Wij hebben het precies omgedraaid haha.. Wij hebben beide een eigen rekening en een gezamelijke rekening. Op de gezamelijke rekening worden alle toeslagen etc gestort en daar betalen we dus ook de zorgverzekering van, de opvang en daar komt ook de kinderbijslag op binnen. Van manlief zijn salaris worden alle rekeningen betaald (meeste automatische incasso) en mijn rekening is voor alle boodschappen, kleding en spullen voor zoonlief buiten de kinderbijslag om.
Wij hebben twee rekeningen, de ene waar de rekeningen van af gaan en de andere leefgeld. Elke maand pakken we 75 euro per persoon wat voor onszelf is...
Wij hebben 2 gezamelijke rekeningen en ieder een eigen spaarrekening. De gezamelijke rekeningen zijn eerst de ene van mij en de ander van mijn man geweest. Ik heb nl jaren alleen gewoond (met mijn zoon en pleegdochter, dus niet helemaal alleen ) en mijn rekening en zijn rekening hebben we omgezet naar een gezamelijke. Op de spaarrekeningen gaan elke maand een vast bedrag heen en wordt gebruikt wanneer dat nodig is. De reden waarom wij hiervoor hebben gekozen is pure laksheid . Op het moment dat wij gingen trouwen had ik mijn naam weer moeten veranderen, weer alles overal door moeten geven dat er een nieuwe rekening zou zijn en overal dus achteraan moeten bellen. Daar had ik echt geen zin in. Dus een deel van de vaste lasten gaan van zijn (gezamelijke) rekening af en een ander deel van de mijne. Wij krijgen dus ook ieder het eigen salaris op de (oorspronkelijk) eigen rekening. Ieder krijgt zijn eigen belasting op zijn rekening en voor de kinderen komt alles op mijn rekening. Maar het is dus niet zo dat ieder dus eigen geld heeft, hij pint rustig van mijn rekening als daar meer op staat en als ik geld nodig heb en er staat bij mij bijv niets meer op pin ik van zijn rekening. Het geld is wel van beiden. Als we iets willen hebben en het is duurder als 100 euro overleggen we altijd. Maar wij hebben eigenlijk nooit ruzie over geld en ieder mag (in overleg natuurlijk) uitgeven wat hij/zij nodig heeft.
we hadden eerst beide een rekening van mijn man werden de vaste lasten en van mijn de boodschappen en extra dingen, nu hebben we 1 gezamelijke rekening ook omdat ik niet meer werk vind het wel overzichtelijker nu bevalt goed zo je betaalt ook voor de rekeningen dus ja dan heeft het niet veel zin nu gewoon 1 rekening
Hier hebben we ook een gezamelijke rekening en ieder een eigen rekening. Met de spaarrekeningen hetzelfde. We storten beide maandelijks 1.000 op de gezamelijke, manlief iets meer omdat de hypotheek teruggave wordt verrekend met zijn inkomsten (ZZP-er). Ik houd zelf nog 700 over. Hiervan spaar ik wat en koop ik dingen voor mezelf. Ook mijn mobiele abonnement en de zorgverzekering gaan hier van af. Heerlijk zo, nooit geen gezeur over geld, en of dat ik teveel kleding koop. Ik doe ook wel eens gezamelijke uitgave van mijn eigen rekening, en mijn man ook. Indien het grotere uitgave zijn geweest boeken we het later terug.
Wij hebben verschillende manieren gehad. In het begin werd ons salaris op de eigen rekening gestort. -We hebben een tijdje elke maand evenveel op de gezamenlijke rekening gestort. (toen we ongeveer evenveel verdienden) - We hebben ook een tijd zo gestort, dat we per maand allebei evenveel overhielden op de eigen rekening. (Dat was in periodes dat we niet evenveel verdienden.) Inmiddels wordt van ons allebei het salaris op de gezamenlijke rekening gestort. Daarvan betalen: - hypotheek - gas, water, elektra - belastingen (waterschap, riool etc) - verzekeringen - boodschappen - benzine, andere kosten m.b.t. auto - kinderopvang en alle andere dingen voor onze zoon Kortom: alle vaste en variabele lasten voor ons huishouden. Aan het eind van de maand kijkt mijn man wat er over is. En dan krijgen we ieder de helft van dat bedrag. Hij kijkt wel altijd even vooruit wat hij die maan daarna aan rekeningen verwacht, dan laat hij soms wat meer op de gezamenlijke rekening staan. Voor ons werkt dit heel goed. Bij de vorige systemen was het nog wel eens zo dat we toch nog extra bij moesten storten in dure maanden. Dat 'probleem' hebben we nu niet meer.
We hebben een gezamelijke rekening, hier storten we beiden iedere maand geld op en hiervan betalen we alle vaste lasten, de meeste boodschappen en nog wat kleine dingetjes van zoals dagjes weg ofzo. Hij heeft nog een aparte spaarrekening en een Belgische rekening omdat hij grensarbeider heeft (dat is zijn direct-rekening dus), ik heb ook nog een spaarrekening omdat ik te lui ben om die op te zeggen en een directrekening waarop we allebei zelf nog wat geld apart houden om cadeautjes voor elkaar te kopen e.d. Kleding shoppen doen we samen en zo niet, dan betaal ik het van mijn eigen rekening. Is automatisme. Als er op onze gezamelijke rekening geld over is, of we besluiten dat er teveel op staat, maken we het over naar zijn spaarrekening. Mijn man betaalt meer, omdat ik een uitkering heb en hij gewoon werkt.
