Mijn oudste heeft met 2 jaar haar speen aan Sinterklaas gegeven. Op een gegeven moment kwam er een nieuw meisje op het kdv dat duimde, Julia nam dit na 3 a 4 maanden over.........Hier baal ik dus enorm van:x Ze heeft tijdens tv kijken de duim in de mond, auto rijden en slapen gaan. Nu ben ik al een aantal maanden bezig haar hiermee te laten stoppen. Dingen zeggen al het is slecht voor je tanden, het staat niet mooi, speen teruggeven, baby's duimen tot gewoon weg de duim uit haar mond trekken....Niets helpt:x Vandaag had ik haar al een paar keer gewaarschuwd dat ik iets "heel vies" op haar duim zou smeren.....in de auto stopte ze weer haar duim in de mond.....dus pakte ik mijn labello (ze heeft geen idee wat dit is) en smeerde het op haar duimen Ze schrok er zo van en moest heel hard huilen/gillen. Nu twijfel ik erg over mijn actie, is dit een soort van mishandeling? Zij weet niet dat labello (vrij) onschuldig is, voor haar gevoel zou het chloor of vergif kunnen zijn..... Wat denken jullie?
Ik vind je reactie(s) pittig... Ik weet hoe vervelend het is, ik was er zelf ook totaal niet blij mee dat mijn zoontje duimde en heb er ook vaak wat van gezegd, maar ja...of het echt helpt? Ik geloof dat het meer verspilde energie is geweest. Juist toen ik ermee stopte om er zo mee bezig te zijn hield hij er van de ene op de andere dag vanzelf mee op. Maar ja, wie ben ik? Ik vind zelf dat ik een probleem heb met de ene keer te soft te zijn en de andere keer juist weer te streng. Terwijl ik zeven jaar pedagogisch verwante opleidingen heb gevolgd... Dus ja, ik vind het tever gaan om nu al iets smerigs op haar duim te doen waar ze van schrikt, maar als het helpt??
heb 3 kinderen waarvan alledrie duimers waren enmijn dochter van 3 duimt nog mijn ervaring is ze stoppen ervanzelf mee dwingen of puchen werkt averechts
ik vind het te ver gaan. als ze nou 10 jaar is oke dan kan ik er nog inkomen dat je het vervelend vind, maar ze is nog zo klein!
Maar om even een antwoord te geven op je vraag over mishandeling: dat vind ik niet hoor. Maar probeer wel je eigen frustratie hierover in de hand te houden, je dochtertje heeft er helemaal niets aan en je wilt toch niet dat je kindje zo van je schrikt? Laat het los, je hebt weinig te willen. Duimen is vaak een automatisme, die kleintjes hebben niet eens in de gaten dat ze de duim in de mond steken als ze het eenmaal gewend zijn. Ik duimde ook en was er op een gegeven moment zelf klaar mee en vroeg zelfs aan mijn ouders om te helpen stoppen (herinneren, kleine beloning, geen labello op mijn duim smeren) Mijn zoontje doet de hele dag verwoede pogingen om zijn duimpje te vinden, dus dat zal zeker een duimertje worden. Komt vast wel weer goed.
Ik vind dat je groot gelijk hebt! Maar dat komt misschien omdat wij zelf wat 'ellende' hebben gehad met het stoppen met de speen. En nu ze er vanaf is ben ik zo trots en na 2 maanden stond haar gebit al veel beter, ze had al een flinke overbeet. Ik zou er dus ook veel aan doen om vervolgens duimzuigen te voorkomen. Natuurlijk is het rot dat ze ervan schrikt en overstuur raakt, maar je hebt haar gewaarschuwd dat je het ging doen. Dan vind ik dat je het goed gedaan hebt en als je naderhand uitlegt waarom je dat hebt gedaan dan lijkt het me allemaal best meevallen.
Ik vind ook dat je gelijk hebt. Als je wacht is het mogelijk 'te laat'... Mijn neefje heeft jaren geduimd en heeft een flinke overbeet... Je kindje is te jong om te denken dat je er gif op gedaan hebt... Je hebt speciale middeltjes hiervoor. Wel zou ik niet boos worden.. het is een gewoonte en ze dhet het niet expres.
Ik vind het een beetje ver gaan sorry.. Laat je meisje toch lekker duimen. Mijn zoontje duimt ook, en ja goed is het niet. Maar hij heeft er zijn rust bij. Ik heb tot mijn 11e geduimd, en met mijn tanden is niets mis. Dus laat d'r gewoon lekker. Er zijn ergere dingen.
Ik heb ook tot mijn 10/11e geduimd, mijn tanden staan naar binnen. Het is geen ramp, daar heb je gelijk in. Ik vind het wel jammer dat ze het doet....
Ik vind het ook jammer dat mijn dochter nog een speentje heeft maarja speentje geeft haar troost. Waarom zou ik dat van haar afpakken?
