Eetprobleem

Eigenlijk word ik een beetje boos als ik jou zo hoor praten. Je zoekt hulp maar je probeert je bij ons al je er onderuit te lullen.

Denk es effe aan jouw kinderen. Wat voor voorbeeld geef je ze? En als jij niet gauw gaat aankomen, gaan al je ingewanden hartstikke kapot en dan?

Denk alsjeblieft na over waar je prioriteiten liggen. Die ziekte praat nu voor jou. Doe er wat aan.

 

Dat begrijp ik, maar hoe graag we zouden willen, wij kunnen je helaas niet helpen De stappen moet je echt zelf maken.

 

@Skatje, je reageert bijna klassiek omdat een eetstoornis heel machteloosmakend is voor de omgeving. Je kunt namelijk op je kop gaan staan, Vierklavertje gaat er pas iets aan doen als ze de knop durft om te zetten en geen seconde eerder. Daarvoor moet ze los durven laten en dat is nou juist het probleem. Dus hoe boos het ook maakt, begrijp ook dat het bij het probleem hoort.

 

blijf hier maar lekker van je afschrijven hoor!!!!
spui je angsten maar, misschien helpt het om het eerst hier te schrijven en dan stapje voor stapje met je omgeving te delen.
Zoiets kun je nu eenmaal niet in een keer forceren.
Maar ga aub wel drinken!!!!! ( en een beetje eten) zo gaat het echt niet goed en ik maak me zorgen.
Ga naar je huisarts en laat je bloeddruk en hartslag controleren.
Dit gaat echt harstikke fout. Het feit alleen dat je je niet meer slap voelt vindt ik heel eng klinken.

Lieverd je bent het echt waard en we kunnen natuurlijk streng zijn en een schop onder je kont geven maar je voelt je hartstikke eenzaam en daarbij krijg je nu een hele dikke digitale knuffel van me.
Blijf met je man praten. Maakt die zich geen knetterzorgen over het feit dat je soms niets drinkt. maak met hem afspraken over wanneer het echt uit de hand begint te lopen ( en dat doet het m.i. al)

Begin met je moeder te informeren. desnoods door een mailtje waarin je schrijft dat je je zo schaamt enz. enz.
Kleine stapjes maken!
Heb je nog wel gesprekken??

 

hey meid, ik weet niet waar je vandaan komt maar ik heb enkele jaren bij Centrum Eetstoornissen Ursula (in Leidschendam, Zuid-Holland) gewerkt en heb daar zooooveel meisjes en vrouwen (en mannen) zo zien verbeteren bij behandeling daar! Ze hebben een telefonisch spreekuur waar je evt wat vragen kunt stellen. Het klinkt misschien eng maar er zijn zoveel vormen van behandeling mogelijk, ook bijv gewoon af en toe een privégesprekje.

Centrum Eetstoornissen Ursula >> Homepage Centrum Eetstoornissen Ursula

ik hoop dat je snel voor jou geschikte hulp kunt vinden want een eetprobleem kan heel hardnekkig zijn en heel lastig om in je eentje van af te komen. Sterkte!

je mag me ook evt een PB'tje sturen als je er nog iets over wilt vragen oid!

 

Het is zo moeilijk om iets te zeggen vind ik, want je moet die knop omzettten. Je moet je schuldig voelen dat je NIET eet, je brengt jezelf in gevaar en je kind ook, want wat moet hij als je ineens neervalt? Of als je tijdens het rijden wegvalt etc. Want de kans is groot dat dit gaat gebeuren.

Ik neem aan dat je wel water drinkt? Want een paar dagen zonder ook maar iets van vocht te nemen kan niemand, want dan ga je dood.

Nogmaals sterkte en ik zou iedereen inlichten als ik jou was, want dit gaat niet goed en ik vind het niet veilig als jij met je zoontje alleen thuis, in de auto of iets dergelijks bent.

 

Dat weet ik ook wel, maar wil ts juist de klassieke reactie laten zien. Juist omdat ze zich schaamt, terwijl dat echt niet nodig is.

Ik vind het juist heel knap dat ze de eerste stappen heeft gezet, maar nu moet er worden doorgezet. En als ze zich er bij ons al onderuit probeert te praten met argumenten, zal ze dat bij zichzelf ook doen. En dat is zorgwekkend.

Daarom meid, ga alsjeblieft door op deze weg en geef niet op

 

I've been there, done that.

Nu niet stoppen, nu je zover bent en je ergens een rationeel hoekje in je hersenpan hebt gehad wat gezegd heeft: dit is niet normaal, dit kan niet, kun je echt niet stoppen.

