ik kreeg kippenvel van je verhaal. maar k wil je heel veel geluk wensen mooi dat je zo blij over t kindje denkt en gefeliciteerd met je zwangerschap en vergeet die vreselijke vent. ban hem uit je leven.
wat een hork! Als ik dit zo lees ben je hem liever kwijt dan rijk. Getverderrie zeg wat kunnen mensen toch tegenvallen! Gelukkig zijn er ook altijd mensen uit een (vaak) onverwachtse hoek die heel erg meevallen. Je hebt je keuze al gemaakt zie ik, je gaat het echt wel redden hoor! Ik zou het hem alleen niet vertellen als je alleen met hem bent, als hij zo agressief is of als het zo dreigend voelt is dit niet lekker. Wonen jullie samen en/ of staan je spullen bij hem? Kan je even bij je ouders in anders? Ik zou mijn spullen pakken(met hulp dus!) en wegwezen, dan op een openbare plek vertellen dat jij jullie baby gaat houden en grootbrengen en hij de keuze heeft om daar een rol in te spelen. Zou hem niks verplichten, je wil je kind echt niet ergens heenbrengen waar het heel verkeerd voelt straks. Laat hem maar lopen dan en reken nergens op, komt helemaal goed. En of het moeilijk wordt en of je het red? Natuurlijk red je het!! En moeilijk? Weet ik niet, ik denk dat dit voor een groot deel aan je eigen instelling ligt. Ik ben op mijn 15e zwanger geraakt, de "zaadjesmeneer" (zoals mijn zoontje hem nu noemt, vond het wel toepasselijk) heeft de benen genomen toen hij het hoorde. Toen ik 16 was ben ik bevallen van een geweldige knul en ondanks dat er echt wel eens een zwaar moment was heb ik het nooit zo ervaren. Sterker nog, ik vond de tweede (ben nu getrouwd en we hebben samen een kindje lopen en een in de bouw) vele malen pittiger dan de eerste! Ondanks dat ik naar school ging, het krap had en mijn leven heel anders werd kan ik je zeggen dat ik geen dag spijt heb gehad van mijn keuze. Nou, als ik dat op mijn 16e allemaal kan, kan jij het nu helemaal! Dikke knuffel en probeer ook te genieten van je kleine wondertje, een zwangerschap is heel bijzonder en mooi en vele malen belangrijker dan een of andere rare hork met een godcomplex!
Hey meid, Als ik jou was lekker voor je eigen kiezen en voor jullie kind. Ik hoop dat je er uit komt, met of zonder vaderfiguur. En ik wil je heel veel kracht, liefde en succes toe wensen! xx
wat goed dat je voor jezelf en je kindje kiest! respect daarvoor! en de mensen die er niet achter staan kunnen in de stront zakken! tuurlijk zal het best moeilijk zijn om alles alleen te doen,maar uit onverwachtte hoeken zullen er mensen zijn die je bijstaan! heel veel succes sterkte voor nu en vooral veel geluk en liefde in de toekomst!het komt echt goed!
Wat vreselijk dat je vriend zo doet tegen je.. Als je het kindje wil houden dan moet je het zeker niet doen! Klinkt hard maar ik zou die vent lekker laten barsten, hij klinkt als ik het verhaal zo lees ook helemaal niet zo als een lieverdje.. (misschien een vooroordeel maar ik denk dat je niet voor niets 13 maanden vast zit, daar moet echt wel een goede reden voor zijn dat hij zo lang heeft vast gezeten..) En dan nog zoiets tegen jou zeggen en je onder druk zetten.. Nee ik zou er klaar mee zijn dan. Sterkte..
Pffffff wat een rare vent zeg. Sorry dat ik het zo bot schrijf. Je moet nu je kindje weg laten halen, maar volgend jaar wil hij er wel aan beginnen. Wat een onzin verhaal van hem. Hij kan jou niet dwingen tot abortus, en hij kan al helemaal geen afspraak voor jou maken. Ik zou als ik jou was lekker gaan genieten van het wondertje in je buik, en je vriend in zijn eigen sop laten gaar koken.
het is te hopen dat meneer straks weer een hele poos opgesloten wordt, zodat jij lekker op je gemakje en zonder angst van je zwangerschap en kindje kan genieten.
