Meiden, ik zit even met mijn handen in het haar... Mijn zoon (ruim 3) is al ruim een jaar een hele slechte eter. 's Avonds krijg ik er bijna niks in, behalve brood. Nu hebben we het lang aangekeken door gewoon een bordje voor hem neer te zetten, en het verder te negeren. Eet hij niet, dan maar niet, met de gedachte dat hij ooit wel weer zou gaan eten en zo n ieder geval wel tijdens het eetmoment bij ons aan tafel zat. Deze manier werkte niet. Sinds een tijdje moet hij dus iets eten, steeds een klein beetje, bijvoorbeeld 3 stukjes vlees, 3 kleine stukjes aardappel en 2 boontjes. Vlees gaat prima, de rest minder maar door de strijd aan te gaan had hij het principe wel door. Dit is ongeveer 3 weken goed gegaan en hij was steeds trots als zijn bord leeg was, dan gaven we hem een applaus en soms mocht hij dan een filmpje kijken op de ipad. Tegenwoordig weigert hij weer te eten. Boos worden werkt niet, ipad beloven ook niet, dreigen met bed ook niet. Hij eet met tegenzin een stukje vlees, huilt steeds harder, raakt overstuur en uiteindelijk gaat hij overgeven. Vanavond heb ik gezegd dat als hij niet snel zou eten, ik hem in bed zou leggen (na een half uur zeggen dat hij niet wil eten en ik door alle positieve beloning en stimulering heen was...) Resultaat:hij ligt vanaf half 7 in bed..... Geen idee of hij slaapt, ga zo maar eens kijken..... Wie heeft er tips voor me? Ik weet het even niet meer!
Niet dwingen! Dat geeft alleen maar een averechts effect! Dan is eten toch niet leuk meer? Ik heb er ook zo een, ik maak me er niet druk om. Ze eet wat ze wil eten en de rest dan maar niet. Ze krijgt wel een toetje, altijd. Ik ga haar niet dwingen, het moet gezellig zijn aan tafel. Eten komt heus wel weer. Geef extra vitaminen en fruit, dan krijgen ze al een boel binnen hoor. succes!
Bedankt voor je reactie, maar die manier werkt hier dus echt niet. Door niet te dwingen of consequenties verbinden aan niet eten, eet hij ook niet. Dan zit hij aan tafel en krijgt dus niks binnen. Hij is bijna 3,5 en eet dus al 2 jaar niks. Maar dan ook helemaal niks! Niet eens een toetje, niet eens een hapje appelmoes, niet eens een stukje komkommer, niet eens een flintertje macaroni:niks! Dat is voor ons dus ook niet meer deoplossing. Ik denk niet dat hij op deze manier ooit gaat eten, vandaar dat we nu willen dat hij op zijn minst een paar hapjes probeert. Beloningssystemen is hij niet gevoelig voor, complimenten en gekkigheid wel. Ik zoek dus tips om dit aan te pakken en wat te doen bij expres overgeven?
Sandra, niks medisch. Brood en fruit eet hij nl prima. Het is een combinatie van een sterke eigen wil, kijken tot hoever hij kan gaan en wat de boer niet kent eet hij niet.
Ik ben er toch echt van overtuigd dat het niet helpt. Dwingen zeker niet, dan associeert hij eten met macht, een zeker onprettige ervaring. Laat het een poosje rusten is mijn advies. Snap heus wel dat jij wil dat hij eet, maar zo werkt het niet.. Succes!
Moeilijk.. Hier eet ons zoontje wel iets maar niet veel. We gaan niet de strijd aan en dwingen hem zeker niet. Maar we vragen wel van hem van alles wat op zijn bordje ligt 1 hapje te proeven. Lust hij het dan echt niet is het over maar belonen we hem dat hij het geprobeerd heeft. Zou misschien een stickerbeloningssysteen bij je zoontje werken? B.v elke keer als hij iets gegeten heeft een stickertje en dan na 5 stickertjes een klein kadootje? Lust hij werkelijk niets, of is er iets dat hij wel heel graag eet? Dat zou dan ook een beloning kunnen zijn na b.v 5 stickertjes.
