief wel beetje bij beetje aan zijn verstand gebracht dat het hele huis niet onder het bloed komt en dat het veilig is enzo. Of hij down under wil kijken is zijn keus, maar dat is dan ook de enige. Hij zal er naast zitten.. Stel er gebeurt iets met jou, dn heeft hij geen afscheid kunnen nemen haha gooi het anders op die boeg, beetje extreem maar je vraagt om tips
Issie helemaal lekker??? Ik blijf bij je tijdens de ontsluiting maar daarna red je je reet maar want IK kan er niet tegen?? Uhhhhhh, nou dacht het niet vriend. Ik hoor het vaker hoor, in mijn (marokkaanse) schoonfamilie, dat de mannen liever op de gang staan. Gelukkig is mijn man bij me gebleven, heeft me gesteund en naar olympisch goud gecoacht (zo voelde het wel haha). Had het ook niet anders gewild.
Geen probleem toch om het bij de VK te bespreken samen met hem. Zorg er voor dat jij hem geen verwijten maakt, hij kan echt niet tegen bloed etc. en vind het waarschijnlijk doodeng omdat hij ook niet weet wat er gaan komen. De VK heeft echt wel vaker dit soort dingen meegemaakt! Zij weet ook echt wel hoe het opgelost is bij andere mannen, denk ik zomaar. Begrip tonen voor zijn angst kom je vaak wel verder mee dan verwijten, wat dat betreft!
Hier was hij aanwezig hij hoeft het ook echt niet te presteren om weg te blijven erin dus ook erbij als het eruit komt .
er zou geen discussie mogenlijk zijn hier. manlief is er dan ook keurig bij geweest 2 keren en die heeft het van down under gezien. ls hij het niet aankan dan kan hij bij je hoofd zitten met zijn rug er naar toe. en gewoon bespreken bij de vlos in zijn bijzijn. verantwoordelijkheid nemen heet zoiets
De bedden in het zkh zijn tijdens de daadwerkelijke uitdrijving erg hoog voor de ruggen van de vlk en iedereen die assisteert, al zittend dus echt niet zoveel te zien. Veel succes!
Dat wordt nog wat als je vent bang is voor bloed. Wat als jij straks een keer niet thuis bent en de kleine is gevallen? Denk dat hij meer bang is voor het onbekende. Laat hem bij je hoofdeinde zitten dan ziet hij inderdaad bijna niets. Weet niet of er vrienden/familie zijn met ook jonge kinderen? Wie weet kan hij eens met die vaders praten om te horen dat je straks echt niet van je hoofd tot en met je anus open ligt? Mijn mening is dat als je 'hem' er wel in kan hangen om een kind te maken, je ook mans genoeg moet zijn om je vrouw bij de bevalling te steunen. Eens een vent, altijd een vent toch?!
Die van mij is ook van begin tot eind bij me gebleven... Is ook geen grote fan van bloed maar dat wou hij nu toch echt niet missen hoor...
hahah, eens een vent altijd een vent! Niet echt dus. Het doet wel pijn eerlijk dat al JULLIE mannen gewoon mee gingen! Dus alle tips zal ik noteren en vanavond tijdens het eten bespreken. Of volgende week, bij Gynaecologie bespreken want vind het wel heel erg jammer
Alvast veel succes vanavond dan, zal niet echt een gezellig etentje worden. Maar denk echt dat je man bang is voor het onbekende. Kan je niet 'toevallig' een vriend of zijn vader laten langs komen die dan uitgebreid gaat vertellen hoe fantastisch het is om je eigen kind geboren te zien worden?
ik zou ook pisnijdig zijn. Jij wel een beetje (boel!) pijn lijden voor jullie kind en dan kan hij er niet bij zijn omdat hij bloed eng vindt? Echt hoor, ik ben geen control freak over mijn man maar dat is toch echt wel het minste wat hij kan bijdragen!
Zo hallo! hoe oud is je vent? Sorry, maar ik zou echt mega giga gantisch over de zeik gaan... Hij hoort jou te steunen! hoe hoeft toch niet met zijn kop tussen je benen te gaan zitten en alles van dichtbij te bekijken? MAar jou steunen dat MOET hij! en, de geboorte van zinjn eerste kind missen?! NO WAY! Wat zeggen zijn ouders er van? Ik vind hem maar een mietje hoor... (sorry voor mijn heftige reactie maar jeetje.. echt heel kinderachtig van hem...) Wij kunnen toch ook niet zeggen, goh, ik kan niet tegen pijn of bloed? Ik ga er maar niet bij zijn?
Over het algemeen is er helemaal niet zo veel bloed bij een bevalling. Hooguit misschien nadat de baby geboren is, maar daarvoor dus echt niet. Misschien zouden jullie het verloop van een bevalling eens kunnen bespreken met de gyn/vk? Ik ben in het ziekenhuis bevallen en ik kreeg gewoon een kamer waarin ik ook bevallen ben. Daar moest ik dus ook wachten op volledige ontsluiting enzo. Mijn vriend is wel een beetje panisch voor prikken. Toen ik een infuus kreeg heeft ie dus even de andere kant op gekeken en toen ik een ruggeprik kreeg is ie ook niet meegeweest (dat vond ik ook geen probleem hoor ). Verder is mijn vriend er wel bijgeweest en ik had het ook niet zonder hem gekund.
Begrijpenlijk! Maar ik zou sowieso absoluut niet een hele discussie gaan maken wat uitloopt op ruzie. Gewoon alle tips doornemen en kijken hoe hij erop reageerd. Geef dan ook aan hoe hij het vind als jullie het SAMEN bespreken bij de vk. Je zou inderdaad je schoonvader eens met hem kunne laten praten dat je dat eerst met hem bespreekt. Vertel hem ook hoe belangerijk het voor jou is dat jullie dit "samen" doen en dit uiteindelijk "teamwork" gaat worden....hij zou uiteindelijk zo trots opzich zelf zijn als hij dit mooie wonder geboren gaat zien worden en hij er ook zijn deel in heeft geholpen. Mannen denken inderdaad vaak dat wij vrouwen het alleen moeten doen. Maar snappen niet dat wij ook veel hebben aan hun support!! Ben benieuwd hoe dit afloopt
Dag Soura, Mijn vriend gaat erbij zijn, maar meer dan in m'n hand knijpen (of mij in zijn hand laten knijpen) zal hij niet doen denk ik. Kijken hoe ik pijn heb, daar verheugt hij zich niet.echt op en op hulpeloos en lijdzaam toezien ook niet. Ik snap dat je het jammer vindt dat hij je niet bij staat, maar ik denk niet dat het verkeerd is. mijn opa bijvoorbeeld heeft echt de geboorte van mijn vader niet meegemaakt, en er zijn zat culturen waar men bevallen ziet als iets wat alleen vrouwen aangaat. Wij hebben in Nederland een prachtige emancipatie doorgemaakt en stellen doen veel meer samen dan voorheen. Maar dit is natuurlijk geen verplichting. ook al lijkt het zo normaal. Als mijn vriend echt niet zou willen, zou ik een zus denk ik vragen, of een sterke vriendin.