Je bent op dit moment een gevaar voor jezelf en indirect voor je omgeving.
Voor jezelf omdat je jezelf lichamelijk de vernieling in brengt zo. En voor jezelf omdat je kinderen hierdoor beschadigd raken. Ken je die slogan van na-aper? Nou, reken maar dat je kinderen veel meer door hebben dan jij zelf denkt. Alleen kinderen zijn, nog, niet in staat om dingen te reguleren. En sowieso is mama heilig, dus nemen ze jouw gedrag aan als normaal.

Ik zeg het misschien hard, maar ik begon met aan te geven dat ik je herken.
Je koestert je eetstoornis als een warme mantel. Het is je beste vriend en je grootste vijand. En je zou niet meer zonder willen, want wie ben je dan? Waar haal je dan je voldoening uit? Ben je dan ook zo'n zwakkeling die maar eet en eet en aankomt.
Oh ik herken zoveel.
Ik ga me verder ook niet mengen hier. Wil alleen maar zeggen dat JIJ de stap moet zetten naar genezing, naar overleving.
Zo ga je stuk, zo ga je je kinderen niet oud zien worden. Dus je gaat iemand bellen, niet wachten op iemand die jou gaat bellen.

(en fuckerdepuck, mijn trigger is getriggerd... Dikkedoei dus..)

 

Balen. Hou je vast aan je eigen verstandige woorden

 

Ok, ik ga toch nog iets zeggen.
Vierklavertje, je kunt dit niet alleen. Je bent al te ver heen. Heel veel sterkte, ik hoop dat het je lukt om hulp te aanvaarden.

 

Meis, meteen aan de bel trekken nu! dit is niet normaal vanaf dinsdag op 1 koffie leven! je moet echt gaan drinken! dat is nu even het allerbelangrijkste. Bel je HA. Licht je man in, die moet toch wat doorhebben? ik kende mijn man 1 jaar toen anorexia kreeg en die heeft alles van begin tot eind gemerkt hoor. Mensen zijn niet gek hoor, er vallen echt wel dingen op, maar ze weten niet wat ze ermee aan moeten vaak. Mijn ouders en toen vriend, nu man, ook niet.

Ik heb die tijden ook gekend, 5000 buikspieroefeningen op ene dag en dat op 1 appel en water. Ik bleef overeind staan. Ik ben nu 10 jaar verder en nog steeds is het een gevecht. Ik ben nu aan het afvallen omdat ik op den duur juist overgewicht kreeg. Ik wil minimala 30 kg. kwijt, ik ben er nu 20 kwijt. Ik vecht iedere dag in mijn hoofd tegen de controle die ik het liefste NU terug wil, en het liefste wil ik morgen die laatste 10 kwijt zijn. Maar je lichaam heeft brandstof nodig, ook die van jou.

Je moet echt actie ondernemen nu. Waar woon je? kun je een eetstoorniskliniek bellen? Kan je HA actie ondernemen? dit kan zo niet doorgaan, als je wle zo doorgaat wordt je ditw eekend nog opgenomen in een ZH wegens uitdroging.

Meid, doe wat, ik herken dit gedrag maar al te goed, maar je kunt het echt!!

 

ben het helemaal eens met andere schrijvers. Je moet nu echt wat doen en niet alleen wachten op de intake. Bel de hap en meld dat je zelfs bijna niets durft te drinken.
Dan wordt de crisisdienst ingeschakeld ( als het goed is) en kunnen zij beoordelen wat nu nodig is en licht aub je man is voordat je er letterlijk bij neer valt in bijzijn van je kinderen.
Dit houdt je echt niet lang meer vol zonder grote schade aan te richten

 

laat desnoods je man dit topic lezen, hoef je niet eens bij te zijn. Hopelijk heeft hij je nog voordat hij aan het eind van het topic is gekomen, in de auto gezet en rijdt hij je naar de huisarts of het ziekenhuis. Je kunt dit echt niet zelf. Je durft niet te drinken, je loopt gevaar. Wij zitten achter de pc, we kunnen niets doen. Je boodschap is duidelijk, je trekt het niet meer maar bent doodsbang. Laat je man dit lezen. ZSM

 

Ik vind het heel erg om te lezen. Ik kan mer er ook niks bij voorstellen maar dat doet er nu niet toe. Alsjeblieft drink water, daar word je echt niet dik van, koffie ontrest juist voogd, of wil je dood?
Heeft je man niks door? Vraagt hij niks als je voor de 3e maal je avondeten laat staan?
Alsjeblieft laat je opnemen, wat als je straks er bij neervalt en je kinderen dit zien en er niemand is om te helpen.
Ik begrijp dat het onwijs moeilijk is, maar je hebt niet alleen aan je zelf te denken je bent moeder, neem je verantwoordelijkheid iig daarin.
Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat dit niet je dood wordt, echt niet