Pioen, voorheen dacht ik ook altijd net als jij. Maar hier werkt dat dus niet, zien we na 2 jaar proberen. We duwen het niet naar binnen, maar aan niet eten (en ik praat niet over een bord vol, ik praat over een paar happen, van elk 1 of 2 kleine hapjes) hangt een consequentie. Dat kan zijn niet op de ipad, en zoals vandaag dus naar bed. Is ook niet ideaal dat ben ik met je eens, maar eerder werkte het wel en at hij tenminste iets. Beloningssysteem met stickers doet hem weinig, maar wellicht toch nog eens proberen.....
Hij doet het inmiddels wel, we blijven cosequent. Niet iets proberen te proeven wil zeggen geen toetje of geen dvd kijken zoals jij zegt. Bij mijn zoontje werkt dit echt. Niet na de eerste keer, maar toen hij in de gaten kreeg dat het menens was wel. De eerste keer was het echt een schreeuwpartij aan tafel toen hij zijn zin niet kreeg. Daarna wist hij dat we het meenden, dus we hebben ook echt niet toegegeven zeg maar. Een keer toegeven bij mijn zoontje, en het hek is van de dam. Overigens straf ik liever niet met een toetje want dat hoort bij de maaltijd, maar we weten hoe graag hij het lust dus vandaar.
Onze zoon eet ook al een af jaar niet meer. Vorige week was manlief er niet en heben we op de bank gegeten voor de televisie. En wat denk je, ik kon het zo naar innen schuiven. Ik weet het, het is niet de meest goede manier, maar ik ben blij da we weer iets binnen krijgen. We geven nu dus zijn eten voor ons aan, voor de televisie. Ik ben ervan overtuigd dat hij vanzelf weer goed gaat eten en aan tafel. We gaan het ook zeker met regelmatig weer aantakel proberen. Wij hebben hier eerst de oplossing in gevonden. Kan me ook goed voorstellen dat er moeders zijn die dit niet vinden kunnen. Maar ik vind momenteel zijn eten belangrijker!
Hier eet de jongste ook al geruime tijd amper avond eten. Wij hebben ook alles geprobeerd, we herkenden het ook niet van onze oudste die een alles eter is. Zo ontzettend frustrerend want je wilt zo graag dat ze gezond eten! Maar dwingen werkt echt niet, dan gaan ze hele nare associaties met eten krijgen als het verkeerd wil Dus, wat wij doen is het volgend; weinig tot geen snoep overdag. Amper zoet op brood, en extra fruit. Dus tussen 2 maaltijden door, wat aardbeien of frambozen. En niet willen eten? Prima, toetje ( vla, appelmoes of yoghurt ) en dan was het voor de dag. Morgenochtend is hij de eerste met brood. Van mensen om mij heen met hetzelfde probleem heb ik gehoord dat ze uiteindelijk weer gewoon gaat eten. Dus, probeer het los te laten. Geef hem extra fruit, geen zoetigheid. Sterkte en succs, het gaat ongetwijfeld goed komen.
Een aantal weken ging het goed, dwz soms duurde het een kwartier en soms bijna 2 uur maar dan was zijn bordje leeg. In de vakantie zijn we iets soepeler geweest en kreeg hij vaker pannenkoeken of een boterham als we gingen uit eten of barbecuen. Nu weer in het ritme en dat gaat dus op en af. De laatste dagen heeft hij dus wel wat gegeten maar ook 2x alles expres ondergespuugd. Wat moet ik daar dan mee?
Niet dwingen, dan eet hij maar niet. Zorg voor voldoende fruit. Eet hij ook tomaten en komkommer? Want dat eet die van ons prima. Of een hartige pannenkoek?
Aszz, hij snoept overdag niet want dat indt hij niet lekker. Eet in de ochtend en middag 2 boterhammen en tussendoor fruit. Vanaf 12 uur dus niks meer, soms smiddags een koekje maar meestal wil hij niks. Ik vind dat hij met bijna 3,5 op zn minst een paar hapjes avondeten moet eten, dus niet willen eten s voor ons geen optie meer. Hij vraagt dan nl wel om een boterham (krijgt ie niet) dus wel honger. Toetje wil hij nooit.
Tomaten en komkommer eet hij niet, zoals ik al zei als het aan hem ligt eet hij niks. Echt niks. Hartige pannenkoek nog niet geprobeerd, is wel een idee. Maar ik wil dat hij bewust wordt van het feit dat hij iets moet eten ipv het vermomd naar binnen te werken, ben niet bang voor vitaminetekort oid maar wel voor een verkeerd eetpatroon (nl niks eten en dit zelf bepalen) Het is een machtspel, maar hij moet ook leren dat hij niet alles kan bepalen.
Oh maar hij gaat echt wel eten als hij flinke honger krijgt. Wij hebben dagen gehad dat hij niets at, en met een rommelende maag ging slapen. En hier ging hij toen wel komkommer, tomaat en dat soort dingen eten. En wees je er van bewust dat hij nu helemaal een verkeerd eetpatroon krijgt met het overgeven. Ik zou een menu gaan samen stellen, samen met je zoon. Dit eten we voor ontbijt ( zoveel stuks ) zoveel fruit gaan we eten, dit eten we tussen de middag, dit tussendoor en dit voor het avond eten. Daarna gaan we slapen. Eventueel een beloningssysteem er aan koppelen.
Tja hier eet ze ook al twee jaar niet 's avonds. Komkommer en tomaten en dergelijke heeft ze nog nooit willen proberen. Ik maak er dus geen drama van en dan eet ze maar niet, ook geen alternatief maar dus uiteindelijk zonder eten naar bed. Vraagt ze later om eten dan krijgt ze hetzelfde bordje weer onder haar neus geschoven. Ik zou ook heeeeel graag willen dat ze wat eet, ze is vrij licht... Maar een strijd van maken doe ik niet, ik wil het avondeten leuk houden anders gaat het alleen maar meer tegenstaan. Maar ik snap je frustraties heel goed! Snap ook niet waar het bij haar vandaan komt want we lusten hier beide heel veel...
Ik heb ook helemaal geen zin in het gezeik tijdens het avondeten. Bah, die ellende s avonds en die strijd.
En toch blijf ik er bij je moet het los laten echt los laten. Wil je een schepje bonen of wil je aardappelen. Vlees eet dochter niet. Nu neemt ze haar baby/kinderwagen mee aan tafel en heeft zelfs een bordje voor de baby. Probeer hoe moeilijk het ook is deze strijd niet aan te gaan je ziet even werkt het en daarna haalt de waarheid je in. Je kunt veel van je kinderen verlangen maar als je met eten de strijd aan gaat ga je altijd verliezen. Mijn tips blijf normaal eet zelf let niet op hem negeer hem en praat met je partner of andere kinderen aan tafel als je die hebt. Hoe moeilijk ook! Hier ook een paar maanden strijd gehad vooral tussen partner en mij daarom. Hij wilde dat ze meer at en zij deed natuurlijk haar mond niet meer open. Ga al die tijd al aan dat hij het los moet laten en vooral de strijd tussen hem en mij moest voor bij zijn hier in. En ik zie het resultaat. Ze eet. Met haar doe ik het zelfde als ik toen met zoonlief deed die eet werkelijk alles mee. Overgeven zie ik als een teken van onmacht van jullie kant en van het kind zijn kant. Wel als je wilt dat je kind aan tafel blijft zitten moet je die regel blijven hanteren. Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk een kind zal zich zelf nooit uithongeren.