Ze plaatsen nu 1 dag eerder terug dan een paar jaar geleden (tussen Ruben en Stijn is het veranderd) dus dan is 3-cellig inderdaad prima hoor! Een paar uur later kan het al 6 zijn! Ik hoop dat het goed is gegaan en je over 2 weken super goed nieuws hebt! Elmo
Ik ben vandaag weer voor echo geweest, 12 rechts en 9 links (ong) Dus dat gaat prima! Ben blij, ik had nergens last van en dacht dat er bijna niks gegroeid zal zijn, maar dat waren weer es zorgen om niks. Vrijdag weer echo, begin volgende week vast punctie! @Imke ben je alweer thuis of reageer je vanaf je vakantieadres?
Oh ja ze hebben nu tablets in de wachtkamer! Das wel gaaf, lekker internetten tijdens het wachten. Jippieman was ook helemaal blij, echt een mannenspeeltje hihi!
Wat goed zeg, prima broedkipje! Wat leuk zeg, die tablets! Eigenlijk zouden ze er een soort gastenboek / dagboek op moeten installeren!
JAAAA das leuk, kunnen we berichtjes voor elkaar achterlaten. (Ik heb al wel een foto van mijn hand achtergelaten trouwens, woensdag even kijken of ie er nog op staat.) Hoeveel terugplaatsingen had jij nodig om zwanger te raken? Ik probeer even moed te verzamelen dat het echt heus wel kan lukken ook al is het 3 keer (1 keer vers) niet gelukt .
Ja mijn hand, ik had geen zin om mijn snuit in beeld te zien, dus heb mijn hand voor de camera gehouden en foto gemaakt, gewoon om te kijken of ie het deed... 4 tp 2 kindjes... hmmm dat werkt niet helemaal geruststellend voor mij.... Nou ja 't is toch afwachten, heb gewoon het idee dat mijn lichaam ze afstoot ofzo, alles lijkt zo mooi en goed te werken, maar zwanger wordt ik niet; niet gewoon, niet met IUI (eisprong is prima, eitjes blijken goed met IVF, eileiders mooi, bm slijmvlies altijd mooi dik, zaad super, bevruchting geen probleem in een bakje, dus ik denk dat er ook best wel wat bevrucht is geweest zonder IVF...aaaah om gek van te worden toch?)
Het klinkt zo wel simpel ja.. 4x tp, 2 kinderen. Het waren wel 8 puncties, 10 behandelingen en 2x een mk. Je kunt er niks van zeggen.... Alleen maar hopen en proberen moed te houden. Heel veel succes.
Wow dat is wel een hele strijd geweest zeg.(Ik bedoelde het trouwens ook niet alsof je het maar heel makkelijk gehad had hoor, hoop niet dat je het zo opvatte)Maar dat wat ik bedoel, het klinkt misschien raar of stom, maar ik het het idee dat het goed gaat tot de innesteling ofzo. En ik heb het gevoel dat daar nou juist niets of weinig aan te doen of te onderzoeken is zeg maar.En als mijn lichaam alle mooie emmy's gewoon afbreekt kan je nog zoveel prachtig mooi bevruchtte emmy's terugstoppen, daar komt dan toch niks van. Ik heb ook nog nooit een positieve test gehad, ja na de eerste een ministreepje volgens gyn pregnyl.Dus ik heb soms moeite te geloven dat ik ooit zwanger zou worden.. Naja het blijft gewoon hopen op een keer succes....
Die gedachtes herken ik wel een beetje, al vind ik dat wij absoluut niet mogen klagen... Je gaat zo nadenken over alles, misschien kan mijn lichaam dit wel niet, of misschien dat... Om gek van te worden soms. En wat Elmo een poos terug zei, dan ben je zwanger, dan is er een hele hoop om dan weer over te piekeren! Al hoop ik dat dat gepieker ooks nel bij jou zal zijn! maar aan de andere kant, hoeveel vrouwen zijn er binnen het eerste half jaar zwanger (dus neem eens 6 pogingen) ik lees en zie genoeg dat het soms ongeveer een jaar duurt. Maar ja dat jaar is gewoon 11 maanden te lang...Dat snap ik...
*breekt ff in* jippie: ik herken je gevoel! In sommige buitenlandse klinieken doen ze wel meer (bloed)onderzoek naar mogelijke innestelingsproblemen. Bijvoorbeeld in Düsseldorf. Wij gaan na 1 mislukte poging in het UMCG straks poging 2 in DD doen.
Tja je gaat kijken naar anderen en hopen dat je iemand tegen komt die na de 1e IVF en tp van 3 cryo's zwanger wordt bij IVF 2, gewoon omdat je dan ziet dat het kan...(Ik weet dat het kan anders zou ik ook beter direct kunnen stoppen..) Nee ik mag verder ook niet klagen dat het eigelijk allemaal zo makkelijk gaat. Heb ook erg veel respect voor mensen die dat allemaal vol kunnen houden. Hier is volgens mij het eind wel is zicht. Ik geloof niet dat ik nog een zelf betaalde poging ga doen, niet vanwege het geld maar ik denk dat het na poging 3 wel welletjes is geweest. (moet zeggen dat ik ook geen IVF zou doen in eerste instantie dus ben niet erg betrouwbaar in mijn grenzen *bloos*)
Ik heb er ook over nagedacht, denk aan 1 kant dat het UMCG ook wel weet wat ze doen en ik vind het ook zo'n gedoe, volgens mij is het wel 4 uur rijden... Pfff weet niet hoe ik dat allemaal zou moeten doen. Aan de andere kant hoeveel kans heb je ook dan je na 1 IVF poging zwanger wordt. Bah-bah-bah, allemaal keuzes voor een leek, hoe weet je nou wat het beste voor je is hè... Succes voor jou in DD. Kan je trouwens niet dit soort onderzoeken in Nederland krijgen?? Zal toch te gek zijn? Moeilijk allemaal hoor!
