Ow super! Wel alleen als de kinderen slapen toch? Geintje! Mooi dat het zo voor je uitpakt idd, is het toch nog ergens goed voor geweest...
Ai ai, nou ja, 2 dagen is niet zo erg, tenminste ik neem aan dat je in deze 2 dagen natuurlijk het huishouden volledig doet, al je vriendinnen bezoekt, al je tandartsafspraken plant, boodschappen doet, winkelt, kapper, schoonheidsspecialiste etc... Dan kun je de overige dagen namelijk volledig aan je kind besteden natuurlijk Sorry dames, was echt een grapje hoor, ben een beetje in een melige bui (wijt het aan de hormomen). Ik heb namelijk echt respect voor werkende moeders, thuisblijfmoeders en moeders die beide doen. En voor de vaders ook.
Ik heb niet alles gelezen, maar her en der wat. Het zou niet mijn keuze zijn, zoals jullie het geregeld hebben. Ik zou vinden dat ikveel te weinig van mijn kinderen zie. Ik werkte 20 uur en mijn man fulltime. nu ben ik noodgedwongen naar 12 uur gegaan (niet eigen keuze). Dat is te weinig voor ons om in deze situatie van rond te komen. Natuurlijk zouden we het allemaal anders kunnen regelen en misschien dan wel rond kunnen komen, maar dat betekend dat de kids ten eerste al van het kev afgehaald moeten worden. En daar zie ik (vooral voor de oudste) veel voordelen in. Dus wij blijven het zo doen, met aanvullende uitkering. Dan ondertussen goed zoeken naar een baan voor 8 uur erbij of een andere baan voor 20 uur. Ik zou dan ook liever een baan hebben wat ik iets minder leuk vind, voor 20 uur, dan een baan die ik helemaal super en geweldig vind, voor 36 of 40 uur. Icm met kinderen uiteraard. Maar wat ik lees is dat je je erg aan het verantwoorden bent waarom jullie het zo doen. Maar ondertussen lijk je er wel tevreden mee. Dan denk ik dat je daarnaar moet kijken. Doe watgoed voelt voor jullie, ook al zijn velen er niet mee eens.
Geen idee. Waarom nadenken over iets dat niet aan de orde is? Ik weet dat hij een superpapa is. Als ik zie hoeveel energie mijn man heeft en wat voor leuke dingen hij allemaal met onze zoon doet! Als het zou moeten, zou hij nog 8 maanden thuis blijven.
Dan zou ik persoonlijk graag zien dat de andere ouder meer thuis is bij de kinderen. Als je carrière je het meeste waard is, waarom dan kinderen? Wij hebben zat vrienden die niet voor kinderen gekozen hebben. Echte carrièretijgers. Gelukkig staan die allemaal achter hun keuze. Nodig hebben, nodig hebben. Ik ben ook dol op chocola, maar ik heb het niet nodig. Vind dat altijd een beetje raar gezegd: "ik heb het nodig om te werken en dan ben ik ook een leukere moeder". Ik vind moeder zijn het mooiste dat er is, daar kan geen zakelijke omgeving aan tippen.
Daar ben ik het wel mee eens. Het is misschien even afkicken, maar je kunt heel goed zonder. Het gaat om de wil om concessies te doen. Maar dat kun je beide kanten op uitleggen. Een deel van je kind missen (en t kind weet niet echt wat het mist) en toch carriere kunnen maken..
Ik denk dat je mij niet begrijpt of niet goed leest. Ik zeg voor je aan je kinderwens begint..dan,zit je nog niet in de mmm, want dan ben je nog aan de anticonceptie...jeetje ik begin zo langzamerhand te denken dat ik de enige ben die niet van de 1 op de andere dag een kind wilde en de pil in de prullenbak heeft gegooid. Als je dus van te voren dat uitdenkt en informeert kun je toch naar een andere baan zoeken,op je gemak. Dan kun je even wachten met stoppen voor zoiets geregeld,is. En dat is niet te makkelijk gedacht, ken 2 voorbeelden van mama's die dat zo gedaan hebben. Hebben dus hun kinderwens een jaartje uitgesteld. Wij hebben ook even gewacht omdat mijn man gedetacheerd zat en van maandaag tot vrijdag weg. Toen hij een vaste plek had zijn we er voor gegaan. Das niet makkelijk maar voorbereid.