Onze jongste duimt en haar tandjes staan aardig naar voren. De tandarts zei dat dit nog aardig terug trekt als ze nu zou stoppen. De oudste hadden een speen en waren er nu al lang vanaf. We hebben het tegen haar gezegd, dat duimen niet goed is voor haar tandjes en ze alleen nog mag duimen in bed. Als ze duimt zeg ik lachend "knofje niet duimen" (haar favoriete filmpje) en dit werkt. Als ik boos zou worden wordt ze alleen maar verdrietig. Haar duim is haar troost en dit moet ze leren stoppen maar net op een nare manier. Ik heb haar eens een mooie pleister op haar duim laten plakken voor op de crèche omdat mama er dan niet is haar te herinneren. Dit ging heel goed! Ze komt nu soms om een pleister vragen omdat ze zo moe is. Als ze echt heel moe is vraagt ze of ze naar bed kan omdat ze dan mag duimen. Ik probeer haar dan wat af te leiden en anders zet ik een muziekje op en mag ze ff lekker luieren op haar kamer in haar bedje want ja.....het valt niet mee!
Tsja lastig... misschien toch een beetje te vroeg met de speen gestopt want blijkbaar heeft ze die behoefte nog om te zuigen. Wat ik erover heb gelezen is dat kinderen die te snel van een speen afgaan sneller de neiging hebben om te duimen.. Maar zo erg is het toch niet... het gaat vanzelf wel over hoor. Heb het vroeger zelf ook gedaan en het komt vanzelf wel goed
ik zou misschien wel hetzelfde gedaan hebben. Voor het nagelbijten van onze dochter (wat ze ging doen nadat we met de speen gestopt zijn) heb ik indertijd eens bitex gekocht en op haar nageltje gedaan. Zonder nadenken een kwartier voor het eten. Met het eten ging het volledig mis: Ze at met haar handjes en toen waren haar handjes ineens 'vies'. Ze ging er zelfs helemaal van spugen. Dat was natuurlijk ook even schrikken. Maar is het daarmee ineens mishandeling? Nee ik denk het niet. Het is toch een manier om je kindje te beschermen tegen problemen. Dat sommige zeggen dat je een 'troost' middel afpakt: Tja, dan moet je wat anders aanbieden... Bij beiden dochters cold turkey met de speen gestopt - waar ze aardig verslaafd aan waren. En pas ná die tijd, kregen ze een favoriete knuffel (de jongste nog geen favoriet, maar kijkt nu pas om naar knuffels). Maar mijn idee is: Ze vinden wel wat anders. Iets dat 'onschadelijk' is. En misschien kun je helpen om iets te vinden en dat aan te reiken als ze erg moe zijn.
Ik vind het wel een creatieve reactie. Nee, geen mishandeling. Ze houdt er niks aan over. En je had haar gewaarschuwd. Duimen an sich afstraffen... ja, waarom eigenlijk niet? Ik zeg ook steeds dat mijn zoontje niet in zijn neus mag peuteren. Is ook een slechte gewoonte, die ik hem af wil leren. Daarnaast... een kind van twee hoeft helemaal niet te duimen en eigenlijk ook geen speentje. Dat is voor baby's, zuigelingen, die nog een sterke zuigbehoefte hebben. Dat is mijn mening, althans.
ieder zijn eigen mening. Onze dochter heeft al veel moeten doormaken afgelopen jaar dus ik ga die speen nu niet afnemen, dat vind ik ronduit zielig. EDIT ze loopt er niet heel de dag mee hoor, alleen in bed.
Aangezien ze het afgeleerd had en nu weer aangeleerd, door het bij een ander kindje te zíen, vind ik het wat anders dan van baby af aan, of direct na de speen. Ik heb er nog nooit van gehoord dat ze het doen nadat de speen is afgeleerd.. Dacht dat ze dat als baby mee begonnen, het een of het ander.. Maar goed, ben geen expert Ik vind het zeker geen mishandeling! Wel jammer dat ze zo heftig reageerde, maar ach. Ik heb mijn dochter ook vertelt dat de beestjes haar tandjes op gaan eten als ze ze niet goed poetst. Op zich geen probleem, prima motivatie Tot ik een keer vergeten was haar tandenborstel mee te geven toen ze bij oma ging slapen: dramaaa!! hihi (gelukkig had oma nog wel een nieuwe tandenborstel liggen) Maar tja, waarom niet zo vroeg mogelijk al afleren? Anders lopen ze later een hele tijd met een beugel! Op zich baalt mijn dochter daar wel van (ze heeft kaarsrechte tanden), want zij wil ook zo'n spalkje als ik achter dr tanden
Uitleg geven, rustig blijven. Ik heb ook dingen gedaan waarvan ik achteraf dacht: was dat nou wel verstandig? Maar ik heb 1 principe: ik kom er ALTIJD op terug en waar nodig maak ik het ook weer goed. MOeders zijn niet perfect maar ze komen wel in de buurt als ze laten zien dat je dingen kunt goedmaken Leg het haar uit, ze zal het begrijpen.
Ik ben het eens met Arevinol. Mishandeling? Welnee! Heb je al uitgelegd dat haar tanden scheef gaan staan en dat dat niet leuk is want... Misschien kun je weer stickers gaan plakken en als beloning een leuk knuffeltje geven? Als je haar ziet duimen zou ik niks zeggen maar gewoon de duim eruit halen en een knuffel geven. Omdat ze het nog maar zo kort doet en wel zonder speen kan vind ik het zeker de moeite waard om te proberen het af te leren.