Hier ook zo iemand. Op z'n fiets met zijwieltjes wil hij gewoon niet op de trappers. Hij gaat dan met z'n voeten op de grond, kan net met z'n tenen bij de grond komen en zegt dan: "Zo kan het ook." Ik word er een beetje pissig van de laatste tijd. Hij wordt in december 4, maar hij durft niet ofzo. Wat het is, geen idee. Maar wel irri. Want jongetjes uit de buurt die jonger zijn rijden vrolijk met en zonder zijwieltjes rond op hun fietsjes.
Toch niet gaan pushen! Zijn met onze oudste met 3 jaar begonnen met zijwieltjes, maar ook hij snapte het trappen gewoon niet - ook al deed je het tig keer 'voor' door z'n knieen afwisselend naar beneden te duwen. Na heel veel frustratie aan beide kanten op een gegeven moment maar gelaten. Uiteindelijk heeft hij daarna via een loopfietsje gelukkig alsnog plezier èn handigheid in het 'fietsen' gekregen en nu, met bijna 6, kan hij dan eindelijk met een 'gewone' fiets, zonder zijwieltjes, overweg. Alleen het doortrappen/-fietsen wil nog niet zo (maar kunnen ook maar heel weinig echt oefenen), omdat hij steeds na x aantal meters remt en afstapt, of omdat hij vindt dat hij 'te snel' gaat, of omdat hij zoooooo langzaam gaat dat hij enorm begint te wiebelen. Als hij mag kiezen, kiest hij 9 vd 10 keer toch nog voor z'n loopfiets - en die laten we hem deze (na)zomer dan ook nog (past er nu nog nèt op), want ik vind persoonlijk het allerbelangrijkste dat het kind plezier moet hebben in fietsen.
Wij hebben er zelfs aan zitten denken om de loopfiets een poos op zolder te leggen zodat hij de fiets met zijwieltjes wel moet pakken. Maar waarschijnlijk doet ie dat toch niet en gaat dan wel gewoon lopen als we naar de winkel moeten... Maar het frapante is: meneer heeft een keer helemaal naar het winkelcentrum heen en terug (ongeveer 2 km). op z'n fiets met zijwieltjes gefietst. Daar aangekomen was ik supertrots, hij ook. Gevierd met een ijsje. Er is onderweg NIKS mis gegaan. Maar van het een op andere moment wil/(durft?) hij niet meer. En dat is hoogst irritant moet ik zeggen. :x
Jaaaa, hier ook. Op een gegeven moment de trappers van zijn fiets afgehaald, en er een loopfiets van gemaakt. In de hoop dat hij er dan wel op zou gaan, maar helaas de houten loopfiets blijft favoriet. Nu hebben we een wat grotere fiets (16 inch??) te leen, het zadel zo ver mogelijk naar achteren gezet, zodat hij wat meer en makkelijker kracht kan zetten. Het gaat iets beter, vandaag 3 rondjes gefiets en toen was het weer klaar
Och man wat een ellende! Hier ook begonnen en ze is zooo onzeker! Zodra ze ook maar merkt dat we haar loslaten, hup voeten op de grond! Ze heeft zo'n goede kwaliteit fiets, dat die zijwieletjes niet om te buigen zijn! Dus hier stug elke avond oefenen....
Gaat dat wat makkelijker, een grotere fiets? Hier hebben we ook zo'n klein fietsje en D. is erg groot. Is eigenlijk ook geen gezicht...