Ik heb niets gelezen van andere reacties.. Maar ik ben het volledig met je eens. Ik vind je kind ergens dumpen pas als je alleen bezig bent met uit te willen gaan met vrienden bijvoorbeeld en je, je kind constant bij je ouders/ fam. dumpt om dit te kunnen blijven doen. Werk is belangrijk en in deze tijd moet je het haast doen met 2 inkomens!!! Als het kind dadelijk naar de basischool gaat dan gaat het toch ook 5 dagen in de week! Vind het onzin als er gezegd wordt dat je je kind dumpt als hij/ zij 5 dagen naar de creche gaat of naar een gastouder. Men moet blij wezen dat die voorzieningen er zijn! Thuis met een uitkering zitten zodat je fulltime ouder kan zijn is ook geen optie!
Sorry maar jij weet niks van onze situatie en doet de aanname dat wij niet nadenken. Ik ben geen 25 en was dat toen ook niet. Een jaartje wachten als je man een chemo en andere zware meds krijgt zat er niet in. Helaas hebben wij nooit 'de pil weggegooid' zoals jij dat noemt. Sommige mensen weten nl vanaf dag 1 dat het de mmm wordt. Dit is maar een voorbeeld. Zo zijn er enorm veel situaties waarbij je niet zo goed kan plannen als dat jullie en je vriendinnen hebben gedaan. Het leven laat zich nou eenmaal niet altijd keurig plannen en ziektes zeker niet! Je kunt niet van tevoren alle situaties indenken. Dat blijkt wel, anders zou je deze aannames niet doen.
ieder gezin heeft zijn eigen ding. Maar dumpen vind ik zo'n grof woord. Als jij je er goed bij voelt ts dan doe je het toch lekker zo.
Dat is natuurlijk wel de uitzondering is (niet het normaal zou gaan bedoel ik hiermee) normaliter beslis je samen om voor kinderen te gaan en maken hier dan ook bijpassende plannen voor, ik ben ook niet bepaald een standaard verhaal maar had kinderen krijgen altijd al ingepland met het type beroep wat ik toen koos dat dat samen zou kunnen of helemaal kon stoppen en dan weer verder gaan als ze oud genoeg zijn zeg maar. je kan natuurlijk niet alles plannen maar ik neem aan dat je niet binnen een dag ineens kinderen wilde toch? nouja meeste mensen die ik ken weten dat toch wel een tijdje (niet meteen beginnen maar wel als toekomst ideaal)
Je kunt wel,heel boos en aangevallen doen, het was gewoon een oprechte vraag waarom mensen dat niet van te voren wisten. Ik mag dat toch vragen, jeetje zeg! Ik zeg niet dat je iets kunt plannen, heb de mijne ook niet voor niks gekregen...
Precies en zoals ik al zei, toen ik hier begon, was ik nog vrijgezel. Dat was dus een beetje te vroeg. Toen het wel een wens werd, werkte ik er al en ging alles heel snel.
Weet niet of ik nu olie op het vuur gooi (hoop het niet) wil alleen mijn situatie delen. Bij ons was het wel van de een op andere dag eigenlijk. Wij waren er nml van overtuigd dat we geen kinderen wilden en dat is eigenlijk binnen 3 maanden verandert (door omstandigheden waar ik nu niet op in ga)... stoppen met de pil, en binnen 1 maand zwanger... Hadden ook niet verwacht dat het zo snel ging (wel bewust ervan dat het zo kon hoor, maar nee, niet verwacht). Helaas heb ik daarna 2 x een miskraam gehad, maar ongeveer anderhalf jaar geleden dacht ik er dus nog heel anders over... Dat maakt me niet impulsief of onbezonnen (vind ik zelf), maar zo snel kunnen dingen dus wijzigen...
Ik wil hier toch even op ingaan. Kinderen die naar de basisschool gaan zitten in een totaal andere fase als baby's en peuters. En ja, een baby vijf dagen per week naar de opvang brengen is in mijn ogen buitensporig veel. Het zijn die eerste jaren die juist zo cruciaal zijn voor de latere ontwikkeling. Twee dagen gebruik maken van de opvang, en ja natuurlijk is het mooi dat die voorzieningen er zijn, is iets heel anders dan fulltime. En "thuis zitten met een uitkering" is helemaal zo makkelijk niet. Je krijgt echt niet zomaar een uitkering als je gewoon kan werken! Het is zo extreem ook niet, je kunt toch compromissen sluiten? Zoals iemand al zei: concessies doen. Daarvoor heb je kinderen gekregen,en niet om ze vijf dagen per week naar de opvang te brengen. En als ze eenmaal naar de basisschool gaan is er weer meer tijd voor een carriere toch?