Ik heb het idee dat veel moeders hier toch het verkeerde idee hebben bij alleen laten.Als ik voor mezelf spreek,ik ben vanochtend met mijn zoontje van 2 in bad geweest.Ik ging er al uit om me af te drogen,aan te kleden en op te maken.Ik droog me af in de badkamer,loop naar de kast op mijn kleding te pakken,kleed me aan in de badkamer,ga om de hoek me eigen staan opmaken waar ik constant met em aan het zingen ben.Loop naar zijn kamer om zijn kleertjes te pakken en haal em uit bad. En sommige van jullie willen beweren dat ik dan niet snel genoeg bij em kan zijn en dat ie in die tijd kan doodvallen en verdrinken? Wie van jullie gaat wel een fietsen met jullie kindje vraag ik me dan af? En van wie heeft het kindje een helm op als ie achterop zit,die van mij wel maar ik weet dat het grootste gedeelte dat niet heeft,iedereen zijn eigen keuze natuurlijk maar doe dan niet alsof je kind even "alleen" in bad laten terwijl je in de buurt bent een doodzonde is.
Als hij staat de douchen dan durf ik wel even de was op te vouwen of iets anders te doen boven, maar als hij in bad zit blijf ik erbij. Wel pak ik soms even een handdoek uit de logeerkamer, maar dan ben ik binnen 10 seconden weer bij hem. (Ons bad staat los van de douche)
Wat ik me afvraag,hoe doen jullie dat dan met warm weer als jullie kinderen buiten in badje zitten te spelen.Ga je daar dan constant boven op ze zitten of gun je jezelf wel even 1minuutje om naar de wc te gaan of drinken te pakken,of moet je kind/kinderen dan allemaal uit bad komen?
ik vind het toch wel een verschil je kind alleen in huis laten of je kind in het bad laten zitten als je er binnen 3 seconden bij kunt zijn.. water is levensgevaarlijk dat klopt maar ik vertrouw mijn dochter daarin, die staat niet in bad, gaat niet liggen etc. Die zit gewoon op der gat in bad te spelen en verder niets.Als ze nou heel het bad doorzwemt of gaat staan, zou ik ook de ruimte niet verlaten..
Ik doe het ook niet, vind het doodeng. En ben eigenlijk helemaal niet bang aangelegd, ook niet betreft de kinderen. Een maand geleden nog was mijn zoontje aan het spelen bij een meertje, het eerste stuk was heel ondiep, het water kwam net tot zijn bovenbeentjes. Ik lag er een paar meter vanaf en hield hem constant in de gaten. Op een gegeven moment viel hij voorover in het water en begon te spartelen, hij draaide op zijn rug en toen ik bij hem kwam om hem eruit te vissen (ik was er binnen en paar seconden) zag ik dat hij onder water naar lucht hapte. Dat bange gezichtje.. oeee, vreselijk! En ik was dus echt in een paar seconden bij hem. Mijn kinderen zijn best 'verstandig' maar toch, het blijven kinderen. En mijn zoontje van 2 is motorisch zeer sterk, hij wordt ook constant ouder geschat en redt zich goed. Maar een kind wat met het hoofd onder water komt en dus nog niet heeft leren zwemmen gaat van schrik inademen en krijgt dus direct water binnen. Nee, ik vind het echt levensgevaarlijk, een kind (zonder zwemdiploma) 'onbewaakt' in bad.
De afstand is een verschil maar het gevaar niet. Nu staat ze niet in bad maar de volgende keer misschien wel. Dan ben je er niet bij. Glijd uit komt met hoofdje tegen de rand. Wat dan? Je had het kunnen voorkomen. En een bijna 2 jarige daarin vertrouwen?
Vind ik toch wel een verschil maargoed. Het is niet zo dat ik haar minuten niet zie ofzo hooguit een halve minuut. Ik vertrouw mijn dochter daar inderdaad in ook al is ze 2 jaar, die gaat echt niet staan in bad want dat vind ze eng.
Water is gewoon hartstikke gevaarlijk en kinderen kunnen al in een hele kleine hoeveelheid water (en in zeer korte tijd) verdrinken. Ik ben absoluut niet "angstig" wat mijn zoontje betreft, maar met water neem ik gewoon geen risico. Daar is hij mij veel te dierbaar voor en het is een kleine moeite om even bij hem te blijven als hij in bad of in een zwembadje zit.
ik zorg dat ik alles al gedaan heb en bij de hand heb voordat ik haar in het badje plaats ik doe niet eens de deur open als er aangebeld wordt als zij in bad zit
Ik verwachtte een paar weken geleden een pakketje (die ik erg graag die dag wilde hebben omdat we de volgende ochtend op vakantie gingen) en toen ging dus precies de deurbel toen mijn zoontje in bad zat.. Hup handdoek om hem heen, uit bad, snel samen naar beneden om de deur open te doen en daarna weer terug in bad!
tja, dan doet ze haar hoofd zeer en gaat even koppie onder. Dan ben ik bij haar en hijs haar omhoog en troost haar. en verder sluit ik me hier bij aan
Maar vanaf wanneer dan wel? Uitglijden in bad kan op alle leeftijden gebeuren, wel of geen diploma.. (en deze vraag is niet speciaal op jou gericht hoor, ben gewoon nieuwsgierig).
laat hem hooguit 10 seconde alleen ff snel zijn handdoekje pakken.....maar echt niet langer...hij is te druk en ik ben toch zo bang dat hij een keer een smakker maakt en keihard tegen de kraan aan komt hij is zooo druktemakertje!
Je kunt een 2 jarige niet vertrouwen. Het is een kind. Ze proberen alles een keer uit dus ze gaat echt wel een jeer staan of ze het nu eng vind of niet.