Hoort erbij..weet ik...maar toch vanmiddag braderie dus ik de dag beetje gepland zodat ik erheen kon. ze had voldoende geslapen, net gedronken dus op stap. Zijn er nog geen kwartier...jengelen!! ging over in huilen. Niets was goed...gewoon moe maar in de wagen slapen homaar! Had gezellig met vriendinnen afgesproken etc. Nou kon dus wel weer omdraaien... Echt nog wel ff geprobeerd maar ging van kwaad tot erger... herkenbaar? Dat je soms toch wel denkt grrrr
Met kleintjes gaat het nooit zoals je wilt en ik heb me daar gewoon bij neer gelegt. Wil ik echt iets doen dan opas of bij papa maar dat komt heel zelden voor. groetjes kim
Heeeeel herkenbaar... En helaas nu nog steeds. Word wel steeds beter. Wel blij te lezen dat ik niet de enige ben
Hier gaat het 9 van de 10 keer wel goed. Maar hij wil niet in de wagen zitten als ik gezellig bezig ben. Hij wil er ook uit, beetje kruipen ( inmiddels wat stapjes zetten) hij wil iets om mee te spelen.
Ga je dan echt naar huis? Had haar wat recht op gezet misschien wilde ze rondkijken. Ik bedoel mijn dochter bepaald niet voor mij dat ik niks leuks kan doen, ze zal er aan moeten wennen dat ze niet altijd thuis is anders kun je altijd wel weer naar huis gaan.
Ja ik ga persoonlijk dan echt naar huis. Ik ben het op zich wel met je eens maar ik kan gewoon niet meer genieten als mijn dochter zo aan het huilen is en zich niet kan vermaken. Ik probeer wel eerst van alles maar als het niet gaat, dan ga ik liever naar huis dan dat ik me opgelaten voel tussen vriendinnen.
ik herken het. Toevallig vandaag nog. Ze is al een week in een sprongetje en zo ontzettend huilerig terwijl ze dat nooit zo geweest is. Maar vandaag liepen we over de kermis en pakten daarna een terrasje. Maar ze was zooo aan het huilen dat we op het punt stonden om weg te gaan. Gelukkig kwamen er toen een stel vrienden bij waardoor ze wat afleiding kreeg en stopte met huilen. Toen konden we nog even lekker blijven zitten.
Net als gebakje gaat het hier 9 van de 10 keer goed. Mijn zoontje vind alles prima. Als hij maar gezellig rond kan kijken en kruipen/optrekken. Mama gebruiken als een klimrek is ook bere interessant
Hier gaat het ook 9 van de 10 keer goed. Als het een keertje niet goed gaat, jammer dan. Dan loop ik met een huilend kind door de stad bijvoorbeeld. Kan gebeuren.... Ga alleen naar huis als ik denk dat ie zich niet lekker voelt. Is 1 keer gebeurd toen ik bij een vriendin was. Maar als het gebeurt...dan is het niet echt leuk nee
Op zich herken ik het redelijk. Maar ik voel me nooit opgelaten tegenover vrienden hoor. Heb hele fijne vrienden die me dan gewoon helpen. Als mijn kids met zijn tweeën bezig zijn is het af en toe bal. Vooral toen mijn zoontje kleiner was maar 1 vriendin neemt dan 1 kind van me over zodat ik me op de ande kan concentreren en als ik even ergers wil kijke. Dan geef ik mijn andere kind bijvoorbeeld even aan een vriend die dan heel maf gaat doen net zolang tot mijn zoontje moet lachen. En als ie blijft huilen is het ook goed. Maar goed ik ben een beetje de laatste in mijn vriendenkring met kids. Ze hebben er allemaal meegemaakt En mijn vrienden willen mij en de kids graag zien of ze nou huilen of niet. En als ik echt even wil bijkleuren met een vriendin dan doen we een avondje zonder kids. Ook leuk.
Hier gaat het ook 9 van de 10 keer goed. Maar af en toe is ze een klein draakje Meestal probeer ik me er niks van aan te trekken, en dan gaat het vaak wel weer beter. Vooral in de periode dat ze net ging lopen wilde ze vaak niet in de wagen. Ook 1 keer uit eten geweest met z'n drietjes, was geen succes. Heb nog nooit zo snel me eten opgegeten . Toen dacht ik ook, ik zie overal kindjes die mee uit eten gaan en dan met een speeltje af te leiden zijn. Maar mijn dochter niet hoor, als die iets in haar hoofd heeft (in dit geval rondlopen) dan berg je maar. Toen voelde ik me wel erg opgelaten, thuis negeer ik haar in zo'n bui maar ja in een restaurant kan dat natuurlijk niet.
hier ook 9 van de 10x goed hoor!!! en vanaaf was ze 17:45 wakker ging naar bbq met der tot 21:00 geen kik! Thuis nog lkkr op de bank geknuffelt en pas 21:45 naar bed haha dus weer goed gemaakt enne babyhope ben natuurlijk êcht niet meteen weggegaan! haha neeej zo werkt t niet. nog getilt, zitten, liggen, drinken, speeltje dus 3 kwartier ofzo Jengelen vind ik ook nie heel erg maar als de koek echt op is gaat deze mevrouw echt hysterisch huilen met dikke tranen...eenmaal in de auto sliep ze zo dus doidmoe maar fijn dat ik nie de enige ben!!
Meestal is dochterlief (2 maanden) hartstikke rustig buiten, lekker slapen in de draagdoek en misschien een keer wat drinken en weer verder tukken. Of ze kijkt wat om zich heen. Maar als je haar wakker maakt is t vragen om moeilijkheden! We gingen uit eten, ik had haar in de doek en dat ging prima. Totdat ik een heet soepje wilde eten en thee wilde drinken bij mijn sushi (ik zat nog op anti-krampjes menu dus dan is er buiten niet zo heel veel te drinken als je de koolzuur en de citrus moet laten staan), en haar uit de draagdoek wilde halen; de eigenaars hadden een wipstoeltje te leen. Nou vergeet t maar! Vanaf dat moment flink huilen: drinken wilde ze ook niet, veel te onrustig, een schone broek bleek wel nodig maar loste het huilen niet op... elke keer als we zeiden "we gaan" was ze stil, als we besloten nog even te blijven ging ze weer los... geen succes! En andersom, vandaag: Kijk lieverd, je bent voor het eerst bij de zee! Dochter: Zzzzzzzzzzz....