Tnx, jippie. UMCG doet zeker ook goed werk hoor. En natuurlijk zit de factor toeval hier ook bij. Hoe veel mensen worden na 1 behandeling zwanger? Maar ik vind ze af en toe wel te protocolgericht en te weinig patiëntgericht. En dat wreekt zich als het net iets anders moet dan anders. Ik bedoel dit: ik belde nadat onze laatste cryoterugplaatsing van poging 1 was mislukt, en de assistente zei: in jouw dossier heeft een van de artsen de aantekening gemaakt dat je volgende maand wel met poging 2 mag beginnen. Dus als je dat wilt, kan dat. Dan denk ik: hoezo, gaan we niet eerst evalueren dan? Of er misschien iets anders moet de volgende keer? En daarna denk ik: hoho, ik heb endometriose, moet er niet eerst even met dr. Simons worden overlegd? Ik durf te wedden dat hij zegt dat ik eerst weer aan de lucrin moet. In DD zijn ze volgens mij meer gericht op de individuele patiënt. (EN: punctie onder narcose. Voor mij noooooit meer met alleen pijnstilling, dat was horror.) Voor ons is DD 3 uur rijden. Nou ja, we zien wel hoe het bevalt.
In het UMCG is ook veel bespreekbaar hoor (als je het hebt over verdovingen). Ik ken ook iemand die daar de punctie met verdoving krijgt. Natuurlijk kan zorg op maat altijd beter, helemaal met je eens. Ik heb zelf juist wel een persoonlijk gevoel gehad bij het UMCG, maar dat is natuurlijk ook heel persoonlijk. Doe vooral waar je je goed bij voelt. Je moet er zelf vrede mee hebben en niet over 15 jaar denken: hadden we nou toch maar. In het buitenland onderzoeken ze zeker meer en uitgebreider, soms heeft dat hele mooie resultaten..maar wonderen verrichten kunnen ze natuurlijk niet. De verpleegkundige G heeft eens ongeveer uitgelegd uit hoeveel goede chemische reacties een zwangerschap ontstaat...het is sowieso een wonder dat het ook spontaan kan. Een goed embryo (vanaf de buitenkant beoordeeld) teruggeplaatst krijgen zal dus ook nooit gegarandeerd tot een zwangerschap leiden. Als je hier een heel onzeker gevoel over hebt (waarom plakt ie niet) zou ik dit zeker bespreekbaar maken. Ze kunnen je w.s. geen pasklaar antwoord geven maar een gesprek maakt je misschien iets rustiger. Als je echt denkt dat ze je over de grens beter kunnen helpen, en het is te doen: doen. Ik zou toen ook alles uit de kast hebben gehaald.
Aanvulling: Achteraf is het altijd makkelijk kletsen natuurlijk (zoals voor mij nu), daarom probeer ik in reacties ook zo neutraal mogelijk te blijven. Als ik vooraf had geweten dat het na een x aantal keren zou lukken, dat ik een garantie had, zou ik het "lachend" ondergaan. Op het moment dat je aan het behandelen bent, weet je niet of het voor niks is of dat je geluk hebt, vrees je voor het verdriet, voor de lege handen... Natuurlijk ben je poepnerveus bij elke poging die voorbij is en natuurlijk kijk je verder dan je neus lang is! Toch zou ik willen zeggen: de reden waarom je naar een ander zh gaat, leg deze nou ook eens bij je huidige zh neer. Misschien leren ze ervan of kunnen ze dingen onderbouwen. Elmo
Elmo: natuurlijk ervaart iedereen het weer anders. Gelukkig heb jij goede ervaringen. En mijn ervaringen zijn ook beslist niet allemaal negatief Ik heb al eens met dr. De B. gesproken over mijn ervaring van de punctie. Wat zij kon aanbieden was: nog iets meer fentanyl vantevoren en zelf vantevoren paracetamol gebruiken. Narcose was niet bespreekbaar. Ik wil gewoon nooit meer zo'n punctie, ook al is het met meer fentanyl. Dat was zo afschuwelijk! Morgen heb ik met dr. De B. (trouwens even tussendoor: het zijn allemaal hele fijne dokters!) nog een telefonisch consult om alles nog even door te spreken. Ik heb al eens eerder gevraagd of mijn schildklierwaarden niet getest moesten worden. Met heel veel overredingskracht is het mij gelukt om mijn TSH getest te krijgen. (Huisarts werkte trouwens ook erg tegen.) Maar er zijn nog veel meer schildklierwaarden en dat willen ze allemaal niet doen. En in DD doen ze dat wel. Dat vind ik fijn. Het is precies wat jij zegt: ik wil naar DD omdat ik er alles aan gedaan wil hebben wat in mijn macht ligt. En ik ben me er zeer van bewust dat ook in DD geen garantie op een goede afloop kan worden gegeven. Maar dan heb ik het in ieder geval geprobeerd ... Zo sta ik er een beetje in. Uiteraard met respect voor de keuze die ieder ander voor zichzelf maakt ...
Haha, bericht gekruist. We begrijpen elkaar wel, denk ik. En ik hoop dat ik over een tijdje ook zo'n rijke 'oogst' als jij mag hebben. In welk ziekenhuis dan ook tot stand gekomen ...
Dank je wel! Ik kan me nog dagelijks verbazen over het feit hoeveel geluk wij hebben gehad. Al wordt de jongste eind van dit jaar alweer 3...