hier was Nikita ook erg onzeker. en als je t nou probeert zoals ts t vroeg , met behulp van een sjaal. kun je m stiekem wat losser laten hangen maar zodra ze onzeker wordt en je ziet dat ze haar voeten op de grond wilt zetten weer wat aan de sjaal trekt?? hier kan nikita nu rondes achter elkaar blijven door gaan. super trots want van de ene op andere dag had ze t door hoe ze moest sturen en gaat t ook met grote sprongen veel beter
Ja gaat echt veel beter. Hij kan nu makkelijker kracht zetten om de trappers rond te krijgen lijkt het wel, om vervolgends weer hard te remmen Vandaag 2 rondjes over het plein (zonder te remmen) gefietst, dus we gaan vooruit
Onze zoon heeft zonder zijwielen leren fietsen met zo'n Biky Biky vestje aan met handvat. Scheelt enorm voor je eigen rug! En het gaf hem een soort van steun. Het heeft best wel een paar weken geduurd voordat hij ECHT kon fietsen en iedereen (mijn zus, zwager, man, vader en ik) hebben met dat handvat achter hem aangerend, haha! Toen hij het eenmaal door had, was het ook meteen klaar. Hij kon ineens van de ene op de andere dag al mee naar de supermarkt fietsen en dat ging ook nog eens heel netjes en veilig. Een wonder, want ik dacht echt op een gegeven moment dat hij het NOOIT meer ging leren... (net 5 jaar oud). Overigens ga ik mijn jongste 100% zeker een LOOPFIETS geven. Dan kan hij in elk geval makkelijker leren fietsen dan onze oudste, die vertrouwde zo op zijn zijwieltjes.
Ik heb het hee topic meegelezen. Vandaag ben ik begonnen en binnen een uurtje kon hij fietsen . Hij is 3 jaar en 5 maanden. Helemaal super! Ik heb hem in zijn nek vastgehouden en hij had het vrij snel door. Vanmiddag op de fiets naar de supermarkt . Succes allemaal.
wij zijn ook bezig om ons zoontje te leren fietsen maar meer op een tractor nu hahah (heeft die gekregen vna oma en opa) altijd leuk,... hij zet nog geen kracht met ze benen op de trappers dus daar zijn we eerst mee bezig dan gaan we achter hem staan bukken en dan op ze boven benen beetje kracht zetten en dan zorgen dat die zelf dorotrap haha... maar jullie kids zijn al bezig met zonder zeiwieltjes en kom ik aan om nog echt te leren fietsen lol
Nou, hier is ons zoontje ook nog bezig met zijwieltjes hoor. Daar moet hij eerst vertrouwen in krijgen, dat hij het kan. Verder zijn wij ook nog niet.
Die vanmij heeft toen ze 2 werd een loopfiets gehad, dus toen we haar een half jaar terug op een fiets zonder zijwielen zetten moest ze even wennen aan de trappers, en fietste ze savonds zo weg.
hier een 3jarige en die kan nog niet fietsen(met zijwieltjes) die gaat doodleuk op zn stuur leunen en wachten tot je gaat duwen en zo niet dan stapt ie af en loopt ie verder. dan heeft ie t wel weer gezien. 3wieler kan hij nu eindelijk wel (raar dat hij een fiets dan niet snapt..) en loopfiets snapt hij ook niet, dan zit hij de trappers te zoeken en kan geen evenwicht houden, hij snapt er helemaal niks van. ik kan niet met hem oefenen vanwege rugproblemen en hubby is te lui om het te doen. die denkt dat zoonlief t vanzelf wel keer door gaat krijgen (GRR!)
Stiefzoon heeft ook bij ons leren fietsen, bij z'n mams had ie destijds niet eens een fiets. Kan dus gewoon hoor, in die 2 keer per maand Hier vooral op gras geoefend, als ze dan vallen, landt het niet zo hard. Langzaam beginnen en dan stapsgewijs opvoeren. Het verschilt nogal per kind hoe ze het oppakken. Stiefdochter is nogal (faal)angstig en heeft een jaar haar fiets niet aangeraakt toen ze (op het gras!) omviel. Stiefzoon fietste keihard tegen een paaltje aan, (hij vergat te sturen), deed zich ongelovelijk pijn, hoefde die dag verder even niet weer, maar pakte 2 weken later in z'n eentje z'n fiets en ging alleen in het park hiernaast aan het oefenen, omdat ie het niet kon hebben dat het niet gelukt was. Uurtje later kwam hij terug dat ie kon fietsen zelf.... (wij hadden niet eens door dat ie z'n fiets meegenomen had ).