Hier gewoon 1 gezamenlijke rekening waar alles van beide op en af gaat. Geen aparte rekeningen dus. Alles wat er onder de streep overblijft op onze gezamenlijke rekening kunnen we SAMEN besteden aan "leuke" dingen werkt prima zo. En wat er overblijft doen we echt niet 50/50 dat vind ik eigelijk best raar De ene maand koopt de 1 wat duurs en de ander nauwelijks wat, en de maand erop bijv de ander. Zou er gek van worden om alles op aparte rekeningen te doen en telkens uit te rekenen wie wat betaald en hoeveel er naar welke rekening gestort word, brrr
Wij hebben ook een gezamenlijke rekening en gescheiden rekeningen. Mijn vriend heeft een uitkering en betaalt ongeveer 1/4 van de vaste lasten, ik dus 3/4. Verder betaal ik alle onverwachte/grote uitgaven omdat hij nooit geld over heeft terwijl ik maar iets meer over houd dan hij. Ook spaar ik en hij niet. Aangezien ik werk en al het meest betaal, vind ik niet dat ik wat ik overhoud ook nog eens met hem hoef te delen. Bij hem gaat het toch op, hoe veel het ook is.
Weet je wat ik raar vind? Om iets wat anders is dan je zelf gewend bent, gelijk 'raar' te noemen. Als dit voor de stellen die het zo regelen goed werkt, dan is er toch niks raars aan? Er is niet één goede / normale manier en de rest is fout of raar. Er leiden meerdere wegen naar Rome!
Vlak voor wij gingen trouwen hebben we onze rekeningen opgeheven en hadden we een gezamelijke rekening.
Hebben geen eigen rekeningen meer. We doen alles van de gezamenlijke rekeningen en wat grotere uitgaven gaan in overleg.
Dat is bij ons nou precies de reden voor mij om ook een eigen rekening te hebben. Al is het niet per se het vertrouwen wat mist, maar een prioriteiten-stellen verhaal.
Dat heeft toch niets met vertrouwen te maken, maar met 'geld kun je maar 1 keer uitgeven'. Door een bepaalde hoeveelheid apart te houden hoef je niet te checken of de ander ook al iets met geld heeft gedaan, of net wilde doen.
wij deden dat eerst ook maar helaas werkte dat niet voor ons. mijn man is zo iemand van als het geld binnen is, is het feest en de rest van de maand zien we dan wel. dan hadden we vaak de laatste twee weken van de maand niets meer te eten. daarom hebben wij er voor gekozen dat mijn man zakgeld krijgt en ik alle financiele zaken regel zoals; rekeningen/boodschappen/kleding/ cadeautjes/sparen enz. mijn man weet overigens gewoon wat er op de rekeningen staat en wat er mee gebeurt en ook het sparen is gewoon van ons samen
Wij hebben ook elk een eigen rekening en spaarrekening en een gemeenschappelijke rekening. Elke maand een vast bedrag voor de vaste kosten, boodschappen ed. Kleding voor de kinderen betaal ik soms ook met mijn eigen rekening, maar manlief koopt ook dingen van eht gezin met zijn rekening. Grote uitgaven gebeuren hier ook in overleg en gaan dan van beide spaarrekeningen af.
Wij hebben een gezamenlijke bank en spaarrekening (een voor onszelf en een voor dochter). Op de bankrekening worden onze salarissen en kinderbijslag gestort. Vervolgens gaat er een deel naar de spaarrekeningen en krijgen wij allebei (evenveel) 'zakgeld' (ik vind het een stom woord voor volwassenen, maar ik kan het niet beter omschrijven) op onze eigen rekeningen gestort (allemaal automatisch elke maand). Al onze gezamenlijke vaste lasten, boodschappen, gezamenlijke uitjes etc. en alles voor onze dochter worden van de gezamenlijke rekening (veelal automatisch) betaald. Met dat zakgeld komen wij altijd goed uit, en als dat een keer niet zo is, wordt het, in overleg, aangevuld. Dit geld besteden wij aan kleding, uitgaan (als we niet met elkaar gaan), cadeautjes voor elkaar en dat soort dingen. Op deze manier voorkomen wij discussies over uitgaven voor ons zelf. Dat heeft totaal niks met vertrouwen of het elkaar gunnen te maken, maar wij denken over bepaalde uitgaven gewoon anders. Niks mis mee en ook nooit problemen over, omdat we er afspraken over hebben gemaakt. Grote aankopen van gezamenlijk geld, overleggen we ook altijd. Het is dus niet zo dat als ik 's avonds thuis kom er ineens een nieuwe tv staat ofzo.
Wij hebben beiden ons eigen rekening. De kosten van het huis en alle gezamenlijke kosten betaal ik. Hij maakt automatisch elke maand geld over naar mij. Dit hebben we netjes uitgerekend. De rest wat we beiden over houden sparen we en deels geven we uit aan iets leuks voor ons zelf.
Wij hebben gezamenlijke rekening en doen we alles van...wij hebben zoiets we zijn samen één en gaat prima zo. Ik houd alles bij en we kopen grotere dingen meestal in overleg (laptop oid) en als ik wat wil kopen, koop ik het, maar ben niet zo van het uitgeven. Wij hebben het zeker niet slecht, maar als ik sommige bedragen hier lees, die je nog voor jezelf te besteden heb (400,700 euro), dat vind ik zelf echt heel veel, om alleen maar aan jezelf te besteden elke maand. Ik koop ook meestal liever dingen voor de kinderen en soms weer is wat leuks voor mezelf. Zo en zo is de constructie eigen rekening en gezamenlijke rekening en dan ieder een deel storten lastig als de een kostwinnaar is en de ander thuisblijft voor/met de kinderen...de helft van nul blijft dan toch nul in bijdrage haha