Hoi meis, Jeetje moeilijke situatie. Maar zoals ik ook al een paar keer heb gelezen, moet je heel goed gaan nadenken of je nog wel met hem aan kinderen wil beginnen na zijn detentie en hoe je dit voor je ziet. Het is een hele lastige keuze die je moet maken. Ga je voor je vriend, die straks misschien weer vast moet zitten, of ga je voor het kindje in je buik? Maar zoals je zegt heb je zelf ook de middelen om voor je kindje te zorgen. Doe wat je gevoel je zegt. Afstand nemen van je vriend zal heel moeilijk zijn, als je toch besluit om te kiezen voor je kindje. Maar als je al zegt dat je het zelf niet weg wil laten halen en dat je al zo'n spijt heb gehad bij je vorige abortus.......dan weet je eigenlijk al dat je je keuze heb gemaakt (zo zie ik het). Succes ermee meis!!!
Jeetje meis, zou jij dan echt nog kinderen willen met iemand die zich absoluut niet in jou kan verplaatsen en je zoiets oplegt?! Daar wil je toch niet mee verder.. hij zegt dat jij zijn leven verpest. Dan had hij maar een condoom moeten gebruiken. Denkt hij er ook niet aan dat hij met deze beslissing jouw leven heel wat aandoet en een leven in.wording nieteens een kans geeft? Maken dat je weg komt, zulke mannen zijn niets waard
Ik denk er zovaak aan als ik van zo iemand nog kinderen wil. En nee dat wil ik echt niet maar dit kind is de helft van mij en alleen daarom al kan ik het mezelf nooit vergeven als ik doorzet met een abortus. Ik denk eerder wat het met mij zal doen dan met hem.
Kies dit keer voor jezelf, je hebt al genoeg voor HEM opgeofferd, dat hij je dit vraagt is nog het meest maffe van allemaal, je krijgt er spijt van, en al sta je er alleen voor, toch ook weer niet, zorg eerst maar dat je je eigen plek krijgt, zodat je rustig kan nadenken, en laat hem de boel de boel maar even. Aan jezelf nu denken en wat JIJ wilt en het beste is. en hij krijgt ook (mits geen zware delict is) ook 2 uur verlof onder begeleiding om de kleine te zien.
als eerst gefelicteerd met je wondertje. en geniet er van want 9 maaden zijn zo om maar wat ik mij afvraag waarom is je man zo bang voor het hoger beroep als hij toch zo onschuldig is als jij zegt hoeft hij toch niks te vrezen of hij verbergt iets voor jouw. en ja dat jij nu zwanger bent daar was hij toch bij dan had hij maar een rubbertje om moeten doen of zijn leuter in zijn broek moeten laten. ik zeg ga voor je minnie mensje je kunt hetook al zou het niet altijd makkelijk zijn.een kind kost geld maar je kunt het zo duur maken als je zelf wil.en het belangrijkste is dat een kindje eten krijgt en natuurlijk een heleboel liefde van zijn moeder.dus ik zeg ga er voor. dikke knuf
Zucht... ik lees hier zoveel vrouwen die zelf heel erg voelen dat ze hun kindje willen houden en absoluut geen abortus willen... hoe is het toch mogelijk dat een vent invloed op die keuze heeft? Het is toch geen optie om abortus voor een ander te plegen? Daar kom je toch nooit overheen? Het is niet relevant wat HIJ vind, enkel jouw overtuiging telt hier, als jij het wil, dan heb je geen andere keus -> PROFICIAT MAMA!!
Ben ik weer. Had even tijd voor mezelf nodig om goed na te denken! Ik wil het niet hebben over zijn zaak, daar denk ik namelijk geen sec aan, heb het alleen verteld om een beter beeld van de situatie te schetsen. De man is onschuldig bevonden en tuurlijk mag je je mening hebben maar ga daar niet meer op in. Ik ben weer gaan twijfelen. Ik heb een enorme haat voor mijn ex opgebouwd en walg alleen al als ik ze stem (1wk niet gezien) hoor. De gedachte alleen dat ik door dit kind vast aan hem zit, beangstigd mij en ben bang voor hem als ik het houd. Ik stel me elke keer voor dat als het weg is, ik opnieuw kan beginnen weg van alle drama maar dat klinkt zo egoistisch! Moeilijk!!! Ik dacht dat ik eruit was maar ik ben het niet en ben vandaag precies 